Pygmalion, fcelere ante alios immanior omnes. Quos inter medius venit furor: ille Sichæum, Impius ante aras, atque auri cæcus amore, Clam ferro incautum superat, securus amorum Gerinanæ : factumque diu celavit ; et ægram, Multa malus simulans, vanâ fpe lusitamantem. Ipsa sed in somnis inhumati venit imago Conjugis, ora modis attollens pallida miris: Crudeles aras trajectaque pectora ferro Nudavit, cæcumque domûs scelus omne retexit. Tum celerare fugam, patriâque excedere suadet, Auxiliumque viæ veteres tellure recludit Thesauros ; ignotum argenti pondus et auri. His commota, fugam Dido sociosque parabar. Conveniunt, quibus aut odium crudele tyranni Aut metus acer erat: naves, quæ fortè paratæ, Corripiunt, onerantque auro : portantur avari Pygmalionis opes pelago: dux fæmina facti. Devenere locos, ubi nuncingentia cernes Mänia, surgentemque novæ Carthaginis arcem: Mercatique folum, facti de nomine Byrsam, Taurino quantum possent circumdare tergo. Sed vos qui tandem? quibus aut venistis ab oris? Quove tenetis iter? Quærenti talibus ille Suspirans, imoque trahens à pectore vocem: Odea, si primâ repetens ab origine pergamn, Et vacet annales nostroruin audire laborum ; Ante diem claufo componet vesper Olympo. Nos Trojâ antiquâ (si vestras fortè per aures Trojæ nomen iit) diversa per æquora vectos, Forte suâ Libycis tempestas appulit oris. Sum pius Æneas, raptos qui ex hofte Penates Classe veho mecum, famâ super æthera notus. Italiam quæro patriam ; et genus ab Jove summo. Bis denis Phrygium consceni navibus æquor, Matre deâ monstrante viam, data fata secutus:
Vis septem convulfæ undis Euroque fuperfunt. Ipse ignotus, egens, Libyæ deferta peragro, Europâ atque Afiâ pulsus. Nec plura querentem Passa Venus, medio fic interfata dolore eft:
390 Quisquis es, haud (credo) invisas cæleftibus auras Vitales carpis, Tyriain qui adveneris urbem. Perge modò, atque hinc te reginæ ad limina perfer: Namque tibi reduces focios, claffemque relarain Nuncio, et in tutum verfis Aquilonibus actam:
395 Ni frustra auguriuin vani docuere parentes. Aspice bis senos lætantes agmine cycnos, Æthereâ quos lapla plagâ Jovis ales aperto Turbabat cælo: nunc terras ordine longo Aut capere, aut captas jam defpectare videntur. Ut reduces illi ludunt ftridenribus alis,
400 Er cætu cinxere polum, canrusque dedere; Haud aliter puppefque tuæ, pubesque tuorum Aut portum renet, aut pleno fabit oftia velo. Perge modò, er quà te ducit via, dirige gressum.
405 Dixit : et avertens roseâ cervice refulfit, Ambrofiæque comæ divinum vertice odorem Spiravere: pedes veftis defluxit ad imos, Er vera incessu patuit dea. ille ubi matrem Agnovit, tali fugientem est voce secutus:
410 Quid narum toties crudelis tu quoque falfis Ludis imaginibus? cur dextræ jungere dextram Non datur, ac veras audire er reddere voces ? Talibus incusat, gressumque ad mænia tendit. At Venus obscuro gradientes aëre sepsit,
415 Et multo nebulæ circum dea fudir amictu : Cernere ne quis eos, neu quis contingere poflet, Molirive moram, aut veniendi poscere caufas. Ipsa Paphum sublimis abit, sedefque revisit Læta sưas: ubi templum illi, centumque Sabæo
420 Thure calent aræ, fertisque recentibus halant. Corripuere viam interea, quà semita monstrat.
Jamque
![[merged small][merged small][ocr errors]](https://books.google.ie/books/content?id=qV8CAAAAQAAJ&output=html_text&pg=PA99&img=1&zoom=3&hl=en&q=%C5%BFuper&cds=1&sig=ACfU3U0rGwmY8rohYLF7S909nJzCzt-LfA&edge=0&edge=stretch&ci=836,134,62,499)
Jamque ascendebant collem, qui plurimus urbi! Imminet, adversaique aspectat desuper arces. Miratur molem Æneas, magalia quondam : Miratur portas, strepitumque, er strata viarum. Instant ardentes Tyrii: pars ducere muros, Molirique arcem, er manibus fubvolvere laxa ; Pars aptare locum tecto, et concludere sulco. Jura magistratusque legunt, sanctumque fenatum. Hîc portus alii effodiunt: hîc alta theatris Fundamenta locant alii, immanesque columnas Rupibus excidunt, scenis decora alta futuris. Qualis apes æstate novâ per florea rura Exercer lub Sole labor, cum gentis adultos Educunt fætus ; aut cum liquentia melia Stipant, et dulci diftendant nc tare cellas ; Autonera accipiunt venientum ; aut agmine facło Ignavum fucos pecus à prælepibus arcent: Fervet opus, redolentque thymno fragrantia mella. O fortunati, quorum jam menia surgunt ! Æneas ait, et fastigia suspicit urbis. Infert se septus nebalâ, mirabile dictu, Per medios, miscerque viris : neque cernitur alli. Lucus in urbe fuit mediâ, lætislimus umbrâ, Quo primum jactați undis et turbine Pæni Effodere loco fignum, quod regia Juno Monstrarat, caput acris equi: fic nam fore bello Egregiam, et facilem victu per secula geotem. Hic templum Junoni ingens Sidonia Dido Condebat, donis opulentum et numine Divæ: Ærea cui gradibus furgebant limina, nexæque Ære trabes, foribus cardo ftridebar ahenis. Hoc primùm in luco nova res oblata timorem Leniic: hîc primùm Æneas sperare salutem Ausus, et afflictis melius confidere rebus. Namque, sub ingenti lustrat dum fingula templo, Reginam opperiens; dum, quæ fortuna fit urbi,
![[merged small][merged small][ocr errors][merged small]](https://books.google.ie/books/content?id=qV8CAAAAQAAJ&output=html_text&pg=PA99&img=1&zoom=3&hl=en&q=%C5%BFuper&cds=1&sig=ACfU3U0rGwmY8rohYLF7S909nJzCzt-LfA&edge=0&edge=stretch&ci=839,698,68,731)
Artificumque manus inter fe operumque laborem Miratur: videt Iliacas ex ordine pugnas,
460 Bellaque jam famâ totum vulgata per orbem ; Atridas, Priamumque et fævum ambobus Achillein. Constitit, et lacrymans: Quis jam locus, inquit, Achate, Quæ regio in terris noftri non plena laboris ? En Priamus: sunt hîc etiam sua præmia laudi, 465 Sunt lacrymæ rerum, et menrem mortalia tangunt. Solve metus: ferer hæc aliquam tibi fama falutem. Sic ait: atque animum picturâ pascit inani, Multa gemens, largoque humectat Aumine vultun. Namque videbat, uti bellantes Pergama circumn 470 Hâc fugerent Graii, premeret Trojana juventus; Mâc Phryges, instaret curru cristatus Achilles. Nec procul hinc Rhefi niveis tentoria velis Agnoscit lacrymans: primo quæ prodita fomno Tydides multâ vastabat cæde cruentus;
475 Ardentesque avertit equos in castra, priusquam Pabula gustaffent Trojæ, Xanthumque bibissent. Parte aliâ fugiens amissis Troïlus armis, Infelix puer arque impar congressus Achilli, Fertur equis, curruque hærer resupinus inani, 480 Lora tenens tamen : huic cervixque comæque trahuntur Per terram, et versâ pulvis inscribitur haftâ. Interea ad templum non æquæ Palladis ibant Crinibus Iliades pallis, peplumque ferebant Suppliciter tristes, et tunfæ pectora palmis.
485 Diva folo fixos oculos aversa tenebat. Ter circum Iliacos rapraverat Hectora muros, Exanimumque auro corpus vendebat Achilles. Tum vero ingenrem gemitum dat pectore ab imo, Ut spolia, ut currus, utque ipfum corpus amici, Tendentemque manus Priamum confpexit inernies. Se quoque principibus permixtum agnovit Achivis, Eoasque acies, et nigri Memnonis arma. Ducit Amazonidum lunatis agmina peltis
Pen
Penthesilea furens, mediisque in millibus ardet, 495 Aurea subnectens exertæ cingula mammæ Bellatrix, auderque viris concurrere virgo. Hæc dum Dardanio Æneæ miranda videntur, Dum stupet, obrutaque hærer defixus in uno; Regina ad templum formâ pulcherrima Dido
Soo Inceflit, inagnâ juvenum stipante catervâ. Qualis in Eurotæ ripis, aut per juga Cynthi Exercer Diana choros, quam mille securæ Hinc atque hinc glomerantur Oreades: illa pharetram Fert humero, gradiensque Deas supereminet omnes: Latonæ tacitum pertentant gaudia pectus.
506 Talis erat Dido, talem se læta ferebat Per medios, instans operi regnisque futuris. Tum foribus Divæ, mediâ testudine templi, Sepra armis folioque alte subnixa, resedit. Jura dabar legesque viris, operumque laborem Partibus æquabat justis, aut sorte trahebat. Cum subito Æneas concursu accedere magno Anthea Sergestumque videt, fortemque Cloanthum, Teucrorumque alios : ater quos æquore turbo SI5 Dispulerat, penitusque alias avexeratoras. Obftupuit fimul ipse, simul percullus Achates Lætitiâque metuque, avidi conjungere dextras Ardebant: sed res animos incognita turbat. Dillimulant, et nube cavâ fpeculantur amieti, 520 Quæ fortuna viris, classem quo litore linquant, Quid veniant: cunctis nam lecti navibus ibant Orantes veniam, et templum clamore petebant. Poftquam introgressi, et coram data copia fandi, Maximus Ilioneus placido lic pectore cæpit:
525 O regina, novam cui condere Jupiter urbem, Justitiâque dedit gentes frænare superbas: Troës te miseri, ventis maria omnia vecti, Oramus: prohibe infandos à navibusignes, Parce pio generi, et propius res aspice noftras, 530
« PreviousContinue » |