65

70

Intonfi montes: ipfæ jam carmina rupes,
Ipfa fonant arbufta: Deus, Deus ille, Menalca.
Sis bonus, ô fælixque tuis! en quatuor aras:
Ecce duas tibi, Daphni, duoque altaria Phoebo.
Pocula bina novo fpumantia lacte quotannis,
Craterafq; duos ftatuam tibi pinguis olivæ :
Et multo imprimis hilarans convivia Baccho,
Ante focum, fi frigus erit, fi meffis, in umbrâ,
Vina novum fundam calathis Arvifia nectar.
Cantabunt mihi Damotas, & Lyctius Ægon:
Saltantes fatyros imitabitur Alphefibœus.
Hæc tibi femper erunt, & cùm folemnia vota
Reddemus Nymphis, & cùm luftrabimus agros.
Dùm juga montis aper, fluvios dùm pifcis amabit;
Dùmque thymo pafcentur apes, dùm rore cicada,
Semper honos, nomenque tuum, laudefque manebunt.
Ut Baccho, Cererique, tibi fic vota quotannis
Agricolæ facient: damnabis tu quoque votis.
Mo. Quæ tibi, quæ tali reddam pro carmine dona?
Nam neque me tantum venientis fibilus Auftri,
Nec percuffa juvant fluctu tam littora, nec quæ
Saxofas inter decurrunt flumina valles.

ME. Hâc te nos fragili donabimus antè cicutâ.
Hæc nos, Formofum Corydon ardebat Alexin:
Hæc eadem docuit, Cujum pecus? an Melibai?
Mo. At tu fume pedum, quod me, cùm fæpe rogaret,
Non tulit Antigenes: (& erat tùm dignus amari)
Formofum paribus nodis atque ære, Menalca.

SILENUS, ECLOGA VI.

75

80

85

90

FAUNORUM, SATYRORUM ET SILVANO

RUM, DELECTATIO.

PRima Syracofio dignata eft ludere verfu

Noftra, nec erubuit fylvas habitare Thalia. Cum canerem reges & prælia, Cynthius aurem Vellit, & admonuit: Paftorem, Tityre, pingues Pafcere oportet oves, dedu&tum dicere carmen.

5

Nunc

Nunc ego (namque fuper tibi erunt, qui dicere laudes,
Vare, tuas cupiant, et triftia condere bella)
Agreftem tenui meditabor arundine Mufam.
Non injuffa cano. fi quis tamen hæc quoque, fi quis
Captus amore leget ; te noftræ, Vare, myricæ,
Tenemus omne canet: nec Phœbo gratior ulla est,
Quàm fibi quæ Vari præfcripfit pagina nomen.
Pergite Pierides. Chromis et Mnafylus in antro
Silenum pueri fomno videre jacentem,
Inflatum hefterno venas, ut femper, Iaccho ;
Serta procul tantùm capiti delapfa jacebant :
Et gravis attritâ pendebat cantharus anfâ.
Aggreffi (nam fæpè fenex fpe carminis ambo
Luferat) injiciunt ipfis ex vincula fertis.
Addit fe fociam, timidifque fupervenit Ægle:
Ægle Naïadum pulcherrima. jamque videnti
Sanguineis frontem moris et tempora pingit.
Ille dolum ridens, quò vincula nectitis? inquit.
Solvite me, pueri: fatis eft potuiffe videri.
Carmina, quæ vultis, cognofcite: carmina vobis ;
Huic aliud mercedis erit. fimul incipit ipfe.
Tùm verò, in numerum Faunofq; ferafq; videres
Ludere, tùm rigidas motare cacumina quercus.
Nec tantùm Phoebo gaudet Parnaffia rupes:
Nec tantùm Rhodope miratur, et Ismarus Orphea.
Namque canebat, ut magnum per inane coacta
Semina terrarumque, animæque, marifque fuiffent,
Et liquidi fimul ignis: ut his exordia primis
Omnia, et ipfe tener mundi concreverit orbis.
Tùm durare folum, et difcludere Nerea ponto
Cœperit, et rerum paulatim fumere formas.
Jamque novum ut terræ ftupeant lucefcere Solem,
Altiùs atque cadant fubmotis nubibus imbres :
Incipiant fylvæ cùm primùm furgere, cùmque
Rara per ignotos errent animalia montes.
Hinc lapides Pyrrhæ jactos, Saturnia regna,
B

Cau

Caucafeafq; refert volucres, furtumq; Promethei.
His adjungit, Hylan, nautæ quo fonte relictum
Clamâffent: ut littus, Hyla, Hyla, omne fonaret.
Et fortunatam, fi nunquam armenta fuiffent,
Pafiphaën nivei folatur amore juvenci.
Ah, virgo infœlix, quæ te dementia cepit?
Prætides implerunt falfis mugitibus agros:

45

At non tam turpes pecudum tamen ulla fecuta eft

Concubitus, quamvis collo timuiffet aratrum,

50

Et fæpe in levi quæfiffet cornua fronte.

Ah! virgo infœlix, tu nunc in montibus erras!
Ille, latus niveum molli fultus hyacintho,

Ilice fub nigra pallentes ruminat herbas,

54

Aut aliquam in magno fequitur grege. claudite Nymphæ,
Dicteæ Nymphæ, nemorum jam claudite faltus:
Si quà fortè ferant oculis fefe obvia noftris
Errabunda bovis veftigia. forfitan illum

Aut herbâ captum viridi, aut armenta fecutum
Perducant aliquæ ftabula ad Gortynia vaccæ.
Tum canit Hefperidum miratam mala puellam:
Tùm Phaetontiadas mufco circumdat amaræ
Corticis, atque folo proceras erigit alnos.

60

Tùm canit, errantem Permeffi ad flumina Gallum
Aönas in montes ut duxerit una fororum:
Utque viro Phoebi chorus affurrexerit omnis:
Ut Linus hæc illi divino carmine pastor,
Floribus atque apio crines ornatus amaro,

65

Dixerit, hos tibi dant calamos (en accipe) Mufæ,
Afcræo quos antè feni: quibus ille folebat
Cantando rigidas deducere montibus ornos.
His tibi Grynæi nemoris dicatur origo:
Ne quis fit lucus, quo fe plus jacet Apollo.

70

Quid loquar? aut Scyllam Nifi, aut quam fama fecuta eft, Candida fuccinctam latrantibus inguina monftris

Dulichias vexâffe rates, et gurgite in alto

76

Ah! timidos nautas canibus lacerâffe marinis?

Aut

Ant ut mutatos Terei narraverit artus?
Quas illi Philomela dapes, quæ dona parârit?
Quo curfu deferta petiverit, et quibus antè
Infœlix fua tecta fupervolitaverit alis?

Omnia quæ, Phœbo quondam meditante, beatus
Audiit Eurotas, juffitque edifcere lauros,
Ille canit; pulfæ referunt ad fidera valles.
Cogere donec oves ftabulis, numerumque referre
Juffit, et invito proceffit Vefper Olympo.

MELIBOEUS, ECLOGA VII.

MELIBOEUS, CORYDON, THYRSIS.

$5

M.FOrtè fub argutâ confederat ilice Daphnis,
Compulerantq; greges Corydon et Thyrfis in unum:

Thyrfis oves, Corydon diftentas lacte capellas.
Ambo florentes ætatibus, Arcades ambo,
Et cantare pares, et refpondere parati.

Hic mihi, dùm teneras defendo à frigore myrtos,
Vir gregis ipfe capef deerraverat : atque ego Daphnin
Afpicio: ille ubi me contrà videt; Ociùs, inquit,
Huc ades, ô Melibae; caper tibi falvus, et hodi,
Et, fi quid ceffare potes, requiefce fub umbrâ.
Huc ipfi potum venient per prata juvenci :
Hic viridis tenerâ prætexit arundine ripas
Mincius, éque facrâ refonant examina quércu.

10

Quid facerem ? neq; ego Alcippen,nec Phyllida habebam,
Depulfos à lacte domi quæ clauderet agnos:

Et certamen erat, Corydon cum Thyrfide, magnum:
Pofthabui tamen illorum mea feria ludo.

15

Alternis igitur contendere verfibus ambo
Copêre: alternos Mufæ meminiffe volebant.
Hos Corydon, illos referebat in ordine Thyrfis.

20

co. Nymphæ, nofter amor, Libethrides, aut mihi carmen, Quale meo Codro, concedite: (proxima Phobi Verfibus ille facit: ) aut, fi non poffumus omnes,

B. 2

Hic

Hic arguta facrâ pendebit fiftula pinu.

TH. Paftores hederâ crefcentem ornate Poëtam
Arcades, invidiâ rumpantur ut ilia Codro.
Aut, fi ultra placitum laudârit, baccare frontem
Cingite, ne vati noceat mala lingua futuro.
co. Setofi caput hoc apri tibi, Delia, parvus,
Et ramofa Mycon vivacis cornua cervi.

Si proprium hoc fuerit, levi de marmore tota
Puniceo ftabis furas evincta cothurno.
TH. Sinum lactis, et hæc te liba, Priape, quotannis
Exfpectare fat eft: cuftos es pauperis horti.
Nunc te marmoreum pro tempore fecimus: at tu,
Si fœtura gregem fuppleverit, aureus efto.
co. Nerine Galatea, thymo mihi dulcior Hyblæ,
Candidior cycnis, hederâ formofior albâ:
Cùm primùm pafti repetent præfepia tauri,
Si qua tui Corydonis habet te cura, venito.
TH. Imò ego Sardoïs videar tibi amarior herbis,
Horridior rufco, projectâ vilior algâ ;

Si mihi non hæc lux toto jam longior anno est.
Ite domum pafti, fi quis pudor, ite juvenci.
co. Mufcofi fontes, et fomno mollior herba,
Et quæ vos rarâ viridis tegit arbutus umbrâ,
Solftitium pecori defendite; jam venit æftas
Torrida, jam læto turgent in palmite gemmæ.
TH. Hic focus, et tædæ pingues; hic plurimus ignis
Semper, et affiduâ poftes fuligine nigri.
Hic tantum Boreæ curamus frigora, quantum
Aut numerum lupus, aut torrentia flumina ripas.
co. Stant et juniperi, et caftaneæ hirfutæ :
Strata jacent paffim fua quæque fub arbore poma.
Omnia nunc rident: at fi formofus Alexis
Montibus his abeat, videas et flumina ficca.
TH. Aret ager: vitio moriens fitit aëris herba:
Liber pampineas invidit collibus umbras.
Phyllidis adventu noftræ nemus omne virebit :

Jupiter