Audiit exanimis, trepidoque exterrita cursu, Unguibus ora soror fœdans, et pectora pugnis, Per medios ruit, ac morientem nomine clamat : Hoc illud, germana, fuit ? me fraude petebas? Hoc rogus iste mihi, hoc ignes aræque parabant? Quid primùm deserta querar? comitemne sororem Sprevisti moriens? Eadem me ad fata vocâsses ; Idem ambas ferro dolor, atque eadem hora, tulisset. His etiam struxi manibus, patriosque vocavi Voce deos, sic te ut positâ, crudelis! abessem? Extinxti me, teque, soror, populumque, patresque Sidonios, urbemque tuam. Date vulnera lymphis ; Abluam, et, extremus si quis supèr halitus errat, Ore legam. Sic fata, gradus evaserat altos, Semanimemque sinu germanam amplexa fovebat Cum gemitu, atque atros siccabat veste cruores. Illa, graves oculos conata attollere, rursus Deficit infixum stridit sub pectore vulnus. Ter sese attollens cubitoque adnixa levavit, Ter revoluta toro est; oculisque errantibus alto Quæsivit cœlo lucem, ingemuitque repertam.
Tum Juno omnipotens, longum miserata dolorem Difficilesque obitus, Irim demisit Olympo, Quæ luctantem animam nexosque resolveret artus. Nam, quia nec fato, meritâ nec morte peribat, Sed misera ante diem, subitoque accensa furore, Nondum illi flavum Proserpina vertice crinem Abstulerat, Stygioque caput damnaverat Orco. Ergo Iris, croceis per cœlum roscida pennis, Mille trahens varios adverso sole colores, Devolat, et supra caput adstitit: Hunc ego Diti Sacrum jussa fero, teque isto corpore solvo. Sic ait, et dextrâ crinem secat. Omnis et unâ Dilapsus calor, atque in ventos vita recessit.
INTEREA medium Æneas jam classe tenebat Certus iter, fluctusque atros Aquilone secabat, Moenia respiciens, quæ jam infelicis Elissæ Collucent flammis. Quæ tantum accenderit ignem Causa latet; duri magno sed amore dolores Polluto, notumque furens quid fœmina possit, Triste per augurium Teucrorum pectora ducunt.
Ut pelagus tenuêre rates, nec jam ampliùs ulla Occurrit tellus, maria undique et undique cœlum ; Olli cæruleus supra caput adstitit imber,
Noctem hiememque ferens; et inhorruit unda tenebris. Ipse gubernator puppi Palinurus ab altâ :
Heu! quianam tanti cinxerunt æthera nimbi?
Quidve, pater Neptune, paras? Sic deinde locutus,
Colligere arma jubet, validisque incumbere remis ; Obliquatque sinus in ventum, ac talia fatur : Magnanime Ænea, non, si mihi Jupiter auctor Spondeat, hoc sperem Italiam contingere cœlo. Mutati transversa fremunt, et vespere ab atro Consurgunt venti, atque in nubem cogitur aër. Nec nos obniti contrà, nec tendere tantùm, Sufficimus. Superat quoniam Fortuna, sequamur, Quòque vocat, vertamus iter. Nec littora longè Fida reor fraterna Erycis, portusque Sicanos, Si modò ritè memor servata remetior astra. Tum pius Æneas: Equidem sic poscere ventos
Jamdudum, et frustra cerno te tendere contrà. Flecte viam velis. An sit mihi gratior ulla, Quòve magis fessas optem demittere naves, Quàm quæ Dardanium tellus mihi servat Acesten, Et patris Anchisa gremio complectitur ossa?
Hæc ubi dicta, petunt portus, et vela secundi Intendunt Zephyri; fertur, cita gurgite classis; Et tandem læti notæ advertuntur arenæ.
At procul excelso miratus vertice montis Adventum sociasque rates, occurrit Acestes, Horridus in jaculis et pelle Libystidis ursæ ; Troïa Crimiso conceptum flumine mater
Quem genuit. Veterum non immemor ille parentûm, Gratatur reduces; et gazâ lætus agresti Excipit, ac fessos opibus solatur amicis.
Postera quum primo stellas oriente fugârat Clara dies, socios in cœtum littore ab omni Advocat Æneas, tumulique ex aggere fatur : Dardanidæ magni, genus alto a sanguine divûm, Annuus exactis completur mensibus orbis, Ex quo reliquias divinique ossa parentis
Condidimus terrâ, mœstasque sacravimus aras.
Jamque dies, ni fallor, adest, quem semper acerbum,
Semper honoratum (sic dî voluistis) habebo.
Hunc ego, Gætulis agerem si Syrtibus exsul, Argolicove mari deprensus, et urbe Mycenæ, Annua vota tamen solemnesque ordine pompas Exsequerer, strueremque suis altaria donis. Nunc ultro ad cineres ipsius et ossa parentis, Haud equidem sine mente, reor, sine numine divûm, Adsumus, et portus delati intramus amicos. Ergo agite, et lætum cuncti celebremus honorem : Poscamus ventos, atque hæc me sacra quotannis Urbe velit positâ templis sibi ferre dicatis. Bina boum vobis Trojâ generatus Acestes Dat numero capita in naves: adhibete Penates Et patrios epulis, et quos colit hospes Acestes. Præterea, si nona diem mortalibus almum Aurora extulerit, radiisque retexerit orbem, Prima cita Teucris ponam certamina classis: Quique pedum cursu valet, et qui viribus audax, Aut jaculo incedit melior levibusque sagittis, Seu crudo fidit pugnam committere cæstu : Cuncti adsint, meritæ que exspectent præmia palmæ. Ore favete omnes, et tempora cingite ramis.
Sic fatus, velat maternâ tempora myrto;
Hoc Helymus facit, hoc ævi maturus Acestes,
Hoc puer Ascanius; sequitur quos cætera pubes. Ille e concilio multis cum millibus ibat
Ad tumulum, magnâ medius comitante catervâ. Hîc duo ritè mero libans carchesia Baccho
Fundit humi, duo lacte novo, duo sanguine sacro ; Purpureosque jacit flores, ac talia fatur:
Salve, sancte parens, iterum: salvete, recepti Nequidquam cineres, animæque umbræque paternæ. Non licuit fines Italos, fataliaque arva,
Nec tecum Ausonium, quicumque est, quærere Tybrim. Dixerat hæc, adytis quum lubricus anguis ab imis Septem ingens gyros, septena volumina, traxit, Amplexus placidè tumulum, lapsusque per aras; Cæruleæ cui terga notæ, maculosus et auro Squamam incendebat fulgor; ceu nubibus arcus Mille jacit varios adverso sole colores. Obstupuit visu Æneas. Ille, agmine longo Tandem inter pateras et levia pocula serpens, Libavitque dapes, rursusque innoxius imo Successit tumulo, et depasta altaria liquit. Hoc magis inceptos genitori instaurat honores, Incertus Geniumne loci, famulumne parentis, Esse putet cædit binas de more bidentes,
Totque sues, totidem nigrantes terga juvencos : Vinaque fundebat pateris, animamque vocabat Anchisæ magni, Manesque Acheronte remissos. Nec non et socii, quæ cuique est copia, læti Dona ferunt, onerantque aras, mactantque juvencos : Ordine ahena locant alii; fusique per herbam
Subjiciunt verubus prunas, et viscera torrent.
Exspectata dies aderat, nonamque serenâ
Auroram Phaethontis equi jam luce vehebant : Famaque finitimos et clari nomen Acestæ Excierat læto complêrant littora cœtu, Visuri Æneadas, pars et certare parati. Munera principio ante oculos circoque locantur In medio; sacri tripodes, viridesque coronæ, Et palmæ, pretium victoribus, armaque, et ostro
Perfusæ vestes, argenti aurique talenta : Et tuba commissos medio canit aggere ludos. Prima pares ineunt gravibus certamina remis Quatuor ex omni delectæ classe carinæ. Velocem Mnestheus agit acri remige Pristin,
Mox Italus Mnestheus, genus a quo nomine Memmî; Ingentemque Gyas ingenti mole Chimæram, Urbis opus, triplici pubes quam Dardana versu Impellunt, terno consurgunt ordine remi; Sergestusque, domus tenet a quo Sergia nomen, Centauro invehitur magnâ ; Scyllâque Cloanthus Cæruleâ, genus unde tibi, Romane Cluenti.
Est procul in pelago saxum, spumantia contra Littora, quod tumidis submersum tunditur olim Fluctibus, hiberni condunt ubi sidera Cori ; Tranquillo silet, immotâque attollitur undâ Campus, et apricis statio gratissima mergis. Hîc viridem Æneas frondenti ex ilice metam Constituit signum nautis pater, unde reverti Scirent, et longos ubi circumflectere cursus.
Tum loca sorte legunt ; ipsique in puppibus auro
Ductores longè effulgent ostroque decori.
Cætera populeâ velatur fronde juventus,
Nudatosque humeros oleo purfusa nitescit : Considunt transtris, intentaque brachia remis ; Intenti exspectant signum; exsultantiaque haurit Corda pavor pulsans, laudumque arrecta cupido. Inde, ubi clara dedit sonitum tuba, finibus omnes, Haud mora, prosiluêre suis; ferit æthera clamor Nauticus; adductis spumant freta versa lacertis. Infindunt pariter sulcos; totumque dehiscit Convulsum remis rostrisque tridentibus æquor. Non tam præcipites bijugo certamine campum Corripuêre, ruuntque effusi carcere currus ; Nec sic immissis aurigæ undantia lora
Concussêre jugis, pronique in verbera pendent. Tum plausu fremituque virûm, studiisque faventûm, Consonat omne nemus; vocemque inclusa volutant Littora; pulsati colles clamore resultant.
Effugit ante alios, primisque elabitur undis
« PreviousContinue » |