Caftella in tumulis, et Iapydis arua Timaui, 475 Nunc quoque poft tanto videat, defertaque regna Paftorum, et longe faltus lateque vacantis. 475 Iapydis fcribendum. vid. Drakenb. ad Liu. XLIII, 5. Graecis funt 'lánodes. Vt apud Strab. et Steph, Byz. Iapygis Roman. et Medic. Pierii, Gudianus. Male defendebat Pierius. arma vitiofe vulgg. nonnullae. 476 tantam Goth. fec. 477 laeteque Goth. pr. faltus longe lateque Erf. vagantis Gud. vagantes tert. Mentel. quod tempus maxime afflixe- dicta, fed lues). Thucyd. vt arua regna Hic quondam morbo coeli miferanda coorta eft Tempeftas, totoque auctumni incanduit aeftu, Et genus omne neci pecudum dedit, omne fera480 rum; Conrupitque lacus; infecit pabula tabo. 478 Hinc Ven. et vnus Arundel. cocli morbo Zulich, 481 Corripuitque quinque ap. Heinf. et Burm. duo Martin. Goth. pr. edd. ant. Corripitque Gudianus, aberrationes follennes. Confirmat alterum Pierius e Rom. et optimus quisque liber. que abest ab nonnullis. pabula morbo Ven. 482 Sic Nec modus inferere atque oculos imponere fimplex fup. II, 73 h. modi varii. ventis 478. morbo caeli, vitio aeris. cf. Aen. III. 137–139. Tempeftas h. 1. temperies. totoque auctumni incanduit aeftu, non tam exarfit, ortus eft, aut duravit toto auctumno, fed aer inflammatus eft tota aeftus auctumnalis vi. Solet enim auctumni aeftus inprimis grauis et intolerandus effe et morbos gignere. 481. Ordinem, inquit Servius, fequutus eft, quem et Lucret. tenuit VI, 1094 fqq. et Salluftius: primo aerem, inde aquam, poft pabula effe corrupta. tabo, veneno, miafmate aeris. conf. Lucret. VI, 1123. 1124. 482. Nec via mortis erat fimplex. Via mortis non fimplex, non vnus, fed varii erant mortis modi. Ita fere Oros, V, 21 Nec mortis erat via fimplex aut vna conditio; Accepere alii fic, vt mors non fit leuis, fed cum diris cruciatibus coniuncta. Eo fere redit, quod habet Servius: nec moriebantur ex vfu, id eft, fecundum naturalem ordinem; non tantum fuga animae, fed etiam corporis refolutione. Eft autem Salluftii, qui ait in fragm. incert.: Nec fimplici quidem morte mo riebantur, Sane mors fimplex dicitur, quae nullis tormentis ac doloribus gemina Omnibus acta fitis miferos adduxerat artus: Rurfus abundabat fluidus liquor, omniaque in fe Ossa minutatim morbo conlapfa trahebat. 485 Saepe in honore deum medio ftans hoftia ad aram, Lanea dum niuea circumdatur infula vitta, Medic. a m. pr. 483 aucta fitis Parrhal. apta Goth. pr. abduxerat aliquot ap. Burm. cum edd. Aldd. Iunt. (fed emendatius dedit Naugerius Aldin. tert.) Goth. fec., etiam Philargyr., qui explicat, contraxerat. 484 abundabant Gud. fluuidus Medic. cum tribus Burmanni, Rom. et Goth. pr., Seruius. vid. Gifan. Ind. Lucret. 486 media Ven. ad aras ed. Dan. et aliae antiquiores : faltem Egnat. 487 Linea edd., quibus Pierius vtebatur. Laurea aliae edd. vett. 1202 et rel. trahebat omnia offa in fe, dum quali in tabo natarent, offa minutatim morbo collapfa; cuius generis liquationes et refolutiones offium etiam in aliis morbis videmus. De tabe et putredine cadauerum, non de hac, accipiendus Lucanus VI, 88 Corpora dum foluit tabes et digerit, diminuit, refoluit, artus. tabefcebat colliquatione ac refolutione omnium humorum. Sitis pro aeftu, calore, vnde fitis oritur, vt iam Seruius expofuit. fitis ignea, vt Stat. Theb. IV, 699 haurit fitis ignea campos, vbi alii, ex interpretatione, arida. fitis acta omnibus venis, per omnes venas, omnes humores, penetrans, fe inGinuans. Intima pars hominum flagrauit ad offa, Lucret. VI, 1166. adduxerat artus, cute contracta, quod fit ea exarefcente, vt in febri. adducta cutis ex Ouidio nota Met. III, 398. liquor fluidus, humores corrupti, colliquefcentes, tabum, conf. Lucretiana VI, infula vittata. Infula eft 486. Hoftiam intellige maiorem, taurum, cuius exta infpiciebantur. in honore deum medio, in medio facrificio; noto vfu voc. ho nos. 487. dum ei circumdatur infula lanea vitta niuea, poetica ratione, h. Inter cunctantis cecidit moribunda miniftros. 490 Nec refponfa poteft confultus reddere vates; alii docuere. 488 magiftros Romanus. Sed miniftri funt popae, vt iam 489 At fi alter Rottend. Zulich. mactauerit Leid. alt. et Regius Martini. 491 potes Goth. pr. confulto Gud. a 492 Aut quinque Burmann. Goth. quatuor Martini et vett. edd. At alii. 493 Scabie Vratisl. fufcatur Menag. pr. Mentel. tert. 494 vitulis laeti Goth. fec. 496 blandis canibus Parrhaf. m. pr. latius quiddam, et capiti, e quo fere pendebat, velando aptum, vittis alligari et constringi folita. vid. Lucret. I, 88. 89. Eft de hoc copiofa disputatio apud Gesnerum in Thef. L. L. voc. infula. 489. ante, h. antequam moriens caderet. Inde, ex ea neque fibrae, h. exta, ardent impofitae altaribus; cum autem nec minus ipfa ara pro victima ei impofita ponatur: hinc, altaria ardent, exquifitius dixit. 490. funt exta muta, cum aliqua pars aut deeffet, aut corrupta effet. 492. 493. Vix fanguis fluit ex vulnere. Suppositi cultri, e facro ritu fubter iugulum adacti. Conf. Aen. VI, 248 et Seru. 493. ieiuna fanie, tenui ac exiguo humore eoque corrupto. 494 fqq. Locum, quem poeta iterum tractauit Aen. III, 137-140 vbi Linquebant dulces animas aut aegra trahebant Corpora, μελίφρονα θυμὸν ἀπηύρα elt iam in Hefiod. Sc. Herc. 428. expreflit Statius IV Theb. 725 fq. Hinc - hinc pro, porro. ftrages armentorum et pecu Procedit enim ad Tuffis anhela fues ac faucibus angit obefis. Labitur infelix, ftudiorum atque inmemor herbae, Victor equus, fontesque auertitur, et pede terram Crebra ferit; demiffae aures; incertus ibidem 500 Sudor; et ille quidem morituris frigidus; aret 497 et faucibus Goth. pr. 498 herbis Zulich. De inter punctione v. Notam. Pernititur tamen in retinenda interpunctione Labitur infelix ftudiorum Wakef 499 aduertitur Lutat. ad Stat. Theb. V, 137. fortisque Erf. a m. fec. 500 Crebro duo Burm. Longob. Goth. sec. dimiffae Mentel. pr. 501 morituri dum in pecuariis factas. 497. De angina loquitur, Gr. δάγχη aut βράγχος, qui et morbus fuum peculiaris. Laudant Aristot. Hift. Anim. VIII, 21. fauces obefas Seruius explicat tumentes; quidni proprie accipias? 498. ftudiorum (h. curfus fimpliciter. Heinfius Circenfia partium ftudia huc reuocabat) atque immemor herbae (cf. v. 520 et fup. 216; nimis argute alii palmam feu victoriam explicant), ita malim iungere; nam infelix ftudiorum, h. infelicis ftudii, non eft hac in re equus. Non enim nunc aut curfu infelix eft aut certamine, fed morbo tentatus. At infelix Studii eft is, qui in ftudio fuo fucceffum non habet, nullum praemium, aut potius ex eo noxam et malum. TOM. I Contra Aen. XI, 416 fortunatusque laborum. Apparet etiam ex imitatione Ouidii Met. VII, 542 Acer equus quondam, magnueque in puluere famae, Degenerat palmas; veterumque oblitus honorum ad praefepe gemit, morbo moriturus inerti. 499. Victor ad indignitatem rei additur, cum nihil ei profit vicisse curfus certamine. fontes auertitur, potum auerfatur. 500. Crebra, crebro, vt iam faepe. incertus, qui per vices, non certis interuallis conftitutas, accedit et recedit, inconftans, ibidem, circa aures, capitis fudor; fignate. Lucret. VI, 1185 Sudorisque madens per collum Splendidus humor. 501. ille quidem morituris frigidus ex notiffimo qui Dddd |