Et quis cuique dolor victo, quae gloria palmae. Nonne vides, quum praecipiti certamine campum Conripuere, ruuntque effufi carcere currus; Quum fpes adrectae iuuenum, exfultantiaque 102 color vnus Arundel. 103 conamine veteres aliquot ap. Pierium. Redeunt hi verfus Aen. V, 144. 145. 104 que abest a Menag. pr. vbi vide. 105. 106 lidem fere verfus inf. Aen. V, 137. 138, genere. At idem II, 5, 9 de bubus: ,,neque non praeterea, vt mares feminis boni fint, quorum et forma eft fpectanda, et qui ex his orti funt, vt refpondeant ad parentum Speciem." 102. Tandem hoc obferua, quem fenfum victoriae aut ignominiae ha beat. 103-112. Praeclare haec exemplo fplendidiffimo exornat. Nota et modum illud efferendi: Nonne vides. Deeft tamen vt. Scilicet pergere volebat: quantus amor laudum fit. Cum vero tot alia interpofita effent, vf. 112 nouam exorfus eft fententiam. Expreffus autem locus ex Homero Iliad. 4,362 fqq., quem comparent harum rerum ftudiofi; nam fingula enotare longum effet; et cf. Aen. V, 144 fqq. 104. corripuere campum, proprie, spatia per campum, campi (cf. inf. 142. noto vfu poetarum) certamine, pro curfu, quo certant. effufi carcere v. Georg. I, 512. 105. Spes arrectae iuuenum, h. aurigarum; in foluta oratione: animi funt Ita et expoarrecti Spe. nenda Aen. XI, 452 arrectae ftimulis haud mollibus irae. V, 138 laudum arrecta cupido. exfultantia corda, h. micantia, trepidantia, non modo metu ignominiae, vt dixit Lucret. III, 142 Hic (in pectore) exfultat enim Pauor ac Metus; verum etiam omnino toto illo animi motu, quo in tali tempore animus agitari folet. Arbitror enim, omnem illum animi tumultum et aestum spe, metu, expectatione, laudis ftudio, pu Corda pauor pulfans: illi inftant verbere torto, Et proni dant lora: volat vi feruidus axis; Iamque humiles, iamque elati fublime videntur Aera per vacuum ferri, atque adfurgere in auras; Nec mora, nec requies; at fuluae nimbus are Tollitur; humefcunt fpumis flatuque fequentum: Tantus amor laudum, tantae eft victoria curae. Primus Erichthonius currus et quatuor aufus 107 vocat Medic. a m. pr., perpetuo lapfu. 108 elatis Medic. alatis Gud. 109 Aera per tenerum Macrob. Sat. VI, 13, vt alias poeta Aen. IX, 699, vbi vid. Heins. exfurgere Romanus, cum quatuor apud Burm. Goth. fec. infurgere Longob. et Oblongus Pierii. in aures iidem cum aliis. 110 vt Zulich., vt lit: vt tollitur! humefcunt fpumis. Wakef. vuefcunt malit quia Lucret. 1, 307 veftes vuefcunt occurrit. nonnullis. eft etiam ab aliis abest. 112 tanta eft Medic. cum 113 quattuor fere fcribitur vi feruidus. 108. 109. Iamque humiles, plane ex Hom. 1. 1. 368. 369. Quam dore fubinde pectus vexante, a poeta per pauorem fignificari. Pauor autem haurit corda, exhaurit, dum magnifica autem illa, per fanguinis liberum meatum intercludit et impedit, quod fenfus et experientia docet. Hinc pallor. Male Seruium fequuti interpretabantur: ferit, vt Aen. X, 314 latus hauritur, de enfe; idem pauor pulfans: nam cor palpitat pauore. 106. verbere torto, torti flagelli; aut verber pro flagello; vt faepiffime. 107. volat vi, cum impetu; nifi iungas: aera (nam vacuum ornat, vt faepe) et adfurgere in auras! 110. fuluae nimbus arenae Tollitur: certauit cum Homer. 1. 1. 365 ὑπὸ δὲ στέρνοισι κονίη Ἵστατ ̓ depoμévη, wsтε véÇos ajè Juελλα. III. cf. Homer. 1. 1. Iliad., 380. 112. amor laudum, cupiditas, vt femper poetae. 113. Erichthonium, Athenarum regem poft Amphi Iungere equos, rapidusque rotis infifiere victor. Frena Pelethronii Lapithae gyrosque dedere 115 Inpofiti dorfo, atque equitem docuere fub armis Infultare folo, et greffus glomerare fuperbos. ex more: fed iudicio parum explorato. cf. V. L. ad Aen. I, 223. 114 rapidusque Heinf. e Romano, Medic. a m. pr. et aliis, etiani Seruio. Vulgo, rapidisque, vt nofiri, et omnes Martini, praeter vnum Arundel. vector, inßirns, emendabat Meurfius Exerc. Crit. P. II, lib. IV, c. 27; nec dubito, hoc idem aliis in mentem veniffe. Sed оNTIXTEɔv victor; de curfus certamine agitur. 116 Impofito Goth. pr. Impofitum dorfoque equitem legendum putabat Reiskius. ctyonem, quadrigas inueniffe, poffunt tribus Lapitharum tradunt quoque alii. Nouum filueftris fuiffe montium iuga eft, quod, Lapithas (quos inhabitans. Frenorum ina faltu Pelethronio in Pelio ventum Bellerophonti Pinmonte Theffaliae defignat) dar. Ol. XIII, 90 fq. tribuit non Centauros, equorum loco praeclaro. Scilicet non primos domitores fuiffe, nar. hiftorica fide, fed aut fama rat Maro. Apud Plinium obscura aut poetae figmento VII, 56 Equo vehi Belle. talia nituntur. 114. rotis rophontem; frenos et fira- infiftere, quadrigarum curfu ta equorum Pelethronium; certare. rapidus (epitheto pugnare ex equo Theffa- a curfu petito) et victor los, qui Centauri appellati certamine: omnia ornate! funt, habitantes fecundum 115. gyros dedere, h. inuePelium montem (inueniffe nere, docuere, equum in dicunt). Bigas prima iunxit gyrum flectere. cf. ad Tibull. Phrygum natio, quadrigas IV, 1, 94. 116. equitem Erichthonius. Eft adeo Pele- veteres Grammatici pro equo thronius vir Lapitha ap. Plin. dictum volebant. v. Gell. add. Hygin. f. 274, vbi vid. XVIII, 5. Macrob. Sat. Not. aut igitur fabulam vaPerperam; cur riauit, aut, quod verius arbitror, Centauros inter Lapithas retulit; videri enim TOM. I VII, 9. Sss Aequus vterque labor; aeque iuuenemque magiftri Exquirunt, calidumque animis, et curfibus acrem; Quamuis faepe fuga verfos ille egerit hoftis, 120 Et patriam Epirum referat, fortisque Mycenas, 118 Durus vterque labor Philargyr., forte ex interpretatione. iuuenumque Goth. pr. 119 que abeft a Goth. fec. in curfibus Parrhal. calidis vnus Arundel. 121 Cyprum rejerat vnus Mead. fortisque fubtilius effet ve. tare docet campis iam Varius ante Virgilium dixerat apud Macrob. VI, 2 in praeclaris verfibus: Quem non ille finit lentae moderator habenae, Qua velit, ire; fed, angufto prius ore (leg. orbe) coercens, Infultare docet campis fingitque docendo. Tum eques fub armis, armatus; idem eques infultat folo et glomerat greffum, quatenus equum id facere cogit. Lapithae itaque infidentes equis docuere, exemplo fuo, equitem infultare folo, h. primi fuere huius artis auctores. 118. In vtroque equorum vfu, nimirum et equeftri hoc, curfus quadrigarumque, et admiflionis illo, iuuentus omnium maxime et vigor iuuenilis fpectatur; nec re fert, eum iam multis praeliis interfuiffe et praeclaro genere aut stirpe esse ortum; nifi fcilicet iuuenilis aetas adfit. Refpexi in hac structura verborum fententiarum ordinem, v. 95. 100. Alii, quod fane primo adspectu obuium est, referunt ad proxime antecedentia, vfur equi et' ad curfum et ad currum; ita vero episodium languere videtur. magifiri, vt bene monet Ouwens p. 588, h. 1. funt alendorum equorum ftudiofi, non fingendorum. Sic inf. 445 ouium, et IV, 283 qui apes colit, apiarius. 120. fuga verfos pro vulgari, in fugam. 121. Epirus (v. fup. Georg. I, 59. conf. Bochart. Hieroz. II, 6) et Mycenae cum tota Argolide (v. fup. v. 44) equos praestantissi Neptunique ipfa deducat origine gentem. His animaduerfis inftant fub tempus, et omnis Inpendunt curas denfo distendere pingui, Quem legere ducem, et pecori dixere mari tum; 125 Pubentesque fecant herbas, fluuiosque miniftrant, men 122 ipfam vterque Arundel. origine nomen Romanus, quod faepe pro gente, genere, familia. vid. Heinf. et Burm. h. 1. tem ed. Ven. 1475. nag. fec. 123 His anima aduerfis Medic. inftat Meomnem curam Erf. 124 Impendent quart. Moret. diftinguere Leid. vnus. 125 duxere in Romano fuiffe, notatum inuenit Burm., fed a Bartolo nil annotatum. At fic leg. in Cantadixiffe Franc. Quem 126 Exemplum loci, in quo Antiquiflimi omnes Floren Lisque. Sic et Gell. I, 22. At Pubentesque Ven. Voff. Moret. quart. et pr. a m. fec. Rottend. tert. pro var. lect. et Reg., item mos alebant. 122. Quamvis genus ducat ab ipfo Neptuno, a quo et Cerere, in equum conuerfis, Arion ille notiffimus in fabulis equus natus fuit, Variat tamen fabula. 123-134. De admiffura ipfa praecipit. Equus et taurus (nam v. 49 de vtroque praecipere incipiebat. conf. Martin.) ea ingruente faginandi, equae ac vaccae funt macerandae. Commune praeceptum Varronis II, 5, 12 et II, 1, 17. Columellae VI, 27, 8, Palladii et omnium, qui hac de re praeceperunt. pingue pro pinguedine; fagina, vt in Lucretii verfu I, 258 agnofcebat Philargyrius: Hinc feffae pecudes pingui per pabula laeta Corpora deponunt; vbi vulgatum eft: hinc feffae pecudes pingues; vt iungantur pingues per pabula, etfi duo epitheta fic iuncta offendunt. denfo, non laxo, quod quibusdam potionibus per fraudem agafones facere confueuerunt, vt bene Seruius. Idem dixere, h. defignavere. Horat. Od. II, 7, 27 Quem Venus arbitrum dicit bibendi? fluuios, aquam. 126. pubentes herbas, la |