Mirantur dona Æneæ; mirantur Iulum,
Flagrantesque dei voltus, fimulataque verba,
Pallamque, et pictum croceo velamen acantho.
Præcipue infelix, pefti devota futuræ,
Expleri mentem nequit, ardescitque tuendo
Phoeniffa, et pariter puero donisque movetur.
Ille, ubi conplexu Æneæ colloque pependit,
Et magnum falfi inplevit genitoris amorem;
Reginam petit: hæc oculis, hæc pectore toto,
Hæret, et interdum gremio fovet; inscia Dido,
Infidat quantus miferæ deus. At memor ille
Matris Acidaliæ, paullatim abolere Sychæum
Incipit, et vivo tentat prævertere amore
Jam pridem refides animos, defuetaque corda.
Poftquam prima quies epulis, menfæque remotæ ;
Crateras magnos ftatuunt, et vina coronant.
Fit ftrepitus tectis, vocemque per ampla volutant
Atria: dependent lychni laquearibus aureis
Incenfi, et noctem flammis funalia vincunt.
Hic regina, gravem gemmis auroque, popofcit
Inplevitque mero, pateram; quam Belus, et omnes
A Belo foliti. Tum facta filentia tectis:
Juppiter, hofpitibus nam te dare jura loquuntur,
Hunc lætum Tyriisque diem, Trojâque profectis,
Effe velis; noftrosque hujus meminiffe minores.
Adfit lætitiæ Bacchus dator, et bona Juno:
Et vos, o, cœtum, Tyrii! celebrate faventes.
Dixit, et in menfam laticum libavit honorem,
Primaque libatum fummo tenus adtigit ore.
Tum Bitiæ dedit increpitans: ille inpiger haufit
Spumantem pateram, et pleno fe proluit auro:
Poft alii proceres. Citharâ crinitus Iopas
Personat auratâ, docuit quem maxumus Atlas.
Hic canit errantem lunam, folisque labores;
Unde hominum genus, et pecudes; unde imber,
et ignes;
Arcturum, pluviasque Hyadas, geminosque Trio
Quid tantum Oceano properent se tinguere foles
Hiberni, vel quæ tardis mora noctibus obftet.
Ingeminant plaufu Tyrii, Troësque fequuntur.
Nec non et vario noctem fermone trahebat
Infelix Dido, longumque bibebat amorem;
Multa fuper Priamo rogitans, super Hectore multa:
Nunc, quibus Auroræ veniffet filius armis;
Nunc, quales Diomedis equi; nunc, quantus Achil-
les.
Immo age, et a primâ dic, hofpes, origine nobis
Infidias, inquit, Danaûm, cafusque tuorum,
Erroresque tuos: nam te jam feptima portat
Omnibus errantem terris, et fluctibus, æftas.
CONTICUERE omnes, intentique ora tenebant;
Inde toro pater Æneas fic orfus ab alto:
Infandum, Regina, jubes renovare dolorem ;
Trojanas ut opes, et lamentabile regnum,
Eruerint Danai: quæque ipfe miferrima vidi,
Et quorum pars magna fui. Quis talia fando
Myrmidonum, Dolopumve, aut duri miles Ulixi,
Temperet a lacrimis? Et jam nox humida colo
Præcipitat, fuadentque cadentia fidera fomnos:
Sed, fi tantus amor cafus cognofcere noftros,
Et breviter Trojæ fupremum audire laborem;
Quamquam animus meminiffe horret, luctuque re-
Incipiam. Fracti bello, fatisque repulfi,
Ductores Danaûm, tot jam labentibus annis,
Inftar montis equum, divinâ Palladis arte,
Edificant, fectâque intexunt abiete coftas.
Votum pro reditu fimulant: ea fama vagatur.
Huc, delecta virûm fortiti corpora, furtim
Includunt cæco lateri, penitusque cavernas
Ingentis, uterumque, armato milite conplent.
Eft in confpectu Tenedos, notiffima famâ
Infula, dives opum, Priami dum regna manebant;
Nunc tantum finus, et statio male fida carinis:
Huc fe provecti deferto in litore condunt:
Nos abiiffe rati, et vento petiiffe Mycenas.
Ergo omnis longo folvit fe Teucria luctu:
Panduntur portæ: juvat ire, et Dorica caftra
Defertosque videre locos, litusque relictum.
Hic Dolopum manus, hic fævus tendebat Achilles:
Claffibus hic locus: hic acie certare folebant.
Pars ftupet innuptæ donum exitiale Minervæ,
Et molem mirantur equi. primusque Thymates
Duci intra muros hortatur, et arce locari;
Sive dolo, feu jam Troja fic fata ferebant.
At Capys, et quorum melior fententia menti,
Aut pelago Danaûm infidias, fufpectaque dona,
Præcipitare jubent, fubjectisve urere flammis;
Aut terebrare cavas uteri et tentare latebras:
Scinditur incertum ftudia in contraria volgus.
Primus ibi ante omnis, magnâ comitante ca-
tervâ,
Laocoon ardens fummâ decurrit ab arce:
Et procul, O miferi! quæ tanta infania, cives?
|