Commovêre canes: fluvio cùm fortè fecundo Deflueret, ripâque æftus viridante levaret. Ipfe etiam, eximiæ laudis fuccenfus amore, Afcanius curvo direxit fpicula cornu: Nec dextræ erranti deus abfuit, actaque multo Perque uterum fonitu, perque ilia venit arundo. Saucius at quadrupes nota intra tecta refugit, Succeffitque gemens ftabulis: queftuque cruentus, Atque imploranti fimilis, tectum omne replevit. Sylvia prima foror, palmis percuffa lacertos, Auxilium vocat, et duros conclamat agreftes. Olli (peftis enim tacitis latet afpera fylvis) Improvifi adfunt: hic torre armatus obusto, Stipitis hic gravidi nodis: quod cuique repertum Rimanti, telum ira facit. vocat agmina Tyrrhus, Quadrifidam quercum cuneis ut fortè coactis Scindebat, raptâ fpirans immane fecuri. At fæva è fpeculis tempus dea nacta nocendi, Ardua tecta petit ftabuli, et de culmine fummo Paftorale canit fignum, cornuque recurvo Tartaream intendit vocem : quâ protinus omne Contremuit nemus, et fylvæ intonuere profunda. Audiit et Triviæ longè lacus, audiit amnis Sulfureâ Nar albus aquâ, fontefque Velini: Et trepidæ matres preffere ad pectora natos. Tum verò ad vocem celeres, quà buccina fignum Dira dedit, raptis concurrunt undique telis Indomiti agricola: nec non et Troïa pubes Afcanio auxilium caftris effundit apertis. Direxêre acies: non jam certamine agrefti, Stipitibus duris agitur, fudibufve præuftis; Sed ferro ancipiti decernunt, atraque latè Horrefcit ftrictis feges enfibus, æraque fulgent Sole laceffita, et lucem fub nubila jactant. Fluctus uti primo cœpit cùm albefcere vento, Paulatim fefe tollit mare, et altiùs undas
Erigit, indè imo confurgit ad æthera fundo. Hic juvenis primam ante aciem ftridente sagittâ, Natorum Tyrrhi fuerat qui maximus, Almon Sternitur: hæfit enim fub gutture vulnus, et udæ Vocis iter tenuemque inclufit fanguine vitam. Corpora multa virum circa, feniorque Galafus, Dum paci medium fe offert: juftiffimus unus Qui fuit, Aufoniifque olim ditiffimus arvis. Quinque greges illi balantum, quina redibant Armenta, et terram centum vertebat aratris. Atque ea per campos æquo dum Marte geruntur: Promiffi dea facta potens, ubi fanguine bellum Imbuit, et primæ commifit funera pugnæ; Deferit Hefperiam, et cœli convexa per auras, Junonem victrix affatur voce fuperbâ :
En perfecta tibi bello difcordia trifti.
Dic in amicitiam coëant, et fœdera jungant: Quandoquidem Aufonio refperfi fanguine Teucros. Hoc etiam his addam, tua fi mihi certa voluntas; Finitimas in bella feram rumoribus urbes, Accendamque animos infani Martis amore, Undique ut auxilio veniant: fpargam arma per agros. Tum contrà Juno: terrorum et fraudis abundè eft: Stant belli caufæ : pugnatur cominùs armis. Quæ fors prima dedit, fanguis novus imbuit arma. Talia connubia et tales celebrent hymenæos Egregium Veneris genus et rex ipfe Latinus. Te fuper æthereas errare licentiùs auras Haud pater ipfe velit fummi regnator Olympi. Cede locis: ego, fi qua fuper fortuna laborum eft, Ipfa regam. tales dederat Saturnia voces: Illa autem attollit ftridentes anguibus alas, Cocytique petit fedem, fupera ardua linquens. Eft locus, Italiæ in medio fub montibus altis, Nobilis, et famâ multis memoratus in oris, Amfancti valles : denfis hunc frondibus atrum.
Urget utrinque latus nemoris, medioque fragofus Dat fonitum faxis et torto vortice torrens. Hîc fpecus horrendum, et fævi fpiracula Ditis Monftrantur: ruptoque ingens Acheronte vorago Peftiferas aperit fauces queis condita Erinnys, Invifum numen, terras cœlumque leyabat. Nec minus intereà extremam Saturnia bello Imponit regina manum. ruit omnis in urbem Paftorum ex acie numerus: cæfofque reportant Almonem puerum, fœdatique ora Galæfi: Implorantque deos, obteftanturque Latinum. Turnus adeft, medioque in crimine, cædis et ignis Terrorem ingeminat; Teucrofque in regna vocari, Stirpem admifceri Phrygiam, fe limine pelli..
Tum, quorum attonitæ Baccho nemora avia matres 580 Infultant thiafis, (neque enim leve nomen Amatæ ;) Undique collecti coëunt, Martemque fatigant. Ilicèt infandum cuncti contra omina bellum, Contra fata deûm, perverfo numine pofcunt. Certatim regis circumftant tecta Latini. Ille, velut pelagi rupes immota, refiftit: Ut pelagi rupes, magno veniente fragore, Quæ fefe, multis circumlatrantibus undis, Mole tenet: fcopuli nequicquam et fpumea circum Saxa fremunt, laterique illifa refunditur alga. Verùm ubi nulla datur cæcum exuperare poteftas Confilium, et fævæ nutu Junonis eunt res; Multa deos, aurafque pater teftatus inanes: Frangimur heu fatis, inquit, ferimurque procellâ. Ipfi has facrilego pendetis fanguine pænas, O miferi! te, Turne, nefas, te triste manebit Supplicium: votifque deos venerabere feris. Nam mihi parta quies, omnifque in limine portus: Funere felici fpolior. nec plura locutus, Sepfit fe tectis, rerunique reliquit habenas.
Mos erat Hefperio in Latio, quem protinùs urbes
Albanæ coluere facrum, nunc maxima rerum
Roma colit, cùm prima movent in prælia Martem: Sive Getis inferre manu lacrymabile bellum, Hyrcanifve, Arabisve parant ; feu tendere ad Indos, 605 Auroramque fequi, Parthofque repofcere figna. Sunt geminæ belli portæ, fic nomine dicunt, Relligione facræ, et fævi formidine Martis : Centum ærei claudunt vectes, æternaque ferri Robora; nec cuftos abfiftit limine Janus. Has, ubi certa fedet patribus fententia pugnæ, Ipfe, Quirinali trabeâ cinctuque Gabino Infignis, referat ftridentia limina conful; Ipfe vocat pugnas: fequitur tum cætera pubes, Æreaque affenfu confpirant cornua rauco. Hôc et tum Æneadis indicere bella Latinus More jubebatur, triftefque recludere portas. Abftinuit tactu pater, averfufque refugit Foda minifteria, et cæcis fe condidit umbris. Tum regina deûm, cœlo delapfa, morantes Impulit ipfa manu portas, et cardine verfo Belli ferratos rupit Saturnia poftes.
Ardet inexcita Aufonia atque immobilis autè. Pars pedes ire parat campis ; pars arduus altis
Pulverulentus equis furit: omnes arma requirunt: 625 Pars leves clypeos et spicula lucida tergent Arvinâ pingui, fubiguntque in cote fecures: Signaque ferre juvat, fonitufque audire tubarum. Quinque adeò magnæ pofitis incudibus urbes Tela novant; Atina potens, Tiburque fuperbum, Ardea, Cruftumerique, et turrigere Antemnæ. Tegmina tuta cavant capitum, flectuntque falignas Umbonum crates: alii thoracas ahenos, Aut leves ocreas lento ducunt argento. Vomeris huc et falcis honos, huc omnis aratri
Ceffit amor: recoquunt patrios fornacibus enfes : Claffica jamque fonant: it bello teffera fignumn.
Hic galeam tectis trepidus rapit: ille frementes Ad juga cogit equos; clypeumque, auroque trilicem Loricam induitur, fidoque accingitur enfe. Pandite nunc Helicona, deæ, cantufque movete: Qui bello exciti reges; quæ quemque fecutæ Complêrint campos acies; quibus Itala jam tum Floruerit terra alma viris, quibus arferit armis. Et meminiftis enim, divæ, et memorare poteftis : Ad nos vix tenuis famæ perlabitur aura. Primus init bellum Tyrrhenis asper ab oris Contemptor divûm Mezentius, agminaque armat. Filius huic juxtà Laufus: quo pulchrior alter Non fuit, excepto Laurentis corpore Turni. Laufus, equûm domitor, debellatorque ferarum, Ducit Agyllinâ nequicquam ex urbe fecutos Mille viros: dignus, patriis qui lætior effet Imperiis, et cui pater haud Mezentius effet. Poft hos infignem palmâ per gramina currum, Victorefque oftentat equos, fatus Hercule pulchro Pulcher Aventinus: clypeoque infigne paternum, Centum angues, cinctamque gerit ferpentibus hydram : Collis Aventini fylvâ quem Rhea facerdos Furtivum partu fub luminis edidit auras, Mixta deo mulier, poftquàm Laurentia victor Geryone extincto Tirynthius attigit arva, Tyrrhenoque boves in flumine lavit Iberas. Pila manu, fævofque gerunt in bella dolones: Et tereti pugnant mucrone, veruque Sabello. Ipfe pedes tegmen torquens immane leonis, Terribili impexum fetâ, cum dentibus albis Indutus capiti; fic regia tecta fubibat,
Horridus, Herculeoque humeros innexus amictu. Tum gemini fratres Tiburtia monia linquunt, Fratris Tiburti dictam cognomine gentem,
Catillufque, acerque Coras, Argiva juventus; Et primam ante aciem denfa inter tela feruntur:
« PreviousContinue » |