Page images
PDF
EPUB

Jam fugit ipía: lupi Morin videre priores.
Sed tamen ifta fatis referet tibi fæpè Menalcas.
LT. Caufando noftros in longum ducis amores.
Et nunc omne tibi ftratum filet æquor, et omnes
(Afpice) ventofi ceciderunt murmuris auræ.
Hinc adeò media eft nobis via. namq; fepulchrum
Incipit apparêre Bianoris. hìc, ubi denfas
Agricolæ ftringunt frondes, hic, Mari, canamus:
Hic hædos depone: tamen veniemus in urbem.
Aut, fi, nox pluviam ne colligat antè, veremur,
Cantantes licet ufque (minus via lædet) eamus.
Cantantes ut eamus, ego hoc te fafce levabo.

MOE. Define plura, puer: et, quod nunc inftat, agamus.
Carmina tùm meliùs, cùm venerit ipfe, canemus.

GALLUS, ECLOGA X.

EXtremum hunc, Arethusa, mihi concede laborem.
Pauca meo Gallo, fed quæ legat ipfa Lycoris,
Carmina funt dicenda. neget quis carmina Gallo?
Sic tibi, cùm fluctus fubter labêre Sicanos,
Doris amara fuam non intermifceat undam.
Incipe. follicitos Galli dicamus amores,
Dùm tenera attondent fimæ virgulta capella.
Non canimus furdis: refpondent omnia fylvæ.
Quæ nemora, aut qui vos faltus habuêre, puellæ
Naiades, indigno cùm Gallus amore periret?
Nam neq; Parnaffi vobis juga, nam neq; Pindi
Ulla moram fecere, neque Aonia Aganippe.
Illum etiam lauri, illum etiam flevêre myricæ :
Pinifer illum etiam folâ fub rupe jacentem
Menalus, et gelidi fleverunt faxa Lycæi.
Stant et oves circum, noftri nec pœnitet illas :
Nec te pœniteat pecoris, divine poëta:
Et formofus oves ad flumina pavit Adonis.
Venit et Upilio: tardi venêre bubulci:
Uvidus hybernâ venit de glande Menalcas,

55

60

65

ΤΟ

15

20

Omnes,

Omnes, unde amor ifte, rogant, tibi? venit Apollo;
Galle, quid infanis? inquit. tua cura Lycoris,
Perque nives alium, perque horrida caftra fecuta eft.
Venit et agrefti capitis Sylvanus honore,
Florentes ferulas, et grandia lilia quaffans.
Pan deus Arcadiæ vcnit: quem vidimus ipfi
Sanguineis ebuli baccis minioque rubentem.
Et, quis erit modus? inquit. Amor non talia curat.
Nec lacrymis crudelis Amor, nec gramina rivis,
Nec cytifo faturantur apes, nec fronde capellæ.
Triftis at ille, tamen cantabitis Arcades, inquit,
Montibus hæc veftris: foli cantare periti

Arcades. ô mihi tùm quàm mollitèr offa quiefcant,
Veftra meos olim fi fiftula dicat amores!
Atque utinam ex vobis unus, veftrique fuiffem
Aut cuftos gregis, aut maturæ vinitor uvæ.
Certè five mihi Phyllis, five effet Amyntas,

Seu quicunque furor (quid tùm, fi fufcus Amyntas?
Et nigræ violæ funt, et vaccinia nigra)
Mecum inter falices lentâ fub vite jaceret.
Serta mihi Phyllis legeret, cantaret Amyntas.
Hic gelidi fontes: hic mollia prata, Lycori.
Hic nemus: hìc ipfo tecum confumerer ævo.
Nunc infanus amor duri me Martis in armis,
Tela inter media, atque adverfos detinet hoftes.
Tu procul à patriâ (nec fit mihi credere tantum)
Alpinas, ah dura, nives et frigora Rheni
Me fine fola vides. ah, te ne frigora lædant!
Ah, tibi ne teneras glacies fecet afpera plantas !
Ibo, et Chalcidico quæ funt mihi condita versu
Carmina, paftoris Siculi modulabor avenâ.
Certum eft in fylvis, inter spelæa ferarum,
Malle pati, tenerifque meos incidere amores
Arboribus: crefcent illæ : crefcetis amores.
Intereà mixtis luftrabo Mænala Nymphis :

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small]

Hic arguta facrâ pendebit fiftula pinu.

TH. Paftores hederâ crefcentem ornate Poëtam
Arcades, invidiâ rumpantur ut ilia Codro.
Aut, fi ultra placitum laudârit, baccare frontem
Cingite, ne vati noceat mala lingua futuro.
co. Setofi caput hoc apri tibi, Delia, parvus,
Et ramofa Mycon vivacis cornua cervi.

Si proprium hoc fuerit, levi de marmore tota
Puniceo ftabis furas evincta cothurno.
TH. Sinum lactis, et hæc te liba, Priape, quotannis
Exfpectare fat eft: cuftos es pauperis horti.
Nunc te marmoreum pro tempore fecimus: at tu,
Si fætura gregem fuppleverit, aureus efto.
co. Nerine Galatea, thymo mihi dulcior Hyblæ,
Candidior cycnis, hederâ formofior albâ:
Cùm primùm pasti repetent præsepia tauri,
Si qua tui Corydonis habet te cura, venito.
TH. Imò ego Sardoïs videar tibi amarior herbis,
Horridior rufco, projectâ vilior algâ ;

Si mihi non hæc lux toto jam longior anno eft.
Ite domum pafti, fi quis pudor, ite juvenci.
co. Mufcofi fontes, et fomno mollior herba,
Et quæ vos rarâ viridis tegit arbutus umbrâ,
Solftitium pecori defendite; jam venit æftas
Torrida, jam læto turgent in palmite gemmæ.
TH. Hic focus, et tædæ pingues; hic plurimus ignis
Semper, et affiduâ poftes fuligine nigri.
Hic tantum Boreæ curamus frigora, quantum

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors]

Aut numerum lupus, aut torrentia flumina ripas. co. Stant et juniperi, et caftaneæ hirfutæ :

Strata jacent paffim fua quæque fub arbore poma.
Omnia nunc rident: at fi formofus Alexis
Montibus his abeat, videas et flumina ficca.
TH. Aret ager: vitio moriens fitit aëris herba:
Liber pampineas invidit collibus umbras.
Phyllidis adventu noftræ nemus omne virebit :

55

Jupiter

[ocr errors]

Jupiter et læto descendet plurimus imbri.
co. Populus Alcidæ gratiffima, vitis Iaccho,
Formofæ myrtus Veneri, fua laurea Phobo.
Phyllis amat corylos: illas dùm Phyllis amabit,
Nec myrtus vincet corylos, nec laurea Phobi.

TH. Fraxinus in fylvis pulcherrima, pinus in hortis,
Populus in fluviis, abies in montibus altis:
Sæpiùs at fi me, Lycida formofe, revifas,
Fraxinus in fylvis cedet tibi, pinus in hortis.

60

65

70

ME. Hæc memini, et victum fruftrà contendere Thyrfin, Ex illo Corydon, Corydon eft tempore nobis. PHARMACEUTRIA, ECLOGA VIII. DAMON, ALPHE SIBOE US.

pAftorum Mufam Damonis, et Alphefibœi,

Immemor herbarum quos eft mirata juvenca
Certantes, quorum ftupefactæ carmine linces,
Et mutata fuos requierunt flumina curfus:
Damonis Mufam dicemus, et Alphefiboi.
Tu mihi, feu magni fuperas jam faxa Timavi,
Sive oram Illyrici legis æquoris ; en erit unquam
Ille dies, mihi cùm liceat tua dicere facta?
En erit, ut liceat totum mihi ferre per orbem
Sola Sophocleo tua carmina digna cothurno!
A te principium, tibi definet: accipe juffis

[ocr errors]

Carmina cœpta tuis : atque hanc fine tempora circum
Inter victrices hederam tibi ferpere lauros.
Frigida vix cœlo noctis decefferat umbra,

Cùm ros in tenera pecori gratiffimus herba eft:
Incumbens tereti Damon fic cœpit olivæ.

[ocr errors]

DA. Nafcere, præque diem veniens age, Lucifer, almum:
Conjugis indigno Nifæ deceptus amore

Dùm queror, et divos, quanquam nil teftibus illis
Profeci, extremâ moriens tamen alloquor horâ.
Incipe Mænalios mecum, mea tibia, versus.
Mænalus argutumque nemus, pinofque loquentes

B 3

20

Semper

Aut acres venabor apros. non me ulla vetabunt
Frigora Parthenios canibus circumdare faltus.
Jam mihi per rupes videor, lucofque fonantes
Ire: libet Partho torquere Cydonia cornu
Spicula: tanquam hæc fit noftri medicina furoris,
Aut deus ille malis hominum mitefcere difcat.
Jam neque Hamadryades rurfus, nec carmina nobis
Ipfa placent: ipfæ rurfus concedite fylvæ.
Non illum noftri poffunt mutare labores :
Nec fi frigoribus mediis Hebrumque bibamus,
Sithoniafque nives hyemis fubeamus aquofa:
Nec fi, cùm moriens altâ liber aret in ulmo,
Æthiopum verfemus oves fub fidere Cancri.
Omnia vincit Amor: et nos cedamus Amori,
Hæc fat erit, Divæ, veftrum ceciniffe poëtam,
Dùm fedet, et gracili fifcellam texit hibisco,
Pierides. vos hæc facietis maxima Gallo:
Gallo, cujus amor tantùm mihi crefcit in horas,
Quantùm vere novo viridis fe fubjicit alnus.
Surgamus: folet effe gravis cantantibus umbra.
Juniperi gravis umbra. nocent et frugibus umbræ.
Ite domum faturæ, venit Hesperus, ite capellæ.

P. VIRGILII MARONIS

65

70

75

GEORGICON

LIBER PRIMUS.

AD C. CILNIUM MECENATEM,
Uid faciat lætas fegetes, quo fidere terram

Quid

Vertere, Mæcenas, ulmifque adjungere vires Conveniat : quæ cura boum, qui cultus habendo Sit pecori, atque apibus quanta experientia parcis, Hinc canere incipiam. vos, ô clariffima mundi Lumina, labentem cœlo quæ ducitis annum,

« PreviousContinue »