685 * Inter vtramque viam, leti discrimine paruo, *Ni teneant curfus: certum eft dare lintea retro. Ecce autem Boreas angufta ab fede Pelori go Miffus adeft. Viuo praeteruehor oftia faxo Pantagiae, verfus hos effe ab interpolatoribus, et quidem pluribus eundem lapidem mouentibus, profectos, qui, varia tentando, explere volebant verfum imperfectum relictum: Contra iua monent Heleni. Sequebatur in Virgiliano autographo: Eccé autem, 686 Ne Gud. cum aliquot Pier., fed Ni antique. v. Seru. Heinf. Caeterum hoc hemistichium: certum eft dare lintea retro, tamquam a fententia alienum, ab alia manu, ad fupplendum verfum attextum in fenfum in. currit. 687 ab f. Heinf. e libris et more poetae. Vulgo af. antique pro Sic Seru. et plures vett. Grammatici ap. Heinf. et all. v.Horat. I C. 14, 15. teneant fc. naues. In fimili re Od., 172, vbi praecefferat 'Heroe δὲ θεὸν — ὄφρα φύγοιμεν, fequitur v. 176: pro dizi Ayus augas anμeray ai de pád na 'IxIvóevra nikevda diíSexuar. conf. Odyff. u, 197. 221 Hactenus verfus infeli citer procufos interpretatus fum, quantum licuit, Sed v. iudicium noftrum in V. L, fim a Seruio, Donato, ac 429 fqq... ni, 687. Venti poetis a mon. tibus, tamquam fedibus, petuntur (cf. Markland. Epift. crit. p. 56); itaque h. 1. Aqui lo a promontorio Peloro, ad fretum Siculum; hine angufta ab fede Miffus: puto expri mὶ ἔκμενος vel δέμενος. Pantagiae, Megarosque finus, Thapfumque iacentem. મે 689 Pentagiae Pantagyar (hoc et Medic. et Rom. cum fragm. Vatic, fed Havraxies, à aywv h. c. dyuúnu závra vndac impetu). Tapfumque, Toumque, Taxumque, Thabfumque, Capfumque, librafiorum lapfus: Tharfumque Rom. Eft Ovos. 690 mandabat Parthal. retrorfus apud Prifcian, et in codd. Pier. et Heinf.1 rétorsum Goth. tert. 60. Klyssi Prife. et Probus, Vulgo Vlysei. Viima, comes i. V. ex v. 60g affuta putabat Burm., offenfus fcilicet epitheto Infelicis: quod in Aeneae ore grauius aliud defiderabat. 693 Ple Myrium Rom. Medic. êt alii duo; vt et graece fcriptum ap. Steph. Byz. Sed plerique Danumúgion. At Plémîrium, Plemariùm, Flouron librarus debentur, vnde dixere-Parrhal. 694 hic ed. Venc 695 ha buiffe vias vnus Pier., fed v. Burm. quae nunc d duo Burm. 696 cons fundimur Menag. pr. perfunditur aliquot Pier, L Doruill. includitur de conva Cluuer. 690. 691. relegens retrox Posting sal fum,vnam cum Vlyffe ca Luatophagorum inde infula 3 littori Africae praetenta, Siclliae littus orientale ad Cyclopas vsque praeternauigauerat itaque Littora iam errata. 695 ...Iuffi numina magna loci veneramur: et inde cgo Exfupero praepingue folum ftagnantis Helori. Hinc altas cautes proiectaque faxa Pachyni 700 Radimus, et fatis numquam conceffa moueri Adparet £27-697 Ordinem verborum ex optimís libris reduxit Heinf. Vulgo: ri. Veneray. 698 Helori inde a Pier. et Heinf. "Exupać. Vulgo Els. 699 Hic Menag. alter. 700 Redimus Goth, fec. a m. Idyll. VM. ore tuo, eodem fonte ; vnde Pindaro Arethu Τα άμπνευμα σεμνόν Αλφάκ Nem. I, 1. v. Cluuer. Sicil. sant. p. 163. 157% is coun 697. Iuffi, admóniti, sed quo? vel ab Achemenide, vel ab Heleno, vel ab Anchife, ait Seru. Hocvlti. mum verum puto. Nam per "totum librum eae funt Anchifae partes, vt religiones et -aufpicia curet. Helorus fluvius in littore orientali paulJo fupra Pachynum promont, de quo accurate egit Clunerius e Fazello. Primum inter fpecus et exefas rupes procurrit, vnde Silio clamofus Helorus; mox, vbi ad litstus acceffit, placido ac icni curfu incedit, et hieme, claufo maris fluctibus oftio, frequenter excrefcit ftagnat-que, vnde agri vicini pinguefcunt plurimum (Nunc Atellaro et in inferiore parte Abifo). Exfupero, holi praeteruchor. $ 699. Pachynum, promontorium Siciliae ab auftrali parte (Capo Paffara) pro fec. ieda faxa expreffit Gr. p Bhñres onómeλai. 700. 701. Camerina munquam conceffa moueri: accipio, palus, in qua deus nolebat, vt quidquam mouerent, novarent Camarinenfes. Seruli verba apponam: 1: Palus eft iuxta eiusdem nominis oppidum: de qua quodam tempore, cam ficcata peftilentiam creaflet, confultus Apollo, an eam penitus exhaurire deberent, refpondit: M κίνει Καμαρίναν· ἀκίνητος γὰρ ámávov quo contemto exficcauerunt paludem, et carentes peftilentia, per eam partem ingreflis hoftibus, poenas dederunt. Similia narrant Steph. Byz., Suid. et Anthol. Gr. ap. Cluuer. Sed -quae illa vrbis expugnatio fuerit, nusquam declaratur. Ter Camarinam fuiffe conditam, ex Thucydide alusque docet idem Cluuer. -Caeterum poetam haec ex fua potius, quam Aeneae narrantis, perfona dixiffe, iam Seruius vidit; quod tamen de toto hoc loco non 1 Adparet Camarina procul, campique Geloi, 701 Camerina fane maxima feriptorum pars. Sed in talibus fcripti non funt audiendi, fed Graeci; quibus Kapagíva: ctfi Salmafio ad Chronic. Eufeb. p. 250 hoc dandum, vulgari, vfu tandem litteram inflexam fuiffe. montesque G. Parrh. Geloni Ven. Vratisl. Gelott Wall. 702 f. Innaxtis fc, campis fl. v. Horat. III, 17,7. Gela noli mutare; vrbs proprie Fixa, et fluu, ô Fixas. de nomine Parrh. et Hamb. pr. 703 A. atque A. Puget. Fluctuant et hic libri inter Agragas et Acragas. oftendit alter Menag. 704 quondam vatem decebat, non poetam, qui Aeneam narrantem inducit. Io. Schrader. ea re offenfus in fchedis delet verfum, et continuat: Acragas oftentat mornia longe, Teque d. Ita vero plura in hoc loco erunt delenda, in quibus temporum ratio acglefta. ef. not. ad 701. minus tenendum. Nam om 701. 702. De fitu vrbis et moribus et ingeniis du&a fint. Atque eo deueniffe etiam Doruillium video in Sicul. p. 129. Gelae tamen tyrannos faeuos et immanes fuiffe, vnde doceri poffit, mihi non fa tis conftat. Nam, quae apud Herodot. VII, 153 — 156 dẹ iis memorantur, ad immanitatem non adfurgunt. Igitur de tyrannis Gela oriundis, Hierone et Thrafybulo, Ge lonis fratribus, Syracufarum tyrannis, erit accipiendum. Proponitur etiam a Doruillio altera interpretatio, vt ad vra bis fitum ad amnem vertico. fum et immanem referatur, Ita Gela immanis erit in loco immani, horrendo, fita: nee male hoc. Sed neque loci tanta immanitas et fera facies effe videtur, vt ab ea potif fimum defignari potuerit a poeta. 703. 704. Agrigentum in monte Acragante fitum, ma ximis 705 Teque datis linquo ventis, palmofa Selinus; Heu 705 Selinys vel Selinis etiam hic fere libri. Salinės Goth. tert; cum ed. Ven. v. Pier. Heinf. et doftill, Commentar. Burmanni ad Numism Sicil. p. 430. 421. Ε1 Σελινούς, ex Σελινόεις. 706 caecis L. faxis Goth. pr. 707 Dripani Moret. fec. portus me et primus. deeft Montalb. ineluctabilis Zulich. a m. pr. illetabilis Goth. pr. 708 actis omnes Pier. et magna pars Heinf. et Burm..cum ipfo Roma no. Alii e. edd. acus, inter quos et Mediceus referendus. aftum Voff., fcilicet genitorem. aptis Goth. pr. lam tempeflates actas, hoc cft, vel pulfas vel exactas, dici, dubitari nequit. v. h. 1. Heinf. cf. ad Georg. J, 413. Sed an tempeftates dispulfae fuerint, nunc non quaeritur. Igitur re&te, aus, de Aenea. Solent autem librarii fle&ere ad icctiua et participia ad propius vocabulum. ximis quondam opibus ex Aluere iidem equos ad certamina Graeciae, et inter Olympionicas fuit Thefon Agrigentinus a Pindaro celebratus. v. Seru. et Burm. quamquam ad hunc folum refpici a poeta non dixerim. Gratius Cyneg. 526 per illos (equos) Cantatus Grails Acragas. Vide de hac vrbe Cluver. et Doruill. pag. 88. 89. quondam paullo incautius adjecit poeta, contra temporum ordinem. v. V. L. 705. Seliguntem palmis agreftibus abundaffe, ex Ci cer. Verr. V, 87 fatis conftat. Ex noftro expreffit XIV, 200 Silius Ital., quem in toto hoc loco comparare iuuabit. De Selinunte copiofe poft Clus ver. Doruill. p. 60 feqq. et 420 fqq., vbi et ruinae duo |