Annales Volusi, cacata charta,
Votum solvite pro mea puella:
Nam sanctæ Veneri Cupidinique
Vovit, si sibi restitutus essem,
Desissemque truces vibrare iambos,
Electissima pessimi poëtæ
Scripta tardipedi Deo daturam
Infelicibus ustulanda lignis :
Et hæc pessima se puella vidit
Jocose et lepide vovere Divis.
Nunc, o cæruleo creata ponto,
Quæ sanctum Idalium, Syrosque apertos,
Quæque Ancona, Cnidumque arundinosam
Colis, quæque Amathunta, quæque Golgos,
Quæque Dyrrhachium Adriæ tabernam; 15
Acceptum face, redditumque votum,
Si non illepidum, neque invenustum est.
At vos interea venite in ignem,
Pleni ruris et inficetiarum,

10

CARMEN XL.-Ad Ravidum.
Quænam te mala mens, miselle Ravi-
de, agit præcipitem in meos iambos?
Quis Deus, tibi non bene advocatus,
Vecordem parat excitare rixam?
Anne, ut pervenias in ora volgi?
Quid vis? qua lubet esse notus optas,
Eris; quandoquidem meos amores
Cum longa voluisti amare pœna.

CARMEN XLI.-In Amicam Mamurræ.
An sana illa puella defututa
Tota? millia me decem poposcit;
Ista turpiculo puella naso,
Decoctoris amica Formiani.
Propinqui, quibus est puella curæ,
Amicos medicosque convocate:
Non est sana puella; nec rogate
Qualis sit solet hæc imaginosum.

CARMEN XLII.-In Quandam.

Adeste, hendecasyllabi, quot estis,
Omnes undique, quotquot estis, omnes.
Jocum me putat esse mocha turpis,
Et negat mihi vostra reddituram

20

20

5

5

10

Persequamur eam, et reflagitemus. Quæ sit, quæritis? illa, quam videtis Turpe incedere, mimice ac moleste Ridentem catuli ore Gallicani.

Egnati, opaca quem bonum facit barba,

Aut si perditius potest quid esse.

Sed non est tamen hoc satis putandum. 15
Quod si non aliud pote est, ruborem
Ferreo canis exprimamus ore.
Conclamate iterum altiore voce:
Mocha putida, redde codicillos;
Redde, putida macha, codicillos.
Sed nil proficimus; nihil movetur.
Mutanda est ratio, modusque vobis,
Siquid proficere amplius potestis:
Pudica et proba, redde codicillos.

CARMEN XLIII.-In Amicam Mamurræ.
Salve, nec minimo puella naso,

Nec bello pede, nec nigris ocellis,
Nec longis digitis, nec ore sicco
Nec sane nimis elegante lingua,
Decoctoris amica Formiani.
Ten' provincia narrat esse bellam?

20

5

5

Vos Veranniolo meo et Fabullo

Verpus præposuit Priapus ille ?
Vos convivia lauta sumtuose
De die facitis; mei sodales
Quærunt in triviis vocationes?

CARMEN XLVIII.-Ad Juventium

Mellitos oculos tuos, Juventi,
Siquis me sinat usque basiare,

Usque ad millia basiem trecenta;

Nec unquam saturum inde cor futurum est Non, si densior aridis aristis

Sit nostræ seges osculationis.

CARMEN XLIX.-Ad M. T. Ciceronem.
Dissertissime Romuli nepotum,

Quot sunt, quotque fuere, Marce Tulli,
Quotque post aliis erunt in annis;
Gratias tibi maximas Catullus

Agit, pessimus omnium poëta ;"

Tanto pessimus omnium poëta,

Quanto tu optimus omnium patronus.

CARMEN L.-Ad Licinium.

Hesterno, Licini, die otiosi

Multum lusimus in meis tabellis,

CARMEN XLV.-De Acme et Septimio. Acmen Septimius, suos amores, Tenens in gremio, Mea, inquit, Acme, Ni te perdite amo, atque amare porro Omnes sum assidue paratus annos, Quantum qui pote plurimum perire; Solus in Libya, Indiave tosta,

Ut convenerat esse; delicatos

Casio veniam obvius leoni.

Ut nec me miserum cibus juvaret,

Hoc ut dixit, Amor, sinistram ut ante,

Versarer, cupiens videre lucem,

Et dulcis pueri ebrios ocellos

Ut tecum loquerer, simulque ut essem.

Illo purpureo ore suaviata,

At, defessa labore membra postquam

Sic, inquit, mea vita, Septimille,

Huic uno domino usque serviamus,

Hoc, jucunde, tibi poëma feci,

Ex quo perspiceres meum dolorem.

Ignis mollibus ardet in medullis.

Nunc audax cave sis, precesque nostras,

Hoc ut dixit, Amor, sinistram ut ante,

Oramus, cave despuas, ocelle,

Dextram sternuit approbationem.

Nunc, ab auspicio bono profecti,

Est vehemens Dea; lædere hanc caveto.

Mutuis animis amant, amantur.

Unam Septimius misellus Acmen

Mavolt, quam Syrias Britanniasque :

Ille mî par esse Deo videtur,

Uno in Septimio fidelis Acme

Facit delicias, libidinesque.
Quis ullos homines beatiores

Vidit? quis Venerem auspicatiorem ?

CARMEN XLVI.-Ad se ipsum, de Adventu Veris.

Jam ver egelidos refert tepores;

CARMEN LIII.-De Calvo.

Risi nescio quem modo in corona,
Qui, cum mirifice Vatiniana
Meus crimina Calvus explicasset,
Admirans ait hæc, manusque tollens:
Dî magni! salaputium disertum !

CARMEN LIV.-Ad Cæsarem.
Othonis caput oppido pusillum,
Vetti, rustice, semilauta crura,
Subtile et leve peditum Libonis.;
Si non omnia displicere vellem
Tibi, et Fuffitio seni recocto.
Irascere iterum meis iambis
Immerentibus, unice imperator.

CARMEN LV.-Ad Camerium. Oramus, si forte non molestum est, Demonstres ubi sint tuæ tenebræ. Te quæsivimus in minore Campo, Te in Circo, te in omnibus libellis, Te in templo superi Jovis sacrato, In Magni simul ambulatione: Femellas omnes, amice, prendi, Quas voltu vidi tamen sereno; Has [vel te sic] ipse flagitabam: Camerium mihi, pessimæ puellæ. Quædam inquit, nudum sinum reducens : En hic in roseis latet papillis. Sed te jam ferre Herculei labos est: Tanto te in fastu negas, amice. Dic nobis, ubi sis futurus: ede, Audacter committe, crede luci. Num te lacteolæ tenent puellæ ? Si linguam clauso tenes in ore, Fructus projicies amoris omnes: Verbosa gaudet Venus loquela. Vel, si vis, licet obseres palatum, Dum vostri sim particeps amoris : Non, custos si fingar ille Cretum, Non si Pegaseo ferar volatu,

-5

15

5

10

Plus quam se atque suos amavit omnes,
Nunc in quadriviis et angiportis
Glubit magnanimos Remi nepotes.

CARMEN LIX.-De Rufâ et Rufulo.

Bononiensis Rufa Rufulum fellat,

10

5

Uxor Menenî, sæpe quam in sepulcretis
Vidistis ipso rapere de rogo cœnam,
Cum, devolutum ex igne prosequens panem,
Ab semiraso tunderetur ustore.

5

15

Huc veni, niveo gerens

20

Voce carmina tinnula,

Pelle humum pedibus, manu Pineam quate tædam.

15

20

Non Ladas si ego, pennipesve Perseus, 25
Non Rhesi niveæ citæque bigæ ;
Adde huc plumipedes volatilesque,
Ventorumque simul require cursum,
Quos junctos, Cameri, mihi dicares;
Defessus tamen omnibus medullis,
Et multis languoribus peresus
Essem, te, mi amice, quæritando.

CARMEN LVI.-Ad Catonem.

O rem ridiculam, Cato, et jocosam,
Dignamque auribus, et tuo cachinno!
Ride, quidquid amas, Cato, Catullum:
Res est ridicula et nimis jocosa.
Deprendi modo pupulum puellæ
Trusantem. Hunc ego, si placet Dionæ,
Pro telo rigida mea cecidi.

CARMEN LVII.—In Mamurram et Cæsarem.

Pulchre convenit improbis cinædis,
Mamurræ pathicoque, Cæsarique.
Nec mirum maculæ pares utrisque,
Urbana altera, et illa Formiana,
Impressæ resident, nec eluentur.
Morbosi pariter, gemelli utrique :
Uno in lectulo, erudituli ambo:
Non hic, quam ille, magis vorax adulter:

330

5

Namque Julia Manlio,
Qualis Idalium colens
Venit ad Phrygium Venus
Judicem, bona cum bona
Nubit alite virgo;
Floridis velut enitens.
Myrtus Asia ramulis,

Quos Hamadryades Deæ
Ludicrum sibi roscido

Nutriunt humore.

Quare age, huc aditum ferens,

Perge linquere Thespiæ

Rupis Aonios specus,

Lympha quos super irrigat

Frigerans Aganippe :

Ac domum dominam voca,
Conjugis cupidam novi,
Mentem amore revinciens,
Ut tenax hedera huc et huc
Arborem implicat errans.
Vos item simul, integræ
Virgines, quibus advenit
Par dies, agite, in modum
Dicite, O Hymenæe Hymen!
Hymen o Hymenæe!

Ut lubentius, audiens
Se citarier ad suum
Mumus, huc aditum ferat
Dux bonæ Veneris, boni

Conjugator amoris.

Quis Deus magis, ah! magis
Est petendus amantibus?
Quem colent homines magis
Cœlitum? O Hymenæe Hymen!
Hymen o Hymenæe!

Te suis tremulus parens
Invocat: tibi virgines
Zonula solüunt sinus:
Te timens cupida novus

Captat aure maritus.
Tu fero juveni in manus
Floridam ipse puellulam
Matris e gremio suæ
Dedis, o Hymenæe Hymen!

Hymen o Hymenæe!

Nil potest sine te Venus,
Fama quod bona comprobet,
Commodi capere: at potest,
Te volente. Quis huic deo
Compararier ausit?

Nulla quit sine te domus
Liberos dare, nec parens

Stirpe jungier: at potest,

Nunc tuum cinerarius

Te volente. Quis huic deo

Tondet os.

Miser, ah! miser Concubine, nuces da.

Quæ tuis careat sacris,

Diceris male te a tuis,

Siderumque micantium,

Subducat numerum prius, Qui vostri numerare volt

Multa millia ludi. Ludite, ut lubet, et brevi Liberos date. Non decet Tam vetus sine liberis Nomen esse, sed indidem Semper ingenerari. Torquatus, volo, parvolus Matris e gremio suæ Porrigens teneras manus, Dulce rideat ad patrem, Semihiante labello.

Sit suo similis patri
Manlio, et facile insciis
Noscitetur ab omnibus,
Et pudicitiam suæ

Matris indicet ore.

Talis illius a bona
Matre laus genus approbet,
Qualis unica ab optima
Matre Telemacho manet
Fama Penelopeo.
Claudite ostia, virgines:
Lusimus satis. At, boni

Conjuges, bene vivite, et

Munere assiduo valen

tem exercete juventam.

CARMEN LXII.-Carmen Nuptiale.

JUVENES.

210

215

220

15

Jure igitur vincemur: amat victoria curam. Quare nunc animos saltem committite vestros: Dicere jam incipient; jam respondere decebit: Hymen o Hymenæe, Hymen ades o Hymenæe!

PUELLE.

20

Hespere, qui cœlo fertur crudelior ignis?
Qui natam possis complexu avellere matris,
Complexu matris retinentem avellere natam,
Et juveni ardenti castam donare puellam?
Quid faciant hostes capta crudelius urbe?
Hymen o Hymenæe, Hymen ades o Hymenæe!

JUVENES.

26

Hespere, qui cœlo lucet jucundior ignis?
Qui desponsa tua firmes connubia flamma,
[Quæ] pepigere viri, pepigerunt ante parentes;
Nec junxere prius, quam se tuus extulit ardor.
Quid datur a Divis felici optatius hora?
Hymen o Hymenæe, Hymen ades o Hymenæe!

30

mensas:

JUVENES.

46

Ut vidua in nudo vitis quæ nascitur arvo, Numquam se extollit, nunquam mitem educat

uvam;

50

Sed, tenerum prono deflectens pondere corpus, Jam jam contingit summum radice flagellum: At, si forte eadem est ulmo conjuncta marito, Hanc nulli agricolæ, nulli accoluere juvenci : Multi illam agricolæ, multi accoluere juvenci : 55 Sic virgo, dum intacta manet, dum inculta senescit.

59

Cum par connubium maturo tempore adepta est,
Cara viro magis, et minus est invisa parenti.
At tu ne pugna cum tali conjuge, virgo.
Non æquum est pugnare, pater quoi tradidit ipse,
Ipse pater cum matre, quibus parere necesse est.
Virginitas non tota tua est: ex parte parentum

est:

Tertia pars patri data, pars data tertia matri; Tertia sola tua est: noli pugnare duobus, Qui genero sua jura simul cum dote dederunt. 65

Hymen o llymenae, Hymen ades o Hymenæe!