Saucius. Illum ardens infefto volnere Pyrrhus 530 Iufequitur, iam iamque manu tenet, et premit hafta. Vt tandem ante oculos euafit et ora parentum, Concidit, ac multo vitam cum fanguine fudit. Hic Priamus, quamquam in media iam morte tenetur, Non tamen abftinuit, nec voci iraeque pepercit. 535 At tibi pro fcelere, exclamat, pro talibus aufis, Di, fi qua eft coelo pietas, quae talia curet, Perfoluant grates dignas, et praemia reddant Debita: qui nati coram me cernere letum Fecifti, et patrios foedafti funere voltus. At 532 et 529 infecto fec. Moret. et ed. Dan. Heinf. infaufto Menag. pr. Infeflo in vulnere Oblongus Picrii, faucius enim erat Polites; quod ferri pollet. 531 euafit et ante p. quidam Picriani, e gloffa. vitam multo Wail. fundit plerique Pieriani. 533 in deeft fec. Mcnag. Hamb. fec. et Parrhaf., quod etiple abeffe malim. media iam in pr. Moret., vide fup. 508. 535 Ac tibi ed. Ven. Et t. Voff. pro fcelere tanto pr. Hamb.. 536 fi qua coelo Bigot. fi qua coelo eft Dorvill: in coelo Leid. eft pietas coelo q. t. curat Menag. pr. curent Medic. et Parrhaf. 539 f. vulnere v. Ven. Parrhaf. fec. Hamb. et Goth. pr. fanguine Bigot. a m. pr. Doruill. et Wall., quae follennes funt aut aberrationes aut interpolationes. Pofterius quidem non difplicere video Burmanno ad Antholog. Vet. Lat. p. 338, nec, quod ad fenfum attinet, diffentias; fed funus haud dubie exquifitius poctaque dignius. Fecifli, patrios f. et v. fcc. Moret. vultos Medic. pro voltus. v. Heinf. fperfos, cf. Burm. ad Val. FI. IV, 21. infeflo vulnere infequitur, infefte, hostili more, vt vulnus inferat; fed alterum multo magis poeticum, vulnere infeflo.. Vulnus de telo h. 1. poft alios accipit Burm., vt fane faepe vulnus reddi poteft. cf. inf. VII, 533. X, 140. XII, 376: fcil. quando de telo ita agitur, vt vulnus ab eo factum fimul memoretur. premit hafta, exquifitius quam transfigit. cf. IX, 330. 533 543. Media morte, praefenti mortis periculo. abftinuit exquifite, continuit fe. 536. pietas h. 1. refpectus ać miferatio eius, qui indigna patitur. grates h. 1. poena: et fic praemia frequentius. patrios foedafii funere vultus, grauiffimis verbis et atroci fpectaculo accommodatis. Re funebri pollui et contaminari homines, religiofa erat opinio; et adfperfo eius, qui caeditur, cruore foedatur, cruentatur, aliquis. At non ille, fatum quo te mentiris, Achilles Nunc venit; debetur itaque ei fides 540° 545 540 a quo te Reg. $42 exhibuit Bigot. que abeft a nonnul lis Pierii, Heinf. et Burm. 543 receffit Parrhaf. 544 fatur Bis got. et Leid. vn. 545 Proiecit Parrhaf., quod admodum fe com- ' mendat, vt hoc verbo itritum iftum notet, vel Burmanno iudice. repulfum eft Puget. Parrhaf. et ed. Ven. cum Goth. tert. fepultum et Jepultum eft e fuis codd. laudat Pierius, vnde Gifanius faciebat repuls tum, antique pro repulfum: Male. v. Burm. 546 E fummo Vra tisl., vt dudum ipfe malueram. et non citat Lutat. ad Stat. I Theb.' 377 repellit alter Hamb. 547 Cum P. tertius Moret. tum fec. Moret. 548 illit Zulich., et mirum veteres illi pro aduerbio h. 1. accepiffe. Sic Donatus et Seruius. fata fec. Moret. Sprot. et Dos nat. ad Terent. ap. Heinf. dicta Nonius in trifte. Sed v. not. aliquis. h. 1. ipfi vultus, tan tum non adfperfi et contami nati funere, caede, fanguine. funus per cadauer interpreta tur Seruius. Forma verfus 540 At non ille fqq. illuftratur a Burmanno ad Anthol. Poet. Lat. p. 338. in hofte exqui fitius quam in hoftem. v. Dra. kenb. ad Liu. XXVIII, 43, 8. Refpicit autem redditum Priamo cadauer Hectoris Iliad. extr. iura fidemque fupplicis, rò čolov rãs ineréus, fan&i. tatem fupplicis, nam de fide proprie dicta et fupplici data h. 1. agi nequit. Sed fupplex in fidem alicuius h. e. tutelarn VIRGIL. Tom. 11 544-549. Sine itu, quod vulnus non faceret, non pe netraret; fed perforato corio, quo fcutum erat inductum, ab aere refiliret. xw Pov Biλos dixit Hom. Iliad. λ, 390. rauco aere, aereo clipeo, qui percuffu raucum fonitum edebatet, nequic quam, fine effectu et vulne.' re: etfi Seru. per, non, in. terpretatur. pependit in clie pei pelle, vt Burm. (Male Seruius). 350 Nunc morere. Hoc dicens, altaria ad ipfa trementem 550 Hoc Heinf. confenfu codicum, etiam Pierianorum; vulgo haec. 551 laxantem Ven. pr. Hamb. et Goth. pr. 552 impleuit. que fec. Hamb. coma Gud. a m. pr., non male, fi laeuam legas cum Burm. 553 fcapulo Sprot. a m. fec. et Witt. addidit idem cum Goth. fec. 554 Haec finis v. Gell. XIII, 20, et Heinf. ad Aen. III, 145. Hic f. duo Goth. Hie f. Priamt, hic fatorum exitus Francian. hac exitus illum forte tulit coni. Heinf. 555 et lapsa aliquot ap. Burm. 556 populis quondam Parrhaf. et Wall. 657 aequore pro litore Dot vill, Burmannus coni, limine fc.regiae. Non eft follicitanda bona lectio, quam confirmant Manilius et Seneca. v. not. fumque Gud. cum Medic. abfciffumque Oudart. et Leid. vnus; fed atrocius analfum. v. Burm. Seruius). Saepe talia apud 550 fqq. Seneca expreffit 558 auols rhus; cum eminus peteret Politen. 554559. Epiphonema ad commiferationis affectum praeclare compofitum; fim. plex tamen et obuium. Placet non minus illud de Achille ap. Ouid. Met. XII, 615. 616. forte, fatali néceffitate abs. tulit. Seru. Afiae, magnae faltem partis Afiae minoris. v. Strab. XIII pag. 875 A. regnatorem populis, pro po. pulorum. iacet ingens littore truncus. Scilicet infepultum proiectum fuit Priami corpus. Hoc alii fimpliciter narrant, nulla appofita loci no. tione; praeter Quintum XIII, 241, 244. At me tum primum faeuus circumftetit horror: Obftupui fubiit cari genitoris imago, Vt regem aequaeuum crudeli volnere vidi Vitam exhalantem: fubiit deferta Creüfa, Et direpta domus, et parui cafus Iuli. Refpicio, at mecum $59 Vt me Menag. Îec. cum primum quatuor Burm. Witt. error Hugen. 561 funere Oudart. et Parrhaf. a m. pr. v. Lup. 539. 562 fubit et multi Pierii, Heinfii et Burm. Cur vero ante Subiit maiore diftinétione fententiam iugulent vulgo editiones, non video; itaque eam mutaui. 563 vt d. codices ap. Pier. et deferta alii ap. eund. 241. 244, Seneca Troad. 54 fqq. Aufon. Epitaph. 23, quod ex nostro adumbratum eft. Adiiciunt alii littoris notionem, vt adeo corpus ad littus trallum, et illic relictum fine capite fuerit, vt Pompon Sab., quae vnice vera inter pretatio, obuia eadem in Seruianis; vnde etiam in telligitur, àd Pacuuii tra goediam poetam refpexiffe quamquam locus, qui ibidem adfcriptus fuerat, excidit. Nifi forte fuere verba illa Ennio ab aliis tributa Tufc. Qu. I, 44 Hen reliquias fea miah regis denudatis offibus Per terram Janie delibutas foede diuexarter. Sed imitatio. nem notarunt viri docti ex Manil. IV, 64. 65 Pria. wumque in littore truncum, Cui # Troia rogus, et Seneca ex hoc eodem loco Troad. 140 magnoque loui viɛtima caeJas Sigea premis. littora trunTM GUS. Littus de Troia, tam quam littorali plaga, accipete, durum arbitror. Quod Seruius addit, Pompeii tan. gere hiftoriam Virgilium, hoc eo dumtaxat pertinet, quod huius loci maior ac fuauior aliquis fenfus effe debuit Romanis, qui Pompeii fimile fa tum memoria tenerent. finė nomine corpus, fine nota, qua agnofci poffet, quatenus fine capite et vultu erat. 559 fqq. Hic artem poetae agnofce. Quis Aeneae in patrem, omninoque in fuos, pietatem nunc eum rerum cardinem fore expectabat, quo narratio ad id, quod rerum caput erat, Aeneae dif ceffum, conuerteretur? Et quam accommodata haec Aeneae perfonae! et quam apta ad ftudia noftra animosque in virum tam eximiae pieta tis conuertendos? 560 Refpicio, et quae fit me circum copia luftro. 565 Deferuere omnes defeffi, et corpora faltu Ad terram mifere aut ignibus aegra dedere. 564 Defpicio Oudart. me circum Heinf. e codd. vt mollius; vul go circum me. In Wall. a m. pr. qute fit rerum mihi copia. 566 de-. derunt Bigot. 567 Verfus hi XXII vsque ad v. 588 ab omnibus Pierii, Heinfii, et Burmanni codd. aberant, excepto Menag. alt., in quo récentiore manu erant adscripti, addita fubfcriptione: Ifta metra non funt de textu. In nonnullis ap. Burmannum (non in omnibus libris, vt Catroeus iactat) non hic fed initio Aeneidis exarati repe riuntur. Neque hos verfus Seruius, Donatus, et Pomponius inter pretantur. Defunt etiam in edd. nonnullis antiquis, fed paucis. E Codicibus vnum Doruillianum, nullius auctoritatis codicem, Burmannus memorat, in quo illi legebantur. At e noftris Gothanis pri mus et fecundus eos exhibent, vt et Bongarf. alter in Excerptis Cortii et Vaticani nonnulli, fed omnes recentiores. v. praef. Bottarii ad Fragm. Vatic. p. VIII. Iam hos verfus Virgilianos effe, non eft, quod dubites, fi cotum indolem et numerofam venuftatem exquiras. At relictos mox ab ipfe vel ab aliis refe&os effe neceffe eft. In Doruilliano adfcriptum erat: Tucca et Parus (1. Varius) detraxerunt haet Virgilio carmina, quum emendarent hunc librum iufu o&auiani (cf. Vitam Virgilii c. 14. 15). Similis nota in aliis quoque occurrit, vt in Brunckianis. Etiam in Hamb. fec. et in Guelpherb. vno, quod in Excerptis Cortii notatum video, fimilis nota occurrebat; addita ras tione: Sed Tucca et Varus hoc (quod Aeneas Helenae mahum inferre volebat) non competere fiilo heroito, quia turpe esset viro forti in mulierem mánus iniecisse, illos fubtraxerunt. Hausta videntur haec ex Servio, quem v. ad v. 592, vbi additur alia cauffa, cur fublati fuerint, quod contraria his (et fup. verfibus 310 fq. iam D.) dicantur Aen. VI, 510 fqq. Quod quidem paullo grauius, alterum vero leuiffimum eft argumentum; non enim indecorum videri Aeneae, quod Helenae, omnium malorum cauffae, confpe&tu, paullo grauius exarferit, fi penitius rem infpicias, facile intelligas. Neque fine iis verfuum 589.592. 594 595 fententia conftat. Si tamen fublati fuere ii ver fus, Tuccae et Varii iudicio, aut forte ipfius Virgilii, cum in eius autographo effent expuncti, melioribus nondum fubftitutis, miran. dum hoc non eft, quod fententia fine illis verfibus conftare nequit,, cum sublati quidem illi, non autein totus locus immutatus, nec in expun&torum locum alii repofiti fint, nec reponi potuerint. In Setvio P. Danielis leguntur haec ad v. 566 Poft hunc verfum verfus fue» runt. |