Page images
PDF
EPUB

81.

Sed nunc Italiam magnam Grynæus Apollo,
Italiam Lycia jussere capessere sortes.
Hic amor, hæc patria est. Si te Carthaginis arces
Phanissam, Libycæque aspectus detinet urbis :
Quæ tandem Ausonia Teucros considere terra
Invidia est & nos fas extera quærere regna.

82.

Me patris Anchise, quoties humentibus umbris Nox operit terras, quoties astra ignea surgunt, Admonet in somnis, & turbida terret imago. Me puer Ascanius, capitisque injuria chari, Quem regno Hesperia fraudo, & fatalibus arvis.

83.

Nunc etiam interpres Divûm, Jove missus ab ipso, (Testor utrumq; caput) celeres mandata per auras Detulit: ipse Deum manifesto in lumine vidi Intrantem muros, vocemque his auribus hausi.

84.

Desine, meque tuis incendere, teque querelis : Italiam non sponte sequor.

Talia dicentem jamdudum aversa tuetur, Huc illuc volvens oculos, totumque pererrat Luminibus tacitis, & sic accensa profatur:.

Nec

81. Ma si Apollene vò che a Talia jammo
E de Licia l''aracole, e li Fate

Vonno, che a chella via nuje navecammo,
Pozzo fare co Giove a ccapozzate?
Talia, l'ammore nuosto nuje cercammo;
E si, pe fravecare sta cetate,

Lassaste la Fenicia, e pecchè buoje,
Che nnuje non ghiammo a Talia, potta d'oje?
82. Ogne nnotte mme fa na sbravejata,
E mme tratta da guitto, e da frabutto
L'ombra d'Anchiso mio, che 'muriata
Mme comparesce, e io nne tremmo tutto
De cchiù a lo core mio mm'è na stoccata,
Nè penzare 'nce pozzo a uocchio asciutto,
Quanno penzo, ca perde Ascaniello

Pe ccorpa mia no regno accossì bello. 85. E Giove pe Mercurio m'ha mannato (Juro pe l'uno, e ll'auto) no cartiello, Che comm' ommo da niente m'ha trattato, E ma' ha carcato buono lo cappiello. Ll'aggio visto, e sentuto speccecato

Co starecchie, co st'uocchie, e lo cerviello M'ha 'ntronato, e lo sango m'ha scommuosso, Arremmedia si puoję? spolleca ss'uosso? 86. Lassa sso chianto, e cchiù non t' affannare, Nè mme fare cchiù sfrijere sto core: A Talia mme fa Giove navecare; Co Giove chi farrà lo bell' omore? Ma se vedea comm' estrece abbottare i Chella 'ntratanto, e chiena de forore Coll' uocchie strevellate lo squatraje Da la capo a lo pede, e po shottaje.

Tu*

85.

Nec tibi diva parens, generis nec Dardanus auctor. Perfide; sed duris genuis te cautibus horrens Caucasus, Hyrcanæque admorunt ubera tigres :

86.

Na quid dissimulo?aut quæ me ad majora reservo? Num fletu ingemuit nostro? num lumina flexit? Nu lacrymas victus dedit?aut miseratus amante est?

87.

Quæ quibus anteferā? jam jam nec maxima Juno, Nec Saturnius hæc oculis Pater aspicit æquis. Nusquam tuta fides, ejectum littore, egentem Excepi, & regni demens in parte locavi :

88.

Amissam classem, socios a morte reduxi,
Heu furiis incensa feror: nunc Augur Apollo,
Nunc Lycia sortes, nunc & Jove missus ab ipso
Interpres Divum fert horrida jussa per auras ·

85. Tu si ffiglio a lo chiappo, che te 'mpenna;
E non de Cetarea, razza de guitto:
Nè da Dardano maje credo, che scenna
(Nne miente) la toja razzá pe dderitto,
Dinto de quacche grotta la cchiù orrenna
Gnenetato lo Caucaso t' ha schitto;
E le ttigre d'Ircania t'allattaro,
Dannote latte nò, ma fele amaro.
36. Che semmolejo cchiù, potta d'aguanno?
Che aspettare se pò cchiù ppeo de chesto?
Fuorze a lo chianto mio lo gran tiranno
Pigliato avesse no sospiro 'mpriesto?
Fuorze, ha mostato a lo crodele affanno
De st'arma affritta chillo core agriesto
N'uocchio piatuso, o quacche lagremella!
Core d'urzo, a mme chesso? o chesta è bella!
87. De quale m'aggio cchiù da lamentare
De tanta perrarie? Giove, Gionone,
No le bedite nè? ll' aie da pagare
Ste guittarie a ppena de taglione.
Và te fida a sto munno! io 'ncoronare
No jettato da ss'onne, pezzentone
Senza pedale, e mò la mala razza
Manco m' ajutarria co na sputazza!
88. Io le sarvaje sse quatto felluchelle;
E ssi compagne suoje, ssi malantrine
Muorte de famme, ssi sfratta panelle,
Le ssorzetaje co piette de galline.
Che furia, ch'aggio! e mò, che scuse belle,
Ca vole accossì Apollo, e li destine:
L'Aracole de Licia, e lo Tronante,

E Mercurio, e cocozza; uh che forfante!
Virg. T.II.

C

Ccà

89.

Scilicet is superis labor est; ca cura quietos Sollicitat. Neque te teneo, neque dicta refello.

90.

1, sequere Italiam ventis, pete regna per undas: Spero equide mediis (si quid pia numina possunt) Supplicia hausurum scopulis, & nomine Dido Sæpe vocaturum •

91.

Sequar atris ignibus absens: Et cum frigida mors anima seduxerit artus, Omnibus umbra locis adero: dabis,improbe, panas: Audiam, & hæc manes veniet mihi fama sub imos.

92.

His medium dictis sermonem abrumpit, & auras Egra fugit: seque ex oculis avertit, & aufert; Linquens multa metu cunctante, & multa parante Dicere. Suscipiunt famula, collapsaq; membra Marmoreo referunt thalamo,stratisque reponunt.

At

« PreviousContinue »