Nam fimul expletus dapibus, vinoque fepultus nem Rumpite. Nam qualis quantufque cavo Polyphemus in antro Lanigeras claudit pecudes, atque ubera pressat, Centum alii curva hæc habitant ad littora vulgo Infandi Cyclopes, & altis montibus errant. Tertia jam lunæ fe cornua lumine complent, Cùm vitam in fylvis, inter deserta ferarum Luftra domofque traho, vastosque ab rupe Cyclopas Profpicio, fonitumque pedum vocemque tremisco. Victum infelicem, baccas lapidofaque corna Dant rami, & vulfis pafcunt radicibus herbæ. Omnia colluftrans, hanc primùm ad littora classem Confpexi venientem: huic me, quæcumque fuiffet, Addixi : satis est gentem effugisse nefandam. Vos animam hanc potiùs quocumque abfumite letho. Vix ea fatus erat, fummo cùm monte videmus Si pereo, manibus hominum periiffe juvabit. Dixerat: & genua amplexus, genibufque volu tans Hærebat. Quis fit, fari, quo fanguine cretus, Hortamur; quæ deinde agitet fortuna, fateri. Ipfe pater dextram Anchises, haud multa mo ratus, Dat juveni, atque animum præfenti pignore fir mat. Ille hæc, depofita tandem formidine, fatur: Sum patria ex Ithaca, comes infelicis Ulyffei, Nomine Achemenides, Trojam, genitore Ada masto Paupere (manfiffetque utinam fortuna!) profectus. Nam Nam fimul expletus dapibus, vinoque fepultus nem Rumpite. Nam qualis quantufque cavo Polyphemus in antro Lanigeras claudit pecudes, atque ubera preffat, Centum alii curva hæc habitant ad littora vulgo Infandi Cyclopes, & altis montibus errant. Tertia jam lunæ fe cornua lumine complent, Cùm vitam in fylvis, inter deserta ferarum Luftra domofque traho, vastosque ab rupe Cyclopas Profpicio, sonitumque pedum vocemque tremisco. Victum infelicem › baccas lapidofaque corna Dant rami, & vulfis pafcunt radicibus herbæ. Omnia colluftrans, hanc primùm ad littora claffem Confpexi venientem: huic me, quæcumque fuisset, Addixi : fatis est gentem effugiffe nefandam. Vos animam hanc potiùs quocumque abfumite letho. Vix ea fatus erat, fummo cùm monte videmus Si pereo, manibus hominum periiffe juvabit. Dixerat: & genua amplexus, genibufque volu tans Hærebat. Quis fit, fari, quo fanguine cretus, Hortamur; quæ deinde agitet fortuna, fateri. Ipfe pater dextram Anchises, haud multa mo ratus, Dat juveni, atque animum præfenti pignore fir mat. Ille hæc, depofita tandem formidine, fatur: Sum patria ex Ithaca, comes infelicis Ulyffei, Nomine Achemenides, Trojam, genitore Ada masto Paupere (manfiffetque utinam fortuna!) profectus. Nam Nam fimul expletus dapibus, vinoque fepultus nem Rumpite. Nam qualis quantufque cavo Polyphemus in antro Lanigeras claudit pecudes, atque ubera preffat, Centum alii curva hæc habitant ad littora vulgo Infandi Cyclopes, & altis montibus errant. Tertia jam lunæ fe cornua lumine complent, Cùm vitam in fylvis, inter deserta ferarum Luftra domofque traho, vastosque ab rupe Cyclopas Profpicio, fonitumque pedum vocemque tremisco. Victum infelicem, baccas lapidofaque corna Dant rami, & vulfis pafcunt radicibus herbæ. Omnia colluftrans, hanc primùm ad littora claffem Confpexi venientem: huic me, quæcumque fuiffet, Addixi fatis eft gentem effugiffe nefandam. Vos animam hanc potiùs quocumque absumite letho. : Vix ea fatus erat, fummo cùm monte videmus |