In orthographia rationes a Ladewigo susceptas non saepe omisi, nisi quod litteris quas vocant labialibus exitum praepositionum praefixarum assimulavi. hoc, quamquam periculum esse videbam, ne inconstantiae insimularer, quod ceteris vocibus dissonis peperci, tamen plurimorum librorum usui concedendum putavi. aliquanto saepius mutavi distinctionem: satis multa commata sustuli inutilia, interpositiones uncis saepsi rotundis easque paulo plures statui quam Lad.; colon esse volui signum orationis poetice dissolutae, praecisae vel non consequentis lineolam interpositam. denique quo facilius discernerentur singuli librorum loci, plura interpunxi intervalla. Singulis libris argumenti summaria praemisi quam maxime perspicua, in quibus disponendis Gebhardii exemplum saepius usui mihi fuisse libenter profiteor. toti operi subiunxi indicem nominum, quo rerum potius maximarum quam omnium locorum ratio habita est, stemma regulorum ad Apollodori maxime memoriam descriptum vitamque poetae per singulos annos, quoad fieri potuit, digestam. haec quod addidi, multis gratum fore spero, si verum est, quod non semel cognovisse mihi videor, res fabularum atque historiae multas multis discipulis ignotas esse, non quo discere omnino nolint, sed quod unde commode discant non habent. Restat ut de variae lectionis delectu pauca dicam. quem etsi ab usu scholarum alienum esse non eram nescius, tamen rationibus bibliopolarum obsecutus addidi atque etiam auxi. sed ut essem quam brevissimus, non solum multis compendiis usus sum, quibus designantur cum vocabula auctoris codicis dittogrammatis lacunae libri suspicionis versus, apud praeter secundum ceteraque, quae infra de libris indicantur, tum verba addendi commemorandi coniciendi damnandi defendendi distinguendi improbandi indicandi iubendi omittendi proponendi recipiendi secludendi statuendi transponendi tribuendi vocandi, sed etiam singulos singulis locis enumerare omisi libros manuscriptos, qui eam quam scriptam dedi lectionem exhibent. quibus ubique libris nitendum videatur, facile potest cognosci ex additis tabulis eorum locorum, quibus singulorum suppetit codicum memoria. idoneorum codicum summam ad paucos numeros redigere quamvis vellem, tamen non potui; neque enim mihi, ut multos cognatione quadam inter se contineri patet, ita certam originum rationem invenire licuit. immo vero quamquam mihi ipsi novorum codicum copia non facta est, tamen ex aliorum libris non nulla habui quae adderem. tamen Librariorum menda silentio praetermisi itemque coniecturas recentiorum inutiles. contra ne eas quidem, quae minus probabiles aut paulo audacius excogitatae sunt, commemorare neglexi, dummodo, quo quisque loco auctor suspicionis recte motae causam suam docuisset, aperte indicasse in rem esse videretur. certe id egi, ut quidquid scriptum videremus in recentioribus editionibus, unde ortum esset, facile appareret. eo magis ipse doleo, quod singulis locis mihi ipsa auctoris verba invenire et legere non licuit: damnationes Bryantii, nonnullas Wakefieldi emendationes, quas in editione eius desideramus, aliaque pauca non novi nisi ex commemoratione aliorum. Ribbeckianae denique editionis utpote in scholis adhuc usitatissimae verba, ubi ab ea discessi, magistrorum maxime causa exscripsi. qua in opera non nulla me praeteriisse (ut VI 353 ni Ribb.; 407 resident Heyne ante Gebh.) sero vidi. haec vitia atque alia (velut corrigendum II 741 've libri pr. Ma'c; Ribb.') rogo ut benigne mihi condonentur. P. D. ANNALES SAEPIUS LAUDATI. Blätter für das bayerische Gymnasialschulwesen. Burs. JB. = Bursians Jahresberichte über die Fortschritte der klassischen GPr, Gymnasialprogramm. JB. JJ. = = = Herm. Hermes. Jahresberichte des philologischen Vereins zu Berlin (ZGW.). Ind. aest. (hib.) = Index lectionum aestivarum (hibernarum) universitatis. Korrespondenzblatt für die Gelehrten- und Realschulen WürttemMnemosyne. Mnem. = [bergs. EDITORES ATQUE EMENDATORES. E. Albrecht, Wiederholte Verse und Versteile bei Vergil. Hermes 1881. 0. Brosin, Vergils Äneis für den Schulgebrauch erklärt. Gotha 1883/6. ... A. Forbiger, P. V. M. opera ed.4 Lips. 1872/5. ... W. Gebhardi, Die Äneide Vergils .. (lib. I-VII). Paderb. 1879/88. Paderb. 1887. J. M. van Gent, Annotationes crit. in Vergili Aen. Lugd. Bat. 1864. C. W. Golsrau, P. V. M. Aeneis. ed.2 Quedlinburg 1876. O. Fr. Gruppe, Minos. Über die Interpolationen.. Leipzig 1859. 0. Güthling, P. V. M. Buc. Georg. Aen. Lips. 1886. 1877 = Adnot. ad Vergili Aen. Dissert. Rostoch. (ed. Liegnitz). M. Haupt, P. V. M. carmina. ed. Lips. 1873. G. Heidtmann, P. V. M. Aeneidos lib. II. Wesel 1882. 1885 Emendationen zu Vergils Aen. Buch I u. IV. Coblenz. Nic. Heinsius, P. V. M. opera. Amstelod. 1676 (Lugd. Bat. 1684). J. Henry, Aeneidea (ad libr. I-IV). London - Dublin 1873/9. ... W. A. B. Hertzberg, Des P. V. M. Aeneis. . übersetzt nebst Einleitung und Anmerkungen. Stuttgart 1859. Chr. G. Heyne, P. V. M. illustratus; ed. cur. G. Ph. E. Wagner. Lips. 1830/2. Em. Hoffmann, Spicilegium criticum (Festschrift zur Begrüfsung der 18. Philologenversammlung). Vindob. 1858. J. Jortin, Tracts philological. . = Opusc. II. London 1790. K. Kappes, Vergils Aeneide erläutert. Heft 14. 13. 12. IV2. Leipzig 1880/7. W. Klouček, P. V. M. Aeneis. Lips. (et Prag.) 1886. Kritisches und Exegetisches zu Vergil. Progr. des deutschen Gymn. der Kleinseite zu Prag. 1879 J. Kvíčala 1878 1881 EDITORES ATQUE EMENDATORES. = = Vergil - Studien nebst einer Collation .. Prag. Th. Ladewig, P. V. M. opera .. Berol. 1866; cf. Schap. J. N. Madvig, Adversaria critica II (ad script. lat.). Haun. 1873. L. Müller, De re metrica poetarum latinorum. Lips. 1861. H. Paldamus, P. V. M. opera. Lips. 1854. P. Hofman - Peerlkamp, V. P. M. Aeneis. Leidae 1843. VII lo. Pierius Valerianus, Castigationes et varietates Vergilianae lectionis. Romae 1521 (Paris. 1529 repet.). 0. Ribbeck, P. V. M. opera (ed. maior). Lipsiae 1859/62. Rbb. = Prolegom. crit. Lips. 1866 et ed. minor Lips. 1867 saep. C. Schaper, Vergils Gedichte. Erklärt von Th. Ladewig. Berlin. Zweites Bändchen 10 1884. Drittes Bändchen8 1886. lo. Schrader, Notae manu scriptae, quas schedas laudat Heyne. Observationum liber. Franeker 1761. Emendationum liber. Leovard. 1776. G. Schröter, Beiträge zur Kritik u. Erklärung von Vergils Aneis. 1885 GPr. Grofs-Glogau. 1875 = GPr. Grofs-Strehlitz. 1888 = GPr. Neilse. = J. S. Speijer, Lanx satura = GPr. Amstelod. 1886 p. 21/6. G. Thilo, P. V. M. carmina. Lipsiae 1886. G. Ph. Eb. Wagner: cf. Heyne; vol. V. Lipsiae 1841. LV. = ᎠᏤ . Wgn. Lectionum Vergil. libellus. = Gottingae 1859 (ex Phil. Suppl. Quaestiones Vergilianae quarto vol. ed. adiectae. = P. V. M. carmina breviter enarr.3 Lips. 1861. Gilb. Wakefield, P. V. M. opera emend. et illustr. Lond. 1796. A. Weidner, Commentar zu Vergils Aen. Buch I u. II. Leipzig 1869. Lachm. Lucr. 26= Lachmanni in Lucretium commentarii (vol. II edit.) p. 26. Wakef. Lucr. II 146 = Wakefieldi nota ad Lucr. libri II v. 146 etc. LIBRI MANU SCRIPTI.1) Augusteus qui vocatur Pertzii, olim Dionysianus 2) = 4 folia Vatic. 3256 et fragm. Mabillonii et 3 fol. Berolin. man. lat. fol. 416. Fulvii schedae, ex anno 1600 Vatic. 3225 G sched. rescriptae Sangallenses 1394 Mediceus plut. 39 num. 1, olim Bobbiensis 3) Palatinus, ex anno 1622 Vatic. 1631 א א χ = Serv. Bernensis 172 et Parisinus 79294) Bernensis 165 Bernensis 184 Minoraugiensis, nunc Feldbach. saec. 2 vel 3. saec. 4. s. 4. s. 5. s. 5. s. 5 vel 6. s. 4. s. 9. s. 9. s. 9. s. 9. s. 12 probabilius quam 10. s. 9. deteriores: singulis locis testium loco citantur cod. Basileensis Daventriensis Gothani Hamburgenses Leidenses Menagiani (nunc Paris.) Menteliani (nunc Paris.) Monacensis Moretani (nunc Antwerp.) Parrhasianus (nunc Leid.) Rottendorphiani (Monasterienses ?) Sprotianus Venetus Vindobonensis Vratislaviensis. = Serv. pl. plura non iam leguntur in P vocabulum legi nequit vel non est in V. Servii commentarii; ed. G. Thilo Lips. 1881/4. = additamenta ad Servii commentarios, quae primus P. Daniel 1600, postremus Thilo Servio adiunxit. Nonii paginae sunt edit. Mercerii, Prisciani Hertzii, 1) O. Ribbeck, Proleg. p. 218/30. Em. Chatelain, Paléographie des classiques latins.. V. livr. Paris 1887 p. 17/22. 2) Pierre de Nolhac, La bibliothèque de Fulvio Orsini. Paris 1887 p. 85 sequ. 3) Idem p. 273 4). = 4) Floriacensis Petri Danielis; cf. É. Thomas, Supplément à l'essai sur Servius. . Paris 1880 p. III-XV. 5) J. Kvíčala, Vergil-Studien 1878 p. 201 sequ. |