Vnus abeft, medio in fluctu quem vidimus ipfi 585 Submerfum: dictis refpondent cetera matris. Vix ea fatus erat, quum circumfufa repente Scindit fe nubes, et in aethera purgat apertum. Reftitit Aeneas, claraque in luce refulfit, Os humerosque deo funilis: namque ipfa decoram 590 Caefariem nato genetrix, lumenque iuuentae Purpu 584 medio fluctu Puget. medio quem flu&u Montalb. fine in, vt totics alibi. 586 ita f. alter Rottend. circum cum fufa emendabat Cuning, quae circumfufa; r. notabilis lectio fragm. Vatic, a Bot tario editi, 587 in aera Montalb. et Doruill. fed pro vulgata No- nius Marcellus. 588 adftitit Vratisl. conftitit Parrhaf. vtrumque vulgare, etfi eodem fenfu. 589 fimiles Sprot. os humeros 590 genetrix nato pr. Rottend. fimilisque deo Franc. 584. Vuus, Orontes. v. 113 fqq. 585. Sup. 390 fqq., 586. Οὔπω πᾶν ἄρητο ἔπος, Te. Odyff. 7, II. 587. Purgat fe, foluitur, extenuatur nebula: δή ῥ ̓ αὐτοῖο πάλιν χύτο (non λύτο: nam πάλιν Homero eft pro dva, refundi, refolui) Jaros aug. Odyff. n, 143. aetherem apertum, vt aer purus redderetur, et clara lux, remota nebula, et refulfit pro vulgari: apparuit, nihil amplius. 589. Humeros int. latos ac torofos, herois vel dei, v. c. Mercurii vel Martis, qui -corporis robur viriumque efficaciam declarant; quod apparet in ftatuis veteruin, et obferuatum eft poft Iunium - a Winkelmanno, idemque tradunt ipfi pic&turae linearis -magiftri. Locus infignis eft Valerii Fl. II, 491, vbi He. fione Herculi: me eripe namque potes. neque enim tam lata videbam Peltora, Neptunus muros cum iungeret aftris; nec tales humeros pharetramque gerebat Apollo. Caeterum notatum iam aliis, locum effictum ad Homericam formam Odyff. Y, 229—235, et (nifi huc iidem tralati), 156-162, vbi Vlyffi Minerva fimile decus diuinum im. pertit. Conferenda funt a ftudiofo talium rerum fingula; fed nec Scaliger, neque alii temere audiendi, qui de hoc vel illo praeferendo pronuntiant. Ita os humerosque deo fimilis tantum ornatius exprimunt formam auguftam et diuinam, quam Homerus fimplicius: 9yne Μάζονά τ' ἀςιδέαν καὶ πάσσονα. ε. Odyff., 174 fq. - 590. Ipfa decoram caefariem nato genitrix — adflarat, non quafi comas eius breuio res Purpureum, et laetos oculis adflarat honores. Quale 591 laetosque Montalb. latos duo Burm. laetis Goth. tert. Sed tuentur vulgatam grammatici. v. Burm. res in promiffiores mutarit; fed comae eius adflauit, divinitus affudit, decus, effecit, vt fimilis effet comae promiffae Apollinis vel Bacchi, qui in vulgus notabiles caefarie fua. At Homerus Vlyffi a Pallade crifpos crines affingi facit? addé núpntos Ούλας ήκε κόμας, υακινθίνη ἄνθα ὁμοίας. fcilicet Mercurio eum affimulare volebat; vti et aliis in locis corpus athleticum Vlyssi tribuit. lumen inuentae purpureum, or. nate pro iumento eximia et pulchra. lumen est nitor; nitor autem iuuentae proprie tribuitur. purpureus pro pulad Horat. cher, notum. v,, IV Carm. I, 10, qui idem III, 3, 11, 12 ad diuinam for. mam retulit, quos inter Augustus recumbens purpureo bibit ore netlar. Iuuentam autem cum caefarie iunxit Tibull. I, 4, 37 Solis aeterna eft Phoebo Bacchoque iuuentas, Nam (f. Ac) decet intonfus crinis vtrumque deum. 591. Laetos oculis afflarat honores: inerat oculis defiderabilis aliqua venuftas, gratia, xúpis ni imepos, Primum laetos honores, dixitpro honore; honos autem pro pulchritudine; res nota. laetos non tam ad hilaritatem, quae adfperfa fere eft oculis nitidis et pulchris (uuara Cadea), quam potius ad ocu lorum fulgorem, qualis in lu cido iuuentae et pulchritudi-, nis flore effe folet, referes; nam lasta poetis proprie lux, nitor. Sic tempora laeta, fulgida, lib. VIII, 681. afflarat, quod Homerus dixit, affude rat, κατέχευε χάριν κεφαλῇ To my wμois. et-xaxxe¢αλῆς χεύεν πολὺ κάλλος Αθήνη. afflare, ab initio proprie dictum videtur de oris anhelitu,, quo quis aut crederetur, aut,, tamquam fymbolico actu, vi deretur infpirare alteri vim aliquam aut fuam aut prae. ternaturalem. Ita Apollo afflaffe narratur ore nonnul los, quibus diuinandi vim, impertiret. De nutrice vel matre nutricium halitu fuo fourente dictum eft in Hym-j no in Cer. 238 et in locis ibi laudatis. Inde omnino afflare contingere eft, pro-1 prie quidem leuiter; quia contactus hoc genus eft, parum fub fenfum cadens; ita-.. que et vates et poetae afflari, dicuntur, quippe contacti, percuffi. Ita et fulmen afflare dicitur, vt lib. II, 649. Alio fenfu afflare et adfpirare a nauigatione et vento fecundo. ductum eft. Etiam aliud eft, fi de G 3 Quale manus addunt ebori decus, aut vbi flauo Tum fic reginam adloquitur, cunctisque repente, 595 Inprouifus ait: Coram, quem quaeritis, adfum Troïus Aeneas, Libycis ereptus ab vndis. O fola infandos Troiae miferata labores, Quae nos, reliquias Danaum, terraeque marisque, Omnibus exhauftos iam cafibus, omnium egenos, 600 Vrbe, domo, focias, grates perfoluere dignas Non 593 Argento pr. Moret. Pariusque Wall. eircumdatus codd. ap.. Seruium ad Aen. III, 126. 594 Tune Goth. pr. cum aliis. 595 I adeft pr. Hamb. 596 abreptus fec. Hamb.. 598 Idem fere verfus fup. 30. 599 exactos Zulich. a m. pr. iam copiis omniumque' Parrhaf. fed in marg. exhauftis iam cafibus: quod deterius foret.. fr de exhalationibus corporis, 592. 593. Verfus olim fic clara in luce refulfit, vt opus vel ornamentum eburneum, argenteum vel marmoreum auro inclufum, aurea ora ambiente, qua ex auri fplendo-: re ipfum opus, quod inclu-. fum eft, au&um nitorem mutuatur. cf. Aen. X, 135 fqq. et adi Excurf. ad h. v., qui eft XXII. Verba autem fic interpretanda: quale manus (artificis) addunt ebori decus, h. e. quale eft decus operis eburni aut argenti marmorisve candidi àuro circumdati. a 595 fq. Praeclara et affectus plena oratio. reliquias Danaum, a Danais relictos; paffiue, vt aiunt; ftragi Troianorum caedique ab. Achiuis perpetratae fuperflites. exhauftos, attritos, confumtos, vexatos. cf. Burm. focias, de conatu, recipere vis. Non opis eft noftrae, Dido, nec quidquid vbiqué eft Praemia digna ferant. Quae te tam laeta tulerunt 603 ز In freta dum fluuii current, dum montibus vmbrae Luftrabunt 601 Nil opis Zulich. noftri Menag. pr. of omittunt tres Heinf. Dido Goth. fcc. 602 Dardanidae tres ap. Burm. quae magnum pr. Moret. et Bigot. afperfa fec. Rottend. Sed hemiftichium hoc abeffe forte malis? Auget tamen fententiae vim. Confederant autem Troiani exfules partim in vicinis Troadis oris, partim in Thra eia, Creta, Epiro, Sicilia, Venetorum oris. 603 respectent ed. Junt. 604 fi quid Vsquam infiitia eft. Ita refcripfi, etiam Brunckio V. C. adftipulante. Vt vulgo legitur, etiam in fragm. Vatic., fi quid usquam iuflitiae eft, impedita fit ratio cius, quod fequitur: et mens fibi confcia ređi; quod adeo iungendum cum fup. Dii et mens f. c. v. Praemia digna ferant. Et hactenus fecundum Stoicos poetam locutum dicere potuit Seruius. Legenti tamen facile cuique occurrere poteft: A quid vsquam Iuftitia eft et mens fibi confeia recti, h. c. in vllo pretio eft. Quo altera interpretatio Scruiana fpecat: fi valet apud homines inflitia. Et lectionem hanc praeferunt Gudianus, qui inter praeftantiffimos eft, cum ed. Dan. Heinf.; ficque coni. H. Stephanus, qui tamen rationem emendationis non perfpexit. Habet fcilicet majorem davárиra oratio, fi fic procedat: fi pietatis, h. e. refti iuftique ex metu deorum, refpectus eft apud deos; fi iuftitia rectique con fcientia non inanc nomen funt habendae; dii tuam humanitatem remunerabuntur. reai ef Puget. 605 ferent vir doctus in Obff. Mifc. I, p. 7, vt IX, 254 dii moresque dabunt veftri. Sed nec furant damnandum, quod omnes libri habent, etiam Vatic. fragm. quad te iam Goth. pr. tulere duo Burm. vt emendabat Cuningamus. 606 talem tanti Parrhaf. 603. Si quid vsquam iuftisia eft: fi non inane nomen eft: cf. V. L. Ante oculos fuit Vlyffis ad Nausicaam eratio pulchrarum fententiarum plena, vbi Qdyff. , 18ο Σοὶ δὲ θεοὶ τόσα δοῖεν, ὅσα φρεσὶ σῇσι μενοινάς.etc. 605. Felix hominum ae. tas, in qua te tam genero. fam feminam nafci contigit! laeta funt faufta, felicia f. Compara 1. c. Od. 154 607610. Quod Ti bullus I, 4, 65 nude: dum robora tellus vehet, hoc or. natius extulit Virgilius: do. nec in montibus vmbrae filvarum conuexa montium, h. e. latera et ambitus, obfcura. bunt, et ornatius, luftrabunt, G 4 vmbra Luftrabunt conuexa, polus dum fidera pafcet; Semper honos,nomenque tuum,laudesque manebunt 610 Quae me cumque vocant terrae. Sic fatus, amicum Ilionea petit dextra, laeuaque Sereftum: Poft alios, fortemque Gyan, fortemque Cloanthum. Cafu 608 Connexa veteres librarii (praeter fragm. Vatic. Pieriique oblongum, in quibus recte post conuexa interpunctio pofita) et fcholi aftae fere cum fidera coniungunt; male vtique. nam coelum eft convexum, non aftra. Hoc tamen pofito Heinf. coniiciebat: dum montibus vmbrae Luftrą dabunt. ingeniofe; nifi connesen obeffet, et Lufirabunt multo etiam magis effet ingeniofum. Pro luftrabunt, inftabunt Bigot. et pr. Hamburg. pro.var. left.: vnde Burm. coni. conftabunt, parum feliciter. Etiam Marklando ad Stat. Silu. p. 1o2 locus vifus eft corruptus; nam interpungebat et ipfe poft luftrabunt. at v. infra notam. polis dum f. nonnullae edd., malc. polum dum f. pafcent Hamb. alter. palus mifere emend. Brodacus II Mifc. 17. pafeit Medic. c. al. ap. Heinf. quod mireris. pofeet fragm. Vatic. бодно fec. Hamburg. et Parrhaf. vocent alter Rottend. a m. fee. et Goth. fec. 61 Sergeftum, Sereftrum, Segestum al. hic et alibi. v. Burm. et Pier. Sergeftum et Sereftum vnum eundemque effe, ftatuere video V. C. Brunck. 1, 343, quod vix feram ne in malo quidem poeta; et quid faciemus versui XII, 561 Mnefthea Sergeftumque vocat fortemque Sereftum? Etiam mox Gigam, Giam, 613 primum malebat Heinf., fed primo codem fenfu capi par est. vmbra pro flexu folis proce- vianam interpretationem non plane fpernas, vt ad philofophorum opinionem referas, qua aftra marinis terrenisque humoribus attenuatis (ἀποῤgolass) ali putabantur, vid. Cerda etl. 1. ab Burm., quemadmodum iris imbibere imbres. v. ad Tibull. I, 4, 44. 609. 610. Quocunque abiero, beneficii accepti me mor ero. 610-613. Laetus et gratus beneuolentiae et amicitiae affectus in his verfibus obf. 613. Refpexit h. 1. Silius II, 412 fqq. cafus eft fortuna, vt ftatim v. 615. 616. Im |