Εὐφρῆναι ἄλοχόν τε φίλην, κεδνές τε τοκῆας. Ως θην καὶ ζὸν ἐγὼ λύσω μένω, εἴκε μευ ἄνα 30 Στήῃς ἀλλά σ ̓ ἐγὼν ἀναχωρήσαν]α κελεύω Ἐς πληθὺν ἰέναι· μηδ' ἀντίς. ἴσασ ̓ ἐμεῖο, Πρίν τι κακὸν παθέειν εχθὲν δέ τε νήπια. ἔγνω. Ως φάτο, τὸν δ ̓ ἐ πεῖθεν ἀμειβόμενΘ δὲ προσηύδα· Νῦν μὲν δὴ, Μενέλαε διο]ρεφὲς, ή μάλα τίσεις 35 Γνωτὸν ἐμὸν, τὸν ἔπεφνες, ἐπευχόμενα δ' αγορεύεις Χήρωσας δὲ γυναῖκα μυχῷ θαλάμοιο νέοιο, ̓Αρητὸν δὲ τοκεῦσι γόον καὶ πένθς ἔθηκας. Ἦ κέ (φιν δειλοῖσι για κατάπαυμα γενοίμην, Εἴκεν ἐγὼ κεφαλὴν τε τεὴν καὶ τεύχε' ενείκας, 40 Πάνθῳ ἐν χείρεσσι βάλω καὶ Φρόνιδι δίη. Αλλ ̓ ἐ μὰν ἔτι δηρὸν ἀπείρη & πόνο ἔςαι, Οὐδέ τ' αδήρω, ἔτ ̓ ἀλκῆς, ἔτε φόβοιο.

30

35

40

Ὣς εἰπὼν, ἔτησε κατ ̓ ἀσπίδα πάν]οσε ἴσην
Οὐδ ̓ ἔῤῥηξεν χαλκὸν, ἀνεῖνάμφθη δὲ οἱ αἰχμὴ

"Oblectâffe uxorémque dilectam, venerandófque parentes.
"Sic certè & tuum ego folvam robur, fi me contra

"Steteris: Sed te ego recedentem hortor

σε In turbam abire ; neque adverfus confiftas mihi,

« Antequam aliquod malum paffus fueris : Factum vero & ftultus agnovit.

Sic dixit : Illi verò non perfuafit; fed viciffim affatus eft ;

"Nunc ergo jam, Menelae Jovis alumne, omninò certè ultionem-dabis
« Fratri meo, quem interfecifti; & jactabundus prædicas :
"Viduâsti autem uxorem in conclavi thalami recentis,

« Immensumque parentibus luftum & marorem fecifti.

"Ipfis equidem miferis luctûs finis effem,

"Si quidem ego capútque tuum & arma reportata,

« Pantho in manus dedero & Phrontidi nobili.

"Sed non quidem jam diutiùs intentatus labor erit,

« Neque certaminis-expers, neque virtutis, neque terroris
Sic fatus, feriit clypeum undique æquale :

Neque perrupit æs, recurvata autem eft ei cufpis

-rauco quod protinus ære repulfum, Et fummo clypei nequicquam umbone pependit. #η. II. 545» Ibid. έτησε. ] Vide fuprà ad x', 260, Ver. 44. Οὐδ' ἔρρηξεν χαλκόν.] Αl. οὐδ' ἔδοξεν χαλκός.

45 Ασπίδι ἐν κρατερῇ· ὁ δὲ δεύτερο ὤρνυ]ο χαλκῷ
Ατρείδης Μενέλαο, ἐπευξάμενο. Διὶ πατρί.
Αψ δ' ἀναχοζομένοιο κατὰ ςομάχοιο θέμεθλα
Νύξ', ἐπὶ δ ̓ αὐτὸς ἔρεισε, βαρείη χειρὶ πιθήσας
Αν]ικρὺ δ' απαλοῖο δι' αὐχένς ἤλυθ' ακωκή.
50 Δέπησεν δὲ πεσών, αράβησε δὲ τεύχε' ἐπ ̓ αὐτῷ.
Αἵματί οἱ δεύον]ο κόμαι, Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι,
Πλοχμοί θ', οι χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωνα.
Οἷον δὲ τρέφει ἔρνῶ ἀνὴρ ἐριθηλὲς ἐλαίης
Χώρῳ ἐν οἷοπόλῳ, ὅθ ̓ ἅλις αναβέβρυχεν ὕδωρ,
55 Καλὸν, τηλεθάον, τό δέ τε πνοιαὶ δονέεσι
Πανλοίων ἀνέμων, καὶ τε βρύει ἄνθεῖ λευκῷ
Ἐλθὼν δ ̓ ἐξαπίνης ἀνεμώ, ζὺν λαίλαπι πολλῇ,
Βόθρε τ' ἐξέςρεψε καὶ ἐξετάνυσσ ̓ ἐπί γαίη
Τοῖον Πάνθε υἱὸν εὐμμελίην Εὔφορβον

6ο Ατρείδης Μενέλας, ἐπεὶ κτάνε, τεύχε' εσύλα.
Ως δ ̓ ὅτε τίς τε λέων ορεσίτροφο, ἀλκὶ πεποιθὼς,

45 Scuto in valido: Secundus verò impetum-fecit are

Atrides Menelaus, precatus Jovem patrem,

Pedem autem retrahentis gulam imam

Percuffit, & ipfe connixus-imprimebat, robufta manu fretus :
E-regione autem mollem per cervicem abiit cufpis.

5o Fragorem vero edidit cadens, fonitumque dedere arma fuper ipfum.
Sanguine ei rigabantur comæ. Gratiis fimiles,

Cincinníque, qui auroque & argento conftricti erant.
Qualem verò nutrit plantam vir latè-frondentem oliva
Loco in folitario, ubi abunde fcaturit aqua,

55 Pulchram, germinantem, quam flatus motant
Omnium ventorum, & pullulat ea flore albo ;
Veniens autem repentè ventus cum turbine multo,
Fofsâque evertit, & extendit fuper terram :

Talem Panthi filium haftæ-peritiâ-infignem Euphorbum
6ο Atrides Menelaus, poftquam interfecerat, armis fpoliabat.
Ut verò quando quis leo in-montibus-nutritus, robore fretus,

Ver. 54. - ἀναβέβρυχεν.] Vide fuprà ad 736; & ad d, 37. Ver. 58. -ἐξετάνασσ'.] Ita red ex uno MS. edidit Barnefius. Αl. ἐξετάνυσ'. Quod penultimam corripit:- νύκτα ὀλην τάνυσε κρατερή υσμίνη, fupra, σ', 567.

Ver, 61.. -¿^nì.] Vide fuprà ad é, 299.

Βοσκομένης αγέλης βεν ἁρπάσῃ, ἥτις ἀρίση Τῆς δ ̓ ἐξ αὐχέν ̓ ἔαξε, λαβὼν κρατεροῖσιν ἐδῶσι, Πρῶτον, ἔπεια δε θ' αἷμα καὶ ἔγκα]α πάλλα λαφύσσει 65 Δῆων, ἀμφὶ δὲ τόν γε κύνες τ ̓ ἄνδρες τε νομῆες Πολλὰ μάλ' ιΰζεσιν ἀπόπροθεν, ἐδ ̓ ἐθέλεσιν Αντίον ἐλθέμεναι μάλα γὰρ χλωρὸν δέος αἱρεῖ· Ὣς τῶν ἔ τινι θυμὸς ἐνὶ ςήθεσσιν ἐτόλμα ̓Αντίον ἐλθέμεναι Μενελάε κυδαλίμοιο.

70

7ο Ενθα κε ρεία φέροι κλυτα τεύχεα Πανθοΐδας
̓Ατρείδης, εἰ μή οἱ ἀγάσσαλο Φοίβος Απόλλων,
Ος ρά οι Εκτορ ̓ ἐπῶρσε, θοῷ ἀτάλαντον Αρηϊ,
̓Ανέρι εἰσάμενος Κικόνων ἡγήτορι Μέντη
Καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόενα προσηύδα·

75

Εκ]ωρ, νῦν ζὺ μὲν ὧδε θέεις, ακίχητα διώκων
Ιππες Αἰακίδαο δαίφρονος· οἱ δ ̓ ἀλεΓεινοὶ
̓Ανδράσι γε θνητοῖσι δαμήμεναι, ἠδ ̓ ὀχέεσθαι,
Αλλῳ γ', ἡ Ἀχιλῆς, τὸν ἀθανάτη τέκε μήτηρ.
Τόφρα δέ τοι Μενέλαος, ἀρήιος Ατρέος υἱὸς,
8ο Πατρόκλῳ περιβὰς, Τρώων τὸν ἄρισον ἔπεφνε,
Πανθοΐδην Εὔφορβον, ἔπαυσε δὲ θέριδος ἀλκῆς.

Pafcentis armenti bovem rapuerit, quæ optima:

Hujus autem cervicem frangit, correptam validis dentibus,
Primùm, deindè verò fanguinémque & vifcera omnia haurit
65 Dilanians; circum autem hunc canéfque virique paftores
Crebrò admodùm clamant è longinquo, neque animus fert
Contrà ire ; valde enim pallidus timor occupat :
Sic horum nemini animus in pectoribus audebat
Contra ire Menelaum gloria-fublimem,

70 Tunc quidem facilè abftuliffet inclyta arma Panthoide
Atrides, nifi ipfi invidiffet Phœbus Apollo,

Qui in eum Hectorem incitavit veloci parem Marti,
Viro fe-cum-affimulâffet Ciconum ductori Mentæ:
Et ipfum editâ-voce verbis alatis allocutus eft:

75"Hector, nunc tu quidem fic curris, quos-non-affequêris perfequens
"Equos acidæ bellicofi: illi verò difficiles

"Viris quidem mortalibus domitu, & equitatu,

« Alii faltem, quam Achilli, quem immortalis peperit mater.

« Interim autem tibi Menelaus, Mavortius Atrei filius,

89 « Patroclum protegens, Trojanorum fortifimum occidit

« Panthoidem Euphorbum, finémque impofuit impetuofe fortitudini.

Κer. 78. ̓Αλλῳ γ ̓, ἡ ̓Αχιλῆς.] Vide fupra adv, 124.

Ibid.ἀθανάτη.] Vide fuprà ad &, 398.

Ὣς εἰπὼν, ὁ μὲν αὖθις ἔβη θεὸς ἀμπένον ἀνδρῶν Εκτορα δ' αἰνὸν ἄχα πύκασε φρένας ἀμφὶ μελαίνας Πάπτηνεν δ' ἄρ ̓ ἔπεια κατὰ ςίχας· αὐτίκα δ ̓ ἔγνω 85 Τὸν μὲν ἀπαινύμενον κλυτὰ τεύχεα, τὸν δ ̓ ἐπὶ γαίη Κείμενον· ἔῤῥει δ' αἷμα κατ' ἐταμένην εἰτειλήν. Βῆ δὲ διὰ προμάχων, κεκορυθμένα αἴθοπι χαλκῷ, Οξέα κεκληγώς, φλογὶ εἴκελα Ἡφαίςοιο Ασβέσῳ ἐδ' υἱὸν λάθεν ̓Ατρές ὀξὺ βοήσας 9ο Οχθήσας δ' ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν· Ω μοι εγων, εἰ μέν κε λίπω κατὰ τεύχεα καλά, Πάτροκλον θ ̓, ὃς κεῖται ἐμῆς ἕνεκ ̓ ἐνθάδε τιμῆς, εμης EVEX Μή τις μοὶ Δαναῶν νεμεσήσεαι, ὅς κεν ἴδη]αι· Εἰ δέ κεν Εκζορι μῆνα ἐὼν καὶ Τρωσὶ μάχωμαι 95 Αἰδεσθεὶς, μήπως με περιςείωσ ̓ ἕνα πολλοί

Sic fatus, rurfus quidem abiit deus per-laborem virorum :
Hectori verò gravis dolor circumtexit mentem profundam:
Circumfpectabat autem deinde per ordines; ftatim verò animadvertit
85 Hunc quidem auferentem inclyta arma, illum autem in terrâ
Jacentem: Fluebat verò fanguis per inflictum vulnus.

Proceffit autem per primos-pugnatores, armatus corufco ære,
Acutùm clamans, flammæ fimilis Vulcani

Inextinguibili; neque filium latuit Atrei acutùm vociferans;
90 Ingemifcens verò is dixit ad fuum magnum animum;
"Hei mihi; fi quidem dereliquero arma pulchra,

« Patroclumque, qui jacet meum propter hic honorem ;
« Vereor, ne quis mihi Danaorum fuccenfeat, qui viderit:
"Si verò cum Hectore folus & Trojanis pugnem

95" Præ-verecundiâ-fuga, metuo ne quà me circumveniant unum multi:

140.

Ver. 83.Ibid. φρένας ἀμφὶ μελαίνας.] « Fallitur -[Hadrianus Junius] quod φρένας με. κι λαίνας, Give nigra pracordia, pro pruden"tie argumento haberi opinatur, ubi Ho"merus eas Hectori tribuit, Il. g', ver. 83; σε cum fortitudinis fint potius; neque enim "illa, fed ifta eft Hectoris laus." Gataker. in Antoninum, lib. IV. §. 28. Vide & fupra að á, 103.

-σύκασε.] Vide fupra ad d,

Ver. 85.—ἀπαινύμενον.] Vide fupra ad γ', 260.

Ver. 86.σταμένην ωτειλήν.] Αl. έταμένης ὠτειλῆς. Caterum non eft hoc ταυτολόγον, fed vulnus cominis infilium denotat. Αψ δ' ἀναχαζομένοις κατὰ ςομάχοιο θέμεθλα

« τάσαι” μὲν τὸ ἐκ χειρὸς καὶ ἐκ τι συνεγὺς τρῶσαι, σε βαλεῖν δὲ τὸ ποῤῥωθεν. Scbol. ad Euripid. Hippolyt. 684. Vide & fupra ad δ, 540.

Ver. 88. Οξέα κεκληγώς.] Vide fupra ad ', 222 & 314.

Ibid. - εἴκελΘ.] Ita ex uno MS. edidit Barnefius. Αl. κελΘ, Minus redd. Vide fuprà ad v', 53

Ver. 89. Ασβέτω· ἐδ ̓ υἱὸν λάθεν ̓ΑτρέΘ.] Edidit Barnelius ex conjectura, Ασβέσῳ ἐδ' υἷα λάθ' Ατρέω, Dubitari tamen poteft, annon media vocis « Ασβέσῳ” hoc in loco corripiatur. Vide fupra ad β', 537.

Ver. 91.—καλά.] Vide fupra ad β', 43. Ver. 95. μήπως με περιτείωσ ̓ ἕνα πολ λοὶ· Τρῶες δ ̓ ἐνθάδε πάνας ἄγει.] Henricus Stephanus legendum conjicit; μήπως με Νύξ', ἐπὶ δ ̓ αὐτὸς ἔρεισε βαρείη χειρὶ περισείωσ ̓ ἕνα πολλοὶ, Τρῶας δ ̓ ἐνθάδε πάν· πιθήσεις. fuprà ver. 47. τας ἀγῃ· Ut fcilicet vox « ἀγῃ ad μήπως Οἱ νεώτεροι ἐκ ἴσασι τὴν διαφορὰν τῷ « ἐτά- referatur. "Jai" σε βαλεῖν. Ibid. σε ομης Θ δὲ σε ένα

YOL. II.

περιτείασ'.] Α1. περισιχίωσ'. Al.

N

Ver.

Τρῶας δ' ἐνθάδε πάνας ἄγει κορυθαίολος Εκλωρ.
̓Αλλὰ τίη μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός ;
Ὁππότ ̓ ἀνὴρ ἐθέλει πρὸς δαίμονα φωτὶ μάχεσθαι,
Ὅν κε θεὸς τιμᾷ, τάχα οἱ μέγα πῆμα κυλίσθη
100 Τῷ μ ̓ ἔτις Δαναῶν νεμεσήσεται, ὅς κεν ἴδη]αι
Εκτορι χωρήσαντο, ἐπεὶ ἐκ θεόφιν πολεμίζει.
Εἰ δέ πε Αἴαντός γε βοὴν ἀγαθοῖο πυθοίμην,

Αμφω κ' αὖτις ἰόνες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης,

기

Καὶ πρὸς δαίμονά περ, εἴ πως ερυσαίμεθα νεκρὸν 105 Πηλείδη Αχιλῆς· κακῶν δέ κε φέρτερον εἴη.

Εως ὁ ταῦθ ̓ ὥρμαινε κατὰ φρένα κὶ κατὰ θυμὸν,
Τόφρα δ ̓ ἐπὶ Τρώων ςίχες ἤλυθον· ἦρχε δ ̓ ἄρ ̓ Εκτωρ.
αρ
Αὐτὰρ ὅγ ̓ ἐξοπίσω ἀνεχάζε]ο, λεῖπε δὲ νεκρὸν
Ἐν]ροπαλιζόμενος· ὡςε λῖς ἡυγένειας,

11ο Ον ῥα κύνες τε καὶ ἄνδρες ἀπὸ ςαθμοῖο δίωνται
Ἔχεσι καὶ φωνῇ· τὰ δ ̓ ἐν φρεσὶν ἄλκιμον ἦτορ
Παχνεται, αέκων δέ τ ̓ ἔβη ἀπὸ μεσσαύλοιο
Ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο κίε ξανθός Μενέλαος.

"Trojanos enim huc omnes adducit pugnam expeditè-ciens Hector.
« Sed cur mihi hæc meus fccum-differit animus ?

« Quandocunque homo velit adverfus deum cum viro pugnare,
"Quem deus honorat, ftatim in eum magna clades devolvitur :
goo « Ideo mihi nemo Danaorum fuccenfebit, qui viderit
"Hectori cedentem, quoniam deo jubente pugnat.

105

"Sicubi verò Ajacem prælio ftrenuum audire-potuero,
« Ambo tum reverfi reminifceremur pugnæ,

"Etiam adverfus deum; fi quo modo eripere poterimus mortuum
"In gratiam Pelidæ Achillis: inter mala fanè melius effet.
Dum is hac verfabat in mente & in animo,

Intereà Troüm ordines fupervenerunt; præibat autem Hector.
Hic verò retroceffit, reliquítque mortuum
Subinde-fe-convertens; ut leo benè-barbatus,

110 Quem canéfque & viri à ftabulo abigunt

Contis & clamore: ejus autem in præcordiis forte cor
Cohorrefcit, invitúfque is abit à caulâ:
Sic à Patroclo difceffit flavus Menelaus.

Ver. 98 Ver. 99. "Ον κε θεὸς τιμᾷ ] Poft hunc verfum inferit Barnefius, nulla fatis idoneâ auctoritate ;

Ζεὺς γάρ οἱ νεμέσησ ̓· ὃς ἀμείνονι φωτὶ μάχοιο. Vide fuprà ad a', 542.

Ver. 102.- - βοὴν ἀγαθοῖο,] Vide fupra ad B', 4c8.

Ver. 104

Ver. 106. Εως ὁ ] Pronunciabatur ώσω, vel ὥσε. Vide fupra ad 6, 539. Ibid.-κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμὸν.]

mentem animumque. En. VI, 11, Ver. 107. Τόφρα δ'.] Vide fupra ad ό, Male Barnelius, Τοφράδυ.

540.

Ibid.- -ǎg'.] Ut folitus eft,

Ver. 110.

Ver. III.

"Ον ῥα.] Suem fcilicet
-τι δ' ἐν φρεσὶν ἄλκιμον ἦτος

- πες, εἴ.] Qua ratione, πες, Παχνᾶται. ] Sic apud Hefiodum

hîc producatur; item ultime vocum, 'Evτροπαλιζόμενος & ὥςε, ver. 119; vide fuprà

ἐπάχνωσεν φίλον ἦτος.

"Egy. "Haeg, ver. 357°