Page images
PDF
EPUB

Quos ignis coeli Cyllenius erret in orbes.

In primis venerare deos, atque annua magnae Sacra refer Cereri laetis operatus in herbis, Extremae fub cafum hiemis, iam vere fereno. 340

337 fignis Parrbal. caelo Medic. cum Iulio Sabino, nec praue, ne caeli menfes et ignes taeli fibi occurrant intra tres verius. 1,6 labentem caelo quae ducitis annum. 339 in aruis multi. Etiam Medic. in orbis et e correctione in arbis. Agnofcunt tamen vulgatam antiqui Commentatores. v. Heinf.; et cum vere ineunte herbae frugum melius memorantur. 340 fub cafum Medic, cum nonnullis; fub cafu alii maiore numero cum Romano. Ita et edd. variant: prius Egnat. Manut. Commelin., hoc Aldd. feruant. Extremo fub cafu Ven.

dae Saturni ftellae transitum. Sunt plura eiusmodi

e

Democrito in Geopon.

I, 12. Saturno, extremo
orbe fe mouenti planetae,
frigus tribui, memorare nil
attinet. v. Plin. II, 8, fect. 6.
337. Obferuare monet Mer-
curii motum: hoc enim eft
errare ignem
ignem Cyllenium
(quem hinc mutuatur Clau-
dianus XXII, 440) in orbes
caeli, mouere fe ad certas
leges, quibus in caelo cur-
fum per orbitam agit.

338. Ad procellarum fubinde ingruentium clades auertendas religionum quoque auxilium adhibere monet. Ex Hefiod. "Epy. 465. 466. Agit autem poeta vt e feqq. manifeftum fit, impr.

345 de Ambarualibus, vid.

Tibull. II, 1, cf. fup. ad Ecl. V, 74. 75. et, fi Suouetaurilia eiusdem generis funt, Catonem de R. R. c. 141. Sacra refer, repete, et hinc fimpliciter fer, celebra. Vtroque enim fenfu dictum videbis in exemplis ab Heinfio cumulatis ad Ouid. II Faft. 532. Operatus pro operans. Eft autem hoc

voc. facrorum. vid. Tibull. ibid. v. 9. 340. Vel hic locus docere poteft, quam pa rum fubtilis interdum fit poetica ratio : Extremae fub cafum hiemis putes effe primum veris initium; at fubiiciuntur ea, quae adul turn fatis fignificant; quamvis non immemor fim, clementioris caeli in nostro poeta rationem effe haben

-

Tunc pingues agni, et tunc mollissima vina;
Tunc fomni dulces denfaeque in montibus vm-
brae.

Cuncta tibi Cererem pubes agreftis adoret;
Cui tu lacte fauos et miti dilue Baccho,

Terque nouas circum felix eat hoftia fruges; 345

et Pierii libros

341 Ita Mediceum, nifi quod Tum fcribitur, cum aliis expreffit Heinfius. Vulgatum erat: Tunc agni pingues, quod multi, ad vitandum fcilicet hiatum, habent. Inter eos, qui ordinem: Tunc pingues agni, feruant, vt vitent tamen hiatum, habent Arundel. vnus, tum funt; Mead. funt, tum; ex noftris recentior: tunc et; at alter: Tunc agni p. et tunc; ad tertiam vsque vicem cum legi malebat Reiskius. 344 Quoi Medic. mu

tatus in Cui.

dam.

Similiter fup. 230 ad medias pruinas; quod fane feuere exigi nequit. 341. Hefiod. "Epy. 585, vbi de aeftatis initio : Tuos πιόταται τ' αἶγες καὶ οἶνος

ἄριστος. apioToç. Vina mollia, fcilicet hiemis interiecta mora, afperitate, duritia, carentia, mitia, lenia. Ita et Graecis oivos onλnpòs et μaλακός. Durus Bacchi fapor Ge. IV, 102. fomni dulces propter adiectas vmbras nulli alii effe poffunt quam in herba vel fub arbore ad concentum auium, florum odores et fic porro. 343. Conf. Tibull. I, 1, 23. 344. E lacte, melle, vino mulfum factum innui, notat

Macrob. III, 11, magis forte fubtiliter, quam vere. Nam diis agreftibus libatur ex more, lacte, melle, vino. conf. idem VII, 12 et Seru. et Caτο R. R. c. 134. 345. Ducitur hoftia, luftrandi agros cauffa, circa nouam fegetem. felix hoftia, h. fecunda, vt Seru.; quemadmodum felix ager, arbor. De his dubitat nemo; vti nec de hoc, hoftiam fterilem facris admoueri, nefas fuiffe: fed vfus perpetuus ita fert, vt accipiamus hoftiam, qua litari poteft, quia pura et facrificio apta diisque grata eft; quaeque adeo eft felicis ominis, et bonum frugum prouentum portendit, aut

Omnis quam chorus et focii comitentur ouantes, Et Cererem clamore vocent in tecta; neque ante Falcem maturis quisquam fupponat aristis, Quam Cereri torta redimitus tempora quercu Det motus incompofitos, et carmina dicat. 350 Atque haec vt certis poffimus difcere fignis, Aeftusque, pluuiasque, et agentis frigora ventos:

347 vocans

349 rediGoth. fec.

346 comitantur aliquot ap. Burm. et Goth. pr. vnus Moret. et Goth. pr. 348 quicquam Goth. pr. mantur Zulich. 350 incompofitus Mentel. alter et 351 in certis Franc. dicere Goth, pr.; in Medic. 7 difcere superadfcriptum nofcere, ex interpretatione fcilicet; ibidem a manu prima poffemus. In Romano erat: poffemus dicere.

352 Sic

plane Goth. pr. At Aeftus et p. et Goth. sec, a m. pr. Aeftus et pl. Franc. ed, Mediol. Aeftusque et ed. Ven. et Medic., inferto et ab alia manu. pluuias et fine que vnus Mead. ed. Norimb. et Grimoaldus apud Martin. agentes fulgura Franc. et ed. Mediol.

ipfa felicis prouentus caufla, placatis per eam diis, haberi poteft. 346. chorus et focii, eft chorus fociorum, pro, turba, Int. autem focios operum, vernas, vt II, 528,

347, vocare in tecta, vt adfit, inuocare, Laudant Colum, X, 430 Et te Maenalium, te Bacchum, teque Lyaeum Lenaeumque patrem canimus fub tecta vocantes; et Horat. Carm, I, 30, 3 vocantis Ture te multo Glycerae Transfer in aedem, 348. neque an. te falcem m, Cf. Cato c. 134.

Priusquam mefim facies,

[merged small][ocr errors][merged small]

Ipfe Pater ftatuit, quid menftrua Luna moneret; Quo figno caderent auftri; quid faepe videntes

353 moueret Franc. Parrhaf. Mead. et al., etiam edd., vulgari variatione; de qua multi monuere, vt ad Propert. IV, 1, 107. fed poteft h. 1. defendi. 354 quod multi fcripti et impressi apud Pier. Burm. et Martin., etiam Goth. pr. nec ipfum male.

rent auftri; quod indicium effet venti mox cellaturi. Ita enim cadere pro refidere, cadit fragor pelagi Aen. I, 154. Ecl. IX, 58 ventofi ceciderunt murmuris aurae. vt contra furgere v. 356. Altera Cerdae interpretatio, vt fit pro incidere, quod Ge. II, 107, vel furgere, auctoritate deftituitur. Nec apud Homer. Odyss. ε, 259 est étɛos, fed συνέπεσε. Σὺν δ ̓ Ευρός τε Νότος τ ̓ ἔπεσε. concur runt. Melius laudares Od.

ca. Multa in his funt, quorum ratio aliqua probabilis reddi poteft; enimuero id effet munus non interpretis poetae, fed hominis, qui de rebus a poeta traditis disquirere ac disputare vellet: quae partes ab interprete alienae funt. 353. Ipfe Iupiter ftatuit, h. fixum et conftans effe iuffit. Mutua tus autem eft haec ex Arati Phaenom, v. 10-13, e quo fequentia pleraque petita, cf. Geopan. I, 2 fqq. Plerisque his prognofticis feueriores phyfices rationes fa-, 475, et Heliod. "Epy. 547 cile affignari poffunt (vidimus id nuper factum a W. Iones phyfiol. Disquifitions pag. 619 fqq.); pro noftra aetate eadem retractauit Thomson (Seafons: Win- fante; nam tum nebulae ter 118 fqq.). Monet, vt vates monent, qui futura docent, luna prognofticis, quae ab ea petuntur, et menftrua luna praeclare propter menftruas motus vices. 354. Quo figno cade

Bopéαo wɛgóvros, vbi de vento orto, pro sμжεGÓVтog, accipiendum effe videtur; fi tamen intentius adfpexeris, videbis et ibi esse, vento cef

gelidae fuboriuntur. Etiam in Aeschyli Agam, 577 TóvToc Tecav fimili modo dictus eft, dum refidet, Nec tamen reliqua, quae fubiuncta funt a Marone, efficiunt, vt illud ad poetae rationem me

Agricolae propius ftabulis armenta tenerent. 355 Continuo, ventis furgentibus, aut freta ponti Incipiunt agitata tumefcere, et aridus altis Montibus audiri fragor; aut refonantia longe Litora mifceri, et nemorum increbrefcere murmur.

359 inetfi hoc mol

357 arduus ed. Ven. et Romanus. Male. vid. Not. crebrefcere Medic. cum aliis; non increbefcere. lius; at illud aufterius et pleniore sono.

lius accommodatum videri poffit. Nam, nonnifi propofitis inde a v. 356 pluuiarum et fulminum prognosticis, subiicit v. 393 praefagia ferenioris caeli. quid faepe videntes, h. quo vifo prognoftico feu indicio. 355. Conf. Calpurn. Ecl. V, 43 fqq.. 356 fqq. 364. Imminentes procellas nuntiat furdus aeris motus et fragor terra marique increbrefcens, quo exterriti alites marini in littus euolant. Ex Arati Prognoft. 177 fqq., (909 fq.) qui verfus a Cicerone translati funt in latinos de Diu. I, 7, vbi v. Dauif. cf. Lucan. V, 565 fqq., qui in toto illo loco noftrum ante oculos habuit. Aliorum poetarum loca furgentis tempeftatis congellit Cerda h. 1. Eft enim iam inde ab Homero poeticis ingeniis verfatus lacus. Virgilium fequitur Plin.

357. aridus

XVIII, 35, fect. 85. 86. 87. Continuo: principio. vid. fup. 60. ventis furgentibus: mox vf. 365 vento impendente; vide modo ad v. 354. freta ponti poetica periphrafi pro ponto, mari; nihil amplius. fragor, qualis asper et acutus lignorum aridorum, cum franguntur. Ita et Lucret. VI, 115-119, et Homericum αὖον ἄϋσεν, vt Iliad. ν, 441, et xapQ¤héov üo ἄϋσεν Iliad, v, 409. conf. Cerda. Effert autem haud paullo ornatius Aratea 1. 1. 180 20ρυφαί τε βοώμενοι οὔρεος xpx. 359. Littora misceἄκραι. ri: mifcetur ac perturbatur mare littora et faxa alluens, quibus alliduntur fluctus; et refonantia mifcentur pro fimplici refonant. Aratus ib. v. 178. 179 μακρὸν ἐπ ̓ αἰ. γιαλοί βοόωντες, Ακταί τ' εινάλιοι, ὁπότ ̓ εὐδίοι ἠχήεσ.

« PreviousContinue »