Exiguam pretio pofuit, cui litus arandum, Cuique loci leges dedimus,, connubia nostra Repulit, ac dominum Aenean in regna recepit. 215 Et nunc ille Paris, cum femiuiro comitatu, Maeonia mentum mitra crinemque madentem Subnixus, rapto potitur: nos munera templis Quippe tuis ferimus, famamque fouemus inanem. Talibus 216 M. m. barba Nonius 212 Exiguum Medic. a m. pr. pofuit pretio pr. Hamb. 213 Cui leges dedimusque loci Leid. et Hugen. locis Wall. 214 Depulit Leid. pro var. let., fed alterum voc. proprium. v. Burm. at Steph. # codd. Scruii. Arneam aliquot, hinc Parrhaf. Aeneam in fua rezna r. 215 At nunc Hamb. pr., male. v. Burm. in fubnixus. Moronia male vulgo fcribitur. 217 Subnexus Leid. vn., et fic iam Geuart. et Salmaf. maluerant. Adde Ruaeum, Cuninghamum. Pugnant contra Heinf. h. 1. et Gronou. Diatr. in Stat. c. 54. Subnexus in Statio etiam Marklandus probabat, Silu. V, 3, 05, et multa pro hac lectione afferri poffunt. cf. inf. X, 137 et 138, aliaque loca in Indice. Poteft tamen Subnixus exquifitius dictum videri. vid. Not. quodcunque enim fubligatam fibi habet aliquam rem, illud Jubnixum ea re videri poteft. raptu mf. Georg. Fabric. et pr. Rottend. a m. fec. Certe raptum hoc fenfu accipiendum. rapta Zulich, id cft, ftuprata. cf. Burm. 218 flammam coni. Voff., fed v. Burm. mouemus pr. Hamburg. Maeonia Subnixus refpicit Phrygiam mitram, h. e. pileum incuruum, vt Seru. habet, de quo pendebat etiam buccarum tegimen, binis vel ternis fimbrus feu fafciis defcendentibus, quae fubter mentum colligari folebant; adeoque fubnixas, mento ac crine fubnixo, mitra; fcilicet mitra fubligatum habens men. tum crinemque madentem vnguentis. redimicula funt inf. IX, 616. Res in veteribus monumentis fatis obuia et notata a Winkelm. (Gesch, d. Kunst pag. 308. Monum. ast. ined. p.155). Alias mitra eft fafcia, diadema: nec alia in Baccho. Talibus orantem dictis, arasque tenentem, Audiit omnipotens, oculosque ad moenia torfit Regia, et oblitos famae melioris amantis. Tum fic Mercurium adloquitur, ac talia mandat: Adloquere, 219 Hic verfus deerat alteri Menag. et poterat, Burmanno iudice, abeffe; fed tuetur eum Macrob. III Sat. 2 et inf. VI, 124 ídem fere verfus. aramque Witt. et ed. Ven. cum Goth. fec. Franc., vt inf. 672. vultusque pr. Hamb. pro var. lect. 221 ouantes Leid. 220 audit ad deuia lec. 222 Tum Heinf. e codd. post Pier. Hamb. Baccho. At de Dioscurorum pileo an eadem vox occurrat dubito. Maeoniam pro Phrygia dixit, vt poeta, a vicina gente. Nam proprie Maeones diuerfi a Phrygibus. rapto potitur, grauiter, pro ftupro fruitur, vt Seru. fa. mamque fouemus inanem, opinionem de de potentia dei. Haec multo magis inuidiofa in religione noua, nuper demum inducta, vide v. 198 fq. Fundus in nobiliff. loco Hecubae Euripideae v. 488 ́fqq.*Q Zev, rí Xéžw ; nótegú ágúπs ógv etc. 219- 221. aras tenentem, ex ritu precantium. oblitos famae melioris amantes, egregie dictum, et ad fenfum ani-mi praeclare. cf. fup. 170. 222 fqq. Ex Odyff. ε, 28 fqq. 43 fqq., vbi Mercurius ad Calypfo mittitur, vt Vlyf fem illa dimittat (non ex Iliad. w, 333 fqq.), haec expreffa; vt iam ab aliis notatum. Non tamen ibi copiofa illa Mercurii ad iter fe accingentis defcriptio aeque difplicet, vti ea, quam Virgilius fubiungit v. 238 fqq., forte, quoniam hic maiore cum feftinatione omnia aguntur atque adeo omnis mora interpofita legenti grauis eft et molefla. 223. voca Zephyros. Vt venti vocantur, naui parata velisque expanfis (v. fup. III, 253. V, 211. VIII, 707. cf. ad Georg. III, 193), fic h. 1. Zephyri (omnino pro ventis), pennis fiue alis aptatis a Mercurio pedibus, ad excipiendum ventum, quo per aerem volet. cf. inf. v. 339. Heinfius et hic exponit, prouoca, vt Georg. III, 193. 225. fatisque datas (v. I, 382 et al. 220 225 Adloquere, et celeris defer mea dicta per auras. Non illum nobis genetrix pulcherrima talem Promifit, Graiumque ideo bis vindicat armis: Sed fore, qui grauidam imperiis belloque frementem 230 Italiam regeret, genus alto a fanguine Teucri Proderet, ac totum fub leges mitteret orbem. Si nulla adcendit tantarum gloria rerum, Nec 226 refer alter Hamburg. mea infa Ven. mandata edd. aliquot vulgg. 227 genetrix nobis Wall. Goth. fec. Erf. 229 bellisque Parrhaf. furentem Wall. 230 decit a in multis Pier. et Heinf. et al. v. fup. v. 191. ab f. Nonius. cf. Heinf. 232 Quod fi nulla mouet Witt. ex v. 272. 382 et al. pro monftratas) vrbes, vrbem Romam, v. I, 258. Inf. v. 234 Romanas arces dixit, vt II Georg. 172. 227-231. Summa davóys horum verfuum, inprimis 229 fqq. bis, femel a Diomede Venus ipfa, Iliad., 311 fqq., tum ab Achille Neptuni opera Iliad. v, 291 fqq. Alii ad Veneris in ipfo Troiae excidio monitum referunt fup. II, 589 fqq. et 632. promifit-vindicat, quandoqui dem haec tempora aliquid -commune habent; cf. Seru. h. 1. grauidam imperiis Italiam, quae multos imperatores eft paritura, explicat Seru. probante Cerda et ipfo Burmanno. Tenue tamen hoc, faltem h. 1.; etfi verum. cf. II Georg. 169 fq. Melius alii populum late regem lib. I, 21 huc vocant; fed verba non expediunt. Scilicet poetice imperiis dictum pro imperio, quo terrarum orbem com. plexura erat Roma. grauida igitur imperiis Italia, in qua magnum futurum erat imperium, vt inf. X, 87 gravidam bellis vrbem, quae bellum gerit. Praeftat tamen grauidam imperiis intelligere Italiam, quae multos poten tes et late imperantes popu los protulit; quo fenfu, nee alio, dictum arbitror apud Aufon. Epigr. IV Imperiis grauidas Pannonias. At Clau dian. Fefcen. XII, 24 imperio fetam domum ad communem rationem dixit, quae multos imperatores habuit. proderes, protenderet, propagaret, vt bene Seru. Refpiciunt autem haec dicta lib. I, 257 fq. 232-237. Omnia cum dignitate efferuntur. Si nul la, fi non nec ipfe labo res fufcipere vult pro fua laude ac gloria. Burmanni Nec fuper ipfe fua molitur laude laborem : Quid ftruit? aut qua fpe inimica in gente moratut? 235 Imperio: et primum pedibus talaria nectit Aurea: quae fublimem alis, fiue aequora fupra, 240 Seu 233 ille Wall. fua deeft Doruill. fuum Arufian. Meff., fed men-, dofe. laborum Medic. a m. pr. et Gud. et v. 273 Parrhaf. dolorem Goth. tert. 234 indicet arces Goth. tert. 235 in abeft in nonnullis. v. Burm.; in tert. Goth. expunétum a m. fec. 236 Hara pre Goth. fec. confpicit Hugen. vide ad v. 225. Lauinaque Sprot. et Exc. Burm. v. ad I, 2. et pro nec. v. Burmann, ad Ouid. Met. III, 492. 237 hoc fumma eft emendabat Heumannus, do&te quidem, fed fruftra. v. Burm. idem hic noftri nuntius eflo, vt ab alia manu adiecta recide bat, aduerfante et hic Burmanno. Sed neuter videt, nuntium h. 1. effe non narrantem, fed id quod nuntiatur. haec fammaque Doruill.' heic Commelin. hinc n. Oudart, et Zulich. 238 velebat fec. Moret v. inf. 390. 239 et abeft ab Hamb. fec. prime Goth. tert. Im-s periis, primum Hamb. pr. Leid. a m. fec. 240 aequora iuxta mff. ap. Macrob. V, 6, ex v. 255 puto. ratio, vt fuper fit, infuper, admodum dura eft. inuidet, aufert, eum priuat fatali fede. cf. inf. 267. 274. 355. prolem Aufoniam, cf. 230. inf. 274. 275. VI, 756, progeniem, cui fata imperium Ita fiae decreuerunt. 238 fqq. Ex Iliad. w, 339 fqq., vbi Mercurius ad Priamum, et Odyff. e, 43 fqq., vbi ad Calypfo mittitur: haec adumbrata effe, iam ante monitum. Adde Odyff. w, pr. Virgilium fequuti funt alii, vt Statius I Theb. 303 fqq. Ouidius etc. Sed clafficus de Mercurii officiis locus hic. euocat v. c. Protefilaum. v. Hygin. f. 103. cf. VIRGIL. Tom. II Orphic. Hymn. 56. Aefchty. lus Perf. 642 feqq. mittit, ducit, Gr. τὰς ψυχὰς πέμπα, ψυχόπομπος, εαt fomnes adi mitque: ex Od. w, 4. lumina morte refignat. Quis ver bi fenfus fit, dubitatur. Ad fententiam loci tam accom. modatum effet nihil, quam' Seruiana ratio, primo loco pofita, qua per claudit redditum videas. Noue fcilicet pro obfignare, occludere, ita dixit refignare. Verum nec exemplum memoratur, in quo feu refignare feu fimplex fignare eo fenfu adhibitum fit, nec alibi facile hoc Mercurii officium laudatur, vt morte oculos claudat. Ad vulgarem Hh *Haud aliter terras inter coelumque volabat; Vt 256. 257 Ingrati verfus, et fono in voce extrema eodem bis redeunte, et impedita verborum ftructura. Haud facile fuit qui Maronem legeret, quin ad hos verfus offenderet. De ftru&tura v. not. In codd. Medic. et multis aliis Heinfii et Burm.: at Libyae, vel et L., at Gud. a m. pr. cum aliis ad Libyae, quod Brunckium praetuliffe video. ventoque Ven. Sed haec parum iuuant. Heinf. ceni, coelumque volatu, vel volando. Elegantior eft Bentleii emendatio ad Horat. I Od. 34 legebat. Tan. Faber verfum alterum: Litus arenofum iugula bat, qui et Zulich. deeft; verum, fi hunc folum fuftuleris, fententia manca relinquitur. Hoc enim agit poeta, vt Mercurii volatum iuxta mare ac littus declaret. Sunt tandem codd. Pierii et Heinfii et bini Gothani, cum Erf. a m. fec., in quibus verfus Materno veniens praeponitur alteri: Litus arenofum; hoc arridebat Heinfio, cum fic ingratus fonus tollatur. At Burm., qui do&te de hoc loco egit, vulga◄ tum ordinem (cuius etiam in fragm. Vatic. veftigia visuntur) tuetur fimilium verfuum exemplo, inprimis lib. X, 213. 214. Ita maneret faltem hoc effe verfus fimiles in Virgilio, non minus male cufos. Praeitat dicere, effe verfus Virgilii, fed manum vltimam cos haud effe expertos. At nec minus probabilitatem habet illud, non modo vnum vel alterum, fed omnes tres verfus: Haud aliter. Littus a. Materno v. deberi inepto interpolatori, qui defiderabat comparationis apodofin, qua illa ad Mercurium transferretur. Sunt autem verfus tam ieiuni et falebrofi, vt vix de fraude fata dubitare liceat. Habeo quoque affentientem hac in re fagaciff. virum Iac. Bryant: nec vereor, quin idem fenfuri mecum fint viri do&ti, qui haec legunt. nonnullis defiderari hunc verfum, notauit Ge. Fabric. ἐξ αἰθέρος ἔμπεσε πόντῳ. In eo non argutandum, quod tam parum itineris compendium fecit Mercurius, dum Atlantem prius adit, quam Carthaginem; Spectatur tantum Atlantis altum iugum, cui deus ex coelo defcendens primo loco infiftit, hinc ad humiliora loca procedit. Si antiquiorem poetam ante oculos habuit, quod fufpicor, ille alio modo haec adornauerat; Perfei enim et multo magis Herculis iter in Libyam fit inde ab occidente. 256-258. Si lectio fana 258 In effet, diftinguere malim cum viris dois poft Libyae; vt fit: Mercurius volabat inter terras coelumque (Meconyus γαίης τε καὶ ἐρανε ἀτερόεντος Iliad., 769 de Iunonis equis) ad, vel verfus, Litus a. Li. byae; vt v. 253 ad vudas. Omiffio praepofitionis fatis frequens poetae; et fic aurium etiam faftidio occurritur. Burmannus in vulgata diftin&tione acquiefcit, et ad fcriptorum morem refert, quo verbum ad alterum tantum fubiectorum proprie fpectat; vt deficiat aliud ver bum |