Threïciis; lato quam circum amplectitur auro Balteus, et tereti fubnectit fibula gemmâ. Tertius Argolicâ hâc galeâ contentus abito. Hæc ubi dicta: locum capiunt, fignoque repente Corripiunt fpatia audito, limenque relinquunt Effufi, nimbo fimiles: fimul ultima fignant. Primus abit, longèque ante omnia corpora Nifus Emicat, et ventis et fulminis ocyor alis. Proximus huic, longo fed proximus intervallo, Infequitur Salius. Spatio poft deinde relicto Tertius Euryalus.
Euryalumque Elymus fequitur. quo deinde fub ipfo Ecce volat, calcemque terit jam calce Diores, Incumbens humero: fpatia et fi plura fuperfint, Tranfeat elapfus prior, ambiguumve relinquat. Jamque ferè fpatio extremo feffique fub ipfum Finem adventabant: levi cum fanguine Nifus Labitur infelix; cæfis ut fortè juvencis,
Fufus humum viridefque fupèr madefecerat herbas. 330 Hîc juvenis, jam victor ovans, veftigia preffo Hand tenuit titubata folo : fed pronus in ipfo Concidit immundoque fimo facroque cruore. Non tamen Euryali, non ille oblitus amorum: Nam fefe oppofuit Salio, per lubrica furgens; Ille autem fpifsâ jacuit revolutus arenâ. Emicat Euryalus, et munere victor amici
Prima tenet, plaufuque volat fremituque fecundo. Pòft Elymus fubit, et nunc tertia palma Diores. Hic totum caveæ confeffum ingentis, et ora Prima patrum magnis Salius clamoribus implet; Ereptumque dolo reddi fibi pofcit honorem. Tutatur favor Euryalum, lacrymæ que decoræ, Gratior et pulchro veniens in corpore virtus. Adjuvat, et magnâ proclamat voce Diores: Qui fubiit palmæ ; fruftraque ad præmia venit Ultima, fi primi Salio redduntur honores.
Tum pater Æneas: Veftra, inquit, munera vobis Certa manent, pueri, et palmam movet ordine nemo: Me liceat casus mifereri infontis amici.
Sic fatus, tergum Gætuli immane leonis
Dat Salio, villis onerofum atque unguibus aureis. Hic Nifus: Si tanta, inquit, funt præmia victis, Et te lapforum miferet ; quæ munera Nifo Digna dabis, primam merui qui laude coronam; Ni me, quæ Salium, fortuna inimica tuliffet? Et fimul his dictis faciem oftentabat, et udo Turpia membra fimo. rifit pater optimus olli, Et clypeum efferri juffit, Didymaonis artes, Neptuni facro Danais de pofte refixum. Hộc juvenem egregium præftanti munere donat. Po ubi confecti curfus, et dona peregit: Nunc, fi cui virtus animufque in pectore prælens, Adfit, et evinctis attollat brachia palmis. Sic ait, et geminum pugnæ proponit honorem: Victori velatum auro vittifque juvencum; Enfem, atque infignem galeam, folatia victo. Nec mora: continuò vaftis cum viribus effert
Ora Dares, magnoque virûm fe murmure tollit: Solus qui Paridem folitus contendere contra: Idemque ad tumulum, quo maximus occubat Hector, Victorem Buten immani corpore, qui fe Bebryciâ veniens Amyci de gente ferebat,
Perculit, et fulvâ moribundum extendit arenâ. Talis prima Dares caput altum in prælia tollit, Oftenditque humeros latos, alternaque jactat Brachia protendens, et verberat ictibus auras. Quæritur huic alius: nec quifquam ex agmine tanto Andet adire virum, manibufque inducere cæftus. Ergo alacris, cunctofque putans excedere palmâ, Æneæ ftetit ante pedes: nec plura moratus, Tum lævâ taurum cornu tenet, atque ita fatur: Nate deâ, fi nemo audet fe credere pugnæ,
Quæ finis ftandi? quo me decet ufque teneri ? Ducere dona jube. cuncti fimul ore fremebant Dardanidæ, reddique viro promiffa jubebant. Hic gravis Entellum dictis caftigat Acestes, Proximus ut viridante toro confederat herba: Entelle, heroum quondam fortiffime fruftra, Tantane tam patiens nullo certamine tolli Dona fines? ubi nunc nobis deus ille, magister Nequicquam memoratus Eryx? ubi fama per omnem Trinacriam, et fpolia illa tuis pendentia tectis? Ille fub hæc: non laudis amor, nec gloria ceffit Pulfa metu: fed enim gelidus tardante fenectâ Sanguis hebet, frigentque effetæ in corpore vires. Si mihi, quæ quondam fuerat, quâque improbus ifte Exultat fidens, fi nunc foret illa juventa; Haud equidem pretio inductus pulchroque juvenco Veniffem: nec dona moror. fic deinde locutus. In medium geminos immani pondere cæftus Projecit: quibus acer Eryx in prælia fuetus Ferre manum, duroque intendere brachia tergo. Obftupuerè animi: tantorum ingentia feptem Terga boum plumbo infuto ferroque rigebant. Ante omnes ftupet ipfe Dares, longèque recufat: Magnanimufque Anchifiades et pondus, et ipfa Huc illuc vinclorum immenfa volumina verfat. Tum fenior tales referebat pectore voces: Quid, fi quis cæftus ipfius et Herculis arma Vidiffet, triftemque hoc ipfo in litore pugnam? Hæc germanus Eryx quondam tuus arma gerebat. Sanguine cernis adhuc fparfoque infecta cerebro. His magnum Alciden contra ftetit: his ego fuetus; Dum melior vires fanguis dabat, æmula necdum Temporibus geminis canebat fparfa fenectus; Sed fi noftra Dares hæc Troïus arma recufat, Idque pio fedet Æneæ, probat auctor Aceftes; Æquemus pugnas. Erycis tibi terga remitto,
Solve metus: et tu Trojanos exue cæftus.
Hæc fatus, duplicem ex humeris dejecit amictum : Et magnos membrorum artus, magna offa lacertofque Exuit: atque ingens mediâ confiftit arenâ. :Tum fatus Anchifa cæftus pater extulit æquos, Et paribus palmas amborum innexuit armis. Conftitit in digitos extemplò arrectus uterque, Brachiaque ad fuperas interritus extulit auras. Abduxere retrò longè capita ardua ab ictu : Immifcentque manus manibus, pugnamque laceffunt. Ille, pedum melior motu, fretufque juventâ : Hic, membris et mole valans; fed tarda trementi Genua labánt: vaftos quatit æger anhelitus artus. Multa viri nequicquam inter fe vulnera jactant, Multa cavo lateri ingeminant, et pectore vaftos Dant fonitus, erratque aures et tempora circum Crebra manus: duro crepitant fub vulnere male. Stat gravis Entellus, nifuque immotus eodem, Corpore tela modò atqué oculis vigilantibus exit, Ille, velut celfam oppugnat qui molibus urbem, Aut montana fedét circum caftella fub armis; Nunc hos, nunc illos aditus, omnemque pererrat Arte locum, et variis affultibus irritus urget. Oftendit dextram infurgens Entellus, et altè Extulit: ille ictum venientem à vertice velox Prævidit, celerique elapfus corpore ceffit.
Entellus vires in ventum effudit, et ultrò
Ipfe gravis graviterque ad terram pondere vafto
Concidit: ut quondam cava concidit, aut Erymantho,
Aut Idâ in magnâ, radicibus eruta pinus.
Confurgunt ftudiis Teucri et Trinacria pubes:
It clamor cœlo: primufque accurrit Acestes, Aquævumque ab humo miferans attollit amicum. At non tardatus cafu, neque territus heros: Acrior ad pugnam redit, ac vim suscitat ira: Tum pudor incendit vires, et conscia virtus":
Præcipitemque Daren ardens agit æquore toto; Nunc dextrâ ingeminans ictus, nunc ille finiftrâ. Nec mora, nec requies : quàm multâ grandine nimbi Culminibus crepitant; fic denfis ictibus heros Creber utrâque manu pulfat verfatque Dareta. Tum pater Æneas, procedere longius iras, Et fævire animis Entellum haud paffus acerbis: Sed finem impofuit pugnæ; feffumque Dareta Eripuit, mulcens dictis, ac talia fatur: Infelix! quæ tanta animum dementia cepit? Non vires alias, converfaque numina fentis? Cede deo. dixitque,et prælia voce diremit. Aft illum fidi æquales, genua ægra trahentem, Jactantemone utroque caput, craffumque cruorem Ore rejectantem, mixtofque in fanguine dentes, Ducunt ad naves: galeamque enfemque vocati Accipiunt: palmam Entello taurumque relinquunt, Hic victor, fuperans animis, tauroque fuperbus : Nate deâ, volque hæc, inquit, cognofcite Teucri; Et mihi quæ fuerint juvenili in corpore vires: Et quâ fervetis revocatum à morte Dareta. Dixit, et adverfi contra ftetit ora juvenci, Qui donum aftabat pugnæ: durofque reductâ Libravit dextrâ media inter cornua cæftus Arduus, effractoque illifit in offa cerebro.
Sternitur, exanimifque tremens procumbit humi bos. Ille fuper tales effudit pectore voces:
Hanc tibi, Eryx, meliorem animam pro morte Daretis Perfolvo: hîc victor cæftus artemque repono.
Protinus Æneas celeri certare fagittâ
Invitat, qui fortè velint, et præmia ponit: Ingentique manu malum de nave Seresti Erigit; & volucrem trajecto in fune columbam, Quò tendant ferrum, malo fufpendit ab alto. Convenere viri, dejectamque ærea fortem Accepit galea: et primus clamore fecundo
« PreviousContinue » |