Profequar, et raris habitata mapalia tectis? 340
Saepe diem noctemque, et totum ex ordine.
menfem,

Pafcitur itque pecus longa in deferta fine vllis
Hofpitiis: tantum campi iacet. Omnia fecum
Armentarius Afer agit, tectumque, Laremque,
Armaque, Amyclaeumque canem, Creffamque

340 Perfequar Zulich. mappalia male alibi fcribitur. vid. Burm. 343 campis vnus Arundel. et vnus Mead. 344 Armentarnus fragm. Vatic. a m. fec. laboremque Romanes, librarii ftupore. 345 Craffamque Menag. alt. pharetramque ed. lunt.

mis.

contra 349. in feptemtriona- ad Aen. I, 420. Apud Lu. libus plagis femper in fta- can. IV, 684 funt vacua, bulis pecus continetur. Ce- h. vacuo et deferto in loco terum locus eft ex nobiliffi- fixa. 343. Hofpitia pulcre certae fedes ac domus, quo fe recipiant. 344. Locum hunc imitatus Silius II, 441–445. Habuit etiam ante oculos Valer. Flacc. VI, 324-339, vt iam notatum apud Burm. 345. Amyclaeum (fup. v. 89) canem, et Creffam, f. Creticam, pharetram, a praeftantiore genere (vid. ad v. 312) nominat. Licet poetis eiusmodi ornamenta captare. Horat. Non eget Mauris iaculis. conf. eundem III, 19, 8. III, 26, 10. Nifi hoc effet, de Nomade Afro talia memorari non pollent.

339. Libyae pafcua iam ab Homero nobilitata Odyff. 6, 85. 340. mapalia, cafae feu tuguria cannis ferulisue confecta in coni aut furni, aut in carinae fpeciem, vt apud Salluft. Iug. 21, feu fparfim folo fixa feu plauftris circumferri folita, vt ap. Plin. V, 3. At h. 1. prius locum habet; nam funt mapalia raris tectis, h. mapalia rara, fparfa paffim

per agros, non in vicos collecta. Silius difperfa mapalia dixit ex hoc ipfo loco lib. XVII, 90. cf. inf.

Non fecus ac patriis acer Romanus in armis Iniufto fub fasce viam quum carpit, et hosti Ante exfpectatum pofitis ftat in agmine castris. At non, qua Scythiae gentes, Maeotiaque vnda, Turbidus et torquens flauentis Hister arenas, 350

346 Haud fecus Quinctil. IX, 3. Nec fecus Goth. fec. 347 Inulio fub fafce fragm. Vatic. quom Rom. et fragm. Vatic. dum Nonius Marcellus in fafces et Donat. in Terent. Andr. 1, 1, 9. Porro et hoftem Medic. a m. pr. cum aliis nonnullis Heinfii, Regius, Goth, fec. Erf., item cod. Fabricii Chemnic. et Vegetii vett. edd. I, 19, duo vett. libri apud Pierium: fed perperam. In Vegetii codd. porro eft hoftis exfpectatus, et hoftes vid. Misc. Obff. Vol. VII, p. 139. hofti etiam Rom, et fragm. Vatic. tuentur. 348 ftat agmine line in Romanus. ftat in ordine recitat Arufianus Mellius Grammaticus. Et fic Leid. et margo Periz. ap. Vegetium, quod placebat Viro docto in Misc. Obfl. 1. 1. 349 Maeotia Heinf. cum melioribus, quem vide. Maeotica vulgo. 350 fluentes Franc. Hifter fcribunt praecipui codd. hic et alibi;

vt

346. Non fecus ac Romanus omnia fecum agit, cum armatus incedit. patriis armis, pulcro epitheto; quod patriam virtutem, difciplinam, in animum revocat. 347. Iniufto fub fafce, magno onere, Seru. iam explicuit, conf. ad Ge. I, 145. vbi labor improbus. Res eft nota de Romano milite vel ex Cic. Tufc. Qu. II, 16, et laudatur Veget. I, 19 Pondus quoque baiulare vsque ad LX libras, et iter facere gradu militari etc. conf. Intpp. ad Taciti German. 3o.

348. Ante expectatum hofti, antequam hoftis expecta ret (v. Burm.), h. fubito, repente, άposdonýτws. Stat in agmine, adftat agmine, vt incedere, ire, fequi, agmine. Vitatiore modo diceres: agmen ftat. Scilicet agmen ipfe exercitus, dum incedit. pofitis caftris, dum interea celeriter caftra ponuntur. Nam, cum ag men hofti fe oftendit, a ter go vallum fit.

349. At non ita pafcitur itque pecus etc. Debet itaque maior diftinctio poni in fine versus 351. 350. Et

Quaque redit medium Rhodope porrecta fub

axem.

Illic claufa tenent ftabulis armenta; neque vllae Aut herbae campo adparent, aut arbore frondes: Sed iacet aggeribus niueis informis et alto Terra gelu late, feptemque adfurgit in vlnas. 355 Semper hiems, femper fpirantes frigora Cauri.

an recte, dubito. Eft enim praua fequiorum faeculorum aspiratio. 351 Quamque iacet Schol. Horat. Epod. 10, fed aliter idem Od. III, 10. radit video a Pierio excitari, male. Rhodope medium Franc. fub axe Gudian, gelidum - fub axem scribendum esse contendebat Io. Schrader. Verum medium ornatus caussa adiectum,

non geographica fubtilitate. 352 nec vllae Rom. 354 arbori bus Ven. aggregibus Goth. pr. 355 furgit Franc. 356 Spi. rantis Comm. Cruqu. ad Horat. Od. I, 22, sed ad Od. 25 SpiranSpirantes frigore venti Lutat. ad Stat. Theb. IV, 653. Chauri fcribunt fere et hic, vt v. 278.

les.

Ifter turbidus torquendo, late informis aggeribus dum torquet. 351. redit porrecta fimpliciter pro, it, procedit, eft porrecta, dictum accipies. Vulgaris ratio erat, iacet; fed vt, flectit Je, de montibus dicimus, fic redit pro hoc ipfo ponere potuit. Similiter vergit, tendit, mons ad feptemtrionem. fub axem, polum, non geographica ratione poni, patet per fe. Ceterum poeta latius feptemtrionem declarat per Thraciam, quae a meridie eius fines conftituere videri poteft.

niueis et alto gelu, Septemque in vlnas adfurgit, fcil. his ipfis aggeribus novis et alto gelu feu glacie. Poetica ratione extulit, quod communi erat: nix, qua obducta est terra, adfurgit in feptem vlnas. 356. Semper hiems et Caurus: quem paullo ante vidimus vf. 278 et quae fequuntur, de remotioribus verfus feptemtrionem plagis, etfi ad miraculum aucta, vera sunt, non de iis, quas vff. 349.350 pofuerat. Sed poetae haec ad354. Sed iacet terra, numerant, non appendunt;

Tum Sol pallentis haud vmquam discutit vmbras:
Nec quum inuectus equis altum petit aethera;
nec quum

Praecipitem Oceani rubro lauit aequore currum.
Concrefcunt fubitae currenti in flumine cru-

Vndaque iam tergo ferratos fuftinet orbis,
Puppibus illa prius, patulis nunc hospita plauftris.

358 Nec dum tres vtroque loco et Goth. fec. Nec cum vectus
Parrhal. et fragm. Moret. altus Ed. Ven.
359 latet aequore
Venetus. curfum Goth. fec. 360 in abeft Reg. Martini.
362 Diftinctio huius verfus ambigua, vt femper in tali pofitu.
Pofueram antea poft puppibus illa prius patulis, lane pandas

65 sq. Valer. Flacc. III, 399.
Ouid. Met. XI, 592.
358. nec quum inuectus
equis, curru, Tπoic pro άp-
ματι εἰ ἱππεύειν curru vehi.
per Siculas equitauit vndas
Eurus. ap. Horat. 359. ru-
bro
aequore non pro-
prio vocabulo, fed ornante,
pro rutilo, rubefcente, igneo.
Neque hoc loco euincere
poteft Cerda, etiam occiden-
tale mare rubrum a Virgilio
vocari.

360. Ornatiffimi verfus de glacie: et quidem ex repentino gelu. Mollesque luti concrefcere cruftas dixiffe antea Lucretium notant Intpp. VI, 626. Idem ferratos rotarum orbes VI,

Aeraque disfiliunt volgo, veftesque rigefcunt
Indutae, caeduntque fecuribus humida vina,
Et totae folidam in glaciem vertere lacunae, 365
Stiriaque inpexis induruit horrida barbis.
Interea toto non fecius aere ninguit:

carinas dixerat II, 445. Burm. patulis ad plauftris referri malit,
et hoc recte, ex canone aliquoties memorato, alterum potius ornan-
dum effe epitheto, quam nomen prius; inde enim maior orationis
vis exiftit: quarnuis Wakef. male id fieri pronuntiet ad Lucret.
VI, 550. Vir doctus lac. Bryant totum verfum pro fuppofititio
habet; displicebat fcilicet acumen a Maronis more et persona
alienum. Si tamen fententiam prioris verfus reputes: fuftinet vnda
rotas, adeoque currus, quae prius nauigiis peruia erat:
men perit; et hofpita eft fimpl. quae admittit, qua incedunt
plauftra. 363 disfoluunt Ven. 364 Induti Gud. in rafura,
vt Heinfio coniectura fit, fuiffe Indutis. 365 Et totae in foli-

acu

dam Romanus. 366 Verfus abeft Romano. 367 non felius Rom. et plurimi. non fegnius Vratisl., vt Seru.; et fic alibi. vid. ad Ge. Il, 277. aequore vnus Arundel.; et sic apud Priscianum lib. X, fed aliter Charifius. aequore ninguit ex vet. libro Giphan. Ind. Lucret. in ninguere. mingit Franc.

555 136

363. Ge. IV, 135. Et cum trifiis hiems etiamnum frigore faxa Rumperet. At de aere laudatur Strabo II, p. 126 (74) cum Epigrammate, quod eft quoque in Analectis To. III, P. p. 234. 364. humida vina, h. alias fluida. Non itaque otiofum epitheton, apud Quinctil. Inst. VIII, 6, 40. Locum expreffiffe videtur Ouid. Trift. III, 10, 23. 24. Laudat Burmann. Statii Intpp. Theb. IV, 1. Macrob. Sat. VII, 12. At

vt

inf. 379 cereuifia homines vti narrat poeta? Non elle haec in poeta vrgenda, recte monet Ouwens pag. 596. 365. vertere fe, verti folent. lacunas, follas inter agros intelligit Seruius, nimis angufte. Dixit poeta pro lacubus ac stagnis.

367. non fecius, non minus, atque ante. conf. ad Ge. II, 277. Mox pruinis pro niuibus. Videtur poeta h. 1. certaffe cum Homero Iliad. μ, 278-286, prae

1