Hyrtacidæ ante omnes exit locus Hippocoontis: Quem modò navali Mneftheus certamine victor Confequitur, viridi Mnestheus evinctus olivâ. Tertius Eurytion, tuus, ô clariffime, frater, Pandare: qui quondam, juffus confundere fœdus, In medios telum torfifti primus Achivos. Extremus, galeâque imâ fubfedit Aceftes; Aufus et ipfe manu juvenum tentare laborem. Tum validis flexos incurvant viribus arcus Pro fe quifque viri, et depromunt tela pharetris: Primaque per cœlum nervo ftridente fagitta Hyrtacidæ juvenis volucres diverberat aurras, Et venit, adverfique infigitur arbore mali. Intremuit malus, timuitque exterrita pennis Ales, et ingenti fonuerunt omnia plaufu. Poft acer Mneftheus adducto conftitit arcu Alta petens, pariterque oculos telumque tetendit: Aft ipfam miferandus avim contingere ferro Non valuit; nodos et vincula linea rupit, Queis innexa pedem malo pendebat ab alto. Illa Notos atque atra volans in nubila fugit. Tum rapidus jamdudum arcu contenta parato Tela tenens, fratrem Eurytion in vota vocavit: Jam vacuo lætam cœlo fpeculatus, et alis Plaudentem, nigrâ figit fub nube columbam. Decidit exanimis, vitamque reliquit in aftris Aeriis, fixamque refert delapfa fagittam. Amifsâ folus palmâ fuperabat Aceftes: Qui tamén æthereas telum contorfit in auras, Oftentans artemque pater arcumque fonantem. Hic oculis fubitum objicitur magnoque futurum Augurio monftrum: docuit pòft exitus ingens, Seraque terrifici cecinerunt omina vates. Namque volans liquidis in nubibus arfit arundo, Signavitque viam flammis, tenuefque receffit Confumpta in ventos: cœlo ceu fæpe refixa O 3
Tranfcurrunt, crinemque volantia fidera ducunt. Attonitis hæfere animis, fuperofque precati Trinacrii Teucrique viri: nec maximus omen Abnuit Æneas: fed lætum amplexus Aceften Muneribus cumulat magnis, ac talia fatur: Sume, pater, nam te voluit rex magnus Olympi Talibus aufpiciis exortem ducere honorem. Ipfius Anchifæ longævi hoc munus habebis, Cratera impreffum fignis: quem Thracius olim Anchifæ genitori in magno munere Ciffeus Ferre fui dederat monimentum er pignus amoris. Sic fatus, cingit viridanti tempora lauro,
Et primum ante omnes victorem appellat Aceften. Nec bonus Eurytion prælato invidit honori, Quamvis folus avem cœlo dejecit ab alto.
Proximus ingreditur donis, qui vincula rupit: Extremus, volucri qui fixit arundine malum. At pater Æneas, nondum certamine miffo, Cuftodem ad fefe comitemque impubis Iuli Epytiden vocat, et fidam fic fatur ad aurem : Vade, age: et, Afcanio, fi jam puerile paratum Agmen habet fecum, curfufque inftruxit equorum, Ducat avo turmas, et fefe oftendat in armis, Dic, ait. ipfe omnem longo decedere circo
Infufum populum, et campos jubet effe patentes. Incedunt pueri, pariterque ante ora parentum Frænatis lucent in equis: quos omnis euntes Trinacriæ mirara fremit Trojæque juventus. Omnibus in morem tonsâ coma preffa coronâ: Cornea bina ferunt præfixa hastilia ferro; Pars leves humero pharetras: it pectore fummo Flexilis obtorti per collum circulus auri.
Tres equitum numero turmæ, ternique vagantur Ductores: pueri bis feni quemque fecuti, Agmine partito fulgent, paribufque magiftris. Una acies juvenum, ducit quam parvus ovantem
Nomen avi referens Priamus, tua clara, Polite, Progenies, auctura Italos: quem Thracius albis Portat equus bicolor maculis ; veftigia primi Alba pedis, frontemque oftentans arduus albam. Alter Atys, genus unde Attî duxere Latini : Parvus Atys, pueroque puer dilectus Iülo. Extremus, formâque ante omnes pulcher Iülus Sidonio eft invectus equo : quem candida Dido Effe fui dederat monimentum et pignus amoris. Cetera Trinacriis pubes fenioris Acefta Fertur equis.
Excipiunt plaufu pavidos, gaudentque tuentes Dardanidæ, veterumque agnofcunt ora parentum. Poftquàm omnem læti confeffum oculofque fuorum Luftravere in equis: fignum clamore paratis Epyrides longè dedit, infonuitque flagello. Olli difcurrêre pares, atque agmina terni Diductis folvêre choris: rursùfque vocati Convertêre vias, infeftaque tela tulere. Inde alios ineunt curfus, aliofque recurfus, Adverfis fpatiis: alternofque orbibus orbes Impediunt, pugnæque cient fimulacra fub armis. Et nunc terga fugâ nudant, nunc fpicula vertunt Infenfi, factâ pariter nunc pace feruntur. Ut quondam Cretâ fertur Labyrinthus in altâ Parietibus textum cæcis iter ancipitemque Mille viis habuiffe dolum, quà figna fequendi Falleret indeprenfus et irremeabilis error. Haud aliter Teucrum nati veftigia curfu Impediunt, texuntque fugas et prælia ludo: Delphinum fimiles, qui per maria humida nando Carpathium Libycumque fecant, luduntque per undas. Hunc morem, hos curfus, atque hæc certamina primus, Afcanius, longam muris cum cingeret Albam, Rettulit ; et prifcos docuit celebrare Latinos, Quo puer ipfe modo, fecum quo Troïa pubes:
Albani docuere fuos. hinc maxima porro Accepit Roma, et patrium fervavit honorem; Trojaque nunc, pueri Trojanum dicitur agmen. Hac celebrata tenus fancto certamina patri. Hic primum fortuna fidem mutata novavit. Dum variis tumulo referunt folemnia ludis, Irim de cœlo mifit Saturnia Juno
Iliacam ad claffem ; ventofque aspirat eunti, Multa movens, necdum antiquum faturata dolorem. Illa viam celerans per mille coloribus arcum, Nulli vifa cito decurrit tramite virgo.
Confpicit ingentem concurfum : et litora luftrans, Defertofque videt portus, claffemque relictam. At procul in folâ fecreta Troades actâ Amiffum Anchifen flebant, cun&tæque profundum Pontum afpectabant flentes: heu! tot vada feflis Et tantum fupereffe maris, vox omnibus una. Urbem orant: tædet pelagi perferre laborem. Ergo inter medias fefe haud ignara nocendi Conjicit, et faciemque deæ veftemque reponit. Fit Beroë, Ifmarii conjux longæva Dorycli, Cui genus, et quondam nomen, natique fuiffent. Ac fic Dardanidum mediam fe matribus infert: O miferæ, quas non manus, inquit, Achaïca bello Traxerit ad letum, patriæ fub mœnibus! ô gens Infelix! cui te exitio fortuna refervat? Septima poft Troja excidium jam vertitur æftas; Cum freta, cum terras omnes, tot inhofpita faxa Sideraque emenfæ ferimur: dum per mare magnum Italiam fequimur fugientem, et volvimur undis. Hic Erycis fines fraterni, atque hofpes Aceftes: Quid prohibet muros jacere, et dare civibus urbem? O patria, et rapti nequicquam ex hofte Penates! Nullane jam Troja dicentur mœnia? nufquam Hectoreos amnes, Xanthum et Simoënta videbo? Quin agite, et mecum infauftas exurite puppes.
Nam mihi Caffandræ per fomnum vatis imago Ardentes dare vifa faces: hîc quærite Trojam, Hic domus eft, inquit, vobis. jam tempus agit res, Nec tantis mora prodigiis: en quattuor aræ Neptuno! deus ipfe faces animumque miniftrat. Hæc memorans, prima infenfum vi corripit ignem Sublatâque procul dextrâ connixa corufcat, Et jacit. arrectæ mentes, ftupefactaque corda Iliadum. hîc una è multis, quæ maxima natu, Pyrgo, tot Priami natorum regia nutrix: Non Beroë vobis ; non hæc Rhoteïa, matres, Eft Dorycli conjux : divini figna decoris, Ardentefque notate oculos: qui fpiritus illi, Qui vultus, vocifve fonus, vel greffus eunti! Ipfa egomet dudum Beroën digreffa reliqui Egram, indignantem tali quòd fola careret Munere, nec meritos Anchise inferret honores. Hæc effata.
At matres primò ancipites, oculifque malignis Ambiguæ, fpe&tare rates, miferum inter amorem Præfentis terræ, fatifque vocantia regna: Cum dea fe paribus per cœlum fuftulit alis, Ingentemque fugâ fecuit fub nubibus arcum. Tum verò attonitæ monftris, actæque furore,
Conclamant, rapiuntque focis penetralibus ignem: 660 Pars fpoliant aras, frondem ac virgulta facesque Conjiciunt: furit immiffis Vulcanus habenis Tranftra per, et remos, et pictas abiete puppes. Nuncius Anchife ad tumulum cuneofque theatri
Incenfas perfert naves Eumelus : et ipfi
Refpiciunt atram in nimbo volitare favillam.
Primus et Afcanius, curfus ut lætus equeftres
Ducebat, fic acer equo turbata petivit
Caftra: nec exanimes poffunt retinere magiftri.
Quis furor ifte novus? quò nunc, quò tenditis, inquit, Hey miferæ cives! non hoftem, inimicaque caftra
« PreviousContinue » |