Vitulusque inermi fronte prurit in pugnam.
Vagatur omnis turba sordidæ cortis,
Argutus anser, gemmeique pavones,
Nomenque debet quæ rubentibus pennis,
Et picta perdix, Numidicæque guttatæ,
Et impiorum phasiana Colchorum.
Rhodias superbi fœminas premunt galli;
Sonantque turres plausibus columbarum.
Gemit hinc palumbus, inde cereus turtur.
Avidi sequuntur villicæ sinum porci;
Matremque plenam mollis agnus exspectat.
Cingunt serenum lactei focum vernæ,
Et larga festos lucet ad Lares sylva.
Non segnis albo pallet otio copo:
Nec perdit oleum lubricus palæstrita :
Sed tendit avidis rete subdolum turdis,
Tremulave captum linea trahit piscem,
Aut impeditam cassibus refert damam.
Exercet hilares facilis hortus urbanos,
Et pædagogo non jubente lascivi
Parere gaudent villico capillati;
Et delicatus opere fruitur eunuchus.
Nec venit inanis rusticus salutator:
Fert ille ceris cana cum suis mella,
Metamque lactis: Sassinate de sylva
Somniculosos ille porrigit glires;
Hic vagientem matris hispidæ fœtum;
Alius coactos non amare capones.
Et dona matrum vimineo ferunt texto
Grandes proborum virgines colonorum.
Facto vocatur lætus opere vicinus,
Nec avara servat crastinas dapes meusa,
Vescuntur omnes, ebrioque non novit
Satur minister invidere convivæ.

At tu sub urbe possides famem mundam,
Et turre ab alta prospicis meras laurus,
Furem Priapo non timente securus:
Et vinitor m farre pascis urbano,
Pictamque portas otiosus ad villam
Olus, ova, pullos, poma, caseum, mustum.
Rus hoc vocari debet, an domus longe?

15

20

25

30

35

40

45

50

EPIGRAMMA LIX.-De sutore et fullone. Sutor cerdo dedit tibi, culta Bononia, munus: Fullo dedit Mutinæ nunc ubi caupo dabit? EPIGRAMMA LX.-In Ponticum. Cum vocor ad cœnam, non jam venalis, ut ante, Cur mihi non eadem, quæ tibi, cœna datur?

5

Centenis quod emis pueros, et sæpe ducenis:
Quod sub rege Numa condita vina bibis:
Quod constat decies tibi non spatiosa supellex:
Libra quod argenti millia quinque rapit:
Aurea quod fundi pretio carruca paratur :
Quod pluris mula est, quam domus empta tibi.
Hæc animo credis magno te, Quinte, parare?
Falleris. Hæc animus, Quinte, pusillus emit
EPIGRAMMA LXIII-In Cotilum.
Cotile, bellus homo es: dicunt hoc, Cotile, multi
Audio: sed quid sit, dic mihi, bellus homo ?
Bellus homo est, flexos qui digerit ordine crines:
Balsama qui semper, cinnama semper olet:
Cantica qui Nili, qui Gaditana susurrat:

Qui movet in varios brachia vulsa modos:
Inter fœmineas tota qui luce cathedras

Desidet, atque aliqua semper in aure sonat Qui legit hinc illinc missas, scribitque tabellas. Pallia vicini qui refugit cubiti:

5

10

Qui scit, quam quis amet, qui per convivia currit:
Hirpini veteres qui bene novit avos.
Quid narras? hoc est, hoc est homo, Cotile, bellus?
Res prætricosa est, Cotile, bellus homo.

EPIGRAMMA LXIV.-Ad Cassianum.
Sirenas hilarem navigantium pœnam,
Blandasque mortes, gaudiumque crudele,
Quas nemo quondam deserebat auditas,
Fallax Ulysses dicitur reliquisse.
Non miror: illud, Cassiane, mirarer,
Si fabulantem Canium reliquisset.

EPIGRAMMA LXV.-Ad Diadumenum.

5

EPIGRAMMA LXVI.-In M. Antonium.
Par scelus admisit Phariis Antonius armis
Abscidit vultus ensis uterque sacros.
Illud, laurigeros ageres cum læta triumphos;
Hoc tibi, Roma, caput, cum loquereris, erat.
Antoni tamen est pejor, quam causa Pothini: 5
Hic facinus domino præstitit; ille sibi.

EPIGRAMMA LXVII. De pigris nautis
Cessatis, pueri, nihilque nostis.
Vatreno Eridanoque pigriores,

EPIGRAMMA LXIX.-Ad Cosconium. Omnia quod scribis castis epigrammata verbis, Inque tuis nulla est mentula carminibus; Admiror: laudo: nihil est te sanctius uno: At mea luxuria pagina nulla vacat. Hæc igitur juvenes nequam, facilesque puellæ, 5 Hæc senior, sed quem torquet amica, legat. At tua, Cosconi, venerandaque sanctaque verba A pueris debent virginibusque legi

EPIGRAMMA LXX.-Ad Scavinum. Mochus es Aufidiæ, qui vir, Scævine, fuisti Rivalis fuerat qui tuus, ille vir est. Cur aliena placet tibi, cui sua non placet uxor? Numquid securus non potes arrigere?

EPIGRAMMA LXXI.-In Nævolum. Mentula cum doleat puero, tibi, Nævole, culus: Non sum divinus, sed scio quid facias.

EPIGRAMMA LXXII.-Ad Laufeiam.
Vis futui, nec vis mecum, Laufeia, lavari.
Nescio quod magnum suspicor esse nefas.
Aut tibi pannosæ pendent a pectore mammæ:
Aut sulcos uteri prodere nuda times:
Aut infinito lacerum patet inguen hiatu:
Aut aliquid cunni prominet ore tui.

5

Sed nihil est horum: credo, pulcherrima nuda es. Si verum est, vitium pejus habes: fatua es.

EPIGRAMMA LXXIII.-In Phœbum.

Dormis cum pueris mutoniatis,

Et non stat tibi, Phoebe, quod stat illis.
Quid vis me, rogo, Phoebe, suspicari?
Mollem credere te virum volebam:
Sed rumor negat esse te cinædum.

EPIGRAMMA LXXIV.--In Gargilianum.
Psilothro faciem lævas, et dropace calvam.
Numquid tonsorem, Gargiliane, times?
Quid facient ungues? nam certe non potes illos
Resina, Veneto nec resecare luto.

5

Desine, si pudor est, miseram traducere calvam; Hoc fieri cunno, Gargiliane, solet.

EPIGRAMMA LXXV.-In Lupercum.

Stare, Luperce, tibi, jam pridem mentula desît: Luctaris demens tu tamen arrigere.

6

Sed nihil erucæ faciunt, bulbique salaces, Improba nec prosunt jam satureia tibi. Coepisti puras opibus corrumpere buccas: Sic quoque non vivit sollicitata Venus. Mirari satis hoc quisquam, vel credere possit, Quæ non stat, magno stare, Luperce, tibi?

EPIGRAMMA LXXVI.—In Bassum.

Arrigis ad vetulas, fastidis, Basse, puellas:
Nec formosa tibi, sed moritura placet:

Hic, rogo, non furor est, non est hac mentala demens?

Cura possis Hecuham, non potes Andromacher.
EPIGRAMMA LXXVII.-In Bæticum.

Nec mullus, nec te delectat, Bætice, turdus:
Nec lepus est unquam, nec tibi gratus aper:
Nec te liba juvant, nec sectæ quadra placente:
Capparin, et putri cepas halece natantes,
Nec Libye mittit, nec tibi Phasis aves.
Et pulpam dubio de petasone voras:
Teque juvant gerres, et pelle melandrya cana:
Resinata bibis vina, Falerna fugis.
Nescio, quod stomachi vitium secretius esse
Suspicer. Ut quid enim, Bætice, saprofagis

EPIGRAMMA LXXVIII.—Ad Paullinum
Minxisti currente semel, Paulline, carina:
Meiere vis iterum? jam Palinurus eris.

EPIGRAMMA LXXIX.-Ad Sertorium.
Rem peragit nullam Sertorius, inchoat omnes.
Hunc ego, cum futuit, non puto perficere.
EPIGRAMMA LXXX.—Ad Apicium.
De nullo quereris, nulli maledicis, Apici:
Rumor ait, linguæ te tamen esse malæ.

5

EPIGRAMMA LXXXI.—In Bæticum.
Quid cum fœmineo tibi, Bætice Galle, barathro?
Hæc debet medios lambere lingua viros.
Abscissa est quare Samia tibi mentula testa,
Si tibi tam gratus, Bætice, cunnus erat? [lus,
Castrandum caput est: nam sis licet inguine Gal-
Sacra tamen Cybeles decipis: ore vir es.

EPIGRAMMA LXXXII.-In Zoilum.
Conviva quisquis Zoili potest esse,
Summonianas cœnet inter uxores,
Curtaque Ledæ sobrius bibat testa:
Hoc esse levius puriusque contendo.
Jacet occupato galbanatus in lecto,
Cubitisque trudit hinc et inde convivas
Effultus ostro, sericisque pulvinis.
Stat exoletus, suggeritque ructanti
Pinnas rubentes, cuspidesque lentisci;
Et æstuanti tenue ventilat frigus
Supina prasino concubina flabello;

10

6

Fugatque muscas myrtea puer virga.

Percurrit agili corpus arte tractatrix,

Manumque doctam spargit omnibus membris:

Digiti crepantis signa novit eunuchus,

Et delicatæ suscitator urinæ

Domini bibentis ebrium regit penem.

20

Opimianum morionibus nectar
Crystallinisque myrrhinisque propinat:
Et Cosmianis ipse fusus ampullis,
Non erubescit murice aureo nobis
Dividere mochæ pauperis capillare.
Septunce muito deinde perditus stertit:
Nos accubamus, et, silentium ronchis
Præstare jussi, nutibus propinamus.
Hos Malchionis patimur improbi fastus;
Nec vindicare, Rufe, possumus; fellat.

EPIGRAMMA LXXXI.-In Coclitem.

30

Ut faciam breviora mones epigrammata, Cocles.
Fac mihi, quod Chione: non potui brevius.
EPIGRAMMA LXXXIV.-In Tongilionem.
Quid narrat tua macha? non puellam
Dixi, Tongilion: quid ergo? linguam.

EPIGRAMMA LXXXV.-Ad maritum. Quis tibi persuasit nares abscindere macho? Non hac peccatum est parte, marite, tibi. Stulte, quid egisti? nihil hic tua perdidit uxor, Cum sit salva sui mentula Deiphobi. EPIGRAMMA LXXXVI.-Ad castam matronam. Ne legeres partem lascivi, casta, libelli,

Prædixi, et monui: tu tamen, ecce, legis. Sed si Panniculum, si spectas, casta, Latinum; Non sunt hæc mimis improbiora: lege.

EPIGRAMMA LXXXVII-In Chionem. Narrat te rumor, Chione, nunquam esse fututam, Atque nihil cunno purius esse tuo. Tecta tamen non hac, qua debes, parte lavaris: Si pudor est, transfer subligar in faciem. EPIGRAMMA LXXXVIII.—In fratres fellatores. Sunt gemini fratres, diversa sed inguina lingunt. Dicite, dissimiles sint magis, an similes?

EPIGRAMMA LXXXIX.-Ad Phoebum. Utere lactucis, et mollibus utere malvis: Nam faciem durum, Phoebe, cacantis habes. EPIGRAMMA XC.-De Galla.

Vult, non vult dare Galla mihi : nec dicere possum, Quod vult, et non vult, quid sibi Galla velit.

EPIGRAMMA XCI.-De Misitio.

10

15

20

25

EPIGRAMMA XCIV.-In Rufum. Esse negas coctum leporem, poscisque flagella Mavis, Rufe, coquum scindere, quam leporem

5

EPIGRAMMA XCV.-In Nævolum. Nunquam dicis ave, sed reddis, Nævole, semper, Quod prior et corvus dicere sæpe solet. Cur hoc exspectas a me? rogo, Nævole, dicas: Nam, puto, nec melior, Nævole, nec prior es. Præmia laudato tribuit mihi Cæsar uterque, Natorumque dedit jura paterna trium. Ore legor multo, notumque per oppida nomen Non exspectato dat mihi fama rogo. Est et in hoc aliquid: vidit me Roma tribunum, Et sedeo qua te suscitat Oceanus. 10 Quot mihi Cæsareo facti sunt munere cives, Nec famulos totidem suspicor esse tibi. Sed pædicaris: sed pulchre, Nævole, ceves: Jam jam sic prior es, Nævole: vincis. Ave. EPIGRAMMA XCVI.-In Gargilium. Lingis, non futuis meam puellam : Et garris quasi machus et fututor. Si te prendero, Gargili, tacebis.

EPIGRAMMA XCVII.—Ad Rufum.

Ne legat hunc Chione, mando tibi, Rufe, libellum: Carmine læsa meo est; lædere et illa potest.

EPIGRAMMA XCVIII.-In Sabellum.

Sit culus tibi quam macer, requiris ?
Pædicare potes, Sabelle, culo.

EPIGRAMMA XCIX.-Ad cerdonem.
Irasci nostro non debes, cerdo, libello:
Ars tua, non vita est carmine læsa meo.
Innocuos permitte sales. Cur ludere nobis
Non liceat, licuit si jugulare tibi?

EPIGRAMMA C.-Ad Rufum.
Cursorem sexta tibi, Rufe, remisimus hora,
Carmina quem madidum nostra tulisse reor.
Imbribus immodicis cœlum nam forte ruebat.
Non aliter mitti debuit iste liber.

EPIGRAMMA I.-De natalı Domitiani.

5

Cæsaris alma dies, et luce sacratior illa,
Conscia Dictæum qua tulit Ida Jovem,
Longa precor, Pylioque veni numerosior ævo,
Semper et hoc vultu, vel meliore nite.
Hic colat Albano Tritonida multus in auro,
Perque manus tantas plurima quercus eat.
Ilic colat ingenti redeuntia sæcula lustro,
Et quae Romuleus sacra Terentus habet.
Magna quidem, superi, petimus, sed debita terris.
Pro tanto quæ sunt improba vota deo?

EPIGRAMMA II.-De Horatio.

Spectabat modo solus inter omnes
Nigris munus Horatius lacernis,

Cum plebs, et minor ordo, maximusque
Sancto cum duce candidus sederet.
Toto nix cecidit repente cœlo:
Albis spectat Horatius lacernis.

EPIGRAMMA III.-De Nivibus

10

5

Adspice quam densum tacitarum vellus aquarum
Defluat in vultus Cæsaris, inque sinus.
Indulget tamen ille Jovi, nec vertice moto
Concretas pigro frigore ridet aquas,
Sidus Hyperborei solitus lassare Bootæ,

Et madidis Helicen dissimulare comis.
Qui siccis lascivit aquis, et ab æthere ludit,
Suspicor has pueri Cæsaris esse nives.

EPIGRAMMA IV.-In Bassam

Quod siccæ redolet palus lacunæ,
Crudarum nebulæ quod Albularum,
Piscinæ vetus aura quod marinæ,
Quod pressa piger hircus in capella,
Lassi bardaicus quod evocati,
Quod bis murice vellus inquinatum,
Quod jejunia sabbatariorum,
Mæstorum quod anhelitus reorum,
Quod spurcæ moriens lucerna Ledæ,
Quod ceromata fæce de Sabina,
Quod vulpis fuga, viperæ cubile,
Mallem, quam quod oles, olere, Bassa

EPIGRAMMA V.-Ad Fabianum

5

3

10

Cur here quod dederas, hodie, puer Hylle, negas
Durus tam subito, qui modo mitis eras?
Sed jam causaris barbamque, annosque, pilosque,
O nox quam longa es, quæ facis una senem!
Quid nos derides? here qui puer, Hylle, fuisti ;
Dic nobis, hodie qua ratione vir es?

EPIGRAMMA VIII-Ad Euphemum

Prima salutantes atque altera continet hora.
Exercet raucos tertia causidicos.

In quintam varios extendit Roma labores:
Sexta quies lassis, septima finis erit.
Sufficit in nonam nitidis octava palæstris:
Imperat exstructos frangere nona toros.
Hora libellorum decima est, Eupheme, meorum,
Temperat ambrosias cum tua cura dapes;
Et bonus ætherio laxatur nectare Cæsar,
Ingentique tenet pocula parca manu.
Tunc admitte jocos: gressu timet ire licenti
Ad matutinum nostra Thalia Jovem.

EPIGRAMMA IX.-In Fabullam

Sotæ filia clinici, Fabulla,
Deserto sequeris Clytum marito

Et donas, et amas, ixus dors.

EPIGRAMMA X.-Ad Faustinum.

19

Dum novus est, neque adhuc rasa mihi fronte liPagina dum tangi non bene sicca timet: [bellus I puer, et caro perfer leve munus amico,

Qui meruit nugas primus habere meas. Curre, sed instructus; comitetur Punica librum 5 Spongia: muneribus convenit illa meis. Non possunt nostros multæ, Faustine, lituræ Emendare jocos: una litura potest.

EPIGRAMMA XI.-In Ant. Saturninum.
Dum nimium vano tumefactus nomine gaudes,
Et Saturninum te, miser, esse pudet:
Impia Parrhasia movisti bella sub ursa,
Qualia qui Phariæ conjugis arma tulit.
Excideratne adeo fatum tibi nominis hujus,
Obruit Actiaci quod gravis ira freti?
An tibi promisit Rhenus, quod non dedit illi
Nilus, et Arctois plus licuisset aquis?
Ille etiam nostris Antonius occidit armis,
Qui tibi collatus, perfide, Cæsar erat.
EPIGRAMMA XII-In Thaidem
Nulli, Thai, negas: sed si te non pudet istud
Hoc saltem pudeat, Thai, negare nihil.
EPIGRAMMA XIII-Ad Rufum, de nuptiis Pu-
dentis et Claudia Peregrinæ.

Claudia, Rufe, meo nubit Peregrina Pudenti:
Macte esto tædis, o Hymenæe, tuis.
Tam bene rara suo miscentur cinnama nardo,
Massica Theseis tam bene vina favis.
Nec melius teneris junguntur vitibus ulmi,
Nec plus lotos aquas, littora myrtus amat.
Candida perpetuo reside, Concordia, lecto,
Tamque pari semper sit Venus æqua jugo.

10

Diligat illa senem quondam. sed et ipsa marito, Tunc quoque cum fuerit, non videatur anus. 10

EPIGRAMMA XIV.-Ad Silium.

Sili, Castalidum decus sororum,
Qui perjuria barbari furoris
Ingenti premis ore, perfidosque
Astus Hannibalis, levesque Ponos
Magnis cedere cogis Africanis :
Paullum seposita severitate,
Dum blanda vagus alea December
Incertis sonat hinc et hinc fritillis,
Et ludit popa nequiore talo,
Nostris otia commoda Camoenis.
Nec torva lege fronte, sed remissa
Lascivis madidos jocis libellos.
Sic forsan tener ausus est Catullus
Magno mittere passerem Maroni.

EPIGRAMMA XV.--Ad Cæcilianum.
Mille tibi nummos hesterna luce roganti
In sex aut septem, Cæciliane, dies,
Non habeo, dixi: sed tu causatus amici

5

10

EPIGRAMMA XIX.-De endromide. Hanc tibi Sequanicæ pinguem textricis alumnam, Quæ Lacedæmonium barbara nomen habet, Sordida, sed gelido non adspernanda Decembri Dona, peregrinam mittimus endromida : Seu lentum ceroma teris, tepidumve trigona, Sive harpasta manu pulverulenta rapis; Plumea seu laxi partiris pondera follis;

Sive levem cursu vincere quæris Atham : Ne madidos intret penetrabile frigus in artus, Neve gravis subita te premat Iris aqua. Ridebis ventos hoc munere tectus et imbres: Nec sic in Tyria sindone tutus eris. EPIGRAMMA XX.-De Carellia et Gellia. Dicit se vetulam, cum sit Cærellia pupa: Pupam se dicit Gellia, cum sit anus.

5

10

EPIGRAMMA XXI.-De Selio.

Nullos esse deos, inane colum
Affirmat Selius, probatque, quod se
Factum, dum negat hoc, videt beatum.
EPIGRAMMA XXII.-De Cleopatra.

5

Primos passa toros, et adhuc placanda marito.
Merserat in nitidos se Cleopatra lacus,
Dum fugit amplexus: sed prodidit unda latentem
Lucebat, totis cum tegeretur aquis.
Condita sic puro numerantur lilia vitro.
Sic prohibet tenuis gemma latere rosas.
Insilui, mersusque vadis luctantia carpsi
Basia: perspicuæ plus vetuistis aquæ.
EPIGRAMMA XXIII.—Ad Thaliam, de Brutiano.
Dum tu lenta nimis, diuque quæris,
Quis primus tibi, quisve sit secundus;
Graium quisve epigramma comparabit:
Palmam Callimachus, Thalia, de se
Facundo dedit ipse Brutiano.
Qui si Cecropio satur lepore,
Romanæ sale luserit Minervæ;
Illi me facias, precor, secundum.

5

EPIGRAMMA XXIV.-De Lycori, ad Fabianum.
Omnes, quas habuit, Fabiane, Lycoris amicas
Extulit; uxori fiat amica meæ.
EPIGRAMMA XXV.-De littoribus Altini et
Aquileia.

Emula Baianis Altini littora villis,
Et Phaethontei conscia sylva rogi;
Quæque Antenoreo Dryadum pulcherrima Fauno
Nupsit ad Euganeos sola puella lacus:
Et tu Ledæo felix Aquileia Timavo,
Hic ubi septenas Cyllarus hausit aquas;
Vos eritis nostræ portus requiesque senectæ,
Si juris fuerint otia nostra sui.

EPIGRAMMA XXVI.-Ad Postumum.
Quod te mane domi toto non vidimus anno,

5

Vis dicam, quantum, Postume, perdiderim? Tricenos, puto, bis; vicenos ter, puto, nummos Ignosces; togulam, Postume, pluris emo. EPIGRAMMA XXVII.-Ad Cæsarem Augustum Domitianum.

Sæpe meos laudare soles, Auguste, libellos:
Invidus ecce negat: non minus ergo soles,
Quid, quod honorato non sola voce dedisti,
Non alius poterat quæ dare dona mihi?
Ecce iterum nigros corrodit lividus ungues.
Da, Cæsar, tanto tu magis, ut doleat.

EPIGRAMMA XXVIII-Ad Chloen.
Donasti tenero Chloe Luperco
Hispanas, Tyriasque, coccinasque,
Et lotam tepido togam Galeso,
Indos sardonychas, Scythas smaragdos,
Et centum dominos novæ monetæ,

Et quicquid petit usque et usque donas.
Væ glabraria, væ tibi misella:
Nudam te statuet tuus Lupercus.

EPIGRAMMA XXIX.-Ad Pudentem. Obstat, care Pudens, nostris sua turba libellis: Lectoremque frequens lassat et implet opus. Rara juvant: primis sic major gratia pomis: Hibernæ pretium sic meruere rosa

5