Pa. Ensiculu'st aureolus priinum, litteratus. De. Dice dum: In eo ensicalo litterarum quid est? Pa. Mei nomeu patris. Post, altrinsecus est securicula ancipes, item aureâ, Litterata: ibi matris nomen in securicula'st. De. Mane. Dic, in ensiculo quod nomen est paternum? Pa. Dæ mones. CATASTROPHE, De. Di immortales, ubi loci sunt spes meæ ? Gr. Imo, ædepol, mex? Da. Perge, obsecro, continuo. Gr. Placide, aut ite in malam crucem. De. Loquere matris nomen hic in securicula quod siet. Pa. Dædalis. De. Di me servatum cupiunt. Gr. At me perditum. De. Filiam meam esse hanc oportet, Gripe. Gr. Sit per me quidem. Quin te Di omnes perdant, qui me hodie oculis vidisti tuis, Meque adeo scelestum, qui non circumspexi centies. Prius, me ne quis inspectaret, quam rete extraxi ex aqua. Pa. Post est sicilicula argenteola, & duæ connexæ maniculæ. Et bulla aurea, pater quam dedit mihi natali die. De. Ea est profecto: contineri, quin complectar, non queo. Filia mea, salve: ego is sum pater tuus: Ego sum Dæmones, & mater tua ecca hic intus Dædalis. Pa. Salve, mi pater insperate. De. Salve, ut te amplector libens! Tr. Volupe'st, cum istuc ex pietate vostra vobis contigit. De. Capedum: hunc, si potest, fer intro vidulum, age, Trachalio. Tr. Ecce Gripi scelera! cum istæc res male evenit tibi, Gripe, gratulor. De. Age, eamus, mea nata, ad ma trem tuam, Quæ ex te poterit argumentis hanc rem magis exquirere, Quæ te magis tractavit, magisque signa peruovit tua. Ensiculu' st. Un cuchillejo. Securicula. Una azuela de dos cortes. Connexa manicula. Manecillas con Et bulla. Un corazoncillo de oro. Tr. Eamus intro omnes, quando operam promiscuam damus. Gr. Sumne ego scelestus, qui illunc hodie excepi vidulum? Aut cum excepi, qui non alicubi in solo abstrusi loco? Credebam ædepol, turbulentam prædam eventuram mihi, Quia illa mihi turbulentâ tempestate evenerat. Credo, ædepol, ego illic inesse auri & argenti largiter: Quid melius est, quam ut hinc intro abeam, & me suspendam clanculum, Saltem tantisper, dum abscedat hæc à me ægrimonia & Pro istoc tanto, tamque insperato gaudio, VIDA Y ESCRITOS DE TERENCIO. Terencio nació en Cartago de Africa; los Numidas le cogieron cautivo en una de las correrías que hacian contra los Cartagineses, y le vendieron á Terencio Lucano, Senador de Roma, que le hizo criar y educar con mucho cuidado, y siendo aun muy jóven, le dió la libertad. Este Senador le dió el nombre de Terencio, siguiendo la costumbre de que el Liberto tomase el nombre del Libertador. Su esclarecido ingenio le ganó la amistad de Lelio, y Scipion el Africano, de quienes se decia que ellos trabajaban sus Comedias, y en efecto lo podian hacer por ser hombres de ingenio y literatura. Seis comedias nos quedan de Terencio, de estilo mas correcto que el de Plauto. Es admirable este Autor en esta parte por su delicadeza y simplicidad en pintar las cosas, y uno de los Autores latinos, que entendió mejor lo que era el estilo Atico; pe ro se le acusa de no haber hecho otra cosa que traducir las Comedias Griegas. De edad de 35 años se salió de Roma, y no se le vió mas; porque habiendose aplicado á traducir las Comedias de Menandro, y á componer otras de propio ingenio, dicen, que por habersele perdido estas obras en un naufragio, murió de tristeza. Quando. Puesto que igualmente los Suspendam clanculum. Y me ahorqué á escondidas. Agrimonia. Pesadumbre, Act. III. Scen, I. CHREMES, MENEDEMUS, PROTASIS. Ch. Lucescit iam: cesso pultare ostium Vicini? primum ex me ut sciat sibi filium Haud faciam: nam quod potero adiutabo senem. Item ut filium meum amico atque æquali suo Video inservire, & socium esse in negotiis; Nos quoque senes est æquom senibus obsequi. Me. Aut ego profecto ingenio egregie ad miseriam Natus sum, aut illud falsum est, quod vulgo audio Dici, diem adimere ægritudinem hominibus. Nam mihi quidem quotidie augescit magis De filio ægritudo, & quanto diutius Abest, magis cupio tanto & magis desidero. HEAUTON-TIMORUMENO. Heauton-Timorumeno. El que se atormenta á sí mismo, y esto era porque su hijo Ciinia se habia ausentado, y no sabia de el; aparece por cierta casualidad, y se alivia su dolor. Cesso pultare. Ya empieza á ser de Diem, Que el tiempo quita la tristeza, Cuius maxume te fieri participem cupis. Me. Numquiduan de guato meo audisti, Chreme? Me. Meus gnatus? Ch. Sic est. Me. Venit? Ch. Certe. Meus venit? Ch. Dixi. Me. Eamus, duc me ad eum, obsecro. Ch. Non voit te scire se redisse etiam: & tuum Conspectum fugitat ob peccatum; tum hoc timet, Ch. Quia pessum istuc in te atque in illum consulis, In eandem fraudem ex hac re atque ex illa incides. Sumat, consumat, perdat: decretum est pati, Dum illum modo habeam mecum. Ch. Si certum est tibi Sic facere, illud permagni referre arbitror, Ut nescientem sentiat te id sibi dare. Me. Quid faciam? Ch. Quidvis potius, quam quod cogitas. Technis per ser volum: etsi subsensi id quoque, Talentum hoc pacto satius est, quam illo minam. Hic apud. Aquí en mi casa. Aut parcimonia. Indulgencia, con- Decretum Determinado estoy á sufrir. berlo tú, se lo concedes esto. Quidvis. Cualquiera otra cosa es mejor que lo que piensas. Falli te. Te dejas engañar con astucias. Etsi subsensi. Aunque tambien he Consilia. Tienen sus consultas. Minimo periculo id demus adulescentulo.. Me. Cedo dextram; porro te idem oro ut facias, Chreme. Quod volt: cupio ipsum iam videre. Ch. Operam dabo: Paulum hoc negotii mihi obstat; Symus & Crito De cepere arbitrum. Ibo, ac dicam, ut dixeram, Sumus præpediti nimio, aut ægritudine? Hic mihi quanto nunc plus sapit, quam egomet mihi. Quam abs te. Que apartarlo de tu lado el hijo. Válgame Dios, y que puerta se abre, &c. Dare denegaris. Si dijeres que no le quiere conceder algo, luego acudiera, &e. Somnum bercle, Ciertamente en toda la noche no he pegado los ojos. Qui, Como. Id ut maturent, Haz que lo hagan pronto. A me. De mi casa. Congruere. Que estamos de acuerdo. Ut dixeram. Segun lo habia prometido. |