Hoc primum: nec, fi miferum Fortuna Sinonem: 80 fingit Gud. e tribus aliis. Jin- 79 ne ♬ Ven, et ed. Ven. gat ed. Ven. fiuxit Goth. tert. 8 aliquod praeclare Heinf., fc. nomen, ex optimis codd. Vulgo etiam apud Grammaticos aliquid. v. Heinf. et Burm. 82 Carifius notat, veteres legiffe Belida, quomodo Zipavída et Aťávidz pro Aswvide et Evide dicebant, notante Heinfio. In Zulich. pro diu. left. Nauplide. In Belidae pro Naupliadae profodia haereo ambiguus inter-ra tionem grammaticam et vfum. Si a Belus cft, effe debet media brevi Belides: vt Acolides, Phylacides. Nec produ&a illa effe poteft, nifi, vbi orta vox fuerit ex us vel s. v. Etymol. M. in 'Argeldne. Aut itaque dicendum, patronymicum h. 1. du&tum effe a Buλeus, quod non occurrit; aut formandum Beliades: quod non magis occurrit; etfi fie etiam Danaides a Belo dictac Belides et Beliades. Cum igitur et hoc exemplo careat; omnino autem permutationem duorum Naupliorum epitheton illud arguat (v. Exc. IV ad h. 1.): ftatuere malebam, vie tiam lectioni infidere, et amilla priore fyllaba Belidae fupereffe ex vetere le&tione Naupliadae'; hoc etiam Brunck. V. C. repofuit. Inter haec tamen non aufim quicquam mouere: nam ctiam Statius VI, 291 Belidae fratres, ct Ouid. Ep. XIV, 73 furge age, Belide. Nolo commemorare Tyrrhidae inf. VII, 484 a Tyrrhus, nam hoc verius Tyr Theus legi arbitror. At Ouid. in lbi v. 503 Quique Lycurgidèn letauit s huic quid faciemus? Et funt alia, quae in his variant: vt doc nuper pluribus declarauit Ouwens, eruditus vir, in Notib. Hagan. III, 23, vt in multis duplex forma admiffa cffe videatur. Haec igitur et fimilia dicendum eft obfcruanda cffe, non mutanda. Ita et illud, quod male me habuit, Mars Gradinus prima longa (a gradiendo: Acn. V, 208 trudes a trudendo, difertus a differendo. cf. ad Ge. IV, 35584 qui vitium cft edit, Gotting. quos pr. Hamburg. f. quod, vt eft in Goth. tert., qui poro: bella vocabat. vt alibi, male. v. Heinf. et Burm. 79. Hoe primum fc. verum fatebor. Sic iunge. Reliqua ex Accio in Telepho fumta. Macrobio tefte Sat. VI, 1 Nam fia me regnum Fortuna atque opes Eripere quiuit, at virtu sem non quiit. 85 Dimifere multi h.1. nec c. Goth. tert. 85 Illi me comitem, et confanguinitate propinquum, Pauper in arma pater primis huc mifit ab annis. Dum ftabat regno incolumis, regumque vigebat Conciliis et nos aliquod nomenque decusque Geffimus. 86 et deeft fec. Hamb.; id quod ipse malim. et sanguinitate Parrh. et Ven. Pro declaratiua particula et h. 1. cft habenda, vt coniicere neceffe non fit: vt c. pr. 87 in annis Witt. ab armis Bigot. Idem fere verfus inf. III, 595. 88 regio incolumis Goth. tert. a pr. m. regumque Heinf., fecundum optimos codd. Vulgo regnumque. Obscu rior verfus, in quo haefiffe quoque acutum, iudicem lo. Schraderum e fchedis intelligo. 89 Conciliis Medic. cum melioribus. Alii Con filiis, vt omnes Pieriani, duo ex Goth. Gudian. Mentel. Moret. pr. Sane Regum feu Principum de regno deliberantium fuere confilia, et ita proprie deberent dici. Sed poetae videntur id fequi, quod a vulgari vfu recedit, et ponunt concilia. natum eft. Pelasgi h. 1. Achivi, feriorum Graecorum more. Nam Homerus nunquam ita: agnofcit ille tantum Pelasgos in Theffalia Lariffam incolentes Iliad. B, 840: porro Pelasgos inter Troianorum focios cum Lelegibus, Cauconibus et aliis: Iliad. x, 429. bella vetabat, diffuadebat bellum et oppugnationem Troiae. demittere neci, exquifite, ad fimilitudinem alterius formae: demittere Orco, vmbris, h, e. ad loca infera, ex Homerico: ψυχὰς ἄϊδι προϊάψεν, vbi v. Clark. falfa fub pr. h. e. fub falfo crimine proditionis, vt bene Seru. nam litteras eius ad Priamum datas, fed a fe fictas, protulerat Vlyffes. caffum lumine, priuatum vita, antique et docte. Palamedes hic Nauplii f. Behides h. 1., quoniam eius auia Amymone, Danai filia, Beli neptis. v. Excurf, ad h. v. Quae ad h. 1. illuftrandum faciant, poffunt fere ex Ouid, Met. XIII, 56-60 peti; nifi quod ibi alia odii cauffa. 86. Ita plurės apud Ho merum comites dati heroibus. Sic Achilli Phoenix, Aiaci Telamonio Teucer. Verfus 87 eximii artificii. cf. inf. III, 614 fq. et copiofiorem locum Ouidii Met, III, 583-596. mifit in arma, h.e. ad bellum. Quod pater pauper eft, ad amplificationem Homericae si. milem pertinet; vti aliis in locis, quod pater diues eft; nec in eo argutandum. pri mis ab annis, ab initio belli, bene Burm. poft Seruium. 88.89 Dum fabat regno incolumis Palamedes. Durior oratio: dum erat ipfe incolumis, regno, per regnum, h. Geffimus. Inuidia poftquam pellacis Vlixi 1 Hind 90 fallacis multi codd. ap. Heinf. et Pierium, quem v., quod eft vulgare. cf. Bentl. ad Horat. III Carm. 7, 20. Vlyxi Heinf. h. 1. vt fup. v. 7, vbi vide. alii l'lyxei vel Vlyxis. infelicis Vlyxis Zulich,ex VII, 613. 91 loquar vnus Leid. a m. pr. exceffit Longob, decessit Puget. difceffit Zulich. quae omnia vulgaria funt, vulgatam lectionem etiam Donatus agnofcit. ab auris Exc, Burman,, foliti lapfus, 92 adflicans alii monente Taubmanno,, vita, erafa littera m, Regius Cod. tactumque Franc. a m. pr. 93 cafu Venetus. 94 Nrg t infelix pr. Moret. et fors me fi qua ed. Ven, fors multi, vitio fol lenni. 95 vsquam duo. remearem Sprot. ad agros idem, fec. Hamb. et Ven. in agros Leid. et duo pro diu. let. Malim equidem ita feripfiffe, cum de homine priuato agatur, non de Dionrede, cui tale quid conuenientius effet: fi remuassem villor að Argos. 96 Lece tio, quam Faber ex Seruio ad h. 1. exfculpfit et Cuning. recepit, hing afcita mihi labes, nihili eft et plane nulla. Nam recentior Grammaticus explicuerat vocabulum adfcita rarius, quod in Seruii explica tione occurrit, per vulgare adfumta, nullo ad ipfum poetam L refpectu nam tas, qua quis regnare dicitur, hoc eft, potens effe, opibus valere nam, vt regnum fit dignitas regia, mul. to durius fieret. Efto ergo: quamdiu ille erat incolumi inter caeteros Achiuorum principes au&oritate, vnde ille quoque vigebat, valebat, in conciliis regum, etiam ego propter P. cognationem in aliqua dignatione fui habitus. ftare dicuntur, qui florent rebus profperis, au&toritate, opibus; vt notum. Summa autem Palamedis erat fapientine ac confilii in principum confeffibus auctoritas, quip. '95 pe σοφώτατος ἀνδρῶν, et mula tarum rerúm, etiam litternrum, inuentis clariffimis etiam nos aliquod nomen ac decus, h. e. honorem, gimusį habuimus. 90 93. Pellax Vlyffes exquifitius quam fallax, qui in fraudem pellicit. v. Cerda et var. lect. Eft Homer. #o! λύμητις. ποικιλομήτης. fupe ris ab oris, e vita, ad loca infera. fup. 85 Demifere ne ci. v. 92. 93 pulchri verfus, in tenebris, inclufus domi, vitatis hominum conuentibus, 96. Promifi vltorem, minatus fum: vt alibi quoque, v. Seru, c mihi prima mali labes: hinc femper Vlixes Criminibus terrere nquis: hinc fpargere voces In volgum ambiguas, et quaerere confcius arma. 100 Nec requieuit enim, donec Calchante miniftro Sed quid ego haec autem nequidquam ingrata reuoluo? Tum 99 In vulgum ambiguam Sergius in Artem Donati; fed v. Heinf. In altero hemiftichio etiam Ió. Schraderum haefiffe, lubens cognoui. 100 magiftro Goth. alter. Quia in media fententia interpellat fe, inepti quidam in MSS. fupplerunt: Hoflia tum (fum) mifer ac facraš reputatus ad aras. 101 autem deeft fragm. Moret. et ed. pr. Burm. fed autem, vt ap. Plaut. Rud. II, 5, 11. nequiquam ap. Macrob., vt pasfim in MSS. v. Pierium h. 1. ignola reuoluo ed. Venet. 102 in ordine Exc. Burm. 104 Man I. Marius Victorinus in Arte Grammat. v. Seru. h. 1. et Burm. verbis 97-99. Prima mali la- v. Heinf. poffunt confilia, quae agita bat Vlyfies ad depellendum imminens fibi a Sinone peri culum, fic confcius fc. pericu li imminentis; poffunt etiam effe fraudes et infidiae, quas in Sinonem parabat, confcius, tacite intra fe; aut confcius eft cum aliis, communicato fcilicet cum aliis confilio. Hoc verum videtur, cum fta. tim Calchantem confiliorum focium affumfiffe dicatur. Neque fane (d, enim) requieuit etc. Arma autem dieta de confiliis et infidiis, fere vt machinae, михан мата, мно χανα, τεύχεα. Mox reticere Sinonem fumma cum arte, tum, quum maximam expectationem excitaffet, facile quisque fentit. Tum vero ardemus fcitari et quaerere cauffas, Praecipue, v. 'Heinf. inf. ad 664. hoc magno tres Moret. Menag. pr. Leid, et Schol. Horat., nec displicet; fcil. vt copula abfit. Ithacus, "axos cum Euripide, v. c. Cyclops v. 103 et aliis. Apud Hom. '19xCIOS. 105 Dum vero Leid. fcitare Exc. Burm. ferutari Goth. fec., quod vulgare effet. 106 Pelasgi Excerpta eadem. 108 voluere Carifius p. 193, vbi faepe pro aliquoties explicat Burm. 109 et abeft Parrhal. decedere nonnulli, vt editum a Germano et Cerda. Enim vero aut decedere abfolute vix bene diceretur, aut decedere bello, vt Mođi III Georg. 467, calori IV Georg. 23, alium fenfum daret. Conta difcedere cft proprium de exercitu dimiffo. v. Burm. 110 et faepe fec. Rottend. portum Montalb. a m. fec., fcilicet vt effet: illis a. portum 1. hiems. vius vno reatu, et a cauffarum claffibus vel ordinibus explicationem nimis docte petit, idque audire fat eft. Varie et hoc exponitur et exponi poteft. Placet, au dire id, effe me vnum ex Achiuis; et ad primam enun. tiationis partem refero: fi fat f. Ad apodofin retuliffe videtur Cerda, vt fit, vel haec audire fatis eft, nil vt am plius addam neceffe. Sed id et que et audire pro audiuiffè valde duram orationem efficerent. Manendum adeo in prima interpretatione, quam et Seruius agnofcit. Mox iamdudum ita pofitum, vt poffit per quam primum exponi, vt faepe. cf. Burm. Vulgo diceremus: iamdudum fu 110 |