Cafta licet patrui feruet Proferpina limen. At ramum hunc (aperit ramum qui vefte latebat) 405 Caeruleam aduertit puppim, ripaeque propinquat. 410 Inde alias animas, quae per iuga longa fedebant, Deturbat, laxatque foros: fimul adcipit alueo Ingentem Aenean. Gemuit fub pondere cymba Sutilis, 402 patruum―limen pr. Hamb., quod affettatae effet elegantiae et Sprot. cum gloffa: id eft fedilia nauis. mum aureum Aeneas fub vefte tectum nudat: non vero tamquam munus Charonti ferendum: fed Proferpinae definatum v. 142. 409. fatalis, v. fup. 146. 147. longo poft tempore; igitur Hercules et Thefeus cum ramo aureo venerant. conf. Excurf. VI. 411. juga longa, Guy, tranftra, h. 1. vectorum, inßarv, fedilia. laxat que foros, tabulata vacuat; proprie turba et multitudine artari locus dicitur, inde Y y nunc Sutilis, et multam adcepit rimofa paludem. Cerberus haec ingens latratu regna trifauci Continuo 414 multum Medic. futilis ed. Ven. fubtilis Doruill., natum ex nunc laxari. Seru. Egre- cymba, barin Aegyptii vo 417-425. Canis palatio Orci et Proferpinae additus cuftos eft prifcae vitae more iam apud Homerum Iliad. 3, 366, vbi ille ex Erebo ab Hercule adductus; et apud Hefiod. . 769 fqq., a quo il le adeuntes adulando admit. tere, exeuntes terrere ac devorare narratur. Nunc in adeuntem Aeneam infurgere putandus eft, nondum fato defun&um. C a ( e T ! Continuo auditae voces, vagitus et ingens, 430 Nec 428 rapto aliquot Pier. ab vbere natos Doruill. m. pr. in marg. raptos ab v. primo Rottend. fec. ex fup. verfu. 429 una dies aliquot Pier. 430 falfae alter Hamb. falfo d. tempore m. coni. Warburtonus (Diuine Legat. of Mofes T. I, B. 2, S. 4), parum feliciter. fun&tum. Nomen ipfum Cerberi non nifi poft Homerum auditum eft: cf. Paufan. III, 25; occurrit tamen apud Hefiod. . 311. Commenta de eo pleraque Heracliis deberi videntur, Hercule ad eum ex inferis raptandum miffo. v. Apollod. II, 5, 12, et Not. P. 428 fqq. Schol. Iliad. 9, 368. Placatur ille h. 1. eodem fere modo, quo draco Colchicus in Argonauticis. Alio modo Cerberus placatur pud Statium II Theb. 2631 Mercurii virga. Compaari poffe Senecae Herc. fur. 783 fqq., iam Cerda monuit, rbi Thefeus Cerberum ab Hercule oppreffum narrat. Offam 420 intellige globulum Ax pulte fa&tum, fed admixo melle et papauere aliisue eminibus et fuccis ita teneratum, vt vim foporificam aberet; hinc foporata ipfa ffa, melle et frugibus mèdiatis has de papauere ple : tumque videas exponi. Sunt amen omnino grana et semi na, fuccis herbarum, qui vim aliquam, v. c. in magicis rebus, habent, períufa. Mɛλιττᾶτα Cerbero obiici folita nota res. conf. Cerda et fup. IV, 486. Hinc refoluitur fomno corpus, ἀναλύεται, vt Apollon., quem in toto loco ante oculos habuit Maro, Ν, 150 δολιχὴν ἀνελύετ ̓ ἄκαν. Jav; et v. 424 cuflode fepulto, fc. fomno. Ad v. 423 cf. fup. III, 631 iacuitque per antrum Immerfus, de Polyphemo. Inf. vltimo verfu irre-' meabilem vndam eo referunt interpretes, quod non eadem via erat rediturus Aeneas. cf. inf. 899. Argutius hoc quam neceffe. Naturam Stygis communem exprimit epitheton.. 426 fqq. Hinc ad 540 de prima locorum inferorum regione agitur, de qua v. Excurf. VIll. 426-429 vérfuum magna dulcedo eft. 430-433. Quid in fedibus his affignandis fequutus fit poeta, non liquet. Sufpicor tamen fuiffe PythagoYy 2 reum Nec vero hae fine forte datae, fine iudice, fedes. Quaefitor Minos vrnam mouet: ille filentum Conciliumque vocat, vitasque et crimina difcit. Proxima 431 fine forte Franc., male. Nec vero his coni. Iortinus Diff. VI, P. 275. 433 Confilium Gud. a m. pr. et fic pr. et tert. Goth. Le vis haec effet auctoritas; fed Afconius in Argum. in Verr. de Pract vrb.,,Ad hanc fimilitudinem, inquit, poeta Virgilius Minoem, judicen apud inferos, tamquam fi praetor fit rerum capitalium, Quaeftorem appellat: dat ibi fortitionem, vbi vrnam nominat: dat electionem ins sum, cum dicit: Confiliumque vocat; dat cognitionem facinorum, can dicit: vitasque et crimina difcit.,, Cactera bene; verum in Corflium vocat argutatur Pedianus, nam etiamfi ad editicios iudices, ques certac cauffae admittebant (cf. Sigon. de Iudic. II, 12), referre veli, tamen nec pocta in eodem iudicio fortitionem et electionem memenre petuit, et, cum filentum confilium illud fit, iudices intelligendi d fent ex vmbris lefti; quod vix poetae in animum venire potuit. Quin potius filentum concilia funt turba forenfis, inprimisque coram de quibus cognitio habebitur; vnde adiectum: vitasque et crimus difcit. Stat. VIII, 22 de Plutone: populos pofcebat crimina vÙM,E in Culice 274 nec faciles Dills fine iudice fedes, ludice, qui vitae på mortem vindicat acta. que poft vitas abeft a binis Burm. reum aliquem au&torem, qui, quae alii fummatim extulerant, fubtilius perfequutus erat. Si Empedoclea fupereffent, de multis iudicium expeditius foret. Hoc vnum inter infantes et iniquo iudicio aut fua manu interemtos commune intercedere videtur, quod mortem fatalem anteuerterunt, et immatura morte obierunt. Warbur tonus multa fatis argute fuper cauffis harum fedium datarum comminifcitur. Add. Iortin. p. 269. 272. Sed, vt dixi, fi eos haberemus, quos poeta in h. 1. fequutus eft, melius nobis de toto hoc philofophemate conftaret. De infantibus nonnulla in ža Mvuns in mytho fuo praetermittere fe dicit Plato de Rep. XI fub fin. Hoc grauite Hos iuxta retrahendi Proxima deinde tenent maefti loca, qui fibi letum Adligat, 436 435 reperere pr. Moret. et Zulich. a m. fec. Sane fie et alibi. ef. Burm. Sic fup. II, 645 ipfe manu mortem inueniam. Verum, si Io. Schraderi obferuatio Emendatt. p. 42 praef. vera eft, metrum repugnat, cum prima in reperere longa fit. Idem in fchedis epitheton infontes alienum arbitratus emendabat Infanda vel Intenta. Quas Medie., et quidem, quod notandum, a manu emendatoris Apromiani. Et habet id fane acutum quid; quod tamen non fequar. 438 Quinque voces notatae funt rubro in Medic. Fas obflat triftique p. inamabilis vndae. Sed videamus de fingulis. Fas obftat haud dubie bene, h. e. naturae, inferorumque, jura. Fas et ius ad iura diuina et humana referri notum eft, et copiofè illuftrat h. 1. Heinf. Sic legit Seru. cum Donato: ficque Rom. Gud. a m. pr. Voff. alter, cum binis e Goth., item Benedict. e cod. Palat. et inde ed. Iunt. Caeteri fata obftant, ex IV Aen. 440. Porro triftisque palus, quod Servius improbat, ne duo fint epitheta, exhibet Doruill. et cum Rom. pars codd. Pierii, qui bene monet, accipiendum effe: triftisque j'alus, ›inamabilis vnda. Síc quoque Gud. a m. pr. et pr. Rottend. a m. fec. Alii etiam: triftisque p. i. vndae. Sic Gud. a m. fec. Tandem innabilis Hinc h. 1. Quaefitor mouet vrnam, fortitur iudices; tum citat reos ad iudicium, filentum concilium vocat, vitasque et crimina difcit, audita vtriusque partis oratione et teftibus interrogatis. De caeteris vid. Exc. XI ad h. v. Locus haud dubie inter eos numerandus, quibus poeta Homerum (v. Odysf. 2, 567) eo vicit, quod fuorum temporum morem carmini intulit. Claudiani, Statii et Senecae Herc. fur. obuiae funt imitationes et a Cerda nota tae. 434 439. Magnam ad miferationem extulit fortem miferorum, qui fibi ipfi vio- in alto, ex nota illa et a 435 |