Page images
PDF
EPUB
[ocr errors]

ecce deus ramum Lethaeo rore madentem vique soporatum Stygia super utraque quassat tempora, cunctantique natantia lumina solvit. vix primos inopina quies laxaverat artus : et super incumbens cum puppis parte revulsa cumque gubernaclo liquidas proiecit in undas praecipitem, ac socios nequiquam saepe vocantem: 860 ipse volans tenues se sustulit ales ad auras. currit iter tutum non setius aequore classis, promissisque patris Neptuni interrita fertur. iamque adeo scopulos Sirenum advecta subibat, difficiles quondam, multorumque ossibus albos; tum rauca adsiduo longe sale saxa sonabant, cum pater amisso fluitantem errare magistro sensit, et ipse ratem nocturnis rexit in undis, multa gemens, casuque animum concussus amici : o nimium caelo et pelago confise sereno,

nudus in ignota, Palinure, iacebis harena!'

870

LIBER SEXTUS

Sic fatur lacrimans, classique inmittit habenas, et tandem Euboïcis Cumarum adlabitur oris. obvertunt pelago proras; tum dente tenaci ancora fundabat naves, et litora curvae

praetexunt puppes. iuvenum manus emicat ardens litus in Hesperium; quaerit pars semina flammae abstrusa in venis silicis; pars densa ferarum tecta rapit silvas, inventaque flumina monstrat. at pius Aeneas arces, quibus altus Apollo praesidet, horrendaeque procul secreta Sibyllae, antrum inmane, petit, magnam cui mentem animumque

Delius inspirat vates, aperitque futura.

iam subeunt Triviae lucos atque aurea tecta.
Daedalus, ut fama est, fugiens Minoïa regna,
praepetibus pinnis ausus se credere caelo,
insuetum per iter gelidas enavit ad Arctos,
Chalcidicaque levis tandem super adstitit arce.
redditus his primum terris tibi, Phoebe, sacravit
remigium alarum, posuitque inmania templa.
in foribus letum Androgeo; tum pendere poenas
Cecropidae iussi-miserum !-septena quotannis
corpora natorum; stat ductis sortibus urna.
contra elata mari respondet Gnosia tellus :
hic crudelis amor tauri, suppostaque furto
20 Androgei.

10

20

;

30

P. VERGILI MARONIS AENEIDOS LIB. VI 113 Pasiphaë, mixtumque genus prolesque biformis Minotaurus inest, Veneris monimenta nefandae ; hic labor ille domus et inextricabilis error; magnum reginae sed enim miseratus amorem Daedalus ipse dolos tecti ambagesque resolvit, caeca regens filo vestigia. tu quoque magnam partem opere in tanto, sineret dolor, Icare, haberes. bis conatus erat casus effingere in auro; bis patriae cecidere manus. quin protinus omnia perlegerent oculis, ni iam praemissus Achates adforet, atque una Phoebi Triviaeque sacerdos, Deiphobe Glauci, fatur quae talia regi : 'non hoc ista sibi tempus spectacula poscit; nunc grege de intacto septem mactare iuvencos praestiterit, totidem lectas de more bidentes.' talibus adfata Aenean-nec sacra morantur iussa viri-Teucros vocat alta in templa sacerdos. excisum Euboicae latus ingens rupis in antrum, quo lati ducunt aditus centum, ostia centum ; unde ruunt totidem voces, responsa Sibyllae. ventum erat ad limen, cum virgo, 'poscere fata tempus,' ait; 'deus, ecce, deus!' cui talia fanti ante fores subito non vultus, non color unus, non comptae mansere comae; sed pectus anhelum, et rabie fera corda tument; maiorque videri nec mortale sonans, adflata est numine quando iam propiore dei. cessas in vota precesque, Tros,' ait, 'Aenea, cessas ? neque enim ante dehiscent attonitae magna ora domus.' et talia fata conticuit. gelidus Teucris per dura cucurrit

[ocr errors]
[ocr errors]

ossa tremor, funditque preces rex pectore ab imo: 'Phoebe, graves Troiae semper miserate labores, Dardana qui Paridis derexti tela manusque corpus in Aeacidae, magnas obeuntia terras tot maria intravi duce te penitusque repostas Massylum gentes, praetentaque Syrtibus arva, 37 poscunt. 57 direxti codd.

VOL. I

I

40

50

60

iam tandem Italiae fugientes prendimus oras; hac Troiana tenus fuerit fortuna secuta. vos quoque Pergameae iam fas est parcere genti, dique deaeque omnes, quibus obstitit Ilium et ingens gloria Dardaniae. tuque, o sanctissima vates, praescia venturi, da—non indebita posco regna meis fatis-Latio considere Teucros, errantesque deos agitataque numina Troiae. tum Phoebo et Triviae solido de marmore templum instituam, festosque dies de nomine Phoebi.

te quoque magna manent regnis penetralia nostris ; hic ego namque tuas sortes arcanaque fata, dicta meae genti, ponam lectosque sacrabo, alma, viros. foliis tantum ne carmina manda, ne turbata volent rapidis ludibria ventis : ipsa canas oro.' finem dedit ore loquendi. at, Phoebi nondum patiens, inmanis in antro bacchatur vates, magnum si pectore possit excussisse deum: tanto magis ille fatigat os rabidum, fera corda domans, fingitque premendo. ostia iamque domus patuere ingentia centum sponte sua vatisque ferunt responsa per auras : o tandem magnis pelagi defuncte periclis― sed terrae graviora manent: in regna Lavini Dardanidae venient, mitte hanc de pectore curam, sed non et venisse volent. bella, horrida bella, et Thybrim multo spumantem sanguine cerno. non Simois tibi nec Xanthus nec Dorica castra defuerint; alius Latio iam partus Achilles, natus et ipse dea; nec Teucris addita Iuno usquam aberit; cum tu supplex in rebus egenis quas gentes Italum aut quas non oraveris urbes ! causa mali tanti coniunx iterum hospita Teucris, externique iterum thalami.

tu ne cede malis, sed contra audentior ito, qua tua te fortuna sinet. via prima salutis, 96 qua Seneca. quam codd.

84 terra.

70

81

90

100

uod minime reris, Graia pandetur ab urbe.' talibus ex adyto dictis Cumaea Sibylla orrendas canit ambages antroque remugit, bscuris vera involvens; ea frena furenti oncutit et stimulos sub pectore vertit Apollo. it primum cessit furor, et rabida ora quierunt, ncipit Aeneas heros: ‘non ulla laborum, › virgo, nova mi facies inopinave surgit; ɔmnia praecepi atque animo mecum ante peregi. unum oro: quando hic inferni ianua regis dicitur et tenebrosa palus Acheronte refuso, ire ad conspectum cari genitoris et ora contingat; doceas iter, et sacra ostia pandas. illum ego per flammas et mille sequentia tela eripui his umeris, medioque ex hoste recepi; ille, meum comitatus iter, maria omnia mecum atque omnes pelagique minas caelique ferebat, invalidus, vires ultra sortemque senectae. quin, ut te supplex peterem, tua limina adirem, idem orans mandata dabat. natique patrisque, alma, precor, miserere, potes namque omnia, nec te nequiquam lucis Hecate praefecit Avernis. si potuit Manes arcessere coniugis Orpheus, Threïcia fretus cithara fidibusque canoris

si fratrem Pollux alterna morte redemit,

[ocr errors]

120

itque reditque viam totiens-quid Thesea magnum, quid memorem Alciden?

summo.'

et mi genus ab Iove

talibus orabat dictis arasque tenebat;

cum sic orsa loqui vates: 'sate sanguine divom, Tros Anchisiade, facilis descensus Averno; noctes atque dies patet atri ianua Ditis;

sed revocare gradum superasque evadere ad auras, hoc opus, hic labor est. pauci, quos aequus amavit Iuppiter, aut ardens evexit ad aethera virtus, dis geniti potuere. tenent media omnia silvae,

109 contingam. 115 et tua. 126 Averni.

130

« PreviousContinue »