ECLOGA VIII PHARMACE V TRIA ARGVMENTVM Duorum paftorum carmina, alterum ex Theocriti Idyll. III alterum ex Idyll. II expreffa, recitantur a poeta, tamquam qui ea audierit v. 5. 62, 63. In Damonis carmine 1761 grauis dolor et aegritudo alicuius paftoris, cui Nifa, amata puella, Mopfum rivalem praetulerat, praeclare exponitur; in Alphefiboei carmine 64 ad fin. mulier Daphnin, amantem fuum, a quo fe defertam effe putabat, incantationibus magicis ad fe reuocat. Putandi enim hi funt effe lufus vtriusque paftoris; qui amores aliorum commemorant, non fuos. Vtrumque carmen per fe fibi conftat, nec vinculo vllo ea tenentur, nifi quod a binis paftoribus recitantur, qui inter fe certaffe videntur, fi proprie dixit poeta v. 62 refponderit. Artem et Spiritum poetae in neutro defideres. Nam ipfa incantationis ma In gicae defcriptio non abhorrens ab hoc poetices genera argumentum videri debet; recte enim et ex natura noftra, quandoquidem agrorum et filuarum folitudine mire affici animi nofiri et ad religionem componi folent, paftoribus procliuius paullo et pronius in fuperftitiones et magicas rationes ingenium tribuitur. fcripta vero, quod primus Scaliger ad Eufeb. Chron. 2020 docuit, eft Ecloga Afinio Pollioni v. 6— 13, qui tum in Illyricum exercitum ducebat, et iam fiue pedefiri itinere Iftriam emenfus erat, fiue maris Illyrici oram legebat, vt ad Parthinos perueniret, qui verfus Macedonicos fines non longe a Dyrrhachio fedes habuere. v. Appian. pag. 1135 extr. Dio XLI, c. 49, ibique Reimar., item Pigh. Annal. ad 714, et Vit. Virgilii hoc anno. Ad extrema enim huius anni, quo Pollio confulatum gefferat, referenda esse res videtur; nam fequenti anno VIII Kal. Nou. triumphum de Parthinis habuit. Catroei argutias veteremque opinionem, qua ad Octauianum carmen hoc Spectare memoratur, operofe refellit Burm. ad v. 6. cf. Martin. Ceterum comparari velim cum hoc carmine Popii Paftor. III. DAMON. ALPHESIBOEVS Paftorum Mufam Damonis et Alphefiboei, 1-5. Manfit hoc ex prifcorum hominum fermone in pastoritii carminis fimplici tate, vt cantus praeftantiam ita declararent poetae, vt pecudes, feras, et inanimata Et mutata fuos requierunt flumina curfus; Tu mihi feu magni fuperas iam faxa Timaui, 5 4 Et mirata fuos ed. Ven., quod fane placere potest. Suo Medic. a m. pr. liquerunt nonnulli Pier. et Heinf. cum Goth. fec., ex indocta interpolatione. 6 Interpungitur Tu mihi, feu et, Tu, mihi feu: quod Wakef. fequitur. Sufficit, vtrobique mihi ex more abundare. iam magni fuperas feu Parrhaf. eo moueri aut delectari dicerent. 4. Flumina requierunt mutata fuos curfus, graece pro: mutato fuo curfu, h. 1. inhibito. Quamquam, requiefcere cum calu quarto nonnumquam iungi, docuit iam Seruius. Ciris 233 Quo rapidos etiam requiefcunt flumina curfus. Calpurn. Ecl. II, 15 ita expreffit: Et tenuere fuos properantia flumina curfus. Lyncas vero nolis in tali carmine effe memoratas, quod ad Siciliam pertinet. Certat cum Virgilio Popius Paftor. II, 5 fq. 6 13. Afinio Pollioni, a quo Pollionis adfcriptum non eft, forte fic excuses, quod in fronte voluminis illud adfcriptum erat. Interpungebam olim cum aliis Tu mihi, et accipiebam dictum, ac G voluisset fubiungere: ades; fed defiderii aeftu effe alio abreptum. Quod tamen non necelle, quandoquidem mihi faepe fic otiofe interponitur. Ceterum poeta inceptum fermonem deferit, et interponit evovat illa: en erit vnquam tibi definet. Iungenda adeo: Tu mihi accipe iuffis carmina coepta tuis. Timauus in ora Adriae, non longe ab Aquileia, fluuius ex terra nouem fontibus feu capitibus progreffus, breui curfu, in vnum alueum collectus, lato altoque flumine in mare exit. cf. Aen. I, 244, et ibi Excurs. VII. iuffus erat carmen bucolicum condere, Eclogam hanc infcribit: pollicitus aliquando carmen maius, quo eius laudes comprehendat: quae duplicis generis funt, et rerum gestarum v. 8, et Vnde, ex quo ingenii operumque poetico- loco, egreffus fit Pollio in rum 9. 10. Quod nomen Parthinos profectus, nota Siue oram Illyrici legis aequoris; en erit vm. quam Ille dies, mihi cum liceat tua dicere facta? circum et erit Medic. a pr. m. mihi vt liceat primus Mo9 liceat mihi totum alter Rottend. ad Epist. I, 1, 1 cum Leid. 12 tem 7 regis quartus Moreti et Leid. 8 liceat mihi cum tua duo Moret. reti. mihi quo l. Goth. fec. 11 definit Schol. Horat. Cruqu. pore alter Rottend. tum nec in Appiano V, 75 nec in Dione XLVIII, 41 video. Si cum Caefare et Antonio poft pacem Puteolanam Romam decellerat (Appian. 1. c. 74.) et legiones ex Gallia Cisalpina et Venetia fuerunt collectae: Pollio exercitum feu terra per Iftriam, Illyricum, Dalmatas, verfus Parthinos duxiffe, feu mari Adriatico oram Illyrici praeternauigaffe putandus eft. Itaque ille hoc tempore aut in Istria haerere aut vlterius progreffus effe poterat. Si prius illud: montes erant traiiciendi, in quibus Timaui fontes funt. 7. en erit vmquam. cf. ad Ecl. I, 68. 10. Sola Sophocleo- tragoedias tuas Sophocle dignas, fiue Sophiocleam grauitatem ac maiefiatem exprimentes, vt IX, 55 Varo et Cinna digna dicere. Afinium Pollionem tragoedias compofuiffe, fupra vidimus Ecl. III, 84 fq., et Horat. Od. II, 1. Eas tamen illo tempore nondum in vulgus exiiffe, ex verbis his intelligas; etfi non fatis commode Maro Pollionis carmina, fi tam praeclara funt, fuis tamen laudibus in notitiam hominum adducere vult. 11. tibi definet, ex 7 dicere, ferre, carmen, in te definet; laudes tuae perpetuum meorum carminum argumentum erunt: ita Inter victrices ederam tibi ferpere lauros. Frigida vix coelo noctis decefferat vmbra, Cum ros in tenera pecori gratissimus herba, 15 Incumbens tereti Damon fic coepit oliuae: D. Nafcere, praeque diem veniens age, Lucifer, almum; 13 laurus Charif. lib. 1 f. cum aliis Grammaticis apud Pierium. 14 discefferat Pierii Oblong. Parrhaf. et Leid. cum Goth. fec. v. ad Ecl. II, 67. 15 herba eft; fuftulit eft Heinf. auctoritate librorum; et iam Pierius fuadebat. 17 poftque diem Zulich. quacque Leid., male. fimpliciter exponere malim, etfi dura oratio eft. conf. Theocr. XVII, 1. 13. Permitte, vt inter laudes tuas bellicas etiam hic ex poetico encomio honos tibi accedat, nec Mufam meam dedignare. Haec vero quam eleganter expreffit poeta! Pulcre imitatus Popius Paftorals II, 9. 10 Accept, o Garth, the Mufe's early lays, That adds this wreath of ivy to thy bays. Illud etfi vt ftet paftor nixus baculo; et baculus oleagineus ex more. v. Apollon. Argon. II, 34, et fic in parte librorum Ouidii Met. II, 680 erat tempus, quo te pasto. ria pellis Texit, onusque fuit dextrae filuefiris oliva, Alterius, dispar Septenis fiftula cannis; Heinf. ibi ex aliis libris repofuit baculum filuefire finiftrae, quum vulgo legeretur, baculus filuefiris olivae. Innixum pede paltorem fiftula nouem calamorum canentem vide, fi tanti res eft, in lucerna fictili ap. Borionium in Collectan. Antiqu. tab. 87. 17. praeque d. praeueniens diem age f. adduc Aen. II, 802 Iamque iugis fummae furgebat Lucifer V |