Hos Corydon, illos referebat in ordine Thyrfis. 20 c. Nymphae, nofter amor, Libethrides, aut mihi carmen, Quale meo Codro, concedite; proxima Phoebi Verfibus ille facit; aut, fi non poffumus omnes, Hic arguta facra pendebit fiftula pinu. T. Pastores, edera crefcentem ornate poetam, 25 meminiffe ea, quae ab aliis canebantur; etfi nemo dubitet, carmina audita paftorem memoriae mandare potuiffe, vt Ecl. IX, 38. 45. 53. Equidem totum verfum infititium effe arbitror; fupplere vetus poetafter voluit id, quod prouide Maro omiferat, cum fcripfiffet: Alternis igitur contendere verfibus ambo; Hos Corydon, illos referebat in ordine Thyrfis. 20 Haec Corydon Franc. proxima Phoebo alter Rottend. et Leid., male. 24 His a Ven. pendebat Voff. quercu Zulich. a m. pr. pro pinu. pino Gud. pro diu. lect., vt Ecl. VIII, 22. 22 concedunt Menag. seu recitarent; h. e. vt verfibus alternis canerent. vid. Var. Lect. rum 21. Quae fequuntur, parva funt carmina quaternoverfuum (Quatrains dixeris), fui ac diuerfi fingula argumenti. Libethrus fons eft cum antro in Helicone. v. Strabo IX, p. 629 Α τὸ τῶν Λειβηθρίδων νυμQuv vrpov, alius, isque antiquior, in Pieria; qua de re disputatum in Commentat. de Mufarum religione p. 44 (in Commentat. Soc. Gott. Tom. VIII). cf. Martin. Cerda. Videri poffunt Mufae h. 1. inter Nymphas referri: vt 25 nafcen vulgo ftatuunt. Poffunt ta- 25. crefcentem poetam. De fe loqui Thyrfin puta, Arcades, inuidia rumpantur vt ilia Codro; c. Saetofi caput hoc apri tibi, Delia, paruus Et ramofa Micon viuacis cornua cerui. Si proprium hoc fuerit, leui de marmore tota 30 tem Medic. a m. pr. cum nonnullis aliis ap. Pier., Heinf. et Burm., forte ex interpretatione alterius, quod minus obuium. 26 Codri Moret. fec. et Gud. a m. fec. 27 placidum Longob. Pier. et Goth. pr. 28 ne purro noceant mala figna Gloffator Barthii Adu. 37, 5. futuro in Voss. altero ab eadem manu fuperfcriptum fufurro. 29 Saetofi fcripturam Burm. e libris emendauit. Setofi vulgo. 30 Micon repofui: vid. fup. ad III, 10. Vulgo Mycon. Myco alter Menag. paruos (a m. pr.) Et raros Amycon Medic. 31 leni duo, vt folent. Obtrectat fcilicet laudibus Codri. 27. vltra placitum, fi plus, quam ipfi placet, h. videtur, laudamur ab eo; fi Codrus nos immodice et praeter veritatem laudat. Est autem fafcini genus notum, vt immodica laude efferantur ea, quibus quis inuideat. v. Cerda. De baccare vid. ad Ecl. IV, 19. 30. Mirantur, quod de alieno pastore agat Corydon, non de fe. Verum funt haec, vt diximus, parua carmina promifcue cumulata. Nunc id, quod fequitur, eft epigrammatis genus feu votum a paftore Micone Dianae factum, cui fimilia funt in ex Anthologia graeca. Supplendum vero,,Micon tibi dicat, quod, te propitia, feliciter venatus fuerit." At obfcurum eft quod fequitur: fi proprium hoc ac perpetuum fuerit, quoniam non certam habet interpretationem ipfis verbis aut ex re, quid illud fit, quod per hoc defignetur. Dicitur aliquid esse proprium, h. e. perpetuum, vfu et fructu certum ac tutum, firmum et ftabile. De hoc nemo dubitet. Sed quaeritur, quid hoc fit. Cum dedicentur fpolia ferae ex venatu, videtur elici poffe e Miconis perfona: fi tam felici venatu perpetuo vti contigerit etc.; Puniceo ftabis furas euincta cothurno. T. Sinum lactis, et haec te liba, Priape, quot annis Exfpectare fat eft: cuftos es pauperis horti. 32 furas ftabis euincta Goth. pr. 33 haec tibi liba multi apud Heinf. et Burm. cum Goth. pr., quod magis vulgare effet. De hoc fequuntur Seru., Cerda ris perfona fubiicitur. protomis ferarum Dianae ma, etiam ex alterius paftoTOM. I morem picta ftabit Amor pharetra. Cothurno, quod calceamentum venatorium eft, Diana fere confpicua in fignis et gemmis. euincta potest effe, a pede ad furas vsque; nisi est simpliciter vincta: vt Aen. I, 337 Purpureoque alte furas vincire cothurno. Livius Andronicus in Inone T Nunc te marmoreum pro tempore fecimus; at tu, Si fetura gregem fuppleuerit, aureus esto. 35 c. Nerine Galatea, thymo mihi dulcior Hyblae, Candidior cycnis, edera formofior alba; Quum primum pasti repetent praefepia tauri, 35 et tu Rottend. ac tu Menag. 36 greges Goth. fec. 37 Nunc Galathea thimo mihi Parrhaf., aperta aberratione. Nerine: ex Νηρείνη, a Νηρείς. Alias eft Nngnivn a Nngnis. 38 cigno alter Rottend. 39 repetunt multi ap. Heinf. quod er ipfum defendas. praefagia fragm. Moreti, vitiofe. apud Terentian. Maur. de Metris: Iam nunc purpureo furas include cothurno (forte ad Inonem nutrix, vt Dianam illa imitetur). ftabis vox follennis: tibi ftatua ponetur: Expreffit locum hunc Statius II Theb. 725 fqq. 3336. Etiam hoc, vt dixi, epigramma eft, Priapi figno affixum, vt innumera alia; idque votum ei factum. Signum eius eft ex marmore (fane a pastore ligneum expectabas, ad quod facra quotannis fiunt paftoritia: ponet ex voto auream ftatuam, (nimis ambitiofe pro pauperis paftoris perfona!) fi deus propitius fuerit. 34. Idem color in Tib. I, 1, 19 fq. Sat eft tibi haec a me quotannis offerri. 35. pro tempore, vt tempus et res ferebat, en Tv TugóvTWV, ἐνόντων, ὑπαρχόντων. 56. h. fi bona ouium fetura fuerit. 37. Nerine Galatea. Nerei et Doridis filia fuit, Nympha illa marina a Polyphemo adamata, quam tamen hic Corydon, Nyınpham pastor, tamquam fuam amicam, vt vesperi ad se veniat, appellat. Scilicet poeta tantum in hoc elaborauit, vt Theocriteum carmen exprimeret Idyll. XI, 19 fq., vti etiam fecit Ecl. IX, 39 fq. Sic fup. v. 26 Arcades paftor memorat, qui inter Mantuanos viuebat. Quamquam hoc ipfo minor carminis fuauitas effe debet, quod in vera vita iftae fabulae minus iucundae funt. De Hybla edera alba cf. Ecl. I, 55. Si qua tui Corydonis habet te cura, venito. 40 T. Immo ego Sardois videar tibi amarior herbis, Horridior rufco, proiecta vilior alga: Si mihi non haec lux toto iam longior anno est. Ite domum pafti, fi quis pudor, ite iuuenci 40 tibi Ven. 41 Sardois ex gr. Eagdwos. v. Intt. ad Sammonic. de Medic. pag. 431, ficque editum fiatim in Ald. fec, Sed Medic. cum aliis Heinf. Longob. et Medic. Pierii, et Goth. fec. Sardoniis, vt et ipfi Gr. Σαρδόνιος. Σαρδόνιον κατὰ κῦμα Theocrit. XVI, 86, nec aliter expressum in edd. antiquis et Ald. pr. Sardonis Gud. bini Leid. et Ven. Sardiniis Pierii duo. vid. Heinf. videor alter Menag. et ed. P. Dan. videat fragm. Moreti. tibi witherior Menag. a m. pr., aberratione calami ex feq. herbis. 42 rufto Giph. ind. Lucret. ex mff., vt Ge. II, 413. vifco Parrhas. 43 totoque Volf. eft deeft Parrhaf. anno ft Medic. a m. pr. 41. Thyrfis fuam et ipfe amicam inuitat, vt vefperi ad fe veniat; defideriique fui impatientiam declarat. Per Sardoas herbas, batrachii f. ranunculi, Hahnenfufs, genus intelligunt, cuius magnus in Sardinia erat prouentus; vis eius cauftica, vt, fi eruda folia cuti imponantur, puftulas, vt ignis, faciat, Plin. XXV, 13; fuccus autem potus infanire facit, et inter alias membrorum contractiones eos oris fpafmos efficit, vt ridere videantur. v. Martin. h. 1; hinc de rifu Sardonio res notiffima. cf. Tzetz. ad Hefiod. p. 26 ed. Heinf., quem male in ipfum Homerum intule runt Od. v, 302. amarior, nam δριμύτατον appellat Diofcorides; et hinc amaror mellis Sardoi. 43. Rufcus virgultum breue, acutis foliis et pungentibus. Seru. cf. Martin. Iterum memoratur Ge. II, 413; noftris Mausdorn elle dicitur. alga herba marina vario genere, quae tempeftate in littus eiici folet. vid. ibid., conf. Cerda. 43. Quanta venustas in illo Theocr. XII, 2 of de ποθεῦντες ἐν ἤματι γηρά 44. fi quis pudor, increpat boues, quafi dicat, pudeat vos pastos tam tarde domum procedere, et me ab amicae amplexu disti σκουσι. nere. |