roboribus textis caeloque educere jussit, ne recipi portis aut duci in moenia posset neu populum antiqua sub relligione tueri. Nam si vestra manus violasset dona Minervae, tum magnum exitium (quod di prius omen in ipsum 190 convertant!) Priami imperio Phrygibusque futurum; sin manibus vestris vestram ascendisset in urbem, Hic aliud majus miseris multoque tremendum 195 200 205 210 215 } bis medium amplexi, bis collo squamea circum Dividimus muros et moenia pandimus urbis. feta armis. Pueri circum innuptaeque puellae sacra canunt funemque manu contingere gaudent; et monstrum infelix sacrata sistimus arce. 220 225 230 235 240 245 Vertitur interea caelum, et ruit Oceano nox In somnis ecce ante oculos maestissimus Hector vel Danaum Phrygios jaculatus puppibus ignis, 250 255 260 265 270 275 280 quae tantae tenuere morae? Quibus, Hector, ab oris Diverso interea miscentur moenia luctu, 285 290 295 et magis atque magis, quamquam secreta parentis 300 in segetem veluti cum flamma furentibus Austris 305 310 |