laudari poetas Improvifatori, nota res eft (cf. Spencius, Anglus elegantiffimus, Ecl. VII pr.) Occafio huius certaminis parum feliciter a conuiciis mutuis et probris, quibus fe inuicem laceffunt, petitur, in quibus non modo honefti et decori nulla ratio habita, verum ne id quidem, quod poetae nomen et naturam efficit, Spectatum eft, vt non nifi gratae et iucundae res exhiberentur. Vitae et moribus huius generis hominum conuicia ifta haud effe infolita, nemo dubitet; verum poeta, fi ingenio et carmine recte vtitur, nunquam ad fordida et flagitiofa, turpia ac foeda, carmine exprimenda fe demittet: multo minus, fi carmina virginibus puerisque cantare fe meminerit. Nec omnino inuenti magna laus effe poteft, non modo in fumma carminis; eft enim petitum argumentum ex Theocrito Idyll. IV et V; verum et in fingulis verfibus paftorum fibi refpondentium: nihil enim in illis eft, quod naturali aliquo fententiarum ordine vinctum vim ad animum habeat. Singula difticha funt fingula carmina; fcopae folutae. De tempore huius carminis v. Vita Virgil. a. 711. cf. 709. Agitur res inter pafcua et greges per agros gramen carpentes. cf. v. 55. M. MENALCAS. DAMOETAS. PALAEMON Dic mihi, Damoeta, cuium pecus? an Meli boei? D. Non; verum Aegonis: nuper mihi tradidit I ain' M. vnus Leid. Aegon. 1. Ex Theocrit. IV, fq. addebat Virgiliomaftix, vt cuium iam defueta VOX Pfeudo Donatus §. 61 me erat; fic rure loquuntur, morat. 5 M. Infelix o femper, oues, pecus! ipfe Neaeram 3 oues iam Ald. fec., Steph. et aliae, firmauitque Heinf. ex Pier. Rom. Oblong. aliisque Codd. ouis vulgo, quod fecundo cafu 4 ille veretur capiebant; at si est quartus cafus, facile admittes. Leid. Seruii. Sic et Rom. 5 Hicc' alienus. Sic Marius Victorin. in Grammat, monet legendum. Scilicet vbique ante vocalem ita erit fcribendum; enimuero iam vbique conuentum est in hoc, vt Hic producta fyllaba fit pro hicce. ouis vett. edd., Marius Victorinus et potiores fcripti cum edd., fed iam Aldd. oueis; mulgit Mentel. 6 fucus vbique antiquiores: recte a fugendo. 7 Parcius: ifta, ita diftinguunt Codd. nonnulli et Seruius: atqui 8 hirquis fic effe debebat: ifta viris te obiicere memineris. Grammatici et pars codd., fiue vt fit pro hircis, diuerfa fcriptura, fiue vt fint λo, oculorum anguli. v. Pier. Sed vid. Not. Apud Ouid. Faft. I, 283 Ianus attollens oculos diuerfa tuentes legitur. 4. Dum ipfe Aegon Neaerae assidet, hic mercede conductus gregem eius perdit. Fere vt ap. Homer. Od. p, 246 ἀλαλήμενος αἰὲν ̓́Αστυ κάτ ̓ αὐτὰρ μῆλα κακοὶ φθεί. ρουσι νομίες. 7. Parcius ifta viris. Convicium conuicio opponit Damoetas, et Menalcae infamiam pathicae libidinis exprobrat. Dicit itaque, etiamfi haec iure exprobrari mihi poffent, at ifta tamen conuicia certe non homo mollis, effeminatus et turpis, iis fa tum cere debebat, qui funt puris moribus, h. mihi; vt apud Suet. Vefp. cap. 13 Vespasianus notae impudicitiae homini refpondet: Ego tamen vir fum. 8. Nouimus et qui te fcil. corruperit. Non me latet, te inter greges, hircis intuentibus, et in ipfo facello Nympharum turpi libidine pollutum effe. hircos L. hirquos multi ex interpolato Seruio de angulis oculorum accipiunt, h. oculis libidine in angulos reductis. prae Sed Et quo, fed faciles Nymphae rifere, facello. M. Tum, credo, quum me arbuftum videre Mico nis Atque mala vitis incidere falce nouellas. 10 D. Aut hic ad veteres fagos, quum Daphnidis arcum 10 Miconis nunc fcripfi e Theocrito hoc ipfo loco, quem expreffit: Mixwvos Idyll. V, 112. Vulgo Myconis. 12 Daphnidos Valer. Prob. in Arte Grammat, agnofcit. hoc inter argutias interpretum harum Eclogarum referendum; idque manifeftum fit, fi quis Theocrit. V, 41. 42, vnde haec expreffa, et Plinii locum (qui in noftro Plinio non occurrit), a Servio laudatum, comparet. fed faciles Nymphae rifere n. facrilegum hoc facinus, cum alii dii feueriores id grauiter vlturi fuissent, Poteft itaque faciles hactenus ad lafciuiam Nympharum referri, quae cauffa huius facilitatis erat: quae proprie in iniuria ferenda, h. 1. e violata religione, fpectatur. 10. II. Aliud Menalcas Damoetae exprobrat flagitium malitiae in Miconem, corrumpenda eius vinea. Tum, credo, hoc factum, cum Nymphae viderunt me Noto ironiae genere de fe praedicat flagitium al etc. terius. Imitatus eft hoc, vt folent homines digna indigna imitari, Calpurnius VI, 84 fq. mala falce, obtufa, rubigine exefa, qualis falx ramis et vitibus tanto magis nocet. Ita exponit Burm., docte vtique, vt tamen nihil huic loco infit, quod ad iftam argutam rationem ferat. Damoetam furtim per malitiam vites incidiffe ac corrupiffe fufficit. Accipiamus itaque fimpl. malam, nociuam, perniciofam. Tibull. III, 5, 20 modo nata mala vellere poma manu, arbuftum potest esse synonymum vitium, vt Georg. II, 416 Iam vinctae vites, iam falcem arbufia reponunt. Nec tamen neceffe; cum vites fint fatae inter arbores iisque iunctae. Et 12. Recriminatur hic, fimileque eius, quo fe petitum videbat, malitiae et in 15 Fregisti et calamos; quae tu, peruerfe Menalca, ex ali 15 aliquid Ven. et Parrhaf. aliquem Rottend. alter. qua Voll. 16 faciant Heinf. ex optimis codd. etiam Pierianis iterum reuocauit; ediderat iam idem Nauger. in Ald. tert. Vulgo facient. facerent vnus Moreti. Quid facient domini, dent Scalig. et Gifan., euitandi ingrati foni cauffa. ego Menag. et Goth. pr.; idem mox carrecta. multi, vidiae flagitium obiicit Menalcae, quae donata v. 13, sc. arcum et calamos. Arcus non alienus a paftorum vita ad defendendos greges a feris. 16. fures, ferui, ex oppof. domini et vetere interpretatione Seruii; cum nunc ille mercenarius pastor conuiciari audeat. Vfum vocis in vulgari fermone arguunt Comici, qui fures pro feruis improbis, ac de fcelesta plebe adhibent. 20, Tityre, coge pecus, quod difperfum vago discurfu palabatur; tacite au 17 Nonne 19 Et dum vero eo ipfo indicabat, furem adeffe, qui caprum ex grege dolo interciperet. Tityrum vero Damonis feruum intelligere debemus, aut eum certe, qui eius pecus pafceret. Carex apud Catull. cum iunco, apud Colum. cum filice iungitur; Georg. III, 231 acuta appellatur; videtur itaque iunci genus effe commune, Riedgrafs, v. Martin. ad Ge. III, 231. 21-24. Non furtum factum, fed debitum a Damone effe exactum profitetur Da Si nefcis, meus ille caper fuit; et mihi Damon Ipfe fatebatur; fed reddere posse negabat. M. Cantando tu illum? aut vmquam tibi fistula cera 25 Iuncta fuit? non tu in triuiis, indocte, folebas tecum: 25 haut vnquam Goth. pr. 23 quem mihi Rottend. fec. pro aut; nonnulli haud apud Burm. et Pierii Mediceus. Cetera fimilia Ecl. II, 32. 26 Vincta Rom. et alii, follenni lapfu. Sed vid. Heinf. Nonnulli num tu, et v. 27 vnus Heinf. mifère. diSpergere mf. Lengnich. quod etiam Wakefield. in animum venerat ad Lucret. I, 418. alterne; ad amoebaeum carmen referendum. cf. Ecl. V, 50. Damoetas vaccam in fponfione collocat. conf. Theocr. VIII, 11 fq. 30. ex Theocr. I, 25. 26. Eft autem iuuenca diduμarónoç· aliter quam apud Theocritum, in quo es dúo wέllas politum eft, vt tantum lactis ex mulctu proueniat, quantum ad duo mulctralia replenda fatis fit. pignus dictum pro fponfione. cf. Theocr. VIII, 14 fq. 32. Theocr. VIII, 15 fq. |