Palmes agit, laxis per purum inmissus habenis, Ipfa acie nondum falcis tentanda; fed vncis 365 Carpendae manibus frondes, interque legendae. Inde, vbi iam validis amplexae stirpibus vlmos Sane 364 quum fe- agit Nonius Marcell. in laxus. aget, quod in pedeliri praeferres, Medic. Pierii, et octo apud Heinf. et Burm. cum Goth. fec. a m. pr. lapfis Parrhal. et Reg. Martini. 365 Ipfa acie nondum falcis tentanda Burm. recepit, vt plane Medic. et Pierii Romanus, vtpote antiquiffimi, tum multi alii, etiam Probus Grammat. lib. I, et Ipfa acie iam editum erat vsque ad Commelin. et Pulmann., qui intulere in vulgg. Ipfa acies falcis nondum t. At Heinf. ordinem immutarat: nondum falcis tentanda, vt eft in multis. Ipfa nondum acie falcis Rottend. tert. acies falcis, feu ferri, poteft tentari, fed fi eam explores, vt in Suetonii illo loco Ner. 49. At hic acie falcis (poetica venustate pro falce) tentantur nouelli palmites, dum putantur. conf. Not. acie iam in vulgatis ante Pierium legebatur; in Medic. acies a m. fec. rubro adpicta s littera. fub vndis in fine verfus legebat Goth. pr. 367 validis amplexae viribus Medic. a m. fec. Zulich. Moret. quart. pro var. lect. Ed. Mediol. Colot. Vrfini, vnus Meadianus; et arridere poteft. Sed eft memoriae lapfus ex frequenti poetarum lectione ortus, fiue Grammatici nimis acuti interpolatio. falx attenuat frondatorum per inane. (Aliter dixit arboris vmbram. Seruius tamen et ipfe ad Ecl. I, 57 frondatorem de vtroque operae genere frequentari docet. Accedit Ouid. Met. XIV, 649 de Vertumno: Falce data frondator erat vitisque putator. 364. la xis immiffus habenis de celeribus et effufis incrementis; a Lucretio habet V, 785. per purum, per aerem; Lucr. per auras; et fup. v. 287 in vacuum, et alias Horat. de fereno caelo Carm. I, 34, 7.) 365. Ipfa, fcil. prima aetas, cui tribuitur tamquam actio id, quod in ea fit. Virgulta ex v. 346 repetit Seruius. Expreffit reliqua Quinctil. Inft. II, 4, 10. 11. interlegere: vide tur hoc nouaffe poeta, pro legere; quoniam per intervalla frondes, aliis omiffis, carpuntur. Ceterum communia funt haec praecepta curac aliarum arborum. Mox Exierint, tum ftringe comas, tum brachia tonde: Ante reformidant ferrum: tum denique dura Exerce imperia, et ramos conpefce fluentis. 370 Texendae faepes etiam, et pecus omne tenendum, Praecipue dum frons tenera inprudensque laborum: 368 tunc ante Burm., quod Romanus tuetur etiam fequ. v. tende Goth. pr. 369 reformident duo. 370 ramos conpefce valentes Romanus, quod Pierius Varronis quidem loco de R. R. I, 31 confirmat; at quantum alteri venuftate cedat, facile apparet. Item fup. 359 in parte codd. legitur: videturque adeo vagum in margine vetufti alicuius codicis appictum fuiffe. 371 Poft tenendum ante Heinf. erat eft; fublatum fecundum libros; abeft etiam a Mediceo a m. pr. et a multis et. Romanus, vetuftiffimus liber, et Bodlei. tuendum, Arundel. et iam pecus omne timendum: interpolatione non mala; vt nunc etiam Reiskium conieciffe video. At vulgata ratio doctior effe videtur. 372 Praeterea quum frons exierint, in altum fe fuftulerint, excreuerint. cf. fup. v. S1. 369 dura imperia, h. feuera, a difciplina militari petitum; fiue ab equis regendis vel pueris, ex Burmanni fententia, qui laudat Horat. Carm. IV, 1, 6. 7. Cic. Cat. mai. 15 vitem quam ferpentem multiplici lapfu et erratico ferro amputans coercet ars agricolarum, ne filuefcat farmentis et in omnes partes nimia fundatur. 370. ramos fluentis, diffluentes, luxuriantes. Diuerfae funt fluidae frondes Lucretii II, 596, h. molles, a vento facile decuffae. 371-419. Poft opus follenne cultus vineatici memorantur quae adhuc vinitori curanda funt: primo loco auertenda funt, quae novellis vitibus nocere poffint: pecudes, frigus, aeftus: ducit ea res ad immolationem hirci Baccho fieri folitam; tum vf. 397 fq. repetenda eft omnis illa cura vinitoria fodiendi, pampinandi, putandi. tenendum pecus, h. continendum, coercendum, quo ipfo efficitur vulgata interpretatio, arcendum, quo vocabulo Plinius in eodem praecepto vtitur XVII, 22, L. 35, 17. 372. frons im Cui, fuper indignas hiemes folemque potentem, Silueftres vri adfidue capreaeque fequaces Inludunt, pafcuntur oues auidaeque iuuencae. 575 373 folemque tepentem Menag. Georg. 1, 92 rapidiue potentia Edonas hiemes. 374 tauri vel tenera Nonius in frons. Seruium fruns legiffe credebat Burm. et Wakef. ad Lucret. 11, 596. alt. pro diuerfa lectione. Male. folis. Schrader, in fchedis coni. vrfi coni. Cerda. lo. Schrader. filueftres hirci: vt III, 314 Pafcuntur filuas, fc, hirci, vtque apud Homer. genç uiyes, et alibi filueftres capreae. Idem tentabat: capreaeque fugaces. Macrob. VI, 4 f. „vri Gallica vox eft, qua feri boues fignificantur." adeo Virgilium non refpuiffe peregrina voce vti. adfiduo Ven, capraeque multi cum Medic. 375 Illidunt Ald. pr. aues Gud. a m. pr. cui illudunt, non dixit illudant et pafcantur quas pedestris oratio effet, pro cum ei, vt ei, illudant, quam toties a prudens laborum, h. frondes ignarae et impatientes iniuriae ex dente pecudis. 373-379. Cui frondi illudunt, eamque depafcuntur. Super, feu plus quam feu praeter. Plus quam frigoris vis et folis potentia, h. aeftus, nocent vitibus nouellis boues agreftes et capreae et ceterae pecudes. indignae hiemes. Quisquis indigna, h. quibus dignus alter non eft, quae immerito patitur, omninoque dura, faeua, iniufta, iniuriofa, facit, aut talia fert, eum poetae indignum appellant. cf. Ecl. X, 10 indigno cum Gallus amore periret. Itaque hie mes indignae h. 1. recte a Seruio explicantur faeuae, 374. Vros proprie dictos in Italia nullos effe fatis conftat. Hercyniae filuae folitudines illo tempore eos incoluisse e Caefare conftat. At enim vel ex lib. III, v. 532 manifeftum eft, vros poetae improprie dictos effe pro feris bubus, quales Italia nunc nomine Bufalo frequentat, Eft autem bubalus cornibus compreffis, furfum resupinatis, fronte crifpa. capreae fequaces poetica elegantia, quae vites infectantur, perfequuntur, vt Seruius reddit, vnde ap. Horat. II Sat. 4, 43 Vinea fummittit capreas non femper edules. Mox eadem fere vi auidae iuvencae. 375. Illudunt multo fignificantius quam lae Frigora nec tantum cana concreta pruina, 377 her ardentibus Franc. et Canta poetis defertam videmus, vt oratio fit a vulgari recedens. bis arentibus Goth. fec. a m. pr. brig. cum Erf. aeftus Medic. Pierii et Parrhal. Mead. vnus et Reg. Ed. Ven. 379 In admorfo magna varietas, quae forte Grammaticis debetur, qui generi rov ftirpe timebant. Sed vid. Aen. XII, 208. admorfu Romanus Pierii. Sic et Pierii Mediceus a m. pr. Mediceus Fogginii a morfo, mutatum in a morfu. Sic et in aliis Pierius ex admorfo erafum effe d aut factum a morfu vidit. Eadem varietas apud Heinf. et Burm. admorfo, amorfo, amorfu. Librariorum et Grammaticorum ludibria. 380 ob cauffam vnus Arundel. et Schol. Statii Theb. V, 259. Bacchi Parrhal., omnibus aris Bacchi, de quibus fane folis eft accipiendum. dunt, noua tamquam petulantiae et iniuriae notione adiuncta, vt Georg. I, 181 Tum variae illudunt pefies. Et communiter capris tribuitur lafciuia, petulantia. pafcuntur oues, etiam, cum depafcunt, dum frondes carpunt oues, 376. Idem, quod modo dixerat, grauius ac difertius exponit. Nec frigora concreta (tributum frigori epitheton, quod rebus proprie conuenit per frigoris tempeftatem congelatis et adftrictis). nocuere tantum pruina cana, nocent tan vt fint: tum gelu. 377. grauis aeftas, molefta, exitiofa. Scopuli arentes, quibus aestas incumbit, h. e. fol affiduus cautes excandefaciens, accommodate hoc loco memorantur, cum de vitibus agitur. Sic aprica faxa inf. 522. venenum pro faliua noxia. Sup. v. 196 vrentes culta capellas. 380-389. Varro de R. R. I, 2, 18. 19 Quaedam enim pecudes culturae funt inimicae ac veneno, vt iftae, quas dixi, caprae; eae enim omnia nouella fata carpendo corrumpunt, non Caeditur et veteres ineunt profcenia ludi, Praemiaque ingeniis pagos et compita circum Thefidae pofuere; atque inter pocula laeti 382 ingentes vel ingentis vulgo lectum; fc. Thesidae, etsi Pierius iam commendauerat alterum: ad quod recipiendum mireris Heinfium hic adeo timidum fuille. Ingeniis reposuit Burmannus ex antiquiffimis Pierii, Philargyrio, cod. Vrlini, et ed. Ven. minimum vites atque oleas -- Sic factum, vt Libero patri, repertori vitis, hirci immolarentur, proinde, vt capite darent poenas. Et notus eft locus Ouid. Falt. I, 353 fqq.; et quoties non in gemmis caper vites aut arbores arrodens occurrit? Recte haec; vnde fatis apparet primi verfus fententia, ob hanc vitibus illatam noxam hircum in Bacchi facris mactari; at enim eandem etiam ob cauffam ludi fcenici facti? eandem ob cauffam afcoliafmus? hincne Liberalia? et reliqua? Haec nemini molefta fuere. Scilicet poeticus ornatus fententiae recte accipiendae et interpungendae obfuit, quae ita procedere debet: Ea de cauffa caper in Bacchi facris immolatur, et, cum hircus femel Baccho facer effet, in vetere tragoedia Athenienfium caper poetis praemium erat propofitum, carmine qui tragico vilem certauit ab hircum Horat. Art. 220. cf. Tibull. II, 1, 55 et ibi Not., nec non hircinis pellibus vtres facti, in quos oleo inunctos adfilirent. Tum, quod poetae licebat in ornatum captandum exfpatiari, quomodo ex Graecorum illis facris Latina eiusdem dei facra fluxerint, commemorat, Illuftris locus eft; fingula videbimus. 381. veteres ludi ineunt profcenia, pro, olim, antiquis temporibus, ludi in fcenam inducti, facti, exhibiti funt. profcenium, proprie ante fcenam versus orche, ftram, pulpitum habebat, quo actores prodibant, h. 1. omnino pro fcena positum. 382. 383, Thefidae, Athenienfes, pofuere praemia, pro praemio, hircum, ingeniis, h. poetis, circum pa gos et compita. gos et compita. Nota de prima rei scenicae origine fabula. v. Horatii Art. 275 fq., |