• Cuncti adsint, meritæque exspectent præmia palmæ. Ore favete omnes, et cingite tempora ramis.
Sic fatus, velat maternâ tempora myrto; Hoc Helymus facit, hoc ævi maturus Acestes, Hoc puer Ascanius: sequitur quos cetera pubes. Ille è concilio multis cum millibus ibat Ad tumulum, magnâ medius comitante caterva. Hîc duo ritè mero libans carchesia Baccho Fundit humi, duo lacte novo, duo sanguine sacro; Purpureosque jacit flores, ac talia fatur : Salve, sancte parens, iterùm: salvete, recepti Nequicquam cineres, animæque umbræque paternæ. Non licuit fines Italos, fataliaque arva,
Nec tecum Ausonium, quicunque est, quærere Tibrim,
Dixerat hæc, adytis cùm lubricus anguis ab imis Septem ingens gyros, septena volumina traxit, Amplexus placidè tumulum, lapsusque per aras ; Cæruleæ cui terga notæ, maculosus et auro Squamam incendebat fulgor; ceu nubibus arcus Mille trahit varios adverso sole colores. Obstupuit visu Æneas: ille, agmine longo, Tandem inter pateras et levia pocula serpens, Libavitque dapes, rursùsque innoxius imo Successit tumulo, et depasta altaria liquit, Hoc magis inceptos genitori instaurat honores, Incertus, geniumne loci, famulumne parentis Esse putet; cædit quinas de more bidentes, Totque sues, totidem nigrantes terga juvencos; Vinaque fundebat pateris, animamque vocabat Anchisæ magni, Manesque Acheronte remissos. Nec non et socii, quæ cuique est copia, læti Dona ferunt, onerantque aras, mactantque juvencos, Ordine ahena locant alii, fusique per herbam
Subjiciunt verubus prunas, et viscera torrent. Exspectata dies aderat, nonamque serenâ Auroram Phaëtontis equi jam luce vehebant : Famaque finitimos et clari nomen Acestæ Excierat: læto complêrant littora coœtu, Visuri Æneadas, pars et certare parati. Munera principio ante oculos circoque locantur In medio, sacri tripodes, viridesque coronæ, Et palmæ, pretium victoribus; armaque, et ostro Perfusæ vestes, argenti aurique talenta : Et tuba commissos medio canit aggere ludcs.
Prima pares ineunt gravibus certamina remis Quattuor ex omni delectæ classe carinæ. Velocem Mnestheus agit acri remige Pristin, Mox Italus Mnestheus, genus à quo nomine Memmî; Ingentemque Gyas ingenti mole Chimæram, Urbis opus, triplici pubes quam Dardana versu - Impellunt, terno consurgunt ordine remi; Sergestusque, domus tenet à quo Sergia nomen, Centauro invehitur magnâ; Scyllâque Cloanthus Cæruleâ, genus undè tibi, Romane Cluenti.
Est procul in pelago saxum, spumantia contra Littora, quod tumidis submersum tunditur olim Fluctibus, hiberni condunt ubi sidera Cori : Tranquillo silet, immotâque attollitur undâ Campus, et apricis statio gratissima mergis. Hîc viridem Æneas frondenti ex ilice metam Constituit signum nautis pater, undè reverti Scirent, et longos ubi circumflectere cursus.
Tùm loca sorte legunt, ipsique in puppibus auro Ductores longè effulgent ostroque decori: Cetera populeâ velatur fronde juventus, Nudatosque humeros oleo perfusa nitescit.
Considunt transtris, intentaque brachia remis; Intenti exspectant signum; exsultantiaque haurit Corda pavor pulsans, laudumque arrecta cupido. Indè, ubi clara dedit sonitum tuba, finibus omnes,
Haud mora, prosiluêre suis : ferit æthera clamor Nauticus: adductis spumant freta versa lacertis. Infindunt pariter sulcos, totumque dehiscit Convulsum remis rostrisque tridentibus æquor. Non tàm præcipites bijugo certamine campum Corripuêre, ruuntque effusi carcere currus; Nec sic immissis aurigæ undantia lora Concussêre jugis, pronique in verbera pendent. Tùm plausu fremituque virûm studiisque faventûm Consonat omne nemus, vocemque inclusa volutant Littora, pulsati colles clamore résultant.
Effugit ante alios, primusque elabitur undis Turbam inter fremitumque Gyas; quem deindè Cloanthus Consequitur, melior rėmis; sed pondere pinus Tarda tenet. Post hos æquo discrimine Pristis Centaurusque locum tendunt superare priorem. Et nunc Pristis habet; nunc victam præterit ingens Centaurus; nunc unà ambæ junctisque feruntur Frontibus, et longâ sulcant vada salsa carinâ.
Jamque propinquabant scopulo, metamque tenebant,
Cùm princeps medioque Gyas in gurgite victor Rectorem navis compellat voce Mencæten: Quò tantùm mihi dexter abis? hùc dirige cursum : Littus ama, et lævas stringat sine palmula cautes: Altum alii teneant. Dixit; sed cæca Menætes Saxa timens, proram pelagi detorquet ad undas. Quò diversus abis? iterùm, pete saxa, Mencete, Cum clamore Gyas revocabat : et ecce Cloanthum Respicit instantem tergo, et propiora tenentem.
Ille inter navemque Gyæ scopulosque sonantes Radit iter lævum interior, subitusque priorem Præterit, et metis tenet æquora tuta relictis. Tùm verò exarsit juveni dolor ossibus ingens, Nec lacrymis caruêre genæ : segnemque Menœten, Oblitus decorisque sui sociûmque salutis, In mare præcipitem puppi deturbat ab altâ. Ipse gubernaclo rector subit, ipse magister : Hortaturque viros, clavumque ad littora torquet. At gravis, ut fundo vix tandem redditus imo est, Jam senior, madidâque fluens in veste, Mencetes, Summa petit scopuli, siccâque in rupe resedit. Illum et labentem Teucri, et risêre natantem, Et salsos rident revomentem pectore fluctus.
Hic læta extremis spes est accensa duobus, Sergesto Mnestheoque, Gyan superare morantem. Sergestus capit antè locum, scopuloque propinquat: Nęc totâ tamen ille prior præeunte carinâ, Parte prior, partem rostro premit æmula Pristis. At mediâ socios incedens nave per ipsos Hortatur Mnestheus: Nunc, nunc insurgite remis, Hectorei socii, Trojæ quos sorte supremâ Delegi comites; nunc illas promite vires, Nunc animos, quibus in Gætulis syrtibus usi, Ionioque mari, Maleæque sequacibus undis. Non jam prima peto Mnestheus, neque vincere certo. Quanquam ô!... sed superent, quibus hoc, Neptune, dedisti. Extremos pudeat rediisse: hoc vincite, cives, Et prohihete nefas. Olli certamine summo Procumbunt: vastis tremit ictibus ærea puppis, Subtrahiturque soluın : tùm creber anhelitus artus Aridaque ora quatit: sudor fluit undiquè rivis. Attulit ipse viris optatum casus honorem.
Namque, furens animi, dùm proram ad saxa suburget Interior, spatioque subit Sergestus iniquo, Infelix saxis in procurrentibus hæsit. Concussæ cautes, et acuto in murice remi Obnixi crepuêre, illisaque prora pependit. Consurgunt nautæ, et magno clamore morantur; Ferratasque trudes et acutâ cuspide contos Expediunt, fractosque legunt in gurgite remos.
At lætus Mnestheus, successuque acrior ipso, Agmine remorum celeri, ventisque vocatis, Prona petit maria, et pelago decurrit aperto. Qualis spelunca subitò commota columba, Cui domus et dulces latebroso in pumice nidi, Fertur in arva volans, plausumque exterrita pennis Dat tecto ingentem; mox aëre lapsa quieto, Radit iter liquidum, celeres neque commovet alas: Sic Mnestheus, sic ipsa fugâ secat ultima Pristis Æquora; sic illam fert impetus ipse volantem. Et primùm in scopulo luctantem deserit alto Sergestum, brevibusque vadis, frustraque vocantem Auxilia, et fractis discentem currere remis. Indè Gyan, ipsamque ingenti mole Chimæram Consequitur: cedit, quoniam spoliata magistro est. Solus jamque ipso superest in fine Cloanthus, Quem petit, et summis adnixus viribus urget. Tùm verò ingeminat clamor, cunctique sequentem Instigant studiis, resonatque fragoribus æther.
Hi proprium decus et partum indignantur honorem Ni teneant, vitamque volunt pro laude pacisci. Hos successus alit: possunt, quia posse videntur. Et fors æquatis cepissent præmia rostris, Ni palmas ponto tendens utrasque Cloanthus Fudissetque preces, Divosque in vota vocêsset :
« PreviousContinue » |