57. E tre bote de cchiù sguazzariaje Anea, le fece: a bista de lo mare. E sto monte: pe ll'ossa, che arrecetta, Da tanno 'n po' Meseno lo chiammaro: Nomme, che durarrà 'nfi che lo munno Jarrà l'utemo juorno a sparafunne. 59% Anea fece, scomputa sta facenna, Quanto ordenato avea la Profetessa. Nc'era na grotta, co na vocca orrenna, E no vuosco, e no lago accanto a chessa; Na mofeta. sagliea cossì tremenna Da st'acqua morta, che si bè de pressa Che tutta negra aveano la pellecchia. 61. Voce vocans Hecaten, caloque, Ereboque potentë. Supponunt alii cultros, tepidumque cruorem Suspiciunt pateris: ipse atri velleris agnam Eneas, matri Eumenidum, magnæque sorori Ense ferit, sterilemque tibi, Proserpina, vaccam. 62. Tum Stygio regi nocturnas inchoat aras, 63. Et juga capta moveri Sylvarum, visæque canes ululare per umbram, Adventante dea. Procul, ô procul este profani, Conclamat vates, totoque absistite luco. Tuque invade viam, vaginaque eripe ferrum: 64. Nunc animis opus Enea, nunc pectore firmo. Tantum effata, furens antro se immisit aperto. Ille ducem haud umidis vadentem passibus æquat. 61. Ecate ad auta voce nnommenava, Dea potente a l' Abisso, e 'ntra le Stelle : A la Notte, e a la Terra; e appriesso a chelle Na vacca vecchia, che non facea razza. 62. Quanno fo notte, a lo gran Dio Protone Apparecchia I autaro, e nce carreja, Pe l'arrostire, no gran voje marrone, E l'arrusto co ll uoglio sguazzareja. Appena da lo lietto de Tetone L'Arba s auzaje, che Anea, mente passeja, Sotta li piede se sentea abballare La terra, e nn'appe propio a speretare. 63. Vede, ca la montagna, e la voscaglia !.. Fanno tubba catubba, e a la stess' ora Sente abbajare, (e l'arma se la squaglia) Da tutto chisto vuosco: e chiano chiano Ora 65. Dii, quibus imperium est animaru, umbræq;silentes, Et Chaos, & Phlegethon, loca nocte silentia late; Sic mihi fas audita loqui; sit numine vestro Pandere res alta terra, & caligine mersas • 66. Ibant obscuri sola sub nocte per umbras, Perque domos Ditis vacuas, & inania regna. Quale per incertam Lunam sub luce maligna Est iter in sylvis, ubi cœlum condidit umbra Juppiter, & rebus nox abstulit atra colorem. 67. Vestibulum ante ipsum, primisque in faucibus Orci Luctus, & ultrices posuere cubilia Curæ: Pallentesque habitant Morbi, tristisque Senectus, Et Metus, & malesuada Fames, & turpis Egestas; 68. Terribiles visu forma, Lethumque, Laborque: Tum consanguineus Lethi Sopor, & mala mentis Gaudia, mortiferumque adverso in limine Bellum, Fet 65. Ora mò ccà te voglio! O Deie, che avite A lo vordiello, e appriesso a lo spetale. 68. Che facce, arrasso sia! nce passiava La Morte, e la Fatica, e lo parente De la Morte, lo Suonno che ronfava, E lo Runfo a no miglio se nne sente. De le mmale coscienzie nc' abbetava L' Allegrezza fauzaria, e tutta ardente Stà la Guerra, e coll' uocchie strevellate. Sempe dice: accedite, sfecatate. A na |