1

Caftigantque moras: opere omnis femita fervet.

Quis tibi tunc, Dido, cernenti talia sensus,
Quofve dabas gemitus, cùm littora fervere late
Profpiceres arce ex fumma, totumque videres
Mifceri ante oculos tantis clamoribus æquor?
Improbe Amor, quid non mortalia pectora cogis !
Ire iterum in lacrymas, iterum tentare precando
Cogitur, & fupplex animos submittere amori,
Ne quid inexpertum fruftra moritura relinquat,

Anna, vides toto properari littore circùm :
Undique convenere: vocat jam carbafus auras
Puppibus & læti nautæ imposuere coronas.
Hunc ego fi potui tantum fperare dolorem,
Et perferre, foror, potero. Miferæ hoc tamen unum
Exfequere, Anna, mihi : solam nam perfidus ille
Te colere, arcanos etiam tibi credere fenfus :
Sola viri molles aditus & tempora noras.
I, foror, atque hostem supplex affare superbum.
Non ego cum Danais Trojanam exscindere gentem
Aulide juravi, claffemve ad Pergama mifi ;
Nec patris Anchisæ cinerem manesve revelli :
Cur mea dicta negat duras demittere in aures?
Quo ruit?extremum hoc miferæ det munus amanti:
Exspectet facilemque fugam ventofque ferentes,
Nonjam conjugium antiquum, quod prodidit, oro,
Nec pulchro ut Latio careat, regnumque relinquat.

Dum mea me victam doceat fortuna dolere. Extremam hanc oro veniam ( miferere fororis ) Quam mihi cùm dederis, cumulatum morte remit

tam.

Talibus orabat, talesque miferrima Aletus Fertque refertque foror : fed nullis ille movetur. Fletibus, aut voces ullas tractabilis audit. Fata obstant, placidasque viri Deus obstruit aures. Ac velut annofam valido cùm robore quercum Alpini Boreæ nunc hinc nunc flatibus illinc Eruere inter fe certant: it ftridor, & alte Confternunt terram concuffo ftipite frondes: Ipfa hæret fcopulis, & quantum vertice ad auras Æthereas, tantum radice in Tartara tendit. Haud fecus affiduis hinc atque hinc vocibus heros Tunditur, & magno perfentit pectore curas. Mens immota manet, lacrymæ volvuntur inanesį

Tum vero infelix fatis exterrita Dido

Mortem orat: tædet Cœli convexa tueri,
Quò magis incœptum peragat, lucemque relin

quat,

Vidit, thuricremis cùm dona imponeret aris
(Horrendum dictu) latices nigrefcere facros
Fufaque in obfcœnum fe vertere vina cruorem.
Hoc vifum nulli, non ipfi effata forori.
Præterea fuit in tectis de marmore templum
Conjugis antiqui, miro quod honore colebat

Velleribus niveis & fefta fronde revinctum.
Hinc exaudiri voces & verba vocantis
Visa viri, nox cùm terras obfcura teneret :
Solaque culminibus ferali carmine bubo

Sæpe queri, & longas in fletum ducere voces.
Multaque præterea vatum prædicta priorum
Terribili monitu horrificant : agit ipfe furentem
In fomnis ferus Æneas, femperque relinqui
Sola fibi, femper longam incomitata videtur
Ire viam, & Tyrios deferta quærere terra.
Eumenidum veluti demens videt agminaPentheus,
Et Solem geminum, & duplices se oftendere The-
bas:

Aut Agamemnonius scenis agitatus Oreftes
Armatam facibus matrem & serpentibus atris
Cùm fugit, ultricesque sedent in limine Diræ

Ergo ubi concepit furias evica dolore " Decrevitque mori, tempus fecum ipfa modumque Exigit, & mæftam dictis aggreffa fororem Confilium vultu tegit, ac fpem fronte serenat. Inveni, germana, viam ( gratare forori ) Quæ mihi reddat eum, vel eo me folvat amantem. Oceani finem juxta Solemque cadentem, Ultimus Æthiopum locus est, ubi maximus Atlas Axem humero torquet ftellis ardentibus aptum : Hinc mihi Maffylæ gentis monftrata facerdos Hefperidum templi cuftos, epulafque draconi

Spargens humida mella, foporiferumque papaver."
Hæc fe carminibus promittit folvere mentes
Quas velit, aft aliis duras immittere curas ;
Sistere aquam Aluviis, & vertere fidera retro ;
Nocturnofque ciet manes : mugire videbis
Sub pedibus terram, & descendere montibus ornos.
Teftor, cara, Deos, & te, germana, tuumque
Dulce caput, magicas invitam accingier artes.
Tu fecreta pyram teĉto interiore sub auras
Erige, & arma viri, thalamo quæ fixa reliquit
Impius, exuviasque omnes, lectumque jugalem,
Quo perii, fuper imponas : abolere nefandi
vvat Cuncta viri monumenta juber monstratque facerdos.
Hæc effata filet : pallor fimul occupat ora.
Non tamen Anna novis prætexere funera sacris
Germanam credit, nec tantos mente furores
Concipit, aut graviora timet, quàm morte Sichæi.
Ergo juffa parat

At regina, pyrâ penetrali in sede sub auras
Erecta ingenti, tædis, atque ilice sectâ,
Intenditque locum fertis, & fronde coronat
Funereâ : super exuvias, ensemque reli&tum
Effigiemque toro locat, haud ignara futuri.
Stant aræ circùm, & crines effufa facerdos
Tercentum tonat ore Deos, Erebumque Chaosque,
Tergeminamque Hecatem,tria virginis ora Dianæ.
Sparferat & latices fimulatos fontis Averni,
Falcibus & meffæ ad lunam quæruntur ahenis

Pubentes

Pubentes herbæ, nigri cum lacte veneni :
Quæritur & nafcentis equi de fronte revulfus
Et matri præreptus amor.

Ipsa molâ, manibusque piis, altaria juxta 2
Unum exuta pedem vinclis, in veste recinctâ,
Teftatur moritura Deos, & confcia fati
Sidera: tum, fi quod non æquo fœdere amantes
Curæ numen habet,justumque memorque,precatur.

Nox erat > & placidum carpebant feffa foporem Corpora per terras, fylvæque & fæva quierant Æquora ; cùm medio volvuntur fidera lapfu, Cùm tacet omnis ager, pecudes pictæque volucres, Quæque lacus late liquidos, quæque afpera dumis Rura tenent, fomno pofitæ fub nocte filenti

Lenibant curas,
& corda oblita laborum.
At non infelix animi Phoenifla, nec unquam
Solvitur in fomnos, oculifve aut pectore noctem
Accipit: ingeminant curæ, rurfufque refurgens
Sævit amor, magnoque irarum Auctuat æftu :
Sic adeo infiftit, fecumque ita corde volutat.
En quid agam? rurfufne procos irrifa priores
Experiar, Nomadumque petam connubia fupplex
Quos ego fum toties jam dedignata maritos ?
Iliacas igitur claffes, atque ultima Teucrûm
Juffa fequar? quiane auxilio juvat ante levatos,
Et bene apud memores veteris stat gratia facti ?
Quis me autem (fac yelle) finet, ratibufque fu
perbis