Et fontis facros frigus captabis opacum.
Hinc, tibi quae femper vicino ab limite faepes
Hyblaeis apibus florem depasta falicti,

55

53 frigus captabis. tentabis vnus Rottend. 54 a limite Ven. faepes Rom. et Oblong. Pierii: et fic alibi vetuftiores. cf. ad v. 34.* Haud dubie verfus totusque locus contaminatus: quem fe non intelli gere iam Markland. ad Stat. I Silu. 3, 43 profeffus eft; suspectum etiam Burmann. merito habuit. Haeret interpretatio in quae femper, quod ieiunum, et in defectu verbi in enuntiatione quae faepes. Burm. tentabat: Hic tibi quae furgit, vel ferpit v. Multa pollent alia coniectari: vt hinc tibi vicino praetenta (1. praetexta) ab limite faepes Saepe 1. f. fuadebit i. f., nifi haec et alia longius recederent. In mf. Köler. erat: Hinc tibi vicino q. Semper ab limite fepes. Leniorem medelam esse vidi, fi Hic, tibi qua refingeretur; vt fit: hic inter flumina nota frigus captabis opacum; hic, inquam, tibi qua faepes fuadebit etc., h. e. qua apes fufurro ad fomnum te inuitabunt. Verbo: fedes vulneris manifefta eft: Hinc . . . . vicino a limite faepes etc. lungunt quoque alii Hinc tibi, quae. 55 falicta Prifc. ed. Putsch. laudat, vitio operarum. iunguntur fane fontes; durum tamen altera ex parte, in regione intra Padum et Mincium fita Alumina li memorentur, de riuis potius, quam de illis proprie fluminibus dictis effe cogitandum. 53. Frigus opacum eft frigus loci opaci, nemoris vmbrae. Ecl. II, 8.

54. Hunc locum, vti nunc fe habet, ita expedire, vt nihil fuperfit quod offendat, quamcunque rationem ineas, non adeo facile eft. Inter ceteras tolerabilior ratio

quoque iniit, verbis in hunc modum iungendis : Hinc faepes a limite vicino, h. agrum vicinum a tuo disterminans, limitaneus (nifi malis Hinc a limite vicino, h. e. ab ea parte, qua vicinus limes eft, vt Oudendorp. ad Suet. Aug. 91 monet, faepes), quae femper depafta eft florem falicti apibus, cuius falices, e quibus ipsa structa est (cf. Georg. II, 434. 435. 436), femper depafcuntur ab apibus (quas epitheto ad ornatum facto Hyblaeas a monte Siciliae

haec eft, quam Burmannus appellat), fuadebit faepe

Saepe leui fomnum fuadebit inire fufurro.
Hinc alta fub rupe canet frondator ad auras;
Nec tamen interea raucae, tua cura, palumbes,
Nec gemere aeria ceffabit turtur ab vlmo.

T. Ante leues ergo pafcentur in aethere cerui, 60
Et freta deftituent nudos in litore pifcis:

56 fuadebat Goth. pr. 57 alte vnus Heinf. ad aures Parrhaf. quod refellit Burmann. 58 rauci apud Pier. nonnulli. 59 Seru. h. 1. laudat: turtur ceffabit ab v. 60 in aethera Gud. et duo alii: quartus Moret. pro diuerfa lect. in aequore, quod ad iuftas oppofitionis leges accommodatius foret; itaque placet Burm. et Trillero Obff. Crit. c. 27 et olim Cerdae; malim et iple, modo non correctorem redoleret. Recepit nunc Wakefield. 61 nudo in littore vnus Ven., deberet faltem nudato.

tibi fufurro leui apum (zzAdv Boußer Theocr. dixit I, 107) inire fomnum. Vltima expreffit Aufon. Ep. 25, 12 Hyblaeis apibus faepes depafta fufurrat.

57. Frondator, qui vites amputat et vitium folia ftrin. git, decerpit. vid. Georg. II, 365 feqq. 400. 407. 410. Ecl. II, 70. IX, 60. ad auras, vti de clamore, eum exire in auras, tolli ad aethera etc. conf. Burm.; alii Spirantibus auris et aeftum leuantibus; fubtilius etiam alii. Aliter dicta turris ftare ad auras alte Aen. VI, 554.

proprium. v. Cerda. et aeria ab vlmo, perpetuo arborum epitheto, vt multi docuere, et Burmannus ad Anthol. lat. pag. 100.

60. Ante leues ergo, quafi dicat: recte vtique haec bona mea enumeras, Meliboee, et propterea grato per totam vitam in patronum meum ero animo; id quod omnino ad pietatem liberti fpectabat. Pafcentur in aethere cerui, pro volabunt, et maria deftituent pifces, h. et pifces in ficco viuent; itaque nudos dixit. Affumta autem formula ex antiquo fermone.

Sub rupe in rupe, accipit Burm. Mox v. 59 gemere v. Herodot. V, 92, 1. cf. inf. turturum ac columbarum ad Ecl. V, 76.

Ante, pererratis amborum finibus, exful

Aut Ararim Parthus bibet, aut Germania Tigrim: Quam noftro illius labatur pectore vultus.

65

M. At nos hinc alii fitientis ibimus Afros;
Pars Scythiam et rapidum Cretae veniemus
Oaxem,

63 Ingeniofe tentabat Io. Schrader. Aut Albim Parthis, Παρθίς pro Παρθική. 64 cultus coni. vir doctus apud Burmann. 66 al. Oaxen, Oaxin, Eaxem. Oaxes Cretae fl. nemini memo

Ve

dicant, hanc ipfam locorum
infcientiam indoctum feruu-
lum non male decere.
rum, populos Gallos et Ger-
manos vulgari fermone fere
confundi, fatis conftat. v.
Burmann. h. 1., item Ruaeum
et Martinum. Et fit hoc ea-
dem fere ratione, qua Tigris,
qui Parthorum fines facit,
Parthorum fluuius
fluuius appel-

latur.

62. Pererratis amborum finibus, ad ornatum fpectat: ita vt alter alterius fines pererrauerit, ad alterius fedes peruenerit; h. antea Parthi migrabunt in Germaniam, et Germani fedes Parthorum occupabunt; quod, nifi victis et fubactis Romanis, fieri non poterat. Exful hic non vrgendum; fimpl. apud poetas, qui ad alienas terras proficifcitur. 63. Aut Ara- 65. Ibimus Afros, elifum rim Parthus bibet. Re- in; quod in epico carmine prehenduntur haec, et me- melius fieret, Homerico more. rito, tamquam aliena a pasto- alii et pars, pro alii et alii. rum memoria, nomina, ni- v. Burm. et alii. Musgrau. misque longe petita. Sed ad Eurip. Bacch. 407 et - et receffit Virgilius ab antiqua effe pro aut - aut contendit: fimplicitate in moribus, quos quod fane fit interdum; etfi paftoribus fuis tribuit. Porro Aen. VII, 675 Homolen Germania et Arar fibi Othrynque niualem Linrefpondere debebant; hic quentes huc non referam. vero Galliae fluuius eft, qui At h. 1. est: et pars veniemus in Rhodanum fe immittit. ad Oaxem et pars ad BritanDefendunt poetam fic, vt nos. 66. rapidum Cretae

Et penitus toto diuifos orbe Britannos.
En, vmquam patrios longo poft tempore finis,

ratus, praeter Vibium Sequeftrem, forte ex hoc ipfo loco; de
vrbe tamen Cretae, Oaxo, non dubitatur, forte eadem, quae Axus
eft ap. Herodot. IV, 154, vbi v. Weffel. p. 348, 53, nunc adde
Eckhel Doctr. numor. P. II, p. 305; neque illud ignotum, Cretam
Oeaxida dictam effe. v. Apollon. I, 1131, cuius versus ab Varrone
Atacino expreffos Seruius recitat. Mirantur porro fagaciores, cur
tam obfcuri nominis fluuius h. 1. a pastore nominetur, neque illud
fatis affequuntur, quomodo poft Africam et Scythiam, quum remo❤
tiffimorum finium terra expectaretur, Cretae mentio facta fit.
Oaxim itaque iam veteres modo Mefopotamiae modo Scythiae flu-
vium haberi maluerunt, nulla tamen nominis commemorata aucto-
ritate. Fuere, qui Araxem reponi mallent; et fane apud Clau-
dian. B. Gild. 31 inter Oaxem et Araxem Codices fluctuant.
Poffit etiam confirmatio huius emendationis e Theocrito peti, vt
eum nofter ante oculos habuerit. Is enim, Hieronis laudes vltra
pontum Scythicum et Babylonem vt extendantur, precatur Idyll.
XVI, 99. 100. Eodem itaque modo Virgilius Scythiam et Araxem
diuerfarum Orientis regionum fluuium memorare potuit. Verum,
etiamfi hoc liceret, vel fic rapidus cretae iungendum effet, qui
rapit terram albam, radendo littus, h. lutulentus: atque hoc du-
rum. Alii Oxum inferunt nunc a poeta fine exemplo Oaxum dic-
tum, qui limum vehit turbidus femper fecundum Curt. VII, 10.
Excufemus poetam, quem defendere equidem non aufim. Sufficit
fluuium huius nominis in infula Creta effe, cuius mentionem hic
fieri minus mirabitur, qui, vti Afros, feu Libyas, et Scythas,
fic infulas ab Italia remotas Cretam et Britanniam fibi opponi,
obferuet. Probabile mihi fit, Maronem ante oculos habuiffe locum
ex antiquiore aliquo poeta, quem nimis docte et loco alieno ex-
preffit. 67 Britanos e libb. notat Ge. Fabric. 68 En patrios
veniemus Oaxem; alii adi- do enim paftores, agro Man-
bimus Cretam. De Oaxi
Cretae v. Var. Lect. Totus
locus alienus a pastoritii car-
minis indole; nec modo tra-
gicum quid fpirat, (Lyricus
dixit vltimos orbis Bri-
tannos I, 35, 29) verum
adeo άπposdióvvcov, quomo-

tuano eiecti, armenta fua agentes per Africam et Scythiam errare aut Britanniam et Cretam infulas adire poterant? Expreffit tamen locum Nemef. Cyneg. 67. 68.

68. En vnquam pro vnquamne. inf. Ecl. VIII, 7 En

Pauperis et tugurI congeftum cefpite culmen, Poft aliquot, mea regna videns, mirabor ari

Inpius haec tam culta noualia miles habebit? Barbarus has fegetes? en, quo discordia ciuis Produxit miferos! en, quis confeuimus agros!

numquam Ven. En nunquam vnus Heinf. 72 Wall. apud Heinf. diftinguebat: Impius barus? has fegetes? vt et erat in cod. Franc. Ita ex Heinf. et Pierii Codd. edidit Heinf.; vulgo, Perduxit, quod grauis auctoritas Vatic. et Longob. tuetur; quodque nunc repetiit