Praecipue, quum iam hic trabibus contextus acernis taret equus, toto fonuerunt aethere nimbi. Sufpenfi Eurypylum fcitatum oracula Phoebi 115 Mittimus, isque adytis haec triftia dicta reportat: Sanguine placaftis ventos et virgine caefa, Quum primum Iliacas Danai veniflis ad oras: Sanguine quaerendi reditus, animaque litandum Argolica. Volgi quae vox vt venit ad auris:

Obftupuere

П2 iam cum Medic. cum hie Doruill. confectus pr. Hamb. contetus Menag. alter. conceftus Franc. 114 Eurypilum, Euripilum, Euriphilum librariorum lapfu. Eft Edgúzvaos. feitatum defenditug ab Heinf. et Burm. Plerique codd. fcitantem, etiam Gud. a m. pr. at Medic., inquit Heinfius, probe feitatum. Sed ne mireris, Gudianum a Mediceo hic diffidere, tenendum, in Mediceo a prima manu Jeitantum effe fcriptum, quod erratum effe poteft ex fcitantem, verior. que adeo hace et cadem doctior leatio, quam et ex Longob. Pierius. affert et Seruius exponit. Pomponii memorabilis eft nota: feitarum¡ non fi tantum. Igitur Aproniana, quam ille fere fequitur, lectio, ac potius correctio, eft fcitatum; eam exhibent tres Goth. poft Regium; etiam Carifius memorat. v, Pierius, et in Seruianis aliquis. Porro feitari Puget. cum Bigot. et binis Hamburg. pro var. left., quod grae cum effet. fed re&te Burmannus monet, graccifmum non vbique contra codd. effe intrudendum. fcitatem ed. Mediol. citatum Zulich. vi. tiofc. 115 que abeft ab Parrhaf. in que alter Hamb. fusque Montalb. triftia dona pr. Hamb. 116 placafii alter Hamb. 118 ani mamque Argolicam alter Hanib. cum Longob. litandum eft

Medic. Pierii.

fupra v. 16 ex abiete. con- h. 1. intelligendus is, qui fetextas (v. fup. v. 16). såret, effet; vt mox fonuerunt nimbi, orti funt turbines. Oma nia ad ornatiorem orationem fpe&ant.

114119. Sufpenfi, folliciti Seru., dubii, quid facerent. Eurypyli plures; v Burmann, ad Ouid. Met. XIII, 357: celeberrimus Telephi f., qui Troianis auxilio venit et poetis cyclicis atque etiam tragicis argumentum nobile fuppeditauerat. De quo late Quint. Cal. VI, 19 fqq. At

>

re apud Homerum occurrit, Euaemonis filius, ex Ormenio Theffaliae copias ducens. v. Iliad. 6, 734 fqq. virgine's expetita victima Iphigenia, fubftituta tamen mox cerua. Sed, cum haec fabula. poft Homerum demum adfcita et varie olim tractata fuerit, vi. dentur etiam fuiffe, qui Aga memnonis filiam vere immolatam traderent. Quod et Lucret. I, 85 fequitur duide quo pacto Triviai virginis aram. Iphianaffuiturparunė

fanguine

Obftupuere animis, gelidusque per ima cucurrit
Offa tremor; cui fata parent, quem pofcat Apollo.
Hic Ithacus vatem magno Calchanta tumultu
Protrahit in medios: quae fint ea numina diuom,
Flagitat. Et mihi iam multi crudele canebant
Artificis fcelus, et taciti ventura videbant.
Bis quinos filet ille dies, tectusque recufat

Prodere

120 animi Seruius. Sic et Doruill. cum Gothanis et aliis fine dubio codd. et edd. nonnullis, quod effet vulgare: hoc tamen maluit Heinf. inf. IX, 123 Obftupuere animis Rutuli. Obftipuere fcribitur et hic in codd. 121 parant Hamb. fec. petant alter Goth. paret coni. Viri docti mifc. Obff. crit. T. II, p. 86, vt Apollo intelligatur; quod haud dubie leniorem iun&turam facit. Receptam tuetur Burm. 122 Hine Sprot. magno vatem tres ap. Burm. et tert. Goth. Calcanta male fcribunt librarii. Calchante Montalb. Hamb. perpetuo lapfu. diu. left., fed v. Burm.

123 ea munera pr. 125 ventura timebant Hamburg. pr. pro taciti erafum erat in Gudiano. v. eund. pas 126 bis fenos Bigot.

vidi coni. Io. Schrader.

wiftis, venire volebatis. animaque litandum Argolica, verba cum dilectu, ex religionum formula.

121. Cui fata parent. h. e. metuentium, cui hoc fatis, h. c. oraculo, deftinatum fit, vt mactetur pro victima. Vt parent fc. mortem, fuppleas, fieri non poteft; nam mortem omitti non potuiffet. Di&tum vti: quid fata parent, et, in quem. Mox pofcere proprium de fatis, oraculis, deorumque voluntate.

tetur; et quaerit modo, non
quid dicant, nam planum ;
fed, quis debeat immolari.
Nolim Burmannum fequi, qui
malebat: quaenam fint tam
crudelia numina, quae ite.
rum fanguinem pofcant. Nam
haec effet et otiofa quaeftio,
et refponfio parum confenta
nea, v. 129 et 127.

124. Multi canebant, va-
ticinabantur, diuinabant, vt
videbant, prouidebant; taciti,
apud fe, fecum; aut etiam
fecreto inter fe. cf. Burm.

126. Tellus, ornate addi123. Quae fint ea numing tum, eft diffimulans, vt faediuum, quod numen, h. e. pe etiam apud Ciceronem; quae voluntas Phoebi et fcilicet tamquam qui rem hor fententia oraculi fit. Recte rendam et in aliorum exitiSeruius numina diuum pro um vertentem eloqui detrec oraculis pofuit, id eft vt am- taret. mox prodere cum dibiguitatem oraculi interpre- lecu pro edere, nominare...

129. Ve

120

125

: Prodere voce fua quemquam, aut opponere morti Vix tandem magnis Ithaci clamoribus actus, Conpofito rumpit vocem, et me deftinat arae. 130 Adfenfere omnes: et, quae fibi quisque timebat, Vnius in miferi exitium conuerfa tulere. Iamque dies infanda aderat: mihi facra parari, Et falfae fruges, et circum tempora vittae. Eripui, fateor, leto me, et vincula rupi: 135 Limofoque lacu per noctem obfcurus in vlua Delitui, dum vela, darent fi forte, dediffent.

Nec

128 magni editio

129 Compofitam

130 ti

127 pro aut neminem video legere atque. Dan. Heinf., vitiofe, clamoribus au&us Zulich. Longob. et Goth. pr. rupit Medic. cum maiore librorum parte, etiam ap. Pier. compofitor rupit Vratislau. vt me Goth. tert. mebaut Gud, a m. pr., non male, vt etiam in Seruianis monitum. bi q. parabat Goth. tert. a m. pt. 132 Ergo dies ap. Nonium in dies, fed v. Heinf. ad Quid. III Met. 519. dies infefta Goth. tert. parantur Goth. pr. 134 leto fateor tres ap. Burm. fateor me leto duo ibid. 135 lacus Goth. pr. Sic deb. Limofaque lacus—vlua, quod imitatione expreffum putare poffis a Lucano in noto illo: Exful limofa Marius caput abdidit vlua, II, 70. 136 dilicui Menag. alt. daret fragm. Moret. fi forte tuliet alter Hamb., folita variatione in hoc verbo; nifi putes: fi fata tuliffent. Senfum commodum versui subicci interpun&ione mutata: vt fit, dum vela dediffent, fi forte darent. Vulgo legebatur iciune et incommode; dum vela darent, fi forte dediffent. Multa argutantur Seruius et Donatus; nihil, quod ad rem faciat. Itaque malebam fufpicari, verfum imperfectum: Delitui, dum vela darent, ab alicna manu male effe fuppletum.

Nec mihi iam patriam antiquam fpes vlla videndi,
Nec dulcis natos exoptatumque parentem:

Quos illi fors ad poenas ob noftra repofcent

Effugia, et culpam hanc miferorum morte piabunt. 140 Quod te, per fuperos, et confcia numina veri,

Per, fi qua

eft, quae

reftet adhuc mortalibus vsquam

Intemerata fides, oro, miferere laborum

Tantorum miferere animi non digna ferentis.

His lacrimis vitam damus, et miferefcimus vltro, 145

Ipfe

138 Ex Scruianis apparet, fuiffe olim, qui duplices legerent, quia dulces leue effet et commune epitheton librorum. Inepte 139 fors et p. Medic. Gud, et Rottend. tert., quibus adde Seruium, vt fit: quos forfan etiam illi poenas repofcent, pofcere cum duobus accu fatiuis illuftrat Heinf., fed recte monet Burmannus, iis locum effe, vbi aliquid pofcimus, quod ille ipfe, a quo pofcitur, dare vel facere pof fit; at filii ipfi Sinonis vice puniendi pofcebantur. fors et ortum ex fcriptura antiqua at pro ad. Iunxere apud Seruium alii forfet pro forfit, fors fit, fortaffe. Vulgatam habet Pomponius. Quos illi ad p. forfan ed. Ven. 140 refugia Bigot. 142 rrftet ab Heinf. recep tum, quippe elegantius poft fi qua eft, ex Medic. a m. fec. Gudiano fec. et tert. Rottend. et Menag., adde Goth. tert. Vulgo reflat. quam Medic. a m. pr. et alii, vitiofe. 143, horum m. laborum Bigot. malorum Ven. 144 miferere viri Bigot. 145 veniam MS. Petau. Collenni varietate, fed bene Burmannus monet, h. 1. veniam per vie tam potuiffe explicari, non facile vitam per veniam. vltra pr. Hamb. pro var. lect. Caeterum poffit distingui ante vltro; nec tamen fatis bene.

Ipfe viro primus manicas atque arta leuari

Vincla iubet Priamus; dictisque ita fatur amicis: Quisquis es, amiffos hinc iam obliuifcere Graios; Nofter eris: mihique haec ediffere vera roganti. 150 Quo molem hanc inmanis equi ftatuere? quis auctor? Quidue petunt? quae religio? aut quae machina belli? Dixerat. Ille dolis inftructus et arte Pelasga, Suftulit exutas. vinclis ad fidera palmas: Vos, aeterni ignes, et non violabile veftrum

· Teftor

alta

146 Ipfe vltro primus Sprot. manicas primus alter Hamb. Hugen. arta atque Gracu. leuauit Goth. tert., deberet fequi: Vincls fenex vel bonus Priamus. Pro ita fatur Goth. tert. adftat, forte ex adfatur. 148 hic Leid. et alt. Rottend. hine nam pr. Moret. hine obliuifcere Bigot. 149 mihi hate hiatu relicto Leid. Montalb. alt. Hamb. mihique hoc Sprot. mihique edissère duo aut tre's Heinf. Sed mihique haec agnofcit etiam Donat. ap. Burm. 150 quid molem Hugen. qui pr. Moret. a m. pr. hanc abeft fec. Hamb. firauere Ald. quis alior Hamb. pr. 151 petant tres Burm. petit Sprot. a m. pr. 153 exhaufies Leid. vnús. exuflas Goth. alter. Speciofiffima eft Marklandi emendatio ad Stat. etiam praeclare aduocat verfus inf. 296. 297. Firmat eam codex Ge. Fabricii, forte et hoc, quod Sinon, qui iam Troianus ciuis videri volebat, numen Troiae tutelare inuocat. Obftat tamen, quod iam a viris doctis monitum, non ad vrbem et arcem, in qua feruabatur facer ignis, tonuerfum, fed manibus ad fidera fublatis haec dicere Sinonem. cf. Burm.

vt bene Burm.; fed tum poe-
tis omnino de demtis vincu-
lis. Sic et χαλάν

148. Hine, porro, in pof-
terum, amiffos Graios dixit vt
liberos, amicos, amiffos, qui-
bus priuati fumus, exquifite.

149. Iliad. ", 384 et aliis locis: 'Αλλ' άγε μοι τόδε είπε καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον.

151. Quid in equo fabri cando fpe&tarunt? num religionis caufla, vt deo alicui confecrarent, an vt machina bellica effet, fabricati funt?

154 veftrum N. p. 7 l'eftae N., qui

Mox v. 152 dolis inftruflus Homericum κακοῖσι δόλοισι κεκασμένος, κερδαλεόφρων Iliad. d, 339.

154. Aeterni ignes vix alii effe poffunt quam fol, luna et fidera, de quibus et Seru. aç Donatus acceperunt. nam paullo ante: Suflulit ad fidera palmas. lis aeternitatem, numen, et locum in iureiurando tribui, iam fatis docuit Burmann. ad h. 1. Etiam noя violabile bene ad periurii vl tionem retulit; minus bene

Seruius