Ex longo rabies, et siccæ sanguine fauces. Haud aliter Rutulo, muros et castra tuenti, Ignescunt iræ; duris dolor ossibus ardet; Qua tentet ratione aditus, et quæ via clausos Excutiat Teucros vallo, atque effundat in æquor. Classem, quæ lateri castrorum adjuncta latebat, Aggeribus septam circum et fluvialibus undis, Invadit; sociosque incendia poscit ovantes; Atque manum pinu flagranti fervidus implet. Tum vero incumbunt; urget præsentia Turni; Atque omnis facibus pubes accingitur atris. per Diripuere focos; piceum fert fumida lumen
Tæda, et commixtam Vulcanus ad astra favillam. Quis deus, o Musæ, tam sæva incendia Teucris Avertit? tantos ratibus quis depulit ignes? Dicite. Prisca fides facto, sed fama perennis. Tempore quo primum Phrygia formabat in Ida hneas classem, et pelagi petere alta parabat,
Ipsa deum fertur genetrix Berecyntia magnum Cybele from deck Vocibus his affata Jovem: "Da, nate, petenti, mount Bericy Quod tua cara parens domito te poscit Olympo. thus in th Pinea silva mihi multos dilecta per annos: [Lucus in arce fuit summa, quo sacra ferebant, Nigranti picea trabibusque obscurus acernis:] Has ego Dardanio juveni, quum classis egeret, Læta dedi; nunc sollicitam timor anxius urget. Solve metus, atque hoc precibus sine posse parentem 90 Ne cursu quassatæ ullo neu turbine venti* Vincantur: prosit nostris in montibus ortas.” › Filius huic contra, torquet qui sidera mundi: "O genetrix, quo fata vocas? aut quid petis istis ? Mortaline manu factæ immortale-carinæ
Fas habeant? certusque incerta pericula lustret Eneas? cui tanta deo permissa potestas? ea Immo, ubi defunctæ finem portusque tenebunt Ausoni olim, quæcumque evaserit undis
Dardaniumque ducem Laurentia vexerit arva, Mortalem eripiam formam, magnique jubebo Equoris esse deas: qualis Nereïa Doto Et Galatea secant spumantem pectore pontum." Dixerat: idque ratum Stygii per flumina fratris, Per pice torrentes atraque voragine ripas Annuit, et totum nutu tremefecit Olympum. Ergo aderat promissa dies, et tempora Parca Debita complerant; quum Turni injuria Matrem Admonuit, ratibus sacris depellere tædas. Hic primum nova lux oculis offulsit, et ingens Visus ab Aurora cœlum transcurrere nimbus, Idæique chori: tum vox horrenda per auras Excidit, et Troum Rutulorumque agmina complet: "Ne trepidate meas, Teucri, defendere naves; Neve armate manus: maria ante exurere Turno Quam sacras dabitur pinus. Vos ite solutæ, Ite, deæ pelagi; genetrix jubet." Et sua quæque Continuo puppes abrumpunt vincula ripis, Delphinumque modo demersis æquora rostris Ima petunt. Hinc virgineæ, mirabile monstrum, [Quot prius æratæ steterant ad litora proræ,] Reddunt se totidem facies, pontoque feruntur. Obstupuere animis Rutuli; conterritus ipse Turbatis Messapus equis; cunctatur et amnis Rauca sonans, revocatque pedem Tiberinus ab alto. At non audaci cessit fiducia Turno;
Ultro animos tollit dictis, atque increpat ultro: "Trojanos hæc monstra petunt; his Jupiter ipse Auxilium solitum eripuit; non tela, nec ignes n Exspectant Rutulos. Ergo maria invia Teucris, Nec spes ulla fugæ ; rerum pars altera ademta est. Terra autem in nostris manibus: tot millia, gentes Arma ferunt Italæ. · Nil me fatalia terrent, ull Si qua Phryges præ se jactant, responsa deorum. Sat fatis Venerique datum, tetigere quod arvango
274 Fertilis Ausoniæ Troës.
Sunt et mea contra Fata mihi, ferro sceleratam exscindere gentem, Conjuge prærepta; nec solos tangit Atridas Iste dolor, solisque licet capere arma Mycenis. Sed periisse semel satis est. Peccare fuisset 'Ante satis, penitus modo non genus omne perosos Femineum. Quibus hæc medii fiducia valli, Fossarumque moræ, leti discrimina parva, Dant animos. At non viderunt monia Troja Neptuni fabricata manu considere in ignes? Sed vos, o lecti, ferro qui scindere vallum Apparat, et mecum invadit trepidantia castra ? Non armis mihi Vulcani, non mille carinis Est opus in Teucros. Addant se protenus omnes Etrusci socios. Tenebras et inertia furta [Palladii, cæsis summæ custodibus arcis,] Ne timeant; nec equi cæca condemur in alvo; Luce palam certum est igni circumdare muros, Haud sibi cum Danais rem faxo et pube Pelasga Esse putent, decimum quos distulit Hector in annum. Nunc adeo, melior quoniam pars acta diei, Quod superest, læti bene gestis corpora rebus Procurate, viri, et pugnam sperate parati." Interea vigilum excubiis obsidere portas Cura datur Messapo, et mania cingere flammis. Bis septem, Rutulo muros qui milite servent, Delecti; ast illos centeni quemque sequuntur Purpurei cristis juvenes auroque corusci. Discurrunt, variantque vices, fusique per herbam Indulgent vino, et vertunt crateras ahenos, hat gend Collucent ignes: noctem custodia ducit Insomnem ludo.
Hæc super e vallo prospectant Troës, et armis Alta tenent; nec non trepidi formidine portas Explorant, pontesque et propugnacula jungunt; Tela gunt, Instant Mnestheus acerque Serestus;
Quos pater Æneas, si quando adversa vocarent, Rectores juvenum et rerum dedit esse magistros. Omnis per muros legio sortita periclum take temas whosh to to be Excubat, exercetque vices, quod cuique tuendum est. dipende. Nisus erat portæ custos, acerrimus armis, Hyrtacides; comitem Æneæ quem miserat Ida Venatrix, jaculo celerem levibusque sagittis : & free nie Et juxta comes Euryalus, quo pulchrior alter Non fuit Æneadum, Trojana neque induit arma; Ora puer prima signans intonsa juventa.
His amor unus erat, pariterque in bella ruebant; Tum quoque communi portam statione tenebant. Nisus ait: "Dîne hunc ardorem mentibus addunt, Euryale? an sua cuique deus fit dira cupido? Aut pugnam, aut aliquid jamdudum invadere magnum Mens agitat mihi; nec placida contenta quiete est. Cernis, quæ Rutulos habeat fiducia rerum. Lumina rara micant; somno vinoque sepulti e Procubuere; silent late loca. Percipe porro Quid dubitem, et quæ nunc animo sententia surgat. Enean acciri omnes, populusque patresque, Exposcunt, mittique viros, qui certa reportent. Si tibi quæ posco promittunt-nam mihi facti Fama sat est-tumulo videor reperire sub illo Posse viam ad muros et moenia Pallantea." Obstupuit magno laudum percussus amore Euryalus; simul his ardentem affatur amicum : "Mene igitur socium summis adjungere rebus, Nise, fugis? solum te in tanta pericula mittam? Non ita me genitor bellis assuetus Opheltes Argolicum terrorem inter Trojæque labores Sublatum erudiit; nec tecum talia gessi, Magnanimum Enean et fata extrema secutus. Est hic, est animus lucis contemtor, et istum Qui vita bene credat emi, quo tendis, honorem," 9 soluti
Nisus ad hæc: "Equidem de te nil tale verebar: Nec fas-non. Ita me referat tibi magnus ovantem Jupiter, aut quicumque oculis hæc aspicit æquis. Sed si quis quæ multa vides discrimine tali― Si quis in adversum rapiat casusve deusve, Te superesse velim ; tua vita dignior ætas. Sit, qui me raptum pugna pretiove redemtum Mandet humo; solita aut si qua id fortuna vetabit, Absenti ferat inferias, decoretque sepulcro. Neu matri miseræ tanti sim causa doloris : Quæ te sola, puer, multis e matribus ausa Persequitur, magni nec moenia curat Acesta." Ille autem: "Causas nequidquam nectis inanes, Nec mea jam mutata loco sententia cedit. Ab Acceleremus," ait. Vigiles simul excitat. Illi Succedunt, servantque vices: statione relicta Ipse comes Niso graditur, regemque requirunt. Cetera per terras omnes animalia somno Laxabant curas et corda oblita laborum : Ductores Teucrum primi, delecta juventus, Consilium summis regni de rebus habebant, Quid facerent, quisve Æneæ jam nuncius esset: Stant longis adnixí hastis, et scuta tenentes, Ma Castrorum et campi medio. Tum Nisus et una Euryalus confestim alacres admittier orant:
Rem magnam, pretiumque moræ fore. Primus Iulus Accepit trepidos, ac Nisum dicere jussit. Tum sic Hyrtacides: "Audite o mentibus æquis Eneada, neve hæc nostris spectentur ab annis, Quæ ferimus. Rutuli somno vinoque soluti Conticuere; locum insidiis conspeximus ipsi, Qui patet in bivio portæ, quæ proxima ponto; Interrupti ignes, aterque ad sidera fumus Erigitur; si fortuna permittitis uti, Quæsitum Enean ad monia Pallantea Mox hic cum spoliis, ingenti cæde peracta,
« PreviousContinue » |