Comea bina ferunt praefixo haftilia ferro; Pars leuis humero pharetras; it pectore fummo 560 Tris equitum numero turmae, ternique vagantur Vna 557 gerunt duo Heinf. praefixa h. ferro Medic. Rem. et quicquid antiquiorum eft codicum ap. Pier. et Heinf. Sic quoque Erf. et noftri Goth., nifi quod tert. pressa. Tamen praefixo ex vulgg, edd. Hamb. pr. a m. pr. et Hugen. feruarunt Heins. ac Burmannus, qui vtramque lectionem ait habere, que fe tueatur. Recte quidem, ied praefixa h. f. est magis poeticum, auri vero magis confulitar, fi praefixo legis. 558 Parsque lenes aliquot ap. Burm., non male, fed intrufum que librariorum more; ct tuetur alterum codd. auctoritas. meris duo Burm, pharetras humero Goth. tert. 558. 559 Vulgata lectio h. 1. fanior eft omnium codicum varietate nata ex deprauato it in in vel et, vnde mox it in fequ. verfu infertum vel poft obtorti vel poft collum vel Fl. it torti, v. Pier. Heinf. et Burm. 560 Tres, treis, tris legitur; hoc cum Mediceo: vt iam inde ab I, 108. mero Rom. et Menag. pr., inconcinne. trinique Witt. mina Rottend. pr. a m. fec. rem, ex more huius ludicri. Docta quidem, fed importuna nota eft Seruii ad h. 1., qui etiam coronam de galea accipere vult, quippe quae Homero si@avos fit Iliad. n, 12 (fcilicet spávny dicere voluit, quae et alibi apud Homerum occurrit, et galeae proprie pars eft frontem ambiens eminentior, qualis v. c. in Winkelm. Monum. inedd. n. 108). In iisdem Seruianis fubiectum paullo poft: Sed alii dicunt, potuiffe eos galeas habere coronatas. Baebius tamen Macer (eius mentionem facit Seruius etiam ad Ecl. IX, 47) dixit: a Caefare Augufto pueris, qui luferunt Troiam, donatas effe galeas et bina haf turmar nu 562 43 tilia; ad quod Virgilium con flat alludere. Poetae igitur iudicium in his ad fuam aetatem accommodandis declarant haec Macri verba. conf Sueton. Octau. 43, vnde inprimis torquem mox non absque confilio memoratum videas. Nam 558. 559'ornate pro, torquem collo geftabant aureum. cf. inf. X, 137. 138. auri obtorti, torti; vt spɛrės. 560-574. Ternarium numerum ad tres P. R. tribus a Romulo inftitutas refert Servius; faltem Centurias tres equitum refpici dicere debebat. cf. Liu. I, 13. Sed ornauit poeta locum egregie eorum, qui turmas ducebant, nominibus et equis declarandis. Vna acies iuuenum, ducit quam paruus ouantem Effe 563 Vana Menag. alt. paruos Rom., vt et 569. 564 Nomen qui Franc. Polites Medic. a m. pr. cum tribus aliis Heinf. et parte Pierianorum. 565 altura aliquot Burm. 566 bicoles Goth. tert. primis Alba pedes Medic. a m. pr. 567 arduos antiqui et hic apud Pier. 568 In dtys, "Arus, aberratur Atis, Attis, et in Gud. Alus; et in altero Atii, variatur, in Rom. Medie. a m. fec. ac Reg. Atyi, in al. 4, Ati, Ati, Aci, et in Goth. fec. Alii. Pro Ati . c. Arti, pugnat Pierius, codicum et marmorum au&oritate: antiquiorem auctoritatem pro Atia gente, vna confona fcripta, attulit Heinf. ad h. 1. Nota illa gens, ex qua Caefaris Octauiani mater oriunda fuit. cf. ad Dion. XLV pr. Praeferam tamen h. 1. ex vetere more A. dixere emendatum in Medic., vt alibi. 569 puero multum d. Bigot. delectus et hic pr. Rottend. ac Medic. 570 formam Medic. a m. pr. graeca forma, quae placet Heinfio et Burm. forma ante omnes eft Menag. pr. ante o. formaque Exc. Burm. 571 Sidonioque in. tres ap. Burm. Sidoneo fcribunt nonnulli, vt aethereus pro aetherius. vid. Pier. clarandis. p. magiftris vid. ·fup. v. 546. Forte ad turmas maiorum puerorum refpexit. v. Sueton. Iul. 39, Octau. 33. Paruus hic Priamus Politae filius, Priami regis nepos. De Polite cf. Iliad., 791 et fup. lib. II, 526 fq. autura Italos. Seruius: Polites - de quo Cato in Originibus dicit, quod ad Italiam ve merit et fegregatus ab Aenea condiderit oppidum Politorium a fuo nomine. Paullo poft in equis v. 565 fq. argutantur Iatpp. albas maculas mox in aliqua praecipua parte decią. rari puta, in pedibus, quos 565 579 Effe fui dederat monumentum et pignus amoris. Fertur equis. 575 Excipiunt plaufu pauidos, gaudentque tuentes Inde 575 OCH 580 573 Trinacriae pubes plerique Pier. et fic Medic. cum al. Heinf. ac Burm. Erf. binisque Goth. Trinacrii Rom. cum Menag. pr. et pr. Rottend. Sed equis deberi cpitheton, non eft quod dubites. ruentes vitium ed. Dan. Heinf. v. Burm. 576 corda p. tres Burm. 577 omnes alter Menag. concessum, consensum et hic aberratur. lique alter Hamb. a m. pr. 578 parentis Medic. a m. pr. 581 Deductis fcriptum in Rom. Medic., et al., forte doftius pro dudu fimpliciter. Sed de aberratione fatis conftat. Vide modo v. 569 4laus in eodem Mediceo. Porro ternis codd. Pier. cum quatuor Heial et vno Burm. ac Goth. fec., quod malebat Pierius. Sed bene monet Heinfius, legendum tunc effe: agmina ternis Didu&if. choris; nec vidit Pierius terni etiam exquifitiorem orationem efficere. fru&taque Medic. Pierii. dedere Witt. a m. pr. ef. Burm. etiam qui ex Africa effet. 575. pauidos. Seruius: glo- 582 is primi putes. Mox eos cogi ta longo ordine incedentes campum in orbem obiiffe. 580 fq. Hunc locum cum fubiuncta comparatione e pulcherrimis effe puto viuida ad fenfum repraefentatione r ad eloquium difficilis. pares loco, ordine eodem, vt fup. v. 114. terni tamen, h. e. ternis diuerfis turmis, quas choros appellat, difcedunt, mox iterum coeunt. infeta tela tulere, vt alias ferre 55na infefta, inferre vel tenere, habere, Inde alios ineunt curfus aliosque recurfus Inpediunt, pugnaeque cient fimulacra fub armis; 585 Vt quondam Creta fertur Labyrinthus in alta Mille alter? 583 curfus ineunt Ven. a m. pr. aliosque reuerfus Wall. a m. pr. 584 Auerfis Zulich. Aduerfos Erf. Aduerfi poft Pierianos nonnullos Exc. Burm., quod probat vir doctiffimus. Enimuero v. Not. nisq. Heinf. recepit Pierio, puto, obfequutus et parti codicum, quorum princeps Romanus. At Medicens cum caeteris alternosq., quo variatur oratio. 586 fuga re&te fecundum rationem et praeftantiores codd. Rom. Medic. aliosque practulit Heinf. Vulgo fugae, quod non bene reli&um Silio in fimili loco XVII, 445; non enim fugae, r Quy, nudat quis tergum, fed, dum fugit, fugiendo, fuga, tergum nudat. verfant Gud. pro diu. left., et pr. Rottend. verrunt, at Rom. torquent, cum Goth. fec., tamen lapfu potius, etfi nec infelici, quam confilio. 587 pariter fata Parrhal. fruuntur tres ap. Burm. cum edd. Ald. Iunt. 588 Crete Wall. a m. pr. Cretae altae Seru. apud Burm. 589 Abietibus cod. Thuan. Macrobii V Sat. 14. textis textus Ven. Parrhaf. habere, gerere. conf. etiam Burm.; mox v. 584 Aduerfis fpatiis, h. e. quibus ipfi aduerfi h. e. obuii inuicem fibi facti iterum deflectunt se et in nouos gyros difcurrunt. alternis orbibus orbes Impediunt praeclare, cum variis flexibus fubeunt fe inuicem faltantium ordines, feque mifcent et implicant. v. 585. dicio Lucretiana facile agnofcitur ex eius lib. II, 41 et 324 belli fimulacra ciere. fudb armis, vt faepe apud poetam pro, armati. 588 591. Non poterat Virgilius fuperare vel affequi locum Homeri, quem inter pulcherrimos primum exci tandum credo, Iliad. σ, 590 tum 590 Mille viis habuiffe dolum, qua figna fequendi Inpediunt, texuntque fugas et proelia ludo, Afcanius, 590 Millenis h. d. Goth. fec., praue, domum tres ap. Burm. Sed tum iter, qua pateat, aefti- Cuiacius Obff. I, 30 a rore viarum. cf. inf. VI, 27 fq. Heinf. diunt, curfus flexus impli 596-603. Hunc morem- |