Vela cadunt, remis infurgimus: haud mora, nautæ Adnixi torquent spumas, et cærula verrunt. Servatum ex undis Strophadum me litora primum Accipiunt. Strophades Graio ftant nomine dicta Infulæ Ionio in magno: quas dira Celano, Harpyiæque colunt aliæ: Phineïa postquàm Claufa domus, mensasque metu liquere priores. Triftius haud illis monftrum, nec fævior ulla Peftis et ira deûm Stygiis fefe extulit undis. Virginei volucrum vultus, fœdiffima ventris Proluvies; uncæque manus; et pallida femper Ora fame.
Huc ubi delati portus intravimus: ecce
Læta boum paffim campis armenta videmus, Caprigenumque pecus, nullo cuftode, per herbas. Irruimus ferro, et divos ipfumque vocamus In prædam partemque Jovem : tunc litore curvo Extruimufque toros, dapibufque epulamur opimis. At fubitæ horrifico lapfu de montibus adfunt Harpyiæ: et magnis quatiunt clangoribus alas: Diripiuntque dapes, contactuque omnia fœdant Immundo: tum vox tetrum dira inter odorem. Rurfum in feceffu longo, fub rupe cavatâ,
Arboribus claufi circum atque horrentibus umbris, 230 Inftruimus menfas, arifque reponimus ignem. Rurfum ex diverfo cœli cæcifque latebris, Turba fonans prædam pedibus circumvolat uncis, Polluit ore dapes. fociis tunc arma capeffant Edico, et dirâ bellum cum gente gerendum. Haud fecùs ac juffi faciunt, tectofque per herbam Difponunt enfes, et fcuta latentia condunt. Ergo, ubi delapfæ fonitum per curva dedere Litora ; dat fignum speculâ Milenus ab altâ Ære cavo: invadunt focii, et nova prælia tentant, Obfcœnas pelagi ferro fœdare volucres.
Sed neque vim plumis ullam, nec vulnera tergo
Accipiunt: celerique fugâ fub fidera lapfæ, Semefam prædam et veftigia fœda relinquunt. Una in præcelsâ confedit rupe Celano, Infelix vates, rupitque hanc pectore vocem: Bellum etiam pro cæde boum ftratifque juvencis, Laomedontiadæ, bellumne inferre paratis ? Et patrio infontes Harpyias pellere regno?
Accipite ergo animis atque hæc mea figite dicta:
Quæ Phœbo pater omnipotens, mihi Phoebus Apollo
Prædixit, vobis furiarum ego maxima pando.
Italiam curfu petitis: ventisque vocatis
Ibitis Italiam, portufque intrare licebit.
Sed non ante datam cingetis manibus urbem, Quàm vos dira fames, noftræque injuria cædis, Ambefas fubigat malis abfumere menfas. Dixit: et in fylvam pennis ablata refugit. At fociis fubitâ gelidus formidine fanguis Diriguit: cecidere animi: nec jam ampliùs armis, Sed votis precibufque jubent expofcere pacem: Sive deæ, feu fint diræ obfcænæque volucres. At pater Anchises paffis de litore palmis
Numina magna vocat, meritofque indicit honores: Dii, prohibete minas, dii talem avertite cafum, Et placidi fervate pios, tum litore funem Diripere, excuffofque jubet laxare rudentes. Tendunt vela Noti: fugimus fpumantibus undis, Quà curfum ventufque gubernatorque vocabant. Jam medio apparet fluctu nemorofa Zacynthos, Dulichiumque, Sameque et Neritos ardua faxis: Effugimus fcopulos Ithaca, Laërtia regna, Et terram altricem fævi execramur Ulyffis. Mox et Leucatæ nimbofa cacumina montis, Et formidatus nautis aperitur Apollo. Hunc petimus feffi, et parvæ fuccedimus urbi. Anchora de prorâ jacitur, ftant litore puppes. Ergo infperatâ tandem tellure potiti,
Luftramurque Jovi, votifque incendimus aras: Actiaque Iliacis celebramus litora ludis. Exercent patrias oleo labente palæstras Nudati focii: juvat evafiffe tot urbes Argolicas, mediofque fugam tenuiffe per hoftes. -Intereà magnum fol circumvolvitur annum, Et glacialis hyems Aquilonibus afperat undas. Ære cavo clypeum, magni geftamen Abantis, Poftibus adverfis figo, et rem carmine figno:
ENEAS HÆC DE DANAIS VICTORIBUS ARMA. Linquere tum portus jubeo, et confidere tranftris. Certatim focii feriunt mare, et æquora verrunt. Protinus aërias Phæacum abfcondimus arces, Litoraque Epiri legimus, portuque fubimus Chaonio, et celfam Buthroti afcendimus urbem. Hic incredibilis rerum fama occupat aures: Priamiden Helenum Graias regnare per urbes, Conjugio Æacidæ Pyrrhi fceptrifque potitum ; Et patrio Andromachen iterum ceffiffe marito. Obftupui: miroque incenfum pectus amore Compellare virum, et cafus cognofcere tantos. Progredior portu, claffes et litora linquens. Solemnes tum fortè dapes et triftia dona Ante urbem, in luco, falfi Simoëntis ad undam, Libabat cineri Andromache, manefque vocabat
Hectoreum ad tumulum; viridi quem cefpite inanem, Et geminas, caufam lacrymis, facraverat aras. Ut me confpexit venientem, et Troïa circum Arma amens vidit; magnis exterrita monftris, Diriguit vifu in medio: calor offa reliquit : Labitur, et longo vix tandem tempore fatur: Veràne te facies, verus mihi nuncius affers,
Nate deâ, vivifne? aut, fi lux alma receflit,
Hector ubi eft? dixit, lacrymafque effudit, et omnem
Implevit clamore locum: vix pauca furenti
Subjicio, et raris turbatus vocibus hifco:
Vivo equidem, vitamque extrema per omnia duco. Ne dubita, nam vera vides.
Heu! quis te cafus dejectam conjuge tanto
Excipit? aut quæ digna fatis fortuna revifit? Hectoris Andromache, Pyrrhin' connubia fervas; Dejecit vultum, et demifsâ voce locuta eft: O felix una ante alias Priameïa virgo,
Hoftilem ad tumulum Trojæ fub mœnibus altis Juffa mori: quæ fortitus non pertulit ullos, Nec victoris heri tetigit captiva cubile!
Nos patriâ incensâ diverfa per æquora vectæ,
Stirpis Achilleæ faftus, juvenemque fuperbum Servitio enixæ tulimus: qui deindè fecutus
Ledæam Hermionem, Lacedæmoniofque Hymenæos,
Me famulam famuloque Heleno tranfmifit habendam. Aft illum, ereptæ magno inflammatus amore Conjugis, et fcelerum furiis agitatus Oreftes Excipit incautum, patriafque obtruncat ad aras. Morte Neoptolemi, regnorum reddita ceffit Pars Heleno: qui Chaonios cognomine campos, Chaoniamque omnem Trojano à Chaone dixit: Pergamaque, Iliacamque jugis hanc addidit arcem. Sed tibi qui curfum venti, quæ fata dedere? Aut quis te ignarum noftris deus appulitoris ? Quid puer Afcanius? fuperatne, et vefcitur aurâ? Quem tibi jam Troja-----
Ecquæ jam puero eft amiffæ cura parentis ? Ecquid in antiquam virtutem animofque viriles, Et pater Æneas, et avunculus excitat Hector? Talia fundebat lacrymans, longofque ciebat Incaffùm fletus: quum fefe à manibus heros Priamides multis Helenus comitantibus affert, Agnofcitque fuos, lætufque ad limina ducit: Et multùm lacrymas verba inter fingula fundit. Procedo, et parvam Trojam, fimulataque magnis Pergama, et arentem Xanthi cognomine rivum
Agnofco: Scææque amplector limina portæ. Necnon et Teucri fociâ fimul urbe fruuntur. Illos porticibus rex accipiebat in amplis. Aulaï in medio libabant pocula Bacchi, Impofitis auro dapibus, paterafque tenebant. Jamque dies alterque dies proceffit ; et auræ Vela vocant, tumidoque inflatur carbafus Auftro. His vatem aggredior dictis, ac talia quæfo: Trojugena, interpres divûm, qui numina Phœbi, Qui tripodas, Clarii lauros, qui fidera fentis, Et volucrum linguas, et præpetis omina pennæ:
Fare age: namque omnem curfum mihi profpera dixit Relligio; et cuncti fuaferunt numine divi Italiam petere, et terras tentare repoftas: Sola novum dictuque nefas Harpyia Celano Prodigium canit, et triftes denuntiat iras, Obfcœnamque famem. quæ prima periculo vito? Quidve fequens, tantos poffum fuperare labores? Hic Helenus, cæfis primùm de more juvencis, Exorat pacem divûm: vittafque refolvit Sacrati capitis: meque ad tua limina Phoebe, Ipfe manu multo fufpenfum numine ducit. Atque hæc deindè canit divino ex ore facerdos. Nate deâ: nam te majoribus ire per altum Aufpiciis manifefta fides: fic fata deûm rex Sortitur, volvitque vices: is vertitur ordo. Pauca tibi è multis, quò tutior hospita luftres Aquora, et Aufonio poffis confidere portu, Expediam dictis: prohibent nam cætera Parcæ Scire Helenum, farique vetat Saturnia Juno. Principio Italiam, quam tu jam rere propinquam, Vicinofque ignare paras invadere portus, Longa procul longis via dividit invia terris. Ante et Trinacriâ lentandus remus in undâ, Et falis Aufonii luftrandum navibus æquor, Infernique lacus, Æææque infula Circes;
« PreviousContinue » |