Sed fortuna fuit: tectis hic Turnus in altis Iam mediam nigra carpebat nocte quietem. 415 Allecto torvam faciem et furialia membra Exuit; in vultus sese transformat aniles Et frontem obscenam rugis arat; induit albos Cum vitta crines; tum ramum innectit olivae; Fit Calybe Iunonis anus templique sacerdos, 420 Et iuveni ante oculos his se cum vocibus offert : "Turne, tot incassum fusos patiere labores, Et tua Dardaniis transcribi sceptra colonis ? Rex tibi coniugium et quaesitas sanguine dotes Abnegat, externusque in regnum quaeritur heres. 425 I nunc, ingratis offer te, inrise, periclis ; Tyrrhenas, i, sterne acies; tege pace Latinos. Haec adeo tibi me, placida cum nocte iaceres, Ipsa palam fari omnipotens Saturnia iussit. Quare age, et armari pubem portisque moveri 430 Laetus in arma para, et Phrygios, qui flumine pulchro Consedere, duces pictasque exure carinas. 435 Caelestum vis magna iubet. Rex ipse Latinus, Ne tantos mihi finge metus. Nec regia Iuno 440 Sed te victa situ verique effeta senectus, 445 At iuveni oranti subitus tremor occupat artus; Deriguere oculi: tot Erinys sibilat hydris, Tantaque se facies aperit; tum flammea torquens Lumina cunctantem et quaerentem dicere plura 450 Reppulit, et geminos erexit crinibus angues, Verberaque insonuit, rabidoque haec addidit ore: "En ego victa situ, quam veri effeta senectus Arma inter regum falsa formidine ludit; Respice ad haec: adsum dirarum ab sede sororum ; 455 Bella manu letumque gero." Sic effata facem iuveni coniecit, et atro Olli somnum ingens rumpit pavor, ossaque et artus 460 Arma amens fremit, arma toro tectisque requirit; 470 Se satis ambobus Teucrisque venire Latinisque. 475 Hunc decus egregium formae movet atque iuventae, Dum Turnus Rutulos animis audacibus implet, Hic subitam canibus rabiem Cocytia virgo 480 Obicit et noto nares contingit odore, Ut cervum ardentes agerent: quae prima laborum Cervus erat forma praestanti et cornibus ingens, Hunc procul errantem rabidae venantis Iuli Commovere canes, fluvio cum forte secundo 495 Deflueret, ripaque aestus viridante levaret. Ipse etiam, eximiae laudis succensus amore, Ascanius curvo derexit spicula cornu; Nec dextrae erranti deus afuit, actaque multo Perque uterum sonitu perque ilia venit arundo. 500 Saucius at quadrupes nota intra tecta refugit, Successitque gemens stabulis, questuque cruentus Atque imploranti similis tectum omne replebat. Silvia prima soror, palmis percussa lacertos, 510 Scindebat, rapta spirans immane securi. Ardua tecta petit stabuli, et de culmine summo Tartaream intendit vocem, qua protinus omne 540 Atque ea per campos aequo dum Marte geruntur, 545 "En, perfecta tibi bello discordia tristi! Dic, in amicitiam coeant et foedera iungant. 550 Accendamque animos insani Martis amore, Undique ut auxilio veniant; spargam arma per agros." Tum contra Iuno: "Terrorum et fraudis abunde est. Stant belli causae, pugnatur comminus armis; Quae fors prima dedit, sanguis novus imbuit arma. 555 Talia coniugia et tales celebrent hymenaeos Egregium Veneris genus et rex ipse Latinus. Te super aetherias errare licentius auras Haud Pater ille velit, summi regnator Olympi. Cede locis. Ego, si qua super fortuna laborum est, 560 Ipsa regam." Tales dederat Saturnia voces; Illa autem attollit stridentes anguibus alas, Cocytique petit sedem, supera ardua linquens. Est locus Italiae medio sub montibus altis, Nobilis et fama multis memoratus in oris, 565 Ampsancti valles; densis hunc frondibus atrum. Urget utrimque latus nemoris, medioque fragosus Dat sonitum saxis et torto vertice torrens. Hic specus horrendum et saevi spiracula Ditis Monstrantur, ruptoque ingens Acheronte vorago 570 Pestiferas aperit fauces, quis condita Erinys, Invisum numen, terras caelumque levabat. Nec minus interea extremam Saturnia bello Imponit regina manum. Ruit omnis in urbem Pastorum ex acie numerus, caesosque reportant 575 Almonem puerum foedatique ora Galaesi, Implorantque deos, obtestanturque Latinum. Turnus adest, medioque in crimine caedis et igni |