Page images
PDF
EPUB

Jupiter et læto defcendet plurimus imbri.
co. Populus Alcidæ gratiffima, vitis Iaccho,
Formofæ myrtus Veneri, fua laurea Phœbo.
Phyllis amat corylos: illas dùm Phyllis amabit,
Nec myrtus vincet corylos, nec laurea Phœbi.
TH. Fraxinus in fylvis pulcherrima, pinus in hortis,
Populus in fluviis, abies in montibus altis :
Sæpiùs at fi me, Lycida formofe, revifas,
Fraxinus in fylvis cedet tibi, pinus in hortis.

бо

65

70

ME. Hæc memini, et victum fruftrà contendere Thyrfin,
Ex illo Corydon, Corydon eft tempore nobis.
PHARMACEUTRIA, ECLOGA VIII.
DAMON, ALPHE SIBOE U S.

Paftorum Mufam Damonis, et Alphefibœi,
Immemor herbarum quos eft mirata juvenca
Certantes, quorum ftupefactæ carmine linces,
Et mutata fuos requierunt flumina curfus :
Damonis Mufam dicemus, et Alphefiboi.
Tu mihi, feu magni fuperas jam faxa Timavi,
Sive oram Illyrici legis æquoris; en erit unquam
Ille dies, mihi cùm liceat tua dicere facta?
En erit, ut liceat totum mihi ferre per orbem
Sola Sophocleo tua carmina digna cothurno!
A te principium, tibi definet: accipe juffis

Carmina cœpta tuis : atque hanc fine tempora circum
Inter victrices hederam tibi ferpere lauros.

[ocr errors]
[ocr errors]

Frigida vix cœlo noctis decefferat umbra,

Cùm ros in tenera pecori gratiffimus herba cft:
Incumbens tereti Damon fic cœpit olivæ.

[ocr errors]

DA. Nafcere, præque diem veniens age, Lucifer, almum:
Conjugis indigno Nife deceptus amore

Dùm queror, et divos, quanquam nil teftibus illis
Profeci, extremâ moriens tamen alloquor horâ.
Incipe Mænalios mecum, mea tibia, versus.
Mænalus argutumque nemus, pinofque loquentes

B 3

20

Semper

Semper habet; femper paftorum ille audit amores,
Panaque, qui primus calamos non paffus inertes.
Incipe Mænalios mecum, mea tibia, versus.
Mopfo Nifa datur. quid non fperemus amantes?
Jungentur jam gryphes equis: ævoque fequenti
Cum canibus timidi venient ad pocula dama.
Mopfe, novas incide faces: tibi ducitur uxor.
Sparge, marite, nuces: tibi deferit Hesperus Oetam.
Incipe Mænalios mecum, mea tibia, verfus.
O digno conjuncta viro, dùm defpicis omnes;
Dùmque tibi eft odio mea fiftula, dùmque capella,
Hirfutumque fupercilium, prolixaque barba:
Nec curare Deûm credis mortalia quenquam.
Incipe Mænalios mecum, mea tibia, versus.
Sepibus in noftris parvam te roscida mala
(Dux ego vefter eram) vidi cum matre legentem.
Alter ab undecimo tùm me jam ceperat annus;
Jam fragiles poteram à terrâ contingere ramos.
Ut vidi! ut perii! ut me malus abftulit error!
Incipe Mænalios mecum, mea tibia, versus.
Nunc fcio, quid fit amor. duris in cotibus illum
Ifmarus, aut Rhodope, aut extremi Garamantes,
Nec noftri generis puerum, nec fanguinis edunt.
Incipe Mænalios mecum, mea tibia, verfus.
Sævus amor docuit natorum fanguine matrem
Commaculare manus. crudelis tu quoque mater:
Crudelis mater magis, an puer improbus ille?
Improbus ille puer: crudelis tu quoque, mater.
Incipe Mænalios mecum, mea tibia, verfus.
Nunc et oves ultrò fugiat lupus: aurea duræ
Mala ferant quercus: narciffo floreat alnus:
Pinguia corticibus fudent electra myricæ.
Certent et cycnis ululæ : fit Tityrus Orpheus:
Orpheus in fylvis, inter Delphinas Arion.
Incipe Mænalios mecum, mea tibia, verfus.
Omnia vel medium fiant mare: vivite fylvæ.

[ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

Præceps

Præceps aërii fpeculâ de montis in undas
Deferar. extremum hoc munus morientis habeto.
Define Mænalios, jam define, tibia, verfus.
Hæc Damon : vos, quæ refponderit Alphefibæus,
Dicite, Pierides. non omnia poffumus omnes.
AL. Effer aquam, et molli cinge hæc altaria vittâ;
Verbena que adole pingues, et mafcula thura,
Conjugis ut magicis fanos avertere facris
Experiar fenfus. nihil hîc nifi carmina defunt.

60

65

70

75

Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
Carmina vel cœlo poffunt deducere Lunam:
Carminibus Circe focios mutavit Ulyffis:
Frigidus in pratis cantando rumpitur anguis.
Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
Terna tibi hæc primùm triplici diverfa colore
Licia circumdo ; terque hæc altaria circum
Effigiem duco: numero Deus impare gaudet.
Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
Necte tribus nodis ternos, Amarylli, colores:
Necte, Amarylli, modò :et, Veneris, dic, vincula neco.
Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
Limus ut hic durefcit, et hæc ut cera liquefcit
Uno eodemque igni ; fic nostro Daphnis amore.
Sparge molam, et fragiles incende bitumine lauros.
Daphnis me malus urit: ego hanc in Daphnide laurum.
Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
Talis amor Daphnim, qualis, cùm feffa juvencum
Per nemora, atque altos quærendo bucula lucos
Propter aquæ rivum viridi procumbit in ulvâ
Perdita, nec feræ meminit decedere nocti :

80

85

Talis amor teneat, nec fit mihi cura mederi.

Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. Has olim exuvias mihi perfidus ille reliquit,

9,0

Pignora chara fui: quæ nunc ego limine in ipfo,
Terra, tibi mando, debent hæc pignora Daphnim.

Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.

[blocks in formation]
[ocr errors]

Has herbas, atque hæc Ponto mihi lecta venena,
Ipfe dedit Mæris, nafcuntur plurima Ponto.
His ego fæpè lupum fieri, et fe condere fylvis
Mærin, fæpe animas imis excire fepulchris,
Atque fatas aliò vidi traducere meffes.

95

ΙΟΙ

Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
Fer cineres, Amarylli, foras: rivoque fluenti,
Tranfque caput jace: ne refpexeris. his ego Daphnim
Aggrediar, nihil ille deos, nil carmina curat.

105

Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
Afpice, corripuit tremulis altaria flammis
Sponte fuâ, dùm ferre moror, cinis ipfe: bonum fit!
Nefcio quid certè eft: et Hylax in limine latrat.
Credimus? an, qui amant, ipfi fibi fomnia fingunt?
Parcite, ab urbe venit, jam parcite, carmina, Daphnis.
MOERIS, ECLOGA IX.

ir.

[ocr errors]

LYCIDAS, MOERIS.

Uò te, Mari, pedes? an, quò via ducit, in urbem?
MOE. O Lycida, vivi pervenimus; advena nostri,
Quod nunquam veriti fumus, ut poffeffor agelli
Diceret: Hæc mea funt; veteres migrate coloni.
Nunc victi, triftes, quoniam fors omnia verfat,
Hos illi (quod nec benè vertat) mittimus hædos.
LT. Certe equidem audieram, quà fe fubducere colles
Incipiunt, mollique jugum demittere clivo,

Ufque ad aquam, et veteris jam fracta cacumina fagi,
Omnia carminibus veftrum fervâffe Menalcam.
MOE. Audieras, et fama fuit. fed carmina tantùm
• Noftra valent, Lycida, tela inter Martia, quantùm
Chaonias dicunt, aquilâ veniente, columbas.
Quòd nifi me quàcunque novas incidere lites
Antè finiftra cavâ monuiffet ab ilice cornix,
Nec tuus hic Maris, nec viveret ipfe Menalcas.

[ocr errors]
[ocr errors]

15

LT. Heu,cadit in quenquam tantum fcelus! heu tua nobis Pænè fimul tecum folatia rapta, Menalca!

20

25

Quis caneret Nymphas? quis humum fiorentibus herbis
Spargeret? aut viridi fontes induceret umbrâ?
Vel quæ fublegi tacitus tibi carmina nuper,
Cùm te ad delicias ferres Amaryllida noftras?
Tityre, dùm redeo (brevis eft via) pafce capellas:
Et potum paftas age, Tityre: et inter agendum
Occurfare capro, cornu ferit ille, caveto.
MOE. Imò hæc, quæ Varo necdùm perfecta canebat.
Vare, tuum nomen (fuperet modò Mantua nobis,
Mantua væ miferæ nimiùm vicina Cremona!)
Cantantes fublime ferent ad fydera cycni.
LT. Sic tua Cyrneas fugiant examina taxos:
Sic cytifo paftæ diftentent ubera vaccæ:
Incipe, fi quid habes. et me fecere poëtam
Pierides: funt et mihi carmina. me quoque dicunt
Vatem paftores : fed non ego credulus illis.
Nam neque adhuc Varo videor, nec dicere Cinnâ
Digna, fed argutos inter ftrepere anfer olores.

31

35

40

M. Id quidem ago; et tacitus, Lycida, mecum ipfe voluto,
Si valeam meminiffe: neque eft ignobile carmen.
Hùcades, ô Galatea : quis eft nam ludus in undis?
Hic ver purpureum : varios hìc flumina circùm
Fundit humus flores: hìc candida populus antro
Imminet, et lentæ texunt umbracula vites.
Huc ades: infani feriant fine littora fluctus.
Dr. Quid? quæ te purâ folum fub nocte canentem
Audieram? numèros memini, fi verba tenerem.
MOE. Daphni, quid antiquos fignorum fufpicis ortus?
Ecce Dionæi proceffit Cæfaris aftrum;

45

Aftrum, quo fegetes gauderent frugibus ; et quo
Duceret apricis in collibus uva colorem.

Infere, Daphni, pyros : carpent tua poma nepotes.
Omnia fert ætas, animum quoque. fæpè ego longos
Cantando puerum memini me condere Soles.
Nunc oblita mihi tot carmina, vox quoque Mærin

BS

52

Jam

« PreviousContinue »