Mutabit merces: omnis feret omnia- tellus. Non raftros parietur humus,non vinea falcem. Robutus quoque iam tauris iuga foluet arator: Nec varios difcet mentiri lana colores: Ipfe fed in pratis aries iam fuauè robenti Murice,iam croceo mutabit vellera luro: Sponte fua fandy.x pafcenteis veftiet agnos. Talia fecla fuis dixerunt, carrite,fufis Concordes ftabili fatorum numine Parcz. Aggredere & magnos (aderit iam tempus) honores Clara deum foboles,magnum Louis incrementum. Adfpice conuexo nutaotem pondere mundum, Terrásque,tra@tusque maris, cælumą, profundum; Adfpice,venturo lætentur vt ompia faclo.
mihi tam longè maneat pars vltima vitz, Spiritus &,quantum fat erit tua dicere fa&a. Non me carminibus vincer nec Thracius Orpheus, NecLinus:huic mater quamuis,atq.buic pater adfit; Orphei Calliopea, Lino formofus Apollo. Pan deus Arcadia mecum fi iudice certet, Pan etiam Arcadia dicat fe iudice vi&um. Incipe parue puer rifu cognofcere matrem: Matri longa decem tulerunt faftidia menses. Incipe parue puer: cui non rifere parentes, Nec deus hunc menfa,dea nec dignata cubili eft.
ARG. Paftores alternatim, in perfona Daphnidis, Inlÿj Cafaris mortem deplorant, & diuinos illi de. cermunt honores.
MENALCAS, MOPSVS.
ME.CVR non, Mople,boni quoniam conueni
Tu calamos inflare leueis,ego dicere verfus, Heic corulis miftas inter confedimus vimos? MO.Tu maior,tibi me eft zquum parére, Menalca, Siue fub incertas Zephyris motantibus vmbras, Siue antro potiùs fuccedimus, adfpice vi antrum Silueftris raris fparfit labrufca racemis.
MB.Montibus in noftris folus tibi certer Amyntas.
MO,Quid, fi idem certetPhœbü fuperare canendo?
ME. Incipe Mopfe prior, fi quos aut Phyllidisigneis, Aut Alconis habes laudes, aut iurgia Čodni. 3ncipe: pafcenteis feruabit Tityrus hados. MO.Immò hæc, in viridi nuper que cortice fagi Carmina defcripfi & modulans alterna notaui, Experiar:tu deinde jubeto certet Anynias. ME.Lenta falix quantum pallenti cedit oliuæ, Puniceis humilis quantum faliunca rofetis; Judicio noftro tantum tibi cedit Amyntas. MO.Sed tu define plura puer fuccefsimus antro. Exfindum nymphæ crudeli funere Daphnin Flebant:vos coruli teftes, & Humina nymphis: Cùm complexa fui corpus miferabile gnati, Atque deos arque afiia vocat crudelia mater. Non vili paftos silis egêre diebus
Frigida Daphni boues ad flumina:nulla neq, amać Libaut quadrupes, nec gran.inis attigit herbam. Daphni tuum Ponos etiam ingemuike leones Interitum,montésque feri, bluz que loquuntur. Daphnis & Armenias curru fubiungere tigreis Inftituit;Daphnis thyafos inducere Bacche, Et foliis lentas intexere mollibus haftas. Vitis vt arboribus decori eft, vt vitibus vux, Vt gregibus tauri, fegetes vt pinguibus aruis; Tu decus omne tuis: poftquam te fara tulerunt, Ipfa Pales agros, atque ipfe reliquit Apollo, Grandia frpe quibus mandauimus hordea fulcis, Infelix lolium, & feriles dominantur auenx. Pro molli viola, pro purpureo narcifo Carduus,& fpinis furgit paliurus acutis. Spargite humum foliis, inducite fontibus vmbras Paflores:mandát fieri fibi talia Daphnis:
Ef tumulum facite, & tumulo fuperaddite carmen. Daphnis ego in filus, bine vfque ad fideza netus, Formofi pecoris cuftos,formofior ipfe. ME.Tale tuum carmen nobis,diuine poëta, Quale fopor felsis in gramine, quale per zum Dulcis aqua faliente fitim reftinguere rivo. Nec calamis folùm æquiparas, fed voce magiftrum. Fortunate puer,tu nunc eris alter ab illo.
Nos tamen hæc quockq.modo tibi noftra vicifsim Dicemus; Daphning.tuu tollemus ad'aftra: (phuis, Daphnin ad aftra feremus:amauit nos quoque Da MO. An quidquam nobis cali fit munere maius?
Et puer ipfe fuit cantari dignus: & ina lam pridem Stimicon laudauit carmina nobis. ME.Candidus infuetum miratur limen Olympi, Sub pedibusque videt nubes & fidera Daphnis. Ergo alacreis filuas & cetera rura voluptas, Panaque, paftoresque tenet, Dryadasque puellas Nec lupus infidias pecori, necretia ceruis
Vila dolum meditantur, amat bonus otia Daphuls. 1ph Jatitia voces ad fidera ia&ant
Intonfi montes:ipfæ iam carmina rupes, Ipfa forant arbuña.deus,deus ille Menalca. Sis bonus &,felixque tuis, en quatuar aras: Ecce duas tibi Daphni,duoque altaria Phoebo, Pocula bina nouo spumantia la&e quotannis, Craterásque duos ftatuam tibi pinguis oliui: Et multo in primis hilarans conuiuia Baccho, Ante focum,fi frigus erit; fi messis,in vmbra, Vina nouum fundam calarhis Ariufia nedar. Cantabunt mihi Damatas, & Ly&ius Aegon: Saltanteis Satyros imitabatur Alphelibans. Hæc tibi femper erunt, & cùm folennia vota Reddemus Nymphis, & cùm luftrabimus agros. Dum iuga montis aper, fluuies dem pricis amabit, Dumque thyme pafcentur apes, dum rore cicada;. Semper honos, nomen tuum, laudes manebunt. Vt Baccho, Cererique, tibi fic vota quotannis Agricola facient. damnabis tu quoque votis. MO.Quæ tibi, que tal reddam pro carmine dona? Nam neque me tantum venientis fibilus auftri, Nec percuffa iuuant flućtu tam litora, nec quæ Saxofas inter decurrunt fumina vallés. ME. Hac te nos fragili donabimus antè cicuta. Hæc nos, Formofum Corydon ardebat Alexing Hæc eadem docuit, Cuium pecus?an Melibœi? MO. At tu fume pedú(quod,me cùm fxpe rogaret, Non tulit Antigenes:& erat tum dignus amari!) Formofum paribus nodis,atque ære, Menalca.
ARG Epicurea feta exprimitur, & Silenum, quaß Doluptatis fymbolu,inducit cum Satyris temuletum Infcriptio huius Ecloga in Romano codice: FAV NORVM, SATYRORVM ET SILVANORVM DELECTATIO.
RIMA Syracofio dignata eft ludere verfu Nofira,nec erubuit filuas habitare, Thaleia. Cùm canerem reges,& prælia, Cynthius aurem Vellit, & admonuit: Paftorem, Tityre, pingueis Pafcere oporter oueis,dedu&um dicere carmen. Nunc ego(namq.fuper tibi erunt, qui dicere laudes Vare tuas cupiant,& triftia condere bella) Agreftem tenui meditabor arundine Mufam. Non iniulla cano:fi quis tamen hæc quoque, fi quis Captus amore leget,te noftræ, Vare, myrics, Te nemus omne canet;nec Phobo gratior vlla eft, Quàm fibi quz Vari præfcripfit pagina nomen. Pergite Pierides: Chromis & Mnafylus in antro Silenum pueri fomno videre iacentem, Inflatum hefterno venas,vt femper, laccho. Serta procul tantum capiti delapfa iacebant, Et grauis attrita pendebat cantharus anfa. Aggrefsi (nam fæpè fenex fpe carminis ambo Luferat) iniiciunt ipfis ex vincula fertis. Addit fe fociam,timidisque fuperuenit Aegle: Aegle Naïadum pulcerrima:iamque videnti Sanguineis frontem moris,& tempora pingit. Ille dolum ridens, Què vincula neatitis' inquit. Soluite me pueri: fatis eft potuiffe videri." Carmina,quz vultis,cognofcite:carmina vobis Huic aliud mercedis erit:fimul incipit ipfe. Tum verò in numerum Faunosque, ferasq. videres Ludere,tum rigidas motare cacumina quercus. Nec tantum Phœbo gaudet Parnafsia rupes; Nec tantum Rhodope miratur,& Ifmarus Orpheas Namque canebat,vti magnum per inane coada Semina terrarumque,animzque, marisque fuiffent, Et liquidi fimul ignis:vt his exordia primis
Onnia, & ipfe tener mundi cencreuerit orbis: Tum durare folum, & difcludere Nerea Ponto cœperit,& rerum paulaum fumere formas: Tamque nouum vt terrs Rupeant lucefcere solem, Altius atque cadant fubmotis nubibus imbres. Incipiant filuæ cùm primùm furgere, cumque Rara per ignotos errent animalia monteis. Hinc lapides Pyrrha iactos, Saturnia regna, Caucafeasque refert volucres, furtun q. Pro merkei, His adiungit Hylam, nautz quo fente relié um Clamafient.velnus, Hyla Hyla, omne fonaret. Et fortunatam, fi run quam armenta fuiflent, Pafiphaën njueríolatur amese juvenci. Ah, virga infelix,quæ re dementia cepità Preetides implerunt falfis n gatibus agros At non tam turpeis pecudum tamen vila fecuta eft Concubitus, quamuis collo timuiffet aratrum, Er fæpè in leui quaffet cornua fronte. Ah, virgo infelix,tu mine in montibus erras: Ille, larus niueum molli fultus yaouho, alice fub nigra pållenteis ruminal herbas, (pkz Aut aliqua o magno fequitur grege.claudite nym- Diaz, nympha nemorum iam claudite faltus: Si qua fortè ferant oculis fele obuia noftris Errabunda bouis vetugia; forfitan illum
Aur herba captum viridi,aut armenia fecutum, Perducant aliquz fabula ad Gorynia vaccz, Tum canit Helperidum mitatam mata puellam: Tum Phaethontiadas mufco circumdat amarz Corticis,aique folo proceras erigit alnos. Tum.canis erianiem Permetsi ad flumina Gallum Aonas in monteis vt duxerit vna fororum: Vique viro Phabi chorus affurrezerit onīnis: V Linus hac illi, diuino carmine paftor, Floribus, arque apio crineis ornatus amaro, Dixerit, Hos tibi dant calamos, en accipe, Mufa, Aforzo quos antè feni, quibus ille folebat Cantando rigidas deducere montibus ornes. His tibi Grynai semoris dicatur origo: Ne quis fit fucus, quo fe plus ia&et Apollo. (cft, Quid loquar aut Scyliá Nifi?aut quam fama fecuta Candida fuccindam latrantibus inguina monAris Dulichias vexaße rates, & gurgite in alto, Ab, timidos nautas sanibus lacerade marinis?
« PreviousContinue » |