Inmundi meminere fues iactare maniplos: 400 At nebulae magis ima petunt, campoque recumbunt;

Solis et occafum feruans de culmine fummo
Nequidquam feros exercet noctua cantus.

401 Aut Moret. fec. et fragm. Moreti. campoque refidunt Goth. fec., non male, fed ex interpretatione. 202 de lumine Ven. 403 Necquicquam; fruftra, vt fup. 96 nec illum Flaua Ceres alto nequicquam fpectat aceruo. Et fic faepe. De interpretatione v. Not. lungo: Nequicquam exercet C. At Eduard. King. Nequicquam feruans occafum, quippe qui in tanta caeli ferenitate vix poflit obferuari. Seruius, quem vulgo fequuntur interpretes, nequicquam pro non poni vult. Io. Schrader. emendabat: Nequaquam.

reidibus dilectas dixerat. foluantur iactando: notum ̓Αλκυόνες, γλαυκαῖς Νηρηΐσι Ggnum infiantis mutationis ταί τε μάλιστα Ὀρνίχων caeli. Etiam Plin. XVIII, 88. ἐφίλαθεν ὅσαις τέ περ ἐξ ἁλὸς ἄγρα. lis incubantibus mare tranquillum effe, vnde dies Halcyonii dicti funt,

haec ab h. 1. funt, quo praefagia ingruentis tempeftatis memorantur: alcyones raro in confpectum veniunt, nec nifi Vergiliarum occafu et circa folftitia brumae: v. Ariftot. H. A. V, 9. Plin. X, 32 f. 47. tunc ergo praefagientes aeris mutationem pennis expanfis effe folent. 400. manipulos non modo mellae frugis, fed herbarum, graminis, ftraminis etc. eos iactant folutos, h. ita vt TOM. I.

401. Arat. ibid. 256 fqq. 402. ibid. v. 267 269, vbi diferte ἥσυχον ἀείδουσα: nulla re interpellante eam canentem adeoque continuo. Noctua obferuans folis occafum, atque adeo noctem, sedens in arboris cacumine, canit affidue, fed fruftra: Auis enim quamuis ominosa, tempeftatisque alias nuntia, nunc tamen, quo minus ferenitas redeat, non impedit. Plin. XVIII, 87 Sic noctua in imbre garrula praefagit ferenitatem), at Sereno, tempeftatem. Nihil mihi videtur magis effe expeditum

Tt

Adparet liquido fublimis in aere Nifus,

Et pro purpureo poenas dat Scylla capillo; 405 Quacumque illa leuem fugiens fecat aethera

Ecce inimicus, atrox, magno ftridore per auras
Infequitur Nifus: qua fe fert Nifus ad auras,
Illa leuem fugiens raptim fecat aethera pennis.

404 acthere Rom. vnus Mead. tur: 538 fq. Quamcunque Gud., male. nis Medic. Gud. Reg. Mentel., hic et 409. tend. 409 raptum Medic. a m. pr. et alter Menag. partim Probus in Grammatica. rapidis Voff. alter et Goth. fec. Secar aera Parrhaf. Ceterum hos tres verfus 407-409 TAUTOλoyoūvтas

et Spurios damnabat Reiskius et ab edit. Argent. abesse notabat. Effent idcirco translati e Ciri putandi. At fic 406 Quacumque fimul erit refcindendus.

hac noftra ratione; v. tamen infequitur : quandoquidem Var. Lect.

Tum liquidas corui presso ter gutture voces 410
Aut quater ingeminant; et faepe cubilibus altis,
Nefcio qua praeter folitum dulcedine laeti,
Inter fe foliis firepitant; iuuat imbribus actis
Progeniem paruam dulcisque reuifere nidos.
Haud equidem credo, quia fit diuinitus illis 415

410 Cum liquidas Ven. preffo corui Moret. sec. 411 Atque ter ingeminat Reg. a m. pr. 412 dulcedine capti Menag. et Goth. primus, vt alias poetae. Sed v. inf. IV, 55. 413 in foliis Medic. Gud. fex alii; item Romanus, Medic. Pierii cum aliis; nec non tres apud Martin. firepitant foliis Moret. vnus. crepitant Leid. alter, quod fane et ipfum dicitur, vt ap. Avien. p. 122 in hac ipfa re. 414 et dulces inuifere Franc. natos Vratisl. 415 Reiskius eleganter coni. Haud (equidem credo) quia fit diuinius illis Ingenium; et fequitur maior; ergo et diuinius. Facile itaque praeferam. Video in idem hoc iam alios viros doctos incidiffe (in Hift. de l'Acad. des Infcript. Tom. XXXIV, p. 168. 169), etiam Io. Schraderum. eft quoque diuinius ap. Io, Sarisber. de Nugis Curial. II, 2. At Wakef. improbat ad Lucret. II, 180 quia ibi occurrit: aufim confirmare nequaquam nobis diuinitus effe creatam naturam mundi. Ex vulgari lectione eft fupplendum: Haud equidem credo hoc ita fieri, quia fit.

Hoc

Xalpen né τις Φίσσοιτο ibid. 274, dulcedine laeti h. voluptate, gaudio. Similis. locus inf. IV, 55. imbribus actis, exactis, finitis, definentibus, Burmannus exponebat; vereor, ne hinc tenuis nimis ratio exoriatur, Melius actis, abactis, pulsis,

415. Non hoc eos propterea facere videri ait, quia illis diuinitus fit ingenium, h. e. ex Pythagoreorum, Platonicorum ac Stoicorum pla

Ingenium, aut rerum fato prudentia maior:
Verum, vbi tempeftas et coeli mobilis humor
Matauere vias, et Iuppiter vuidus auftris
Denfet, erant quae rara modo, et, quae denfa,

relaxat;

417 mollibus Goth. pr.

416 facto Franc. fato rerum Toll. 418 Mutauere vices Markland. ad Stat. Silu. V, 2, 152 eleganter coniectat, vt Catroeus etiam ediderat; vtque in vno Arundel. legitur. Sed nec male, procellae feu tempeftatis ac nubium via ac ratio naturaque mutatur, cum fudum fit, et omnino mutat viam quodcunque mouet fe, procedit. Paullo diuerfa ratione viae caeli dictae Georg. II, 477 pro motu fiderum, vt via folis, fiderum: quae pro exemplis laudat Burm. h. 1. vuidus eft ex Medic. humidus alii, vmidus Romanus.

lioribus Heinf. conf. Cerda.
et ante quae deest Leid. pr.
num in app.. fed et faepiflime

419 Denfet e Medic. Rom. et meDenfat vulgo. cf. fup. ad 248. Mox aut quae malit Kingius ap. Martieadem vi. relaxet Ven. et Zulich.

habeo, quod alteram ratio nem reprehendam, quia rerum prudentia maior (quam in hominibus effe folet) iis fit fato, vt ante, diuinitus, a fato data.

citis pars diuinae mentis et hauftus aetherii, vt IV, 219. 220, vbi vide, conf. Cicero de Diuin. I, 49, f. 110. 53 pr., aut rerum prudentia maior fato, h. quam fatum, hactenus fcilicet, vt, quid futurum fit fato, ipfi praeuideant et praefentiant: Scilicet folet iis, qui diuinandi facultatem habent, poteftas aliqua et imperium in fatum poetica ratione tribui, Nefcio tamen an vsquam illa diuinandi vis habita fit maior fato, quae fata mutare poffet; quod nec Ioui licebat, qui tantum retardare fatum poterat. Nee fat, denfum ac grauem rare

417423. Verum, vbi caelum et aer mutatur, et aer humidus modo denfatur, modo rarefit et tenuatur, naturae harum auium mutationem aliquam fubeunt, et motus diuerfos a prioribus fentiunt. Iupiter denfet. Tribuitur Ioui, quod nos de Natura pronuntia mus. Is aerem rarum den

Vertuntur fpecies animorum,

tus

et pectora mo

420

Nunc alios, alios, dum nubila ventus agebat, Concipiunt: hinc ille auium concentus in agris, Et laetae pecudes, et ouantes gutture corui.

Si vero folem ad rapidum lunasque, fequentis Ordine, refpicies: numquam te craftina fallet 425

420 pectore Mentel. pr. cum duodecim aliis Heinfii et Burm., item nonnulli apud Pierium et Martinum et Goth. vterque: ferri et hoc poteft. 421 Tunc alios Gud. 422 hic ille auium contentus Medic. a m. pr. ouium Ven. in auris malit lo. Schrader. Wakef. ad Lucret. V, 1082 interpungit: hinc ille auium concentus, in agris Et laetae p. 424 Sin Mentel. tert. a m. fec. ad folem rapidum tres, ad rapidum folem Moret. fragm. fpicias Menag. pr. et Seneca Epist. 88. fpicias Parrhas. VI. 427. 428. 429. p. 27. Gron.

facit. 420. Vertuntur fpecies animorum; paullo aliter ap. Homer. Odyss. 6, 135. 136 nobiliffimis verfibus: tales hominum mentes, ita homines animo affecti, adeoque laeti ac triftes, vti fors cuiusque diei rerumque externarum conditio ferat: Ita enim interpretandi verfus: Τοῖος γὰρ νόος ἐστὶν ἐπιχθο‐ νίων ἀνθρώπων, Οἷον ἐπ ̓ ἦμαρ ἄγησι πατὴρ ἀνδρῶν τε JE TE; at in Marone animorum habitus mutatur ex triftitia ad laetitiam verfus. 423. ouantes gutture h. cantu, laetam vocem edentes.

425 reprofpicies Franc. proleguntur ap. Senecam Sual

424437. Ad praefagia e lunae phafibus, lunas dixit, et iis, quae in folis fpecie apparent, progreditur. lis enim obferuatis, fequentis diei tempeftatem ac caelum facile praedifci poffe, etiamfi noctis ferenitas aliud promittere videatur. In his omnibus ante oculos fuit. Aratus, qui copiofus eft in hoc prognofticorum genere. 426. Sic Aen. V, 851 caeli toties deceptus fraude fereni. Rem ipfam fubmi niftrauit Aratus Diofem. 46 fq.