41. Fama, malum quo non aliud velocius ullum: Mobilitate viget, viresque acquirit eundo. Parva meu primo, mox sese attollit in auras: Ingrediturque solo, & caput inter nubila condit. 42. Illam Terra parens, ira irritata Deorum, 43. Nocte volat cali medio, terræque per umbram, Stridens, nec dulci declinat lumina, somno : Luce sedet custos, aut summi culmine tecti. Turribus aut altis, & magnas territat urbes : Tam ficti pravique tenax, quam nuncia veri. 44. Hac tum multiplici populos sermone replebat; Gaudens, & pariter facta atque infecta canebat: Venisse Eneam Trojano a sanguine cretum, Cui se pulchra viro dignetur jungere Dido. Nunc 41. Chella famma dich' io, chell arcearpia Ch'è cchiù beloce de lo stisso viento, Che maje stà ferma, e cresce pe la via, E piglia co lo ccorrere ardemiento. Peccerella da primmo, le farria Porzì na mosca, o polece spaviento : Ma cresce tanto pò, che stanno 'n terra, Co la capo a le nnuvole se 'nzerra . 42. Quanno contra li Deie se scatenaje La Terra pe na zirria, che le venne, Dapò 'Ncelado, e Ceo la gnenetaje; E corre, e bola, e dove vò se stenne: Scirpia cchiù brutta non s'è bista maje, Da la capo a lo pede è tutta penne, E quanta penne tene, ave tant' uocchie, Vocche, e arecchie d'arpia, nè sò papocchie. 43. Quanno è notte pe ll'aria và volanno Justo a lo muodo de li sportegliune: E non dorme, ma va sempe annasanno 'Ntra chillo scuro tutte li cantune. Fatto ch'è ghiuorno chiaro, và spianno Da coppa li palazze, e torriune: Atterresce Cetà la brutta Arpia, E se gliotte lo vero, e la buscia. 44. Ora mò sta janara lenguacciuta Co n'allegrezza granne sprubecava Cose vere e pastocchie, e la venuta De lo Trojano Aroje strommettiava; E ca nne stea Dedone 'ncannaruta, E già comme marito lo trattava; Pecchè fatto l' avea pe troppo affetto Patrone de la casa, e de lo lietto. B 2 E com 45. Nunc hyemem inter se luxu, quam longa, fovere: Regnorum immemores, turpique cupidine captos. Hac passim Dea fada virum diffundit in ora. Protinus ad regem cursus detorquet Jarbam, Incenditque animum dictis, atque aggerat iras · I 46. Hic Ammone satus, rapta Garamantide Nympha, Templa Jovi centum, latis immania regnis, Centum aras posuit ; vigilemque sacraverat ignem, 47. Excubias Divûm æternas; pecudumque cruore Pingue solum, & variis florentia limina sertis. Isque amens animi, & rumore accensus amaro, Dicitur ante aras, media inter numina Divum, Multa Jovem manibus supplex orasse supinis 48. Juppiter omnipotens, cui nunc Maurusia pictis Gens epulata toris, Lenæum libat honorem; Aspicis hac? Ante genitor, cum fulmina torques, Nequicquam horremus cacique in nubibus ignes Terrificant animes,& inania murmura miscent? Fe 45. E comme mò passavano lo vierno Ste 'mbroglie sprubecaje p' ogne ccantone; 46. Da Giove Ammone chisto Rre famuso, Com 49. Femina, quæ nostris errans in finibus urbem Exiguam pretio posuit, cui littus arandum, Cuique loci leges dedimus, connubia nostra Reppulit 50. Ac dominum Eneam in regna recepit. Et nunc ille Paris cum semiviro comitatu, Maonia mentum mitra; crinemque madentem Subnixus, rapto potitur: Nos munera templis Quippe tuis ferimus, famemque fovemus inanem. Talibus orantem dictis, arasque tenentem Audiit omnipotens oculosque ad mania torsit Regia, & oblitos fame melioris amantes. 52. Tum sic Mercurium alloquitur, ac talia mandat: Vade age nate, voca Zephyros, & labere pennis, Dardaniumque ducem, Tyria Carthagine qui nunc Expectat, fatisque datás non respicit urbes Alloquere, E |