Ut quondam in stipulis magnus sine viribus ignis, Incassum furit. Ergo animos ævumque notabis Præcipue; hinc alias artes, prolemque parentum, Et quis cuique dolor victo, quæ gloria palmæ. Nonne vides, quum præcipiti certamine campum Corripuere, ruuntque effusi carcere currus, Quum spes arrecta juvenum, exsultantiaque haurit Corda pavor pulsans; illi instant verbere torto, Et proni dant lora; volat vi fervidus axis ; Jamque humiles, jamque elati sublime videntur Aëra per vacuum ferri, atque assurgere in auras ; Nec mora, nec requies; at fulvæ nimbus arenæ Tollitur; humescunt spumis flatuque sequentum : Tantus amor laudum, tantæ est victoria curæ. Primus Erichthonius currus et quatuor ausus Jungere equos, rapidusque rotis insistere victor. Frena Pelethronii Lapithæ gyrosque dedere Impositi dorso, atque equitem docuere sub armis Insultare solo, et gressus glomerare superbos. Equus uterque labor; æque juvenemque magistri Exquirunt calidumque animis et cursibus acrem ; Quamvis sæpe fuga versos ille egerit hostes, Et patriam Epirum referat fortesque Mycenas, Neptunique ipsa deducat origine gentem.
His animadversis instant sub tempus, et omnes Impendunt curas denso distendere pingui, Quem legere ducem, et pecori dixere maritum ; Pubentesque secant herbas, fluviosque ministrant. Farraque, ne blando nequeat superesse labori, Invalidique patrum referant jejunia nati. Ipsa autem macie tenuant armenta volentes, Atque, ubi concubitus primos jam nota voluptas Sollicitat, frondesque negant et fontibus arcent. Sæpe etiam cursu quatiunt, et sole fatigant, Quum graviter tunsis gemit area frugibus, et quum Surgentem ad Zephyrum paleæ jactantur inanes.
Hoc faciunt, nimio ne luxu obtusior usus Sit genitali arvo, et sulcos oblimet inertes; Sed rapiat sitiens Venerem, interiusque recondat. Rursus cura patrum cadere, et succedere matrum Incipit. Exactis gravida quum mensibus errant, Non illas gravibus quisquam juga ducere plaustris, 140 Non saltu superare viam sit passus, et acri Carpere prata fuga, fluviosque innare rapaces: Saltibus in vacuis pascant, et plena secundum Flumina, muscus ubi et viridissima gramine ripa, Speluncæque tegant, et saxea procubet umbra. Est lucos Silari circa ilicibusque virentem Plurimus Alburnum volitans, cui nomen asilo Romanum est, oestrum Graii vertere vocantes; Asper, acerba sonans; quo tota exterrita silvis Diffugiunt armenta, furit mugitibus æther Concussus, silvæque et sicci ripa Tanagri. Hoc quondam monstro horribiles exercuit iras Inachiæ Juno pestem meditata juvencæ. Hunc quoque, nam mediis fervoribus acrior instat, Arcebis gravido pecori, armentaque pasces, Sole recens orto, aut noctem ducentibus astris. Post partum cura in vitulos traducitur omnis: Continuoque notas et nomina gentis inurunt, Et quos aut pecori malint submittere habendo, Aut aris servare sacros, aut scindere terram, Et campum horrentem fractis invertere glebis: Cetera pascuntur virides armenta per herbas. Tu quos ad studium atque usum formabis agrestem, Jam vitulos hortare, viamque insiste domandi, Dum faciles animi juvenum, dum mobilis ætas. Ac primum laxos tenui de vimine circlos Cervici subnecte; dehinc, ubi libera colla Servitio assuerint, ipsis e torquibus aptos Junge pares, et coge gradum conferre juvencos; Atque illis jam sæpe rotæ ducantur inanes
Per terram, et summo vestigia pulvere signent: Post valido nitens sub pondere faginus axis Instrepat, et junctos temo trahat æreus orbes. Interea pubi indomitæ non gramina tantum, Nec vescas salicum frondes ulvamque palustrem, Sed frumenta manu carpes sata. Nec tibi fetæ, More patrum, nivea implebunt mulctraria vaccæ, Sed tota in dulces consument ubera natos.
Sin ad bella magis studium turmasque feroces, Aut Alphea rotis prælabi flumina Pisæ, Et Jovis in luco currus agitare volantes ; Primus equi labor est animos atque arma videre Bellantum, lituosque pati, tractuque gementem Ferre rotam, et stabulo frenos audire sonantes; Tum magis atque magis blandis gaudere magistri Laudibus, et plausæ sonitum cervicis amare. Atque hæc jam primo depulsus ab ubere matris Audeat, inque vicem det mollibus ora capistris Invalidus, etiamque tremens, etiam inscius ævi. At tribus exactis, ubi quarta accesserit æstas, Carpere mox gyrum incipiat, gradibusque sonare Compositis, sinuetque alterna volumina crurum, Sitque laboranti similis; tum cursibus auras, Tum vocet, ac per aperta volans, ceu liber habenis, Equora, vix summa vestigia ponat arena: Qualis Hyperboreis Aquilo quum densus ab oris Incubuit, Scythiæque hiemes atque arida differt Nubila tum segetes altæ campique natantes Lenibus horrescunt flabris, summæque sonorem Dant silvæ, longique urgent ad litora fluctus ; Ille volat, simul arva fuga simul æquora verrens. Hic vel ad Eleï metas et maxima campi Sudabit spatia, et spumas aget ore cruentas; Belgica vel molli melius feret esseda collo. Tum demum crassa magnum farragine corpus Crescere jam domitis sinito; namque ante domandum
Ingentes tollent animos, prensique negabunt Verbera lenta pati et duris parere lupatis.
Sed non ulla magis vires industria firmat, Quam Venerem et cæci stimulos avertere amoris, Sive boum sive est cui gratior usus equorum. Atque ideo tauros procul atque in sola relegant Pascua, post montem oppositum et trans flumina lata, Aut intus clausos satura ad præsepia servant. Carpit enim vires paulatim uritque videndo Femina; nec nemorum patitur meminisse, nec herbæ. Dulcibus illa quidem illecebris et sæpe superbos Cornibus inter se subigit decernere amantes. Pascitur in magna Sila formosa juvenca : Illi alternantes multa vi prœlia miscent Vulneribus crebris; lavit ater corpora sanguis, Versaque in obnixos urgentur cornua vasto Cum gemitu; reboant silvæque et longus Olympus. Nec mos bellantes una stabulare; sed alter Victus abit, longeque ignotis exsulat oris ; Multa gemens ignominiam plagasque superbi Victoris, tum, quos amisit inultus, amores, Et stabula aspectans regnis excessit avitis. Ergo omni cura vires exercet, et inter Dura jacet pernox instrato saxa cubili, Frondibus hirsutis et carice pastus acuta ; Et tentat sese, atque irasci in cornua discit, Arboris obnixus trunco, ventosque lacessit Ictibus, et sparsa ad pugnam proludit arena. Post, ubi collectum robur viresque refectæ, Signa movet, præcepsque oblitum fertur in hostem: Fluctus uti medio cœpit quum albescere ponto, Longius ex altoque sinum trahit; utque, volutus Ad terras, immane sonat per saxa, neque ipso Monte minor procumbit; at ima exæstuat unda Verticibus, nigramque alte subjectat arenam.
Omne adeo genus in terris hominumque ferarumque,
Et genus æquoreum, pecudes, pictæque volucres, In furias ignemque ruunt; amor omnibus idem. Tempore non alio catulorum oblita leæna Sævior erravit campis ; nec funera vulgo Tam multa informes ursi stragemque dedere Per silvas: tum sævus aper, tum pessima tigris ; Heu! male tum Libyæ solis erratur in agris. Nonne vides, ut tota tremor pertentet equorum Corpora, si tantum notas odor attulit auras? Ac neque eos jam frena virum, neque verbera sæva, Non scopuli rupesque cavæ, atque objecta retardant Flumina, correptos unda torquentia montes. Ipse ruit dentesque Sabellicus exacuit sus, Et pede prosubigit terram, fricat arbore costas, Atque hinc atque illinc humerosque ad vulnera durat. Quid juvenis, magnum cui versat in ossibus ignem Durus amor? Nempe abruptis turbata procellis Nocte natat cæca serus freta; quem super ingens Porta tonat cœli, et scopulis illisa reclamant Equora; nec miseri possunt revocare parentes, Nec moritura super crudeli funere virgo. Quid lynces Bacchi variæ, et genus acre luporum Atque canum? quid, quæ imbelles dant prælia cervi? Scilicet ante omnes furor est insignis equarum ; Et mentem Venus ipsa dedit, quo tempore Glauci Potniades malis membra absumsere quadrigæ. Illas ducit amor trans Gargara, transque sonantem Ascanium; superant montes, et flumina tranant. Continuoque, avidis ubi subdita flamma medullis, Vere magis, quia vere calor redit ossibus, illæ Ore omnes versæ in Zephyrum stant rupibus altis, Exceptantque leves auras; et sæpe sine ullis Conjugiis vento gravidæ, mirabile dictu, Saxa per et scopulos et depressas convalles Diffugiunt, non, Eure, tuos, neque Solis ad ortus, In Boream Caurumque, aut unde nigerrimus Auster
« PreviousContinue » |