81. Sed nunc Italiam magnam Grynæus Apollo, 82. Me patris Anchise, quoties humentibus umbris Nox operit terras, quoties astra ignea surgunt, Admonet in somnis, & turbida terret imago. Me puer Ascanius, capitisque injuria chari, Quem regno Hesperia fraudo, & fatalibus arvis. 83. Nunc etiam interpres Divûm, Jove missus ab ipso, (Testor utrumq; caput) celeres mandata per auras Detulit: ipse Deum manifesto in lumine vidi Intrantem muros, vocemque his auribus hausi. 84. Desine, meque tuis incendere, teque querelis : Italiam non sponte sequor. Talia dicentem jamdudum aversa tuetur, Huc illuc volvens oculos, totumque pererrat Luminibus tacitis, & sic accensa profatur:. Nec 81. Ma si Apollene vò che a Talia jammo Vonno, che a chella via nuje navecammo, Lassaste la Fenicia, e pecchè buoje, Pe ccorpa mia no regno accossì bello. 85. E Giove pe Mercurio m'ha mannato (Juro pe l'uno, e ll'auto) no cartiello, Che comm' ommo da niente m'ha trattato, E ma' ha carcato buono lo cappiello. Ll'aggio visto, e sentuto speccecato Co starecchie, co st'uocchie, e lo cerviello M'ha 'ntronato, e lo sango m'ha scommuosso, Arremmedia si puoję? spolleca ss'uosso? 86. Lassa sso chianto, e cchiù non t' affannare, Nè mme fare cchiù sfrijere sto core: A Talia mme fa Giove navecare; Co Giove chi farrà lo bell' omore? Ma se vedea comm' estrece abbottare i Chella 'ntratanto, e chiena de forore Coll' uocchie strevellate lo squatraje Da la capo a lo pede, e po shottaje. Tu* 85. Nec tibi diva parens, generis nec Dardanus auctor. Perfide; sed duris genuis te cautibus horrens Caucasus, Hyrcanæque admorunt ubera tigres : 86. Na quid dissimulo?aut quæ me ad majora reservo? Num fletu ingemuit nostro? num lumina flexit? Nu lacrymas victus dedit?aut miseratus amante est? 87. Quæ quibus anteferā? jam jam nec maxima Juno, Nec Saturnius hæc oculis Pater aspicit æquis. Nusquam tuta fides, ejectum littore, egentem Excepi, & regni demens in parte locavi : 88. Amissam classem, socios a morte reduxi, 85. Tu si ffiglio a lo chiappo, che te 'mpenna; E Mercurio, e cocozza; uh che forfante! C Ccà 89. Scilicet is superis labor est; ca cura quietos Sollicitat. Neque te teneo, neque dicta refello. 90. 1, sequere Italiam ventis, pete regna per undas: Spero equide mediis (si quid pia numina possunt) Supplicia hausurum scopulis, & nomine Dido Sæpe vocaturum • 91. Sequar atris ignibus absens: Et cum frigida mors anima seduxerit artus, Omnibus umbra locis adero: dabis,improbe, panas: Audiam, & hæc manes veniet mihi fama sub imos. 92. His medium dictis sermonem abrumpit, & auras Egra fugit: seque ex oculis avertit, & aufert; Linquens multa metu cunctante, & multa parante Dicere. Suscipiunt famula, collapsaq; membra Marmoreo referunt thalamo,stratisque reponunt. At |