[5]

Τ Η Σ

ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΟΣ

ΡΑΨΩ ΔΙΑ, ἢ ΓΡΑΜΜΑ, Ν.

Υπόθεσις της ΟΜΗΡΟΥ Ῥαψῳδίας Ν.

Ποσειδῶν, νικωμένες ἐλεῶν τὰς Ἕλληνας, ὁμοιῦται Κάλχαι, καὶ ἀμφοτέρας τὰς

Αἴανίας παρορμᾷ, ἔπειλα δὲ καὶ τὰς ἄλλες· μετὰ ταῦτα Ιδομενεὺς ἀριστεύει, κα ἀναιρεῖ Οθρυονέα, καί τινας ἄλλες πολλοὶ δὲ καὶ αὐτῶν ἀναιρῶνται. Τιρώσκονται δὲ Δηίφοβα και Ελευθ· τὰς δὲ ὑπηκόες (υνα[αγὼν Εκλως ἐπάγει τοῖς πολεμίους, καὶ μηγός. λως ἀμφοτέρωθεν ἀναιρῆναι.

Α Λ Λ Η.

Διαξήξας τὰς πύλας τῆ τείχος τῶν Ἑλλήνων Εκλως, μετὰ βάρεις τε εἰσελθὼν, εἰς

φυγὴν αὐτὸς τρέπει· καὶ Ζεὺς μὲν, ἀποςρέψας τὰς ὄψεις ἐπὶ τὰ πέρατα τῆς γῆς, ἀλλοφύλες θεωρεῖ ἀνθρώπες. Ποσειδῶν δὲ καθεζόμενΘ. ἐπὶ Σαμοθράκης, θεασάμενο ἡτημένες τὰς Ἕλληνας, παραγίγνεται εἰς Αἰγὰς, ἔνθα ἦν αὐτῷ τέμενος· λαβὼν δὲ (υνήθη κόσμον, καὶ ὑποζεύξας ἵππες, παραγίγνεται εἰς τὸ πεδίον· καὶ τὸ μὲν ἅρμα καθισῷ ἐν τῷ πελάγει, αὐτὸς δὲ, ὅμισωθεὶς Κάλχανι, παρορμᾷ τὸς ἀρίσεις τῶν Ἑλλήνων· οἳ καὶ τρόπον τινὰ ἐμπνευσθένιες παρὰ τὸ θεῖ, γεναίως, ἀγωνίζονται· ἐν οἷς καὶ Ἰδομενεὺς καὶ Μηριόνης εὖ δοκιμᾶσι. Συμβολῆς δὲ γενομένης, ἑκατέρων τῶν τρατευμάτων ἐξαίσια βοὴ αἴρεται.

Επιγραφαί.

Ἡ ἐπὶ ταῖς ναυσὶ μάχη.

"Αλλως.

Νῦ δ', ἐπὶ νηυσὶ μάχῃ Δαναοῖς ἤμυνη Ποσειδών.

"Αλλη.

Νῦ δὲ, Ποσειδάων Δαναοῖς κράτ©· ὤπασε λάθρη.

Εὺς δ ̓ ἐπεὶ ἂν Τρωάς τε καὶ Ἕκτορα νηυσὶ πέλασσε,
Τὲς μὲν ἔα παρὰ τῇσι πόνον τ ̓ ἐχέμεν καὶ ὀξὺν

Νωλεμέως· αὐτὸς δὲ πάλιν τρέπεν ἴσσε φαεινώ,

Jupite

Upiter verò poftquam Troáfque & Hectorem navibus admoviffet, Eos quidem reliquit ad illas, laborémque ut ferrent & ærumnas Indefinenter; ipfe autem retrò vertit oculos fulgidos,

Ver. I.-ἐπεὶ ἦν.] Quoniam, ut diflum 1. Nempe, libro fuperiori, vero ult.

lbid. πέλασσεν] Ita jam fcribendum,

neceffario; quia πέλασε fecundam corripit,
Dubitari tamen poteft, utzúmne Græci An
tiquiores ifto modo fcripferint. Nam quum

αἶαν,

Νόσφιν ἐφ ̓ ἱπποπόλων Θρηκῶν καθορώμεν
5 Μυσῶν τ ̓ ἀγχεμάχων, καὶ ἀγαυῶν Ἱππημολγών,
Γλακτοφάγων, αβίων τε, δικαιοτάτων ανθρώπων.
Ἐς Τροίην δ' ἐ πάμπαν ἔτι τρέπεν ἴσσε φαεινώ
Οὐ γὰρ ὅγ ̓ ἀθανάτων τιν ἐέλπε]ο ὃν κατὰ θυμὸν
Ἐλθόντ ̓, ἢ Τρώεσσιν ἀρηγέμεν, ἢ Δαναοῖσιν.

10

Οὐδ ̓ ἀλαοσκοπιὴν εἶχε κρείων Ενοσίχθων
Καὶ γὰρ ὁ θαυμάζων ἧςο πτόλεμόν τε μάχην τε
Ὑψῶ ἐπ ̓ ἀκροτάτης κορυφής Σάμε υλήεσσης,
Θρηϊκίης· ἔνθεν γὰρ ἐφαίνε]ο πᾶσα μὲν Ἴδη,
Φαίνετο δὲ Πριάμοιο πόλις, καὶ νῆες ̓Αχαιών.
15 Ενθ ̓ ἄρ ̓ ὅγ ̓ ἐξ ἁλὸς ἕζετ ̓ ἴων, ἐλέαιρε δ' Αχαιες
Τρωσιν δαμναμένες, Διὶ δὲ κρατερῶς ἐνεμέσσα.
Αὐτίκα δ ̓ ἐξ ὅρε κατεβήσατο παιπαλόεντα,
Κραιπνὰ ποσὶ προβιβάς τρέμε δ' ἔρεα μακρὰ καὶ ὕλη

Seorsùm equeftrium Thracum intuens terram,

5 Myforumque cominùs-pugnantium, & illuftrium Hippomolgorum,
Lacte-victitantium [pauperum] longævorumque, juftiffimorum hominum;
Ad Trojam autem non omninò ampliùs vertebat oculos fulgidos:
Non enim ille immortalium quemquam exiftimabat fuo in animo
Profe&tum, vel Trojanis auxiliaturum, vel Danais,

10 Neque verò cæcam-1
n-fpeculationem agebat rex Neptunus:
Etenim hic fpectans fedebat bellumque pugnamque
Altè fuper fummum verticem Sami fylvofæ

Threicia: indè enim confpiciebatur tota quidem Ida,
Confpiciebatur & Priami urbs, & naves Achivorum,

15 Illic wrique is è mari fedebat egreffus, miferabatur autem Achivos
A Trojanis domitos, Jovique graviter fuccenfebat.
Protinus itaque de monte defcendit prærupto,

Rapidè pedibus progreffus: tremebant autem montes alti & fylva,

, fua poteflaris literam dixerunt; haud fcio an hoc hbi voluerint: literas ζ, ξ, ψ, neceffariò quidem duplices effe; confonantium reliquas omnes, fimplices; unicam autem 6, iftiufmodi effe, ut permultis in locis, ac præcipud in Verborum Aoriftis, fimplex, duplexve ex æquo pronunciari poffit.

Ver. 4. Νόσφιν.] Vide fuprà ad d, 349. Ver.ς.—ἀγαυῶν Ιππημολίων, · ἀβίων τε] Αl. ̓Αγαύων ἱππεμόλων, Αβίων τε. Quique abiv fcribunt, eorum alii intelligunt (notante Eufatbio) ὀλιΓοβίας, five εὐτελεῖς καὶ ἁπλὲς: alii, τις ἅμα βίω, απορευομένες, ὡς ἁμαξοβίας· alii, τὰς ἅμα βίῳ, τετέςι τόξω, πορευομένες· alii, ἐλευθέρως, ὅτι βίαν ἐκ οἴδασιν alii, ἀοίκες· alii, μακροβίως alii, πολυβίες, ὅ ἐςιν, ἀνδρείες. Homeri, credo, temporibus nihil hic ambigui. Strabo interpretatur, ἀνεσίας, ἁμαξοικὲς, ἀπ ̓ ὀλί γων εὐτελῶς ζῶνας, κοινὰ κεκλημένες πάντα, Gne πολυτελεία και καπηλείᾳ. Lib. VII. ρ. 455, 460, 461. 6

Ver. 8.-ἀθανάτων.] Vide fuprà ad &, 398. Ver. 9.—ἀρηγέμεν. ] 'Αρηξέμεν, Codex Harleianus à viro erudito Tho. Bentleio collatus. Ver. 11. απόλεμόν τε μάχην τε.] Vide fuprà ad ń, 232, 279.

Ver. 12.- - ὑληέσσης.] Vide fuprà ad γ', 151.

Ver. 13. ἔνθεν γὰρ ἐφαίνετο πᾶσα.]
-unde omnis Troja videri,

Et Danaum folitæ naves, & Achaica
caftra.
En. II. 461.
Ver. 15. Ενθ' ἄς'.] Illic utique-

-Ait de

Ibid. ἐλέιαρε δ' Αχαιές, ἐνεμέσσα.] Ασύςαλον hoc exiftimavit Spone danus, cum eo quod dixerat Neptunus fupra, 9, 210. Οὐκ ἂν ἔγωγ ̓ ἐθέλομε Sed mentem Poëtæ minùs cepit vir eruditus. Illic nimirum in campo, longius a mari, pugnaba tur: Hic ad ufque naves repulfi, marique ipfo coërciti Achivi, neceffitate coacti dimicabant.

Ver. 18. τρέμε δ' ἔρεα μακρὰ καὶ ὕλη.] Πολὺ δὲ ἀμείνω τα ρἷα (πολλοῖς δὲ πρὸ

ἡμῶν

Ποσσὶν ὑπ ̓ ἀθανάτοισι Ποσειδάωνα ἰόντα.

20 Τρὶς μὲν ὀρέξατ' ἰων· τὸ δὲ τέτραζον, ἵκε]ο τέκμωρ,
Αἰγάς· ἔνθα δέ οἱ κλυτα δώματα βένθεσι λίμνης,
Χρύσεα, μαρμαίρον]α τε]εύχαται, ἄφθιλα αἰεί.
Ενθ ̓ ἐλθὼν, ὑπ ̓ ὄχεσφι τιτύσκετο χαλκόποδ ̓ ἵππω,
Ωκυπέτα, χρυσέησιν ἐθείρησιν κομόωντε.

25 Χρυσὸν δ ̓ αὐτὸς ἔδυνε περὶ χροί γένο δ ̓ ἱμάσθλην
Χρυσείην, εὔτυκλον, ἐν δ ̓ ἐπεβήσατο δίφρε

R~

Βῆ δ ̓ ἐλάαν ἐπὶ κύματ ̓· ἄταλλε δὲ κήτε ̓ ὑπ ̓ αὐτῷ
Πάν]οθεν ἐκ κευθμῶν, ἐδ ̓ ἡγνοίησεν ἄνακλα
Γηθοσύνη δὲ θάλασσα διΐςα]ο· τοὶ δ ̓ ἐπέτονο
30 Ρίμφα μάλ', εδ' υπένερθε διαίνε]ο χάλκε, άξων
Τὸν δ ̓ ἐς ̓Αχαιῶν νῆας εΰσκαρθμοι φέρον ἵπποι.
Εςι δὲ τι (πές εὐρὺ βαθείης βένθεσι λίμνης,
Μεσσηγὺς Τενέδοιο καὶ Ἴμβρε παιπαλοέσσης
Ενθ ̓ ἵππες ἔζησε Ποσειδάων ενοσίχθων,

Pedibus fub immortalibus Neptuni incedentis.

20 Ter quidem protendit greffum, quarto autem pali pervenit ad-locum-deftinatum, Ægas: Illic fcilicet ei inclytæ ædes in imo mari,

Aureæ, corufcantes, ædificatæ funt, incorruptibiles femper.

Illuc cum-veniffet, fub curru junxit æripedes equos,

Celeriter-volantes, aureis jubis comantes.

25 Aurum autem ipfe induit circum corpus; accepitque fcuticam Auream, fcitè-factam, fuúmque confcendit currum;

Cepitque invehi fuper undas: exultabant autem cete fub ipfo

Undique è latebris, neque non agnoverunt regem:

Cum lætitiâ etiam mare huc-illuc diductum-cedebat: Hi itaque volabant 30 Celeriter admodum, neque fubtus madefcebat areus axis :

Hunc autem ad Achivorum naves agiles ferebant equi.

Eft autem quædam fpecus ampla alti in profundo maris,
Inter Tenedum & Imbrum afperam:

Illic equos ftabulare-fecit Neptunus terræ quaffator,

ἡμῶν ὁ τύπω ἐξείργασαι) τὰ ἐπὶ τῇ Ποσειδῶ
και σε τρέμε δ' ἔρεα μακρὰ καὶ ὕλη -
- Βή δ'
ἐλάαν ἐπὶ κύματ',” Longinus, Sect. 9.
Ver. 22. τελεύχαται.] Αl. τελεύχαλο.
Utrumvis, hoc quidem in loco, rectè con-
ftabit.

π0.]

Ver. 23.ὑπ ̓ ὄχεσφι τιτύσκετο Junxit equos curru genitor. En.V.817. Ibid. χαλκόποδ.] - Aripedem. #n. VI. 802. Ver. 24. χρυσέησιν ἐθείρησιν.] Pronunciabatur χρυσησιν Prima enim corripi non poteft; neque in his ulla unquam eft Licentia, Al. χρυσέοισιν.

Ver. 26.- ἐπεβήσαλο.] Α!. ἐπεβήσεο. Itemque ver. 17, καλεβήσειο. De quo, vide fupra ad β', 35; & ad έ, 109.

Ver. 27. Βῆ δ ̓ ἐλάαν ἐπὶ κύματ'. Vide fuprà ad ver, 18.

-manibufque omnes effundit habenas, Cæruleo per fumma levis volat æquora

curru :

Subfidunt undæ, tumidumque fub axe tonanti

Sternitur æquor aquis:

Tum variæ comitum facies, immania
cete,
Æn. V. 818.

Atque rotis fummas levibus perlabitur
undas.
#n. I. 151.
Superiorem hoc in loco Virgilio Homerum,
nemo negaverit.

Ibid.—ὑπ' αὐτῷ.] Ὑπ ̓ αὐτῷ, Cod. Cantab. à Barnefio, & Codd. Harleian, à Th. Bentleio collati.

Ver. 29. Γηθοσύνῃ δὲ θάλασσα.] Αl. Γηθοσύνη δὲ θάλασσα, latum mare. Quæ & æquè commoda Lectio. Nam γηθόσυνο [ίιus,] vox Homero non inufitata. A 4

35 Λύσας ἐξ οχέων, παρὰ δ ̓ ἀμβρόσιον βάλεν εἶδας
Εδμέναι· ἀμφὶ δὲ ποσσὶ πέδας ἔβαλε χρυσείας,
̓Αρρήκτες, αλύτες, ὄφρ ̓ ἔμπεδον αὖθι μένοιεν
Νοςήσαν]α ανακ]α· ὁ δ ̓ ἐς ςρατὸν ᾤχετ ̓ Ἀχαιῶν.
Τρῶες δὲ φλογὶ ἶσοι αολλέες, ἠὲ θυέλλη,

40 "Εκτορι Πριαμίδη ἄμο]ον μεμαώτες ἔποι]ο,
*Αβρομοι, αυΐαχοι· ἔλποιο δὲ νῆας Ἀχαιῶν
Αἱρήσειν, κενέειν δὲ παρ ̓ αὐτόφι πάνας Αχαιές
Ἀλλὰ Ποσειδάων γαιήοχο, ἐννοσίγαι,
̓ΑρΓείες ὤτρυνε, βαθείης ἐξ ἁλὸς ἐλθὼν,
45 Εισάμενο. Κάλχανι δέμας καὶ ατειρέα φωνήν.
Αἴανε πρώτω προσέφη, μεμαώτε καὶ αὐτῷ·
Αἴανε, ζφῷ μέν κε (αώσε]ε λαὸν ̓Αχαιών,
̓Αλκῆς μνησαμένω, μηδὲ κρυεροῖο φόβοιο.

Αλλῃ μὲν γὰρ ἔγωγ ̓ ἐ δείδια χεῖρας ἀάπλες 50 Τρώων, οι μέγα τεῖχο υπερκατέβησαν ὁμίλῳ Ἕξεσιν γὰρ ἅπανας ευκνήμιδες Αχαιοί

35 Solutos curribus, juxtaque divinum pofuit pabulum
Ut ederent: circáque pedes pedicas jecit aureas,
Infrangibiles, infolubiles; ut firmiter illic manerent
Rediturum regem: is autem ad exercitum abiit Achivorum.
Trojani verò flammæ pares conferti, five procellæ,

40 Hectorem Priamidem inexpleto ardore fequebantur,

Magnum-frementes, clamantéfque; fperabant autem naves Achivorum
Capturos fe, occifurofque ad ipfas omnes Achivos :
Sed Neptunus terram cingens, terra-quaflator,
Argivos excitabat, profundo è mari egreffus,

45 Cum-fe-affimilâffet Calchanti corpore & indefefsâ voce:

Aique Ajaces quidem primos allocutus eft, promptos-animis etiam per fe
Ajaces, vos quidem fervabitis populum Achivorum,

« Fortitudinis memores, nequaquam autem diræ fuga.

"Alibi enim equidem non timeo manus audaces

50 « Trcjanorum, qui magnum murum tranfcenderunt turba ; "Suftinebunt enim omnes, benè-ocreati Achivi:

Ver. 45. ΕἰσάμενΘ.] Notandus hic pri marius & maximè proprius Vocis Media ufuse Vide fuprà ad y', 141.

Ibid. - δέμας καὶ ἀτειρέα φωνήν. ] Omnia Mercurio fimilis, vocemque coloremque. Æn. IV. 558. Ver. 46, & fupra, 40. μεμαώτε. ] Qua analogia faltum ex βασιλήα, βασι λέως εκ βασιλήα, βασιλέα ex μετή, μετέωρον ex λάω, λεώς. ex ἵλω, ἵλεως Μενέλαο, Μενέλεως: ex τεθνηότο, τεθνε @τα eadem analogia fit ex μεμαότες, με μαῶτες. Vide fupra ad &, 265; ad β', 818; ad ζ', 464.

Ver. 49. δείδια.] Vide fupra ad á, 37. μετα

.

Τῇ δὲ δὴ αἰνότα]ον περιδείδια, μήτι πάθωμεν,
Η ῥ ̓ ὅγ ̓ ὁ λυσσώδης, φλογὶ εἴκελῶ, ἡγεμονεύει
Εκ]ως, ὃς Διὸς εὔχετ ̓ ἐρισθενές παῖς εἶναι.
55 Σφῶιν δ ̓ ὧδε θεῶν τις ἐνὶ φρεσὶ ποιήσειεν,

Αὐτώ θ ̓ ἐςάμεναι κρατερῶς, καὶ ἀνωγέμεν ἄλλες
Τῷ κε καὶ ἐσσύμενόν περ ἐρωήσαιτ' ἀπὸ νηῶν
Ωκυπόρων, εἰ καί μιν Ὀλύμπι αὐτὸς ἐγείρει.
Ἦ, και (κηπανίῳ γαιήοχα Εννοσίγαι

6ο ̓Αμφοτέρω κεκοπὼς πλησεν μένει κρατεροῖο,
Γυῖα δ ̓ ἔθηκεν ἐλαφρα, πόδας καὶ χεῖρας ύπερθεν.
Αὐτὸς δ ̓, ὥς ̓ ἴρηξ ωκύπτερα προ πέτεσθαι,
Ως ῥά τ' ἀπ' αἰγίλιπος πέτρης περιμήκεις ἀρθεὶς
Ορμήσει πεδίοιο διώκειν ὄρνεον ἄλλο

~

65 Ὣς ἀπὸ τῶν ἤιξε Ποσειδάων ενοσίχθων
Τοῖιν δ ̓ ἔγνω πρόσθεν Οίληος ταχὸς Αἴας,
Αἶψα δ ̓ ἄρ ̓ Αἴαν]α προσέφη Τελαμώνιον υἱόν
Αἶαν, ἐπεί τις νῶν θεῶν, οἳ Ολυμπον ἔχεσι,
Μάνλεϊ εἰδόμενος κέλεται παρὰ νηυσὶ μάχεσθαι,
7ο Ούδ' όγε Κάλχας ἐςὶ, θεοπρόπος οἰωνικής
70

55

σε Hic vero parte fanè graviffime timeo, nequid incommodi-accipiamus,
"Quâ hic rabiofus, flammæ par, ducit-copias

« Hector, qui Jovis jactat præpotentis filium fe effe.
« At vobis fic deorum aliquis in mentibus ponat,
"Ut & ipfi ftetis fortiter, & hortemini alios:
"Ita enim, ardentem licèt, repuleritis à navibus
« Velotibus, etiam fi eum Jupiter ipfe excitet,
Dixit; & fceptro, terram-cingens Neptunus,

6ο Ambos feriens, implevit robore forti,

Membráque fecit levia, pedes & manus fupernè.

Ipfe autem, ut accipiter alis-pernix excitatus fuerit ad volandum,
Qui è præruptâ petrâ excelsâ levatus

Properaverit per planitiem infequi avem alius-generis :

65 Sic ab his facto-impetu-abiit Neptunus terræ-quaffator.
Ex-ipfis-duobus autem fenfit prius Oilei filius velox Ajax,
Statimque Ajacem allocutus eft Telamonium filium;

« Ajax, quoniam aliquis nobis Deorum, qui Olympum habitant,
"Vati affimilatus jubet ad naves pugnare;

70 "Neque enim hic Calchas eft, vates augur;

Ver. 53. Hoy] Quâ fcilicet bic, &c. Ibid.- εἴκελΘ.] Ita reftituit Barnefius, alibi ex MS. hîc ex conjecturâ. Al. ïxeλ©•• Quod primam corripit.

Ver. 60. κεκοπὼς.] Αl. κεκοφως. Ibid. πλησεν μένεθ κρατεροίο. ] Vide fupra ad ver. 44.

Ver. 62.—ὡς ἔρηξ.] Ιωνικῶς ψιλᾶται, εἰ καὶ τὸ ἱέραξ δασύνελας. Eufatb.

Quàm facilè accipiter faxo facer ales ab

alto

Confequitur pennis fublimem in nube
columbam,
En. XI. 721.
Ver. 67. Αἶψα δ' ἄς.] Statimque adeò ;
Statimque proinde.

Ver. 68.—ἐπεί τις.] « Hæc oratio,” inquit Spondanus, & eft μείρω· Nihil enim σε fubjicitur, quod fit hujus initii ἀπόδοσις." Non vidit nimirum vir eruditus, verfus 70, 71, & 72, Parenthefi includendos; ἀπόδοσινque ab iftis demum verbis incipere, Καὶ δ' ἐμοὶ αὐτῷ, &ς,