Page images
PDF
EPUB

Verum ipfae e foliis natos et fuauibus herbis 200 Ore legunt; ipfae regem paruosque Quirites Sufficiunt, aulasque et cerea regna refingunt. Saepe etiam duris errando in cotibus alas

edidit. Romanus.

natas Catroeus fed fuauibus

diuerfitas apud Ouid. Met. IX, 294, notante Burm., fed et alibi Saepe. 200 ipfae e foliis Heinf. e Medic. Gudian. Moret. quart. Franc. Toll. Sic et Roman. et omnes Martiniani cum edd. nonnullis ant. et Goth. vterque. ei foliis natos et Rottend. tert. At aliae cum vulgg. e omittunt; funt etiam, qui ordinem mutent, natos foliis; vt apud Pierium et in vett. edd, e fuauibus herbis Mediceus et Mentel. pr. 201 pabulumque Quirites Medic. a m. pr., manifefto focordiae vestigio. Heinf. tamen hinc faciebat: paulosque. 202 que abeft a Franc. aluorum et cerea regna Longobard., cum in aliis tecta fit, fi recte capio Pierium. Verum hoc deterius effet: nam in maius auget rem poeta et alueare in aulam ac regnum mutat. Mox refigunt vulgo editur inde ab Aldd., quod tuentur Medic. cum aliis codd. et edd. vett., nec non Seru. et Philargy. refingunt, editum iam a Commelin. et Pulmann., tuentur Rom. Medic. et quaedam alia Pierii exemplaria antiquiora, ex Heinfianis Mentel. pr. Rottend. pr. et Leid., forte at alii Burmanni libri, Ed. Ven., tres Martini, Goth. fec.; et multo magis grammatica ratio, cum de fauis agatur; de quorum ftructura et ratione multa funt ap. Plin. XI, 10 et al. et figere quidem fauos, tecta, dici poflit, non refigere, conf. Heins, ad Ouid. I Fast. 158. ftatim oculorum coniectu, alieno loco hos tres intelligas; quam etiam fuiffe opinionem docti alicuius Britanni ex Martino difco; et promtum eft locum iis fuum poft v. 196 adfignare, nec eum percommodum fore dubitari poteft. Neque aliter Io. Schraderus cenfebat. Nec vulgarem ordinem defendas facile, nifi in poeta nos verfari dixeris, in quo fubtilitatem dialecticam male requiras. Ad hanc itaque legem poffunt fententiae loci fic con. ftitui apes ex floribus et herbis fetus legere dixerat v. 200. Quae

:

procreent, an heredem generis fui floribus eligant, quod affirmat nofter Maro.

203 fq. Saepe etiam. Ex floribus apes et fetum et fetus cunabula et cubicula,

203-205 Primo verfus pofitos elle

parare dixerat. Subiungit, mutato fententiae ordine: Itaque tanto florum obeundorum ftudio tenentur, vt etiam alas interdum atterant acutis lapillis, et onere op

Adtriuere, vltroque animam fub fafce dedere: Tantus amor florum, et generandi gloria mel

[blocks in formation]

Ergo ipfas quamuis angufti terminus aeui Excipiat: neque enim plus feptuma ducitur aeftas:

fequuntur: ipfae regem paruosque Quirites Sufficiunt, aulasque et cerea regna refingunt, non diuerfa, fed eadem fententia, nouis imaginibus exornata, eft: ipfae fufficiunt regem et populum, fcil. ex floribus, fiue e foliis et herbis; nam hae modo praecefferant; et, vbi illi habitare poflint, aulas et cerea regna refingunt, h. fauos parant, ex florum fucco ac polline. Cum itaque ex floribus et fetum, et fetus cunabula ac cubicula, et cibum etiam capiant: tanto florum ac mellis ex iis conficiendi ftudio inflammantur, vt etiam onere, quod ferunt, ita humo affligantur, vt alas atterant acutis lapillis, et viribus exhauftae deficiant. Nunc a v. 206 noua omnino propofitio exordium ducit: itaque maiorem interpunctionem appofui. 203 Ipfae etiam Erf. certando Ven. et Ed. Ven. 204 vtroque Reg. cum gloffa inepta: aquae et florum. 205 gignendi alter Rottend. gratia mellis coni. Io. 206 anguftus terminus edd. plurimae cum Aldd. pr. et fec. et Nonius in excipere; minus poetice; et angufti defenditur omnium bonorum codd. auctoritate. 207 Excipiant quart. Moret. Accipiat Ed. Ven. et Erf. aetas Rottend. tert. Leid. quart. Moreti et pr. a m. pr. Goth. fec. vid. ad Georg. III, 190.

Schrader.

preffae deficiant. cf. V. L. 205. generandi gloria mellis, h. ftudium; spes et studium gloriae ex mellis generatione.

206. Ergo, cum tam fa. cili ac promta natalium ratione ex floribus fe reficiant

genus immortale manet, quod copia poetica trinis modis enuntiat. 207. Excipiat, vt fortuna, fors, calamitas nos excipere dicitur;

h. vt iis fit. Vt λaßεiv, λαXE, ita excipere nos dicuntur ea, quae obtingunt, eueniunt, inprimis certo ordine, tempore, fequela. Sic Ge. II, 345 Si non exciperet caeli indulgentia terras. Aen. III, 317. 318 quis te cafus deiectam coniuge tanto excipit? Ita de philofophis: excepit scholam Crantor; et Aen. I, 276 Romulus excipiet gentem,

At genus inmortale manet, multosque per annos
Stat Fortuna domus, et aui numerantur auorum.
Praeterea regem non fic Aegyptos et ingens
et ingens 210
Lydia, nec populi Parthorum, aut Medus Hydafpes,

208 El Rom. At est attamen. manent Franc., non ineleganter, iudice Burm.; ipfae, apes, genus immortale, manent. Nam videtur nimis tenuiter dictum genus manet immortale. Debebas tamen iungere: genus manet, durat, ita vt fubiungatur ornans immortale. Bentl. ad Lucan. coni. At genus immortale tamen.

recepit Wakef. 210 nec fic Erf. Acgyptos e Medic. Heinf., quem vide. Acgyptus vulgo. 211 Ludia Rom. Lybia male duo apud Burm. Lydia Parthorum populi quart. Moreti; forte India legendum, inquit Burmannus, quae rectius ingens dicitur.

regem eum habebunt Albani. Nec multum diuerfa exempla in Liuio. Septima aeftas. vid. Ariftot. Hift. Anim. V, 22. Plin. XI, 20. Colum. IX, 3, 3. plus, plus quam. 209. Fortuna domus ornatius, quam domus, et hoc pro apum genere. Subire poteft animum Fortuna domus Auguftae, Auguftorum, Augufti, proprio ac follenni more dicta: inprimis in numis; refpectu ad ftatum et conditionem gentis fatali aliqua neceffitate perpetuam et perennem: quod et Ruhnkenius in memoriam reuocabat: cf. Ou

dendorp. ad Suet. Aug. 65. Markland. ad Stat. Silu. V, 2, 76. Dubitare tamen licet, an illo iam tempore,

quo Maro Georgica condidiffe traditur, illa notio frequentata fit et frequentari potuerit. Nondum Augusta domus ea dignatione tum habebatur: fpectantque illi tituli ad feriora tempora: ad quae adeo et hi carminis verfus effent reuocandi tanquam ferius inferti: quod opinari licet, probari nequit.

210. 211. Cerdam et alios ad vnum Perfarum regem, cui hi populi omnes parebant, referre video. Sed videntur potius plures populi memorari, memorari, regum fuorum inprimis obferuantes. Lydia ingens, non refpectu ad reliqua imperia habito, fed ad Croefi victorias et opes. Medus Hydafpes, negotium

Obferuant. Rege incolumi mens omnibus vna est;
Amiffo rupere fidem, constructaque mella
Diripuere ipfae, et crates foluere fauorum.
Ille operum cuftos; illum admirantur, et om-
215
Circumstant fremitu denfo, ftipantque frequentes;
Et faepe adtollunt humeris, et corpora bello
Obiectant, pulcramque petunt per volnera mortem.

At vide Notam.

nes

Porro et Medus Medic., fed a m. pr., quod Heinf. firmat hic et ad Aen. VI, 327. Medus Hydafpesue alii; fed recte reiicit Burm. et vid. Not. 212 Obferuant regem Gud. pro var. lect., male. Porro incolomi fcribunt quatuor apud Burm. eft omittunt quatuor apud Heinf. et vnus Mead. 213 conftrictaque fec. Rottend. Vratisl. 214 Dirupere Ed. Iunt. et Zuiich. 215 Ipse quart. Moret. ille admiratur Medic. a m. pr. 216 frementes Mentel. pr. Zulich. et Bodlei. 218 per funera Goth.

facit Intpp. Eft enim Indiae fluuius, cui epitheton Medus parum conuenire videtur. Itaque poft Seruium in Media quaefiuere flumen huius nominis, de quo tamen Geographi silent. Haud dubie poeta, forte Graeci alicuius poetae exemplo, defignaffe videtur imperium veterum Perfarum, cuius fines ad Indiae illam partem pertinebant, in qua Hydafpes erat. Egit nunc de hac Indiae parte Perfis fubiecta accurate Heeren nofter P. II. de commerciis antiq. populorum p. 300 fqq.

TOM. I

pr.

Pro Perfico itaque, feu Perfa, Medum amnem poetico more appellauit, vt Horat. Od. I, 2, 51 et al. 212. 213. Refpicit locum Seneca de Clement. I, 4. 214. crates fauorum, pro textis v. Ge. I, 166. Faciunt itaque, quod faepe exercitus feciffe legimus amiffo duce fuo: rumpunt, foluunt fidem, deficiunt.

216. Vid. Varr. III, 16, 8. Ariftot. H. A. IX, 40. 217. bello Obiectant, armis hoftilibus: ingruentibus hoftibus. Omnia haec grauiter et ornate.

Kkkk

His quidam fignis, atque haec exempla secuti, Effe apibus partem diuinae mentis et hauftus 220 Aetherios dixere; deum namque ire per omnis Terrasque, tractusque maris, coelumque profundum;

Hinc pecudes, armenta, viros, genus omne fe

rarum,

Quemque fibi tenuis nafcentem arceffere vitas; Scilicet huc reddi deinde ac refoluta referri 225

221 Aethereos alii, vt femper. 222 Terras et Moret. quart. Et terras Zulich. Terrarum tractusque Medic. a m. fec., fed interpolatrice. Verfus legebatur iam Ecl. IV, 51. 223 Hic Rom. 224 nafcentur quart. Moret. nafcentum Erf., quod defendi poffet. accerfere fcribunt alii ex more prauo. acceffere vnus Mead. vitam Regius Martini. 225 hac refoluta referri pr. Voff. Moret.

219227. Ex Pythagoreorum difciplina, quam deinde Platonici ac Stoici, quamquam diuerfis quique modis commentantes, amplexi funt, haec petita, de anima mundi, h. principio agente, per omnem naturam fufa, omnium animantium animas fubminiftrante, et easdem, disfoluto corpore, iterum in fe, tamquam fibi σUYyEvε, recipiente. Cum autem illa mens fubtiliffimi ac puriffimi aetheris aut ignis naturam habere crederetur: fpiritus ex ea emanantes aetherios hauftus dixit. Idem placitum expofuit Aen.

VI, 724-751, et tenendum illud propter multa alia poetarum loca. Scilicet magna pars poeticorum philofophematum ex Empedocleis eft petita; quorum magna auctoritas quondam esse debuit.

219. Ex his fignis, Texμηρίοις, atque haec exempla, argumenta, fequuti. Ornauit poeta vulgare noftrum: His apum factis quidam adducti funt, vt opinarentur etc. 222. caelum profundum, altum, in magnam altitudinem exfurgens; vt contra altum mare pro profundo. 224. tenues vitas, animas, quippe aethe

« PreviousContinue »