Incipe Maenalios mecum, mea tibia, verfus. Saeuus Amor docuit gnatorum fanguine matrem Conmaculare manus: crudelis tu quoque, mater; Crudelis mater magis, an puer inprobus ille? Inprobus ille puer: crudelis tu quoque, ma

Incipe Maenalios mecum, mea tibia, verfus,
Nunc et ouis vltro fugiat lupus; aurea durae

49. 50 Etli audacter dictum videbitur, libere tamen profiteor, verfus hos ab inepto homine ex margine illatos videri. Adfcripferat aliquis pro fuo iudicio: Crudelis mater magis an puer improbus ille? Alter, ac fi iudex federet, adfcripferat: Improbus ille puer, crudelis tu quoque, mater. Dignum operculum patella! fed vterque verfus eliminandus. 49 an pater improbus ille; improbus ille pater, vt de Iafone intelligatur, coni. Meurf. ad Lycophr. Male. vid. Not. 52 Nunc ad oues vltro fugiat lupus Zulich., quod arridet Burmanno. vt oues vltro fugit Ven.

Mala ferant

quercus; narciffo floreat alnus; Pinguia corticibus fudent electra myricae; Certent et cycnis vlulae; fit Tityrus Orpheus; 55 Orpheus in filuis, inter delphinas Arion. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus. Omnia vel medium fiant mare. Viuite, filuae; Praeceps aerii fpecula de montis in vndas Deferar; extremum hoc munus morientis ha60

beto.

53 ferent Moreti fragm. 55 Et certent Zulich. Ex hoc verfu adftruas lectionem δαρίσαιντο pro γαρύσαιντο Theocr. 1, 136. Contraria via Wakef. monitu amici ex mf. intulit cantent, vt conveniat cum γαρύσαιντο. 56 delphines Zulich. Orion in nonnullis ap. Burm. 58 fiat Medic. cum Leid. fec. a m. pr. et Gud. 59 in altum Deferar legit Scaliger ad Aufon. Cupid. cruc. 24. 60 Verfus repetitus in Ciri 267. et vs. 59 ibid. vs. 302.

docti: ita eft mare altum. Alioqui eft mare, quod eft in mediis terris; nunc quidem aquarum terras opprimentium illuuie. Viuite, valete etc.; ducta haec ex Theocr. I, 115-118. 59. Nimis fubtile eft, quod refpicere volunt pastorem ad fcopulos Leucatae, promontorii, Sapphus iactu nobiles, v. Scalig. ad Aufon. Cupid. v. 24, ib. Toll., it. ad Strab. p. 694 etc. Specula pro cacumine, ex σxoжTiά. Expreflit autem Theocr. Idyll. III, 25. 60. hoc munus, int. carmen, quod cecinit; non mortem: quae non posset esse munus

Define, Maenalios iam define, tibia, verfus. Haec Damon: vos, quae refponderit Alphefiboeus,

Dicite, Pierides; non omnia poffumus omnes. ▲. Effer aquam, et molli cinge haec altaria vitta;

64 Et quod

61 Define M. mecum mea t. v. Voss. alter a m. pr. fer aquam Gud. Affer Goth. pr. fragm. Moreti et Zulich., tamquam facrificio accommodatius praefert Burmann. Theocr. ll, 1 Φέρε Θέστυλι Mala ratione ab aqua calida petita tuetur Effer Cerda. Ex v. 107 videtur colligi poffe, agi haec in aedibus, vel in aedium impluuio, nie. Videtur fic conuenire Aen. IV, 494 de Didone: Tu fecreta pyram tecto interiore fub auras Erige.

morientis. Etfi per fe amicae aliquis fpiritum ac vitam pro munere offerre velle poffet. Refpexit ad Theocr. III, 24. 25, et XXIII, 20. 21, et fup. Ecl. II, 7 mori me denique coges.

63. non omnia p. o. Alphefiboei carmen, tamquam doctius, recitandum ad Mulas refert. Cauffam per proverbium reddit: fe ei recitando non aeque ac fuperiori carmini parem effe: quia non omnia poffumus omnes. Ductum effe ex Lucilio teftatur Macrob. VI, 1, p. 575 maior erat natu: non om

nia poffumus omnes. Multo tamen ingeniofior ratio illa Popiana eft Paftor. III, 56 Next Aegon fung, while

TOM. I.

Windfor groves admir'd. Rehearse, ye Mufes, what yourfelves infpir'd. Eft autem hoc, quod fequitur, carmen ex Theocriti Pharmaceutria Idyll. II adumbratum. Mulier aliqua venefica inducitur amatorem fuum, a fe abalienatum, et ex agro in vrbem profectum, gicis facris ad fe reuocans. Loquitur vero cum Amaryllide facrorum horum administra.

ma

64. Apparatum facri magici curare iubet venefica: Stat ara, affertur aqua luftralis, coronatur ara, verbena in ara accenditur, cum ture. vitta molli, quia lanea. Theocrit. Idyll. II, 2 olds awry. quis non meminit X

Verbenasque adole pinguis et mafcula tura: 65 Coniugis vt magicis fanos auertere facris Experiar fenfus; nihil hic nifi carmina defunt. Ducite ab vrbe domum, mea carmina, ducite Daphnin.

Carmina vel coelo poffunt deducere Lunam;

66 Coniugis et magicis Moreti primus. auertere fenfus Exp. facris Moret. quart. et Parrhal. infanos vertere emend. Io. Schrader. 68 Daphnin vbique repofui, pro Daphnim: vt fcriptura fibi conftaret: vid. ad II, 26. 69 Verfum adoptauit Petron. 134 in verff. de faga 13. Carmina e caelo Giphan. ad Lucret. p. 463 e fcriptis. Carmina et e caelo ex antiquis aliquot exemplaribus

mollem lanam! 65. Verbena modo de omni herba e facro loco petita, modo de genere aliquo dici videtur; vt ex Plinio, Seruio aliisque, 'docent viri docti ad h. 1. et paflim. Mafculum tus vocabant veteres optimum ac praeftantiffimum: idem ftagonias appellatum, in guttae fpeciem rotundum; vt ex Diofcoride ac Plin. XII, 14 docuere viri docti v. Cerda. Iam adolere, quod proprie fuit augere, cumulare, translatum eft ad genus augendi, inprimis in facris, augere flammam, ignes; vnde vfu deductum eft eo, vt fit fimpliciter cremare: conf. ad Aen. I, 704. Valer. Fl. I, 204 alio verbo dixit: pingui cumulat libamine flam

mam. 66. fanos auertere

fenfus. Recte Seru. a fanitate mutare, peruertere; παραтρÉπεIV. Eft pro vulgari: in amoris infaniam vertere, infanum amorem reddere. Puellae mentio nulla fit, a cuius amore eum auertere et auocare poffit. Apud Theocritum eft, facro magico facto incantare xxraveoda, 1. 1. v. 3 Ng Tòv quol βαρὺν εὖντα φίλον καταθύ. σoua avopa. fani vero ornandi cauffa adiectum: quia ad infaniam et amorem vertebat. Coniux fimpl. amator, vt fup. 18, et fic Gr. avý, vt Theocrit. carmina de magica formula accipe.

69. De his teratologiis magicarum artium ad omnes tantum non poetas plurima,

Carminibus Circe focios mutauit Vlixi;

70

Frigidus in pra.is cantando rumpitur anguis. Ducite ab vrbe domum, mea carmina, ducite Daphnin.

laudat Pierius. Carmina vel lunam caelo deducere poffunt Schol. Stat. Theb. I, 104. 70 Vlixi Heinf. e Medic. et Mentel., quem vide ad h. 1. Nec tamen codices me mouerent, nifi veteres Grammatici obferuarent, dici Achillei et Vlixei. Achilli et Vlixi. Scilicet, quantum affequi licet, 'Oduorsus fuit pronuntiatum Vlixeus; et alia flexione, 'Odúoons, vt Túdns, "Og¶ns (Prifcian. p. 68), Flixes. Iam occurrit cafus fecundus Vlixi; vt Chryfes, Chryfi; Hercules, Herculi. cf. ad Aen. II, 7. In edd. legebatur Vlyffi, et inde a Pulmann. Vlyffei. At in codd. Vlixis, Vlixes. Circe in Medic., fuperadfcripto a, vt fit Circa; tum mutabit Gud. campis Zulich.

vt folent fere in his munifici effe, loca collegere interpretes; v. ad Horat. Epod. V et XVII. Lucan. VI, 420 etc. Tibull. I, 2, 32, et h. 1. Cerda aliique; itaque hic pauciffimis defungi licebit; nec otium in his conterere pla

cet.

71 in

vt fupra II, 93, et male alio trahitur. rumpitur, disrumpitur. Gefnerus Thef. h. v. malit a nocendo cohibetur exponere, quia fere rumpi dicuntur, qui defatigantur, conficiuntur. Scilicet infederat viro exquifitae doctriInterea ad fuperftitio- nae hoc, quod fifti fere fernum cauffas attendere velim pens, ac detineri carmine animum, vt intelligas, esse aut torpere, folui ac rigere, fere eas aut a rebus infolitis dicitur. cf. Tibull. I, 8, 20. et praeter naturae morem Lucan. VI, 488 et al. do fieri creditis aut ab aliqua χὴν ἀναλύετ ̓ ἄκανθαν Γης fimilitudine, modo tropica, γενέος σπείρης, μήκυνε δὲ μυ dè modo allegorica, petitas; pía nunha Apollon. IV, 150. rebus phyficis plerumque ad Sed et alterum memorari animorum fenfus traductis. folitum fuiffe, nunc vno Oui71. cantando pro incantan- dii loco docebimus Am. II, do, fafcinando. Frigidus 1, 25 Carmine disfiliunt, ex natura anguium dictum, abruptis faucibus, angues;