Telorum feges, et iaculis increuit acutis. ́- 1 Linqui 47 Nuse 46 ́ impleuit aliquot Pier. eum pr. Rottend. et Sprot. vero alter Hamb. 48 fleterantque aliquot Pier, et Burm., vt fup. I, -774. Aetereque Franc. et abeft a Doruill. 49 magno c. p. enfo Parrhal. magno e. p.¡quondam Cuning, ex-Hulf. 5ọ commifit, alendum Exe. Burm. ex interpretatione, St Thraicio, Traicia fcribitur. c52 infidione alter Hamb..... 53 et deeft Montalb. et aliquot Pierianis. Teucrum fr. fortunaqua r. Doruill. 55 abrupit quinque Burm. ok rumpit tres alii. erupit Goth. fec. 56 corpora Wall.9) 57 (Carra f. Wall, relinquit duo Burm. e58 Dilettos alter Hamb. p. et proceres Menag. pr. parentum aliquot Pieriani.. 59, et, deaft Menag. pr. 60, abscedere Goth. tert. pon. Sabin.) exèreuerunt in arbores, vnde iacula petun -tur (Igitur iaculis fuit con- 47. Preffus formidine, pu- 49. Ad fqq. v. Excurf. III de Polydoro. -53. Rembet cauffam Aga- „motivul paruk is 35 1 61. Dare Linqui pollutum hofpitium, et dare claffibus auftros. 365 Sanguinis 61 Linquere pars codd. et edd. At Heinfius cum aliis, inter quos Medic. Gud., linqui, eadem vi, fed poeta potest videri voluiffe orationem variare. polluto tert. Rottend. auftrum pr. Hamb. \ 62 Polydori fec. Rottend. Moret. fec. 63 cumulo alter Hamb. et pr. pro var. Ject. tellus tumulo Sprot. 64 nexae Voff, cupreffu tres Burm. cum Pierianis, vt alibi variant. cf. Pier. 65 4 pr. Hamb. Hiadas Voff, srinis libri ap. Pier. 66 trepido Hamb. fec. et Exc. Burm. fu mantia Qudart. 61. Dare claffibus auftros non eft hypallage, quam vulgo iactant, vt peruerfa ratio. ne res efferantur; fed, vt vulgo nauis vento tradi dicitur, fic exquifitiore ratione maui ventus, vt vela ventis pandantur et fic porro. A 62 fqq. Locus de inferiis clafficus. Nota rerum ac verborum proprietatem. Inflauramus funus, religiofo vocabulo, pro facimus. tumulo, vt tumulus vere dictus et rite paratus fieret, non temere aggeftus, vt v. 22. ftant M. arae, doctius, quam, ara ftatuitur. caeruleae vittae funt nigrae v. Seru, Burm. faevittis moeftitiam declarantes, exquifite, cum ornatas, velatae, dicere deberet. preffinis frondibus coronatur h. l. ara. Matronae Troianae folutis crinibus circumftantes tumulum plangunt et lamentantur. cf. XI, 35. inferimus; moe си Kymbia Parrhaf, inipigoμer xons. cymbia lacἐπιφέρομεν χοάς. tis cf. Ecl. V, 67.. fanguinis, victima caefa, cf. inf. V, 77 fq. animamque fepulcro condimus Manes placamus, vt quieti fuae reddantur; ec fupremum voce ciemus h. e. vocamus. Ter acelamatum: Vale. Haue, cf. inf. VI, 374379, vt ap. Homer. v. c. Odyff. i, 65. 66. Quod Bur mannus animam pró corpore vel homine dictam ait, quamquam id interdum fieri cer tum eft, h. 1. tamen vix copvenit; corpore enim infepulto vagatur anima, fepulto autem redit ad quietem fepulcri, vt bene Seruius, qui ad h. 1. videndus, fiue vt aliquamdiu cum corpore vel ci nere duret, fiue vt inde loca infera fedesque Manium fub. eat; nam magna fuperftitio. nis circa haec diuerfitas. cf. ad Tibull. III, 2, 15. 69-72. 逐 Sanguinis et facri pateras: animamque fepulcro Inde, vbi prima fides pelago, placataque venti 70 Dant maria, et lenis crepitans vocat aufter in altum, >> Deducunt focii nauis, et litora conplent. Prouehimur portu: terraeque vrbesque recedunt. Nereidum 67 facras p. Exc. Burm. animaque Franc. 69 prima quies Goth. tert. prona fides pr. Moret. a m. pr., follenni potius lapfu (de quo v. Burm.) quam exquifitioris epitheti ftudio, quod nec facile fe ras h. 1., multo minus defideres. pacataque Parrhaf. 70 lenis cré pitans. displicet merito duplex epitheton, etfi fimilium exemplorum autoritate defendi forte poffit. v. Burm. Heinf. coniecerat fegnes crepitans, Burm. lentos c. Toupius in Suidam P. III, p. 138 lenicrepitans, quod in Lucretio non displiceret. Pierius e codd. aliquot laudat lene crepitans, quod confuetudine Virgilii fatis tritum teneri poteft. Nam quod vltima in tono et ante duplicem confonam producitur, infolens effe non videtur. lo: Schrader. tamen in fchedis ingeniofe coni. lens increpitans. 72 Praeuehimur duo Burm., male. terrae fine que duo. 73 medio colitur Gud. cum multis aliis. Porro Burm. h. 1. et iam ad Ouid. Fast. VI, 177 emendat gratisima Delus, probante Burmanno Secundo ad Anthol. Poet. Lat. p. 460, addit Schrader. Emendatt. c. 3, p. 39, quod fic quoque in Ciri v. 473 legitur: Et habet fane quo placeat. Videant tamen alii, annon poetica ratione exquifitius ponatur genericum nomen, tellus. Porro in tali pofitu, vt hic verba vides: Sacra-gratiffima tellus Nereidum matri poteft forte tellus magis placere. Tellus autem pro infula non adeo abhorrere ab vfu poetarum videtur. Subeunt modo illa animum: Claudian. de R. Pr. I, 192 Ceres de Sicilia: falue gratiffima tellus. Quid. Met. III, 597 Forte petens Delum, diae telluris ad oras Applicor. et inf. v. 127 crebris freta confita terris. Etiam Senecae locus Herc. fur. 15 tamquam ex noftro expreffus vulgatae lectionis columen haberi potest: Quibusque natis mobilis tellus ftetit. 69-72. Ornati versus. Cum primum ineunte vere mare effet patefactum, iterum naues confcendimus. aufter h. 1. non proprie, nam ex Thracia euectis is non poteft effe fecundus ventus (etiam ap. Homerum ἄνεμον βορέην Vlyffi ex Thracia foluenti mittit Iupiter Odysf. 1, 67); fed h. 1. pro vento omnino. Venti dant maria plàcata, quatenus ipfi funt placidi. 73-77. Delus olim mari vaga tandem inter Gyarum Myconumque, Cyclades, confedit, isnginroy, fixa eft. nihil amplius. mari medio feu quia Cycladum media habita dictaque Straboni, Plinio et Solino. v. Cerda, et adde Callim. in D. 300, Steph. Byz. Nereidum matri et Neptuno Aegaeo: Rex 74 Neptunio aliquot ap. Burm. Pier. Ald. pr. Neptuno Ennofigaro Titius Loc. controu. XV, 16. Verfus haud dubie ex poeta antiquo arreptus, forte idem ex Graeco verfus: Nngeidwy μyrgós te Moseidŵvós τ' Αἰγαίου. 75 prius interpretatur Pompon. Sab. et notatum pro var. left. in Seruianis; ficque aliquot Pierii tresque Burm., quod iam Broukh. probarat, et docte illuftrauit Burman. Secundus ad Anthol. 1. c. p. 460, vt fit prius errantem. Ad terrae tamen motum fub Augufto, fi Tertulliano fides habenda, factum referri hic nihil poteft. arquitenens fcribitur in Medic. et aliis v. Heinf. Altius arcitenens coni. Cuning., parum feliciter. 76 Ordo verborum ab Heinf. Mcdicei aliorumque, etiam Pierianorum, codd. au&toritate eft reftitutus.. Vulgo in fcriptis et editis leg. Mycone celfa Gyaroque. Sed, Mycone vitiofum effe, et Pierius vidit et facile apparet; eft enim Múxovos; oгtum forte, vt Heinf. vidit, ex Mycono e celfa, cf. eund. ad Ouid. Ep. XXI, 81, docentque id var. left. e Burm. codd. Myconol, Miconee, Mi-, shona?, it. M. excelfa et celfa, vt in Goth. Sed Heinf. porro refcripferat Gyaro e celfa, fine libro, quod refte Burm. reliquit. celfae vnus Leid. Aberratur etiam: Micone, Micono, Giaro; cuiusmodi er-, rores notare piget, praetermittere tamen non licet. reuexit Codex Amftel. ap. Burmann. Secund. 1. c. ligauit pr. Hamburg. In laudato Epigrammate: Delos iam flabili reuin&a terra. 77 componere Oudart., male. v. Burn. cum fixa fit, iam non agitatur ventis, vt ante; fed cft ηνεμόεσσα καὶ ἄτροπος. 78 et feffos Exc. Burm. huc f. Doruill. toto Montalb. =Byz. in Aλos ibique Intpp., feu fimpliciter, in alto; modo loquendi Homerico Odyff. d, 844, vt mox de Creta v. 104. Nereidum matri, Doridi, et Neptuno (Aegaeo dicto, quod eius fedem in Aegaeo mari poetarum narratio confecravit, vt vel ex Homero notum, v. Guell. vel Cerdam). Cur iis gratiffima Delus, v. Excurf. IV ad h. v. pius, gratus erga infulam, φίλην TiĴvny, in qua erat natus. 75 Res vel ex Callimachi Hym- tur. 82. Ex 80 Rex Anius, rex idem hominum Phoebique facerdos, Vittis et facra redimitus tempora lauro, Occurrit: veterem Anchifen adgnofcit amicum. Iungimus hofpitio dextras, et te&ta fubimus. Templa dei faxo venerabar ftru&a vetufto. 85 Da propriam, Thymbraee, domum: da moenia feffis, Et genus, et manfuram vrbem. Serua altera Troiae Pergama, reliquias Danaum atque inmitis Achilli. Quem fequimur? quoue ire iubes? vbi ponere fedes? Da, pater, augurium; atque animis inlabere noftris. Vix 81 lauru Carif. lib. I, 109 legit, notante Heinf. 82 Aberrant fere codd. Heinf. et Burmanni in Anchifem; vt vere metro confulant, concinnant reliqua varie: veteremque A. vel veterem Anchifemque vel v. A. cognouit. Etiam pro agnofcit plerique ap. Pier. et Heini, agno. vit, etiam fic vetuftiff. fragm. Vatic. 84 veneramur aliquot ap. Pier. et Heinf. et vnus Burm. ex antecedente oratione, aut forte ab aliquo, quem offendebat poft v. 79 veneramur, quod fequitur, venerabar. Eadem de cauffa et quia oratio paullo moleftius decurrit, lac. Bryant V. C. acute fufpicabatur, verfus 80-84 effe infititios. Saltem hoc concedendum: verfus a poeta nondum fatis politos et reliquis adap tatos effe. Equidem fufpicabar verfum 79 poft Accipit inexpletum reli&tum, male effe ab alia manu fuppletum. 85 patriam domum Schol. Horat. Cruqu. lib. III Od. 13, quod illustrat Heinf. mum propriam Montalb. 87 Achilli firmat Heinf. et h. 1. cf. fup.I, 30, al, Achillis. At Achilles fragm. Vatic. 82. Ex antiqua fabula re. petendum, cuius veftigia fervauit Seruius: Ad Anium Ans shifes ante Troićum bellum confultum venerat, an Salamina peteret comes Priamo; vnde et agnofcitur fc. nunc ab Anio. Eadem fequitur Quid. Met. XIII, 641 fq. 83. Jungimus hofpitio dex#ras illuftrat Burm., int. hofpi tii priftini iure, propter hofpitium, quod iam inter Auchifen et Anium fuerat. cf. XI,65. 84 - 89. Notabili cum breuitate, fed quae exemplo Da T. do non caret (vide v. c. inf. v. |